Disputatio de augurum et pontificum apud veteres Romanos numero Progr. ad novi Prorectoris inaugurationem

발행: 1852년

분량: 20페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

e. . . . u. S.

AUCTORITATE

ET SUB AUSPICIIS

AUGUSTISSIMI AC POTEΝT IN SIMI

INAUGURATIONENDI V. . SEPTEΜBRIS A. DCCCLII

CONCELEBRANDA NIN ITAT

PRORECTOR AGISTRATU ABITURUS

4쪽

In disputationibus meis de veterum Romanorum repriblica et historia ex ertis et trici lentis anti triorum Scriptorum testimoniis demonstravi tilia in rebris sacris eaque Summa jura, Hibris therae reipnh-licae tempore et pontifex maximias et totum pontificum collegi iam usistini, antea, dum regniim Permanebat, Penes Psos fuisse reges 3. Quanquam enim pontifices magna jam trim ruebantur arictoritate ex quo collegium eorum constitutum ab Mina est, potestatis tamen vel panilliliam vel omnino nihil habebant, sedit in caeteris rei publicae partibus ita in sacris etiam summiam judici iam et stiprema Potestas regiam inhaerebat dignitati. Ipsi enim ex antiqDissima inde aetate Vestales virgines et suo arbitrio legebant Albanorum regum exemplo, et si na incestram admisissent damnabant eas et vel ultimo eas ripplicio an eie-hant ipsi flamines instituebant, de sacerdotibiis iudicia habehant, millia denique sanciebant de religionibus quae Postea ad pontifices pervenisse nemo est iii ignoret. Neque est in ea re quidq iam quod mirum nobis debeat videri. Etenim raram in Graecis quoqtie civitati titis tam

arcte antiquitiis coniuncta esset cum regia dignitate Sacrorum proci ratio, ut vel constituta libertate ιωσιλεων nomen remaneret in repriblica

atque ad eos transiret magistratus, qui praeessent sacris et de religionibus iudicia haberent longe etiam sanetior et a gustior apri veteres

5쪽

Latinos et Romanos regum erat majestas qui totius religionis antistites ita habebantur, ut in caetera sacerdotia plurima et amplissima, ab ipsis, Mi credebatur, institiata, partem tantiim aliquam sui muneris transtritisse existimarentur Itaque fieri aliter non potuit quin, quamdiu regum in rhe imperium esset, potestati eorum sacerdotes omnes

ne ipsis quidem pontificibus exceptis parerent. Exprilsis autem regibusqiMIm rimm is magistratus ad consules esset translatos, idem Romae videmus accidisse, ito Athenis tram evenit, uri novem archontes

instituebantur: item modum enim ex his unus βασιλέως appellationem religionum caras retintiit, ita apud Romanos rex quidam sacrificulus consultatus est, ne sacra, quae ad hoc riswe emptis factita a regibus essent, desererentur neve ab alio nisi ejiisdem nominis sacerdote obirentur. Verumtamen observanda est hae in re memorabilis quaedam interutramque civitatem disserentia, cujus explicatio et causa ex utriusque populi diversis satis et rem gestarum memoria repetenda est. Apud Athenienses enim stetit in universa sere Graecia patillatim imminuta erat regia potestas et tam parvo denique negotio sublata, Me neque metram civibris siti neque invidiam relinqiaeret: si in omni potius tempore gratissimam Attica gens retinebat Codri illiris memoriam, qui I irim Postremiis regali matus esset honore pro patria non dubitaverat mortem obire voliintariam. Itaque nihil obstabat. ii mini sarchon ille, qui regis splendebat litulo, amplii inter magistratris locrim obtineret, magna qriadam praeditiis esset potestate, denique iidiciis, Hae crim religione cohaererent, praeesset omnihris. At Romae contra nunqriam in majore polentiae fastigio domi militiaeqtie consti- triti reges erant, riam eo ipso tempore, ii propter si perbiam armata

