장음표시 사용
251쪽
secunda eumdem Hebraicum extum Graecis steris, in tertia interpretationem Aquilae, in quarta interpretationem Symmachi, in quinta interpretationem LXX. Seniorum, in sexta interpretationem Theodotionis inique haec volumina propter quatuor interpretationes Tetrapia, propter se columnas
Hexapta dicebantur . Addidit quintam S sextam Versionem in duabus aliis columnis, Choc volumen Octapla no
VII. Origenis fuit,qui anno sere 27s Scripturas LXX. Seniorum emendavit, multis ex Theodotione admixtis,4 notatis fgno stellae radiantis, multis etiam obelo, idest veru jugulatis, quae scilicet in Hebraeo non habebantur . aeseditio brevi Bibliothecas replevit, se Hieronym in Ep. olim 89-- Q.
Eamdem communem appellari solitam scribit Hieron m. L. I6 in Isaiam VIII. Editio S. Luciani Presbyteri Antiochem, Nartyris , tempore Diocletiani circa an. 3oo. Eam ipsius Martyris manu deseriptam in Nicomediae in pariete quodam asservatam testatur Athan
252쪽
sichii, qui LXX editionem emendata AEgyptus tradidit . in Hieronym. Praef. in L. Paralipomenon et se Alaxan- , dria, AEgyptus in LXX suis He- , sychium laudat auctorem , Constan is inop6lis usque ad Antiochiam Lu- , ciani Martyris exemplaria probat. , Mediae inter has provinciae Palestinos, Codices legunt, quos ab rigene, elaboratos Eusebius QPamphilusis Vulgaverunt.
Addi potest . . Hieronymi , qui vetus Testamentum Graecae Fidei reddidit, ut ipse auctor est L.a Apol contra Russinum. Vide Bellar te Verbo Dei L.2. a cap. s. ubi inquirit quo tempore facta sit Versio LXX. Interp. quorum librorum sit , quomodo facta
quantae sit auctoritatis, num hoc tempore germanam habeamus Versionem
LXX. Vide etiam Nat Alexand Disseristat.VIII in VI. Mundi Etatem, ilia sert. XI. iniisti Eccles Saec. ΙΙ. ubi etiam habes opinione Morini Nossit Usserit Malloniis eat. Novs Testamenti Grece fere scripti
innumeras olim latinas Versiones fuisse testantur S. Aug. L.et de Doctr Chrisiana c. o. QS. Hieronym. Praef. in Iosue
253쪽
D 'Rs. ARAPARA TICIS. Iosue Vulgata Vetus, quam Italam dixeνe, reliquis praelata fuit, utpote quae ea Aura verborum tenacior esset eum perspicuitate sententite . Vulgatά hodierna,quam nunc habemus a Tridenistino sessione IV. approbatam ex s. Hi ronymi interpretatione maxima ex parte est, cui tamen plura ex Vulgata veteri admixta sint. Vide Bellar L. a. de Verbo Dei e .8. O seq. O T at Alexis Dior. XXXIX. Saec. In ubi plur; ex
eruditis recentioribus collecta habes s. III. De Versionibus Paraphrasticis
Amaliqua addenda de Versionibus
Ρaraphrasticis . Hebraeam Scriptu- ram Vet. Τestamenti in Chaldaicam paraphrastice versam docet Lucas Bru-gensis de Chaldaicis Seripi Paraph ubi in auctores inquirit. Hae paraphrasticae Translationes argumin , idest interpre' lationes dicta , quamvis silentateu'chum excipitur Judaicis fabulis consperia sint, tamen quia magnae autoritatis apud Hebraeos , iis revincendis idoneae . sunt Plures sunt araphrasestentate q
254쪽
ua D DIvHIONIBU . itani sed ea praevalet, quae Onehelos dicitur iunc paulo post Christum vixisse Iudaei dicunt. Chaldaicae addendae Versiones Paraphrasticae Syriaca Arabica . Syriaea totius fere Veteris Testamenti Versio utis Arabica , eum Latina Gabrielis Sionitae Translatione extat in magna Bibliorum editione Parisiensi , quam Guido Michael Leda adornavit. Eius. Paraphrasis antiquitatem commendat
idem Sionita in Epistola ad Lectorem praefixa Libro Psalmorum. s. IV. De mi nibus inus codicibus antiquitus usurpatis.
