Rheinisches Museum für Philologie

131쪽

in de ersten umgestellien Zoile, um os dem iura angi passen, aus

αυμ ονειδιζόμενος καθοα - μόνον ιον ἐθρεφεν εῖπεν 'o κρεῖττόν ἐσα τριηράρχην η δέκα κωπηλάως κατα λιπεῖν '.

132쪽

Aiusserun de Demosthene liber Demades anmhron, dis icti inde Domosthenes-Apophthegmen derselben Iliis findet o αυτ

f ημοσθένης δημηγορήσας ποτε παρ' Ἀθηναίοις λαμπρῶς, καθίσας

και ἰδὼν ἐξανιστάμενον Λημάδην εἶπεν ' ἀνέσωται η των με αρουν λόγων σφυρα Dio Anelidoto is of nbar j ener o Plut rei tibi. ger. r. p. 803 nacligebddet καὶ ο Λημοσθένης ων χλων καταφρονῶν εἰώθει λέγ/ειν ἀνισωμένου Φωκίωνος ή των γεώρων λόγων

133쪽

Σωρανὸς ὁ Ζ γράφος, Συσιγένης ωοιγένης die lds. Σκύθης

136쪽

Luciliana

scripsitu. Ribbeck. Nescio alii quid sentiant mihi quidem lux vere sospitalis Lucilianis oliquiis nolidum videtur exorta esse, nisi Orto satis est litteras syllabasque traditas in verba qualiacumque, similia modo, conflare, quorum saepe nec structura nec mens sana enucleari possit. Tamen haud pauca cum recte et ingenioso principes in hoc artis genere Ianu Dousa Scaliger Mercerus, Lachmannus iam mendaverint, desperandum non est soro aliquando, ut quae alii bono invenerunt diligento colloctis novoquo incremento paullatim auctis agmina illa sestivissimorum carminum purgata quan

tum ori potest et perpolita litteris optimis redonentur. Quibus num quid ipso bona lauis inportire possim experturus vitata omni pugna ne bilos cuiuspiam hominis rabiem excitem, nec ullo sero nomine prolato nisi quorum Flaminia tegitur cinis atque Latina',

brevissime, ut par est, coniecturas meas proponam nec mea inPor

tunitate eorum, qui soli regnaro in his studiis sibi videntur, somnia o larvas turbabo nam exigua haec εχυ σχεδιάσματα Persium non curo legere, Laelium Decum volo. Incipio autem ab ultimis libris, quos primos a poeta compositos esse

constat.

Amplam o diligontom in libro XXV do vita ration instituenda disputationcm cum amico quodam adulescenti instifuit Lucilius. Hunc igitur potissimum intellegor licet in versiculo Non.

tuam probatam mi sit spectatam maxume adulescentiam. Qui autom praelatus consiliis sic ost: porro amicis bene praecipere, Tusci eno praedicere quibus cavero adulescentem iubet, ne vel optimorum consiliorum eventum prosperum confidentius speret. idem illi praecepta sua commendasse statuendus est his Non. 497 30ὶ:hado tu si volsis per auris pectus inrigarior. Diuitia i Corale

137쪽

Luciliana.

Istam sequebantur ipsa praecepta quid avendum tibi censerem, quid vitandum maxume censere libri Non. p. 437, 22 censeres Mercerus) Quae ipso vita expertus est veraque esse erroribus et doloribus variis doctus cognovit nunc paratum so esse ait ut aliis facili opera a libenter tradat: trado ergo alii nummo porro quod mihi constat carius. adias libri Non. p. 72, 24 aliis r. Dousa) Varia autem temptant homines, ut vel aegritudinem fugiant idcirco omnes evaAuros sinsent aegritudinem Non. 294, 7 vel elicitatem procurent certis bonis sectandis, quasi haec sapiens magni faciat: sin auto hoc vident, bona emper peter sapientem putant. Non. 367, 03 Privato quidem homini sons molestiarum aerumnarurnquo est matrimonium os familia: hominos ipsi hanc sibi molestiam ultro atque aerumnam Offerunt: ducunt uxores, producunt quibus haec tradant liberos. sextant priora homines . . . uxores apud Nonium p. 360, 2I; in altero versiculo, qui p. 373 legitur, tradant scripsi ubi factavi libri exhibent tradunt autem homines liberis omnia qua sibi ipsi pepererunt mala). Neque puellae avaritia nimium se indulgero

adfirmat serri tantum si rogo mo non dem, quantum auri petit: si secubitet sic quoque a me quae roget non impetros.