6쪽

ri inter ingentia perieula e certamina civitate ejecti soni Tarquinii Quamobrem tuu non in odio solum regnum Romani haberent, sed etiam ne quando restitueretri in perpetuo essent timore, sacroriam quidem regem retinebant in repriblica, sed ne quid sorte novi moliretur nominis fiducia, omnem ei potestatem ademerunt ). Tantum enim aberat ut inter magistratus haberetur, rit ne magistratum quidem apere neve Petere ei liceret et quia regiam exemplo praesectus esse aeteris sacerdotibus deberet, ita est in ordinem eoaetus rit

parere ipse pontifici iuberetur j. Ex eo inde tempore pontificis, qui jam

maximi insignitiis est appellatione, mirom in modiim crevit potestas reviris rei causa in aperto est. Etenim quum iam regum tempore prae omnibus sacerdotibus pontifex eminuisset cum collegio suo. nippe erit totius divini iuris scientia cristodia interpretatio ita esset commissa, ut de omnibus i licis privatisque sacris constiteretur et summa auctoritate responderet: nihil videri debuit convenientius esse quam ut qui optime singilloriun ossicia nosset idem omni bris arbitri et vindiei loco praeponeretur. Ita factum est, ut de regia Potestate, quae caeteroquin ad annuos est consules translata, ea pars quae ad sacra pertine-hat, seiungeretur et pontificibris traderetur. Ab hae sententia, quam hoc breviter Ioco perstrinxi quum alio susius eam exposuissem nuper dissentire se professus est Baehosen, vir clarissimus, qui his ipsis annis elegantissimum de Romanorum historia librum instituit edere, ita tamen cum Gerlachio viro eleberrimo consociata opera, ut, quid alterutri debeatur, adhuc conjectura assequidi melle si Statuunt autem duumviri doctissimi jam initio Albanarum

rerum seiunctam esse a regia potestate summam sacrorram curam, ita

7쪽

scilicet divisis parithias, i rem iam Silviis pontificatus maximus Iriliae genti attribrieretur. Atque inde factum esse existimant, Romae xioque Albanae civitatis ad exempliam iam a principio Hrbis sacroriam potestas separata a regio imperio fuerit et summo pontifici commissa ).Qtia in re videant egregii viri, ne speciosae opinati ni plus tribra erint quam memoriae ab antiquis scriptoribus traditae, cri caeteroquin fidem habent piri rimam. Athanos enim reges usque ad interitum regni sacris sacerdotibusque praemisso Amuli edocemur exemplo, quem no Omnes ore fratris filiam Vestae sacerdotem et legisse et quum noxiam eam deprehendisset poena necisse reserunti Condita autem Roma rhestatim Romilitis, non pontifex ille sed rex, non auriliis sed materno certe, ut traditi ina est, genere a Silviis oriundus, omnibus diis saera ipse secisse Albano maxime ritu narratur' . Sacerdotium autem illud, Moddulo eiusque posteris concessiim ab Albanis esse Dionysi iis refert in , nihil nisi singulare quoddam et gentilici iam sui a civitate tamen amittimet receptum, quale Romae Potiti oriam et Pinariorum Aurelioriam aliorumque militorii suisse constat neqrie id iam pontificatu maximo et iniversa sacroriam procriratione Hidquam habuisse commiane apparet. Longe aliam viam ingressus est Merckliniis v. l. professor Dor- patensis, qui in doctissimo de cooptatione apri Romanos libro pecti-

8쪽

liarem ea de re trili sententiam. Atque tipremam quidem regum in rebos sacris potestatem suisse non it infitias, quippe quod multis testatum esse scriptoriam Iocis agnoscat carisam vero eius rei non inde repetendam esse arbitratur, quod antiquitus cum summo magistratu intime et quasi necessario conjuncta fuerit religionum cura, sed quod pontificum collegi adscripti reges et ipsi uerint, in eoque principem tenuerint locum non igitii tanquam reges sed tanqriam pontifices maximos praefuisse eos sacris iudieat ). Plane eandem rationem etiam in auguratum existimat valuisse ). Quum enim antiquissimos et Latinorum et Romanorrim reges constet pro optimis habitos esse angi res scilicet quod a Diis diligi et, constitero possent popialo divinandi ab iis praediti esse arte credebantur' inde Mercklinus colligi in augurum publicorum eos fuisse ordine et collegio. Quam utramque opinionem ut perstiadeat lectoribus argumentum a numero repetit Regum enim aetate quinque suisse et pontifices et rigures statuit, rege videlicet incluso post eiectos autem reges, quum in eorrim locum nemo alius esset cooptati s ad quaternarium numeriim urimque collegium redactiun esse contendi Ilae enim ratione conciliari optime posse censet Ciceronis testimonitam eum Livio, quorum alter quinos utriusque generis sacerdotes institutos esse a Numa

dieit in alter tempore gulniae legis anno Iol a. e. quaternos tantum fuisse in republica radiis nempe addito rege quinos sublato eo fuisse quaternos. inriti prima quidem specie subtilis quodammodo Me

