Rheinisches Museum für Philologie

591쪽

Furni, quam tu tuam causam non nosti, qui alionas tam facile dis

bem 6 49 heis gener Ioctus adulescens, unum annum tecum fuit; un au o. 25 62 Et Heraclius illo Syracusanus et hie Bidinus Epi- oratos expulsi bonis omnibus Romam venerunt sordidati, maxima barba et capillo Romae biennium propo suorunt, quoad L. Metellus

Sicilia: unum annum suum altorum propter Arrii mortem, qui sud- cessurus Vorri iter faciens in Siciliam in via deeessit tortium propter motivos. Alli autem alunt secundum propior fugitivos o tertium

hergehenbe oum omni iam fortuna pro sporo su notus Iaboros otiam magnos oxoepisset eutet iis ima meit Eebeutendere at ben

592쪽

ham 1980 h. i. 36 v. Chr. Furnii pater et filius clari oratores habentur; quorum filius consularis ante patrem moritur Eo

V. 2, 1. 18, 3. VI. 1, 11. adsum. VIII. 10, 3.11, 2. XV. 14 53. Eeim

mar er egat he 2. plancti uno molli fici in die ratur ei merben Cic. ad sam X. 1, 4 3 I. 4, 1. 6, 1 u. 2. 8, 5. 10. I. II, 3.

Iularen rhoben allectus inter consulares, a ' Tio LII. 42, meIoervon Augustu berichi et ες γε τ0iς πατευκότας δυο ανδρας ἐκ των βουλευόντων. Κλονονιόν τέ τινα και Ουρνιον Γαῖον εγκατόλεζεν, οτι προαποδεδειγμένοι ν ὴ δυνήθησαν αλλων

τινῶν τὰς ρχας αντῶν προκαταλαβόντων Πατευσαι, monach

suffocti gemali haben ueber da allegi inter consulares merueio in inem Nnhange meliter IbhandIun uber bie leges Annales er

Proj. VI 2 l), uti mar 1 v. Chr. Consul ordinarius.

593쪽

Ieriti stirimu dei Nater characterissert, indem e ih praetorius et ornatus vir neniit Sa hier die ubere Etellun duro praetorius beleione iit, o lanii ornatus nur aut bie gelitige gigenichaitengehit. ehu p. 18 2stuli. emerit ornatus dicitur et bonis artibus instructus et honoros adeptus a populo, undisicero Brut. 40, 47 agi non em erubuiten buriflen, dem Montifer cavola: Tum Brutus, Etsi satis, inquit, mihi vid obar habero cognitum

Scaevolam, tamen ista mihi ius dicondi tanta laus nota non Mat. Itaque cepi voluptatem, tam ornatum virum tamqua excellen ingenium suisso in nostra re publica, uti be3eione alio mi ornatus vir eben em duristen grave en Rebner Uen si Tos raniuδ, ber ater, aud meni junge ma ala Cicero, o mar e um

mii Nil ter vom tande, Ionderi init tono vo ber rebneirifchen Bebeulun her genaniaten Nanne verpebe iliat et' etlla, ruit murbe elbi nicit u Cannutiu vii Arri ita pasten, melche erauein fiebi Id hi venii menti Cicero de existerea homo extra nostrum ordinem disertissimus nenni, o iii noster ordo nil de Senatoreni

hie nichi on inem heile, inerrato tun ver alien Mediaer, Ionbernuo allen alten Rebnern thm ericheinen diel inmmilio meh ohe meniger durr troclen ii Iangmellig. δ gehi die deuilio au Ieine Aug.fuhrun in en o. 18. 19. 20 ervor deuilicti ii ven unmitteIbaruniere Eleue orauΦgeianbten Dorten quidem fatebor vobis simpliciter, in quibusd- antiquorum vix risum, in quibusdam autem vix somnum tenere, o nibusdam ostenbar a Neutrum

594쪽

U. 23: Neminem nominabo, genus hominum significaro On- tensus sed vobis utique versantur ante oculos, qui Lucilium promoratio et Lucretium pro Vorgilio legunt; quibus loquentia Aufidii Bassi aut Sorvilii Noniani ex comparatione Sisennae aut Varronis sordet qui rhetorum nostrorum commontarios astidiunt oderunt, Calvi mirantur. leber biete commentarii Calvi

vix auditu sas esse debeat, laudis ot gloria et ingenii loco plerique iactant, cantari saltarique commentarios suos, uno mo bie

mentarii causarum Cicero' uno e Eer. Sulpiciu ermaunt, on

nabo, genus hominum significasso contentus sed vobis utiquo Versantur ante oculos, qui . . .); er urit vo benen, meloen

595쪽

lonber lomii: buro a vobis utique versantur ante oculos, qui

Ichrieben, a Sueton, nachbem e ih un andere alter ermahnt at gr. 4Iasit Veteres grammatici et rhetoricam docebant, o multorum do

596쪽

quorum memoriam, si quo loco res poscet, non mittam, ann

C. 24 Ac no ipso quidoni ita sentit, sod mors veteri et a vestris hilosophis saeps celebrabo unipSi sibi contradicendi

iuris philosophia scientiam tamquam oratori necessariam laudo, ineptiis meis plausisse. Aber vester an uberhaupi tot on