ta plus amicitiae tribuendum, quam sancto ot studioso coli iubet: munifies com&quo amicis nostri videamur viri.

curet aegrotum, sumtum homini prasibeat, genium suum defrudet alieno parcati Non. 117, 3l al pareat libri, quod correxi . Sed prudentor magna ex sodalium multitudin verus amicus eligendus est: quando quidem reppererim magnis conbibonum ex copiis, qvi sex menses vitam ducunt, Orco spondent septimum. Coniunx duos versus, quorum prior est apud Nonium p. 38, 1 repperi libri, nec reppereris inprobavorim , altor asoti Caeciliani

v. 70 sermonem reddens p. 26, 13 cs. 283, 24).

Eligendus talis amicus, quem virtutis exempla sequi possis, non qui tuos otiam mores corrumpat: Dissiliae by Ooste

138쪽

Luciliana.

at libertinus ricorius, Syrus ipso ac mastigias, quicum versipediis fio et quicum conmuto omnia

At sunt quibus non sufficiant privatae vitae studia et gaudia: honores captant, rei publicae operam navare student. Quorum numero esse videtur ipse adulescens noster concedit recte sacere Lucilium provectiorem aetate, quod otium et tranquillitatem quaerat: quodque te in tranquillium ex saevi transfer tempestatibus

Non. 388, 15) Nec vituperat studium illud poeta, quod praestet aliis artibus minus vel honestis vel utilibus: quare hoc colores satius quam illa studium omne hic consumere Non. 250, 4 illa, fortasse philosophia vel historia, s p. 330,14 'veterem historiam inductus studio scribis ad amores tuos hic, in urbe scit.). Ita exhortatur adulescentem, ut diversam huius

a sua natura esse moneat:

summis nitere Opibus at ego contra ut dissimilis siem Non. 353, 10 non finita est oratio). Eodem haec spectant quas coniunxi: si tibi porro istaec ros cordi idcsrcosi, quod rere utilem. Non. 88, 31 hunc laborem sumas, laudem qui tibi ac Ductum serat. Non. 396, 8 set quod tibi magno opere cordist, mihi vementer displicet,

Non. 88, 1 ut ego effugiam quod te in primis cupere apisci intellego. Non. 4, 293

Nam fugit ratio Lipsium, qui esticium scribi voluit. Ceterum secundus versiculus incertum quo ex libro petitus sit, quamquam Pro babili coniectura nostro tribuitur. Idem, qui illa protulit, adiimare videtur non o posse mutare

naturam suam:

ogo si qui sum et quo solliculo nunc sum indutus non queo. . . Non. I 0, 26 si qui libri). Quid non queat efficere, sequenti vorsu addidisse putandus est Corto pollicula sua contentus suit sibique persuaserat, suis quemque morderi et vexari errorum libidinumque stimulis: mihi quidem non persuadetur, tιlices mutam meos Non. 35 I, 2, ubi quod ornensis I et Genevensis tradunt pulices Ρerpora in publice et alia mutatum est . Nec divitias tanti facit, ut otium et securitatem earum causa perdere velit: publicanus vero ut fias Iam scripturarius Diyiligo by Oosl

139쪽

Luciliana. 2lpro Lucilio, id ego nolo et uno hoc non muto omnia.

Transeamus ad alia Non. 35l, 'mutare, transferre Lucilius

lib. XXVI doctior quam ceteri sis asa m. mittis mutes aliquo tecum sacra sal satra facta vitia Sutram acutis men. 3.

Tereor no corrupto textu inductus Nonius transforro interpretamentum Praemiserit nam poetam conicio haec reliquisse: doctior quam ceterigis e vo aut vel set mules drem antiquom, sacra facias hvia. Illud antiquo librarius legerat aliquo, cui corrector anticum suprascripserat.