9쪽

ratioeinatio possit videri simulatque autem rem Meuratios perpenderis. ωIIatis inter se scriptorum locis et iusto nimique pondere tributo. omnis illa si qua sui approbatio evanesceti Ne autem necesse videatur omnia nae contra illam opinionem faciant amrimenta perlustrare id Reini viri elarissimi professoris Isenacensis eruditae debemus diligentiae. qui in novis annalibus philologicis dumieratiniani libri ensiiram peragit, hoc iris commentum tam scite et docte refellit, rit persuasisse eum hae de re non solum aliis sed ipsi etiam arictori existimare jam liceat. Quamobrem in hac disputatione, quam multis districtus titilleis ex negotiis properanti exaro calamo unam attingere quaestionem salis habebo, ita ad illam rem enucleandam et illustrandam non parvi esse

momenti videat IriRomanos constat in multis vitae et publicae et privatae partibus admodtim diligentes vel potiris superstitiosos fuisse initimerorum observatione quippe quibus secretam quandam vim et rerum gerenda nomen inesse arbitrarentur. Maenam autem in unoqiioque genere suissent reconditae illi sistimemmim doctrinae commenta et decreta, ea de re milita quidem hariolati sunt aetatis nostrae Seriptores, quae pro suis popillus Romanus iitritiram vix agnovisset unum vero certum est atque ab omni parte exploratum, non parem sed imparem numerum

habitiam esse sanctiorem, salutiorem ' diis denique gratiorem. Cujus superstitionis vel in ipsa quotidiana vita dici non potest quam replentia et manifesta deprehendantii indicia. Pastores sedulo cavebant, ne Parin gregibus ovium esset numerus quippe quod ollicere eorum incre

10쪽

3 gallinis impari numero ova subiiciebantur, quo plures scilicet et meliores pullos exciriderent in epulis si sorte par

adesset convivarum numerias omnem facile abire iucunditatem et hilaritatem sit, perstiadebant. Silentium enim saepe exoriri derepente, idque esse praesentiri aliquem adversa laborare ama '. Itemque

morbis ' in metandis et ordinandis astris ' et multis aliis in rebris ' eam videmus adhibitam esse curam, tit obique si fieri posset impar numerus Praeferretur ari. Quae diligentia eo major debebat esse, quo proprior aliqua res ad deorum cultum accedebat:

labor eat ad quemeunque eorum pertinens.

4 lin. v. n. I. XXlV. e. o. S. s. I. mi Coronam ex eo amitaee, faelam impari foliorum numero aiunt apitis doloribus mederi idem i. x xlii. e. s. s. m. I. 45ui libent .... in eapitis dolore Impar numero lauri baeeas eum oleo eoaterere et alsaeere. s. liui a Valerianua de re medie L et 40 Ill. a maeaeae impari numero iure eantur . M. .. de ιμd eὲa e la Nareelli meli metitorum liber . . Vegeti aes e evinaria pax illos risei , quos Impar numero et imparibu dies.s diffanaes . et l . G. 5 et iii m T. Ollulae omne quinae septenae e triduum degerantur . ealquenniverse Plinius h. a. XXVul. . . . E. I. Si cur imparea numero ad omnia vel mentIorea redimus. idque h itiit dis via ob ovatiotio intelligi ve . Cui tamen oninion .hviam n Cornel ed a Lall. e. 4. eget de e militae Iil. 8 Fossam aperἰunt latam aut novem nubtia vel si umoris uersarioram vis metuitu pedi us derem et septem vel o si Vare. p. eo ad Virgil. elog. ιH, . Si de medent eausa multarumqae rerum inpares

SEARCH

MENU NAVIGATION