Nonnullarum specierum tuliparum in agro Florentino sponte nascentium propriæ notæ auctore Eugenio de Reboul Aquisextiensi

1쪽

characterem specificum vertuntur; historiae, observ&tionumque maxima est inopia; discussiones et ioones omnino resecantur; sed illud silentio involvero non licet, quod cum ad majorem botanici sermonis accurationem, meo

judicio , partibus perigonii simplicis proprium

nomen imponere necesse sit, nomen istud construxi loco initialis petata initialem sepali ponendo, ut utrisqiae Vocabulis particeps, organi quod ostendit quasi naturam ostendat . Setalum igitur, singulam perigonii simplicis Partem nuncupo . Species Tuli parnm omnes quas circa Florentiam observavi, arvenses vidi. Praecociores hyeme cadente florere incipiunt: nulla aestatenppropinquante florere pergit . En illarum serios, e maximis, ni fallor, assinitatibus deducta. . I. TVLΙΡA D loestris. 1 in n. T. setalis exterioribus an Oustis: interioribus

vix Iongioribus, valdeque latioribus, haεi cilia

Stigmatibus simpliciter deflexis. Bulbo lanugine carente .

2쪽

tis; filamentis omnibus Aupra hasim hirsutis; caule florifero inclinato, fructifero erecte. Nob.

Folia lanceolata. Sotata omnia apice acuta, exteriora praeterea refleo. Antherne acute apiculatae.

Variat promiscue: Caulo simplici, unifloro. Minus frequenter: caule bifurcato, bifloro. Iapa Vennincta . Clus. Hist. Iso. In agro florentino frequens. Bulbo eriophoro. II. ΤUMPA Clusiana. Red. Liliac. cujus synonymiam nondum ponderavi. T. setalis exterioribus majoribus , acutis: in-

terioribus obtusis: omnibus apice subglabris; antheris muticis; soliis angustis. Nob. Caulis erectus, simplex, uniflorus, ut in reliquis. In agro florentino non infrequens. Setala in omnibus Tutipis de quibus hie' sermo est, plus minusve manifestum apice serunt acervulum pilorum, cujus indicia etiam in hac specie perspiciuntur. III. TULIΡΛ oeulus Solis. St. Am. ex DC. Fl. D. T. setalis exterioribus majoribus, acumina-

3쪽

tis, margine superne revolutis, undulatisque: interioribus vix acuminatis ; soliis viridescentibus, caule superantibus, duobus extremis intermediis bre toribus. ivbb.

T. acutisora . Enc. exclus. syn. J. Bauli. T. rubra vennineae similis. Clus. Hist. 152 8 Perigonium rubrum , εetalis basi extrinουe- .cus navis , intus notatis macula oblonga, magnopere nigresdente per oras lutea, in intorioribus breviori, apice tridentata . Antherae

obtuse apiculatae . ovarium lateribus angulisque lineis rubris insignitis. Stigmata rubra. Iti agro florentino frequens. Iisdem pro inodum coloribus, pariter distributis, perigonium hujus triumque specierum aequentium praeditum est. Sehala vero, eorumque maeulae basilares, sorma disserunt . oculus Solis veterum anthophilorum discrepat ab illo quom Mint-Amatis evulgavit. Huic reserro hanc speciem floreti tina in existimavi, Parvi pendens nonnullas levis momentidisserentias fioas Ioco natali tri ere posse judicarem. Hanc, si novam credidissem, lihenis

4쪽

animo rilipam Gornhardii socavissem , quoniam, si mentem Clusii loc. eat. attigi, ea indem esse ac illam quam habuerat Amsteloda- mensis Theodoricus Coornhard putarem.

T. setalis exterioribus valde majoribus, ovatis, acutissimis, basim Versus extensis, planis interioribus obovatis, brevissime acuminatis, basi angust&tis. Caulis cubitalis , etiam ulnaris , atque sol iam'gna , glauca, ut in tribus sequontibus. Α therae obtuse apiculatae. Pistillum ut in μα-j lo Solis , sed majus . Perigonium, ob aetata exteriora inferne pla- n , marginibus approximatis, trilaterale videtur a: Cirea Careret abundans.s L plorare nondum' accurato potui an haec

caeteraequo species qune synonymia hic prorsus carent, a veteribus botanicis memoratae sitit.

Hanc speri nomine decoravi Praeclari , utrisque in hemisphaeriis, rerum naturalium investigatoris, e cujus indicio illam inveni; nec felicioribus auspiciis poterat evulgari.

5쪽

Φ Stigmatibus ad latera plus minusve volutae- formibus. Bulbo lanugine carente.

T. sotalis omnibus obovatis: exterioribus parum longioribus: interioribus parum latioribus,

obtusissimis , sube marginatis . NOb. Antherae acutissime apiculatae. Variat promiscue: getalis exterioribus apice obtuso, vel acutiusculo .

Juxta aedem Divi Felicis ad Emam , in rure muris cincto D. Caesaris Vespuccii , noo non in loco dicto Le Rose, reperi .

T. aetatis exterioribus majoribus, ovatis, Rentis , sub apice retrorso cσntractis: interi ribus OboVatis, acumine. triangulari terminatis. Antherae apiculatae. Dirutam Divi Miuiatis arcem inter et Divae Margaritae templum, detexi. A perigonio superno circulatim contracto cognominavi,

dolens quod flori elegantissimo illepidum do-derim nomen.

6쪽

VII. TULIPA Bonarotiana. Nob. T. setalis exterioribus majoribus, ovatis, aeutis : interioribus obovatis, hrevi acumine terminatis; antheris muticis; caule Pubescente. Perigonium vitellinum , intus intensius, maculis basi laribus se talorum fuscis. Loco dicto Settignario, in praedio Perillustris Bonarotiae stirpis, cujus in aedibus, ad parietem culinae, manu Michaelis Angeli, admirabili arte, carbone delineatus, Satyrus adhuc cernitur, hanc speciem inveni; et hujus notionem a puellis Bonarotiis , venustate noris illectis, libens accepi.

In Archiepiseopali Typographia, ad ciueem Rubram