597쪽

vnterging. C. 25 Nam quod invicem so obtrecta orim ot sunt aliqua opistulis eorum inserta, ex quibus mutua malignitas detegitur, non est oratorum vitium, sed hominum. Tacitu hat, te ivtuo uno liabere melii, gorcellini anIuhri, obtrociare mi bem Accusalati verbunben, mi I. 17 eigi: Non obtrectari a s urbanas cu

merben lonnie Ter. d. III. I, quasi nunc non norimus nos

inter nos hie is aber nos Subjeci, an mi in ex ebensali donfan angelu hrten Stelle Cic. de n. d. I. 26, 71 hoc mirabilius, quod vos inter vos risum tenero possitis ebent mirb, ma6ean nidi aligdriimio emerit, et Uerhen, mel e en Tatio re.

598쪽

mi Tat. A. 6 Vixeruntque mira concordia per mutuam ea

motis per haec mentibus et inter so suspectis, XIII. 2 iuvantes invicem, XIV. I oppidana lascivia invicem incessentes, Η. I. 7 mox quasi rixantes stupra et flagitia invicem obloctavore. III. 25 exercitus invicem salutasse G. 22 do oconciliandis invicem inb

inter se ac diligent, sed etiam vorsiuntur, un Suet Tib. ιδ,

inter se.

mauricheinlio Nam et Calvum et Asinium et ipsum Ciceronem credo solitos et invidero et livor et ceteris humanae infirmi

liche Stelle silc Tusc. IV. 12, 28 Ergo sit invidi et malovoli Hlividi et timidi et misericordes, quia proclives ad eas pertur bationes, non quia semper orantur. Abee Belen bet harisii

599쪽

lun her: Invidia respicit eos, quibus invidetur livor ipsos invidentes, quatenus livor pectore clausus macerat, qui eo affectu

bestand Senn mi Tecimus Brutu in v. a. t. agi malevolentia et livore, o Sassust Cat. 3, 2 malevolentia et invicta; mie TacituδΗ. I. 1 obtrectatio et livor, o Cicero Brut 42, 156 obtrectatione et invidia mi Tacitu Α 41 malignitat et livore, liniu pan. 58, 5 livor et malignitas 3 4 cum de benignitate loquar), ibvorem exprobrari sibi credat), Sueton Cal. 34 livore ac malim,

iste, Seneca de ira III 8 4 lividus malignitato te offendet), o Seneca do ira III 5 5 malignitatem et invidiam, urtiu Vm.1, 23 malignitate si invidia re. 7, 16 invidi malignique, Tacitu6O. 25 non malignitate nec invidia Piele Stellen at robtendetiδilon vo b ex te in ulammengestelli ei unter dite bem rabe na: aber, mi man ih asseruing mitra obercle in annehmen lann, ei nugi fur uniere Stea nili, meloe, te Gon emerit, einen unieri

tonnten solum inter hos arbitror Brutum non malignitato nec invidia, o simpliciter et ingenue iudicium animi sui dotexisse.

C. 30 Sed expetuntur, quos rhetoras vocant; quorum professio quando primum in hanc urbem introducta sit quam- quo nullam apud maiores nostros auctoritatem habuerit, statim dicturus, reseram necesse est animum ad eam disciplinam, qua

600쪽

uso esse eos oratores accepimus, quorum infinitus labor et cotidiana meditatio et in omni genero studiorum assiduae exedicitationes ipsorum otiam continentur libris. Dicturus atraob.

men emendationum in Cornelium Tacitum, lunoen 1852 E. 14 vallelbe aut a Bundissile emielen atte meloe leptere menigstem ealm in de Ruδgabe on 1857 ι eine ander Bemeriun veram lasse muste, alibi iii, melle ex ronoo' Aenderun hinauiugi: malis tamen dicturus, prius reseram. Ressala, meloer hie furioi, Iolle, Ieine Rede mi dem Inhe de o. 32 io, ab er einem inistet an de linterjuΦun genugi u haben erilari Sunt alias causae, magnae et graves, quas a vobis periri aequum est, quoniam quidem ego iam meum munus explevi v. i. o. si dati findet fio et Dor uber die liniubruit de MetorenidiuIen in Rom. eriinalbem staternu c. 33 nodi in meitere luteinanderlehun donium aruber uerlangi at, quibus exercitationibus iuvenes iam et forum ingressuri confirmare et alere ingenia sua soliti sint v terea oratores), eginni Restata don Neuem, und in dieIer alveiten Avδeinander epung inde mi c. 35 die Vorte At nunc adulescentuli nostri deducuntur in scenam scholasticorum, qui rhetores vocantur, quos paulo ante Ciceronis tempora extitisse nec placuisse maioribus nostris ex eo manifestum sest, quod Crasso et D mitio consoribus cludere, ut ait Cicero, ludum impudentiae iussi

fessio quando introducta est, cum nullam auctoritatem haberet, statim do curia reseram necesse est animum v. i. o.