Similo quid accidisse glossatori suspicor p. 297, 12 offerre, subdero. Lucilius lib. XXVI depugnabunt pro 'o ipsi et morsentur ac so ultro esserent . ubi Oxpectes offerent, ut alibi hominos ipsi hanc mi molestiam ultro atque aerii nam offerunt Pertinentilla ad altercationes et iurgia inter duces Graecorum Τroiam oppugnantium, quae imitatur Oeta.

Non. 138 25 monstrimabile Lucilius lib. XXVI: nunc igninbilitas his mirum ac mortili file. Verius puto quod in textu quam quod in lemmati positum est. Nobilium astum cavillari videtur Lucilius, qui ignobilem hominem quasi portentum sugiant ac detestentur: nunc ignobilitiatis mirum nwnstrum s. tium a mortiferabile

Non. 354 3 capere, accipere . . . Lucilius lib. XXVI mulis necesse lautuin o mensa pura capturus cibum . idem 337, 10 lautum, mundum Lucilius lib. XXVI: malis necesse est lautum mensa pure capturus cibum. In liberalem eorum aviditatem, qui in mensam dimidiatos so procellant et maxillis pro manibus utantur, carpere sic videtur poeta: millisne opus est lautum o mensa puro captureis cibum y capturis iam Gerlachius scripsit. Eaedem sors sordes eademque libido histrum undecumque arripiendi castigatur versiculo item per interrogationem offerendo: mordicus petero aurum eo flamma ex liat, e caeno cibum γ Non. 138 21 ecenota Bamb. coeno cibum cetorii. Complura libri XXV frusta cum ad ea pertineant, quae ex tra Troianos muros vel peccata Vel iurgiis agitata sunt, etiam irae deorum satalis, quae flagitia in expugnata urbs a Graccis commissa secuta est, mentio fit nam recto etiam nunc mihi videor restituisse locum, de quo in mus Rhon. XXVII p. 180 breviter monui: Dissiliae by Ooste

140쪽

nec Agamemino pr6speratur, Aiax quod Cassanderamssgno eripust. Nauisagium autom classis Achivas tangitur his: pars dimatur vento, pars autem brigescit rigore.

Non. 97, 103.

Tragicorum poetarum vellicans in odo libro tumorem otampullas miseriae quoque colores ad astidium usque pingues acia consilio quidem poetae satis opportunos reprehendit. Talem e. c. vel lectram vel Antiopam vel Periboeam depingi ait apud

squalitate summa ac scabio summa in aerumna Obrutam, aeque inimicis invidiosam nequo amico xoptabilem ubi sontentia intonitas flagitabat, ut aeque in traditi neque locum substitueretur. Muliercula horrida adponitur Aeeta aliquis inc. frag. 189 sqq. vel hyesta voloelophus: hic cruciatur amelasgor inluvio snpersundio snbalnitio incuria Non. 25, 30) Atque id quoquo morito vituperaro poterit satiricus, quod infelices illi, dum se ipsi nimis miserantur, misericordiam aliorum debilitant: a miserantur so spsi, vide ne causam inimicorum loco Superiore conlocarint. Sic nim et dimetienda st corrigenda censeo qua apud Nonium p. 99, 16 traduntur 'si, se l. v. ne illarum causa superiore loco conlocauis non locauit Bamb.) Similia scio Studemundum

Non. 296 6 conficere, colligero . . . Lucilius lib. XXVl: non te multitudinem tuorum quam in album indidit a duriora con-βeis ibi. Avaritiam rastorum notari suspicor, qui ingentes Pecunias a provincialibus xigant, securi ipsi quo labore quibusve artibus tantae summae parentur: νη elae multitudinem, praetor, quam in album indidistet dextra conficies mi 'Aliis obeo indidistet et imi Possunt autem ad eandem pertinere eclogam, in qua ignavia et inscitia imperatorum graviter castigabatur contra flagitium nesciro ullum, vinci a barbaro VIriato A Ibale.

In libro XXVII veros amicos parasitis adulatoribus praeserun- Dissilia πιν Orale