I A nonnulla delibanda sunt de dia
visionibus librorum Canonicorum in Capita , Versus, aliasque Sectiones . Tum prophanos , tum sacros Auctores sua scripta uno fere ductu is ne capitum, versuumque , imo etiam sine Librorum distinctionibus exarasse pluriabus confirmat Morinus in Biblicis Exemeitationibus. uare Cabalistae apud Eliam
Levitam docent Pentateuchum, seu O-
tam legem fuisse tamquam vocem unam,
255쪽
praeter nomina Dei. De distinctionibus ab antiquo tempore adductis in Libris
utriusque e stamenti agunt Ioannes crojus cap. a. aer in novum Fadus Observat. O 'Uephus de Misim. Lib. de Lege Divina cap.a6. ODq. post Buxtor-fium t Sectionum , quas Paraxias dudaei vocant, alias maiores , alias minores, minorum alias apertas , alias clausas Ex gr. primum caput Geneseos se complectitur sectiones apertas . Prior includit quinque priores versus , altera tres Sc. Genesis habet sectiones apertas q3. clausas 48. De his legendus Moses Maimonides Tractatu de Philacteriis , libro legis c.8. Hae sectiones in periodos quoque dividuntur, quales a Masore- this numerantur in tota Lege Is Masorethae sunt Doctores Hebraei,qui saeculo fere V Masram composuerunt, Opus ex variis raditionibus conflatum. Graecos Codices risti Ecclesiae Patres iam olim divisos habebant in varias
sectiones , quas vocabant Pericopas. Meminerunt Clemens Alex. Stromatum L. a. Athanasius r.3. c. Arrianos , aliique Hieronymus L. a. in Jovinianum Paralipomenon Libros a se in versuum
Cola digestos, iurechielis translatio
256쪽
Sacrorum Librorum in Capit , Versus distinctionem , quae nunc apud Latinos ubique recepta est, instituitΗ go a S.Caro, primus Cardinalis en Ord. S. Dominici Saec XIII. Numeri singulis Versiculis additi vix reperiuntur ante Saeculum XVII.
De Frisiis Decretalium Compilationibus
ΡO SI Gratiani Decretum IR . fuit
Compilatio Bernardi circa Praepositi Papiensis, ac postea Faventini Episcopi. In ea Decretales Epistolas ontificum suae praesertim aetatis , in V. Libros sub certis titulis digestos collegit in unum Volumen paulo ante an osci Ex veterum Conciliorum Canonibus, ex Patrum aliquot sententiis , ex Decretis superiorumΡontificum post S.Gregorium non pauca inseruit, quae Gratianus praetermiserat. Auctor inscripsit hoc opus Breviarium Extravagantium , quod visum est supplementum Gratiani manc primam Compilationem vocant Hostie sis
257쪽
Ds arseI DECRETALIBUL. 239sis, Joannes Andreas, Egidius de Bella- inera . Qui Scholia in eam compilationem scripsere , appellant Librum primum . Ac pari ratione sequentes collectiones ad compilationem, a. 3. q. F., alii Librum I. a. c. memorant Legendus doctissimus Antonius Augustinus, qui notas conscripsit in hanc Compila tionem.
II. Compilationem post XII annos a priore edidit Ioannes Galensis , seu Vallensis , an. Iacet alia Pontificum refcripta complexus compegit, praecipue ex ruinis , ut anc redus antiquus Canon ista loquitur , duarum Collectionum, quae periisse censentur, quarum alteram fecerat Gilbertus Abbas, aliam Alanus Episcopus Antisiodorensis III. Compilatio fuit Innocentii III. quae Romana dicta est ex Bernardi Compostellani Collectione perietrum
Beneventanum reformata. Cum unius Innocentii III. Constitutiones vel aequarent, vel etiam superarent numerum sac molem reliquarum Decretalium conditarum per ea tempora a caeterision-
tificibus Deile fuit,ut ex Regestis priO- rum XIII annorum Innocentii ilI. Ber-
nardui Major Archidiaconus Ompo
258쪽
a o D parscI DECRETALIBUS stellanus Romae degens eas in ordinem redigeret . Verum cum ei voluminiquaedam inserta essent usui Iudiciorum minus opportuna , facta est nova Collectio Pontificia auctoritate per Petrum
Beneventanum Diaconum, Notarium Innocenti III. Haec est Compilatio III quae prima omnium auctoritate publica, ac Pontificis prodiit. Eam
Praefatione addita confirmavit Innocentius III. Priores duae a privatis hominibus collectae fuerant quare mirum non est, falsas quasdam Decretales, quae in Regestis non extabant in duas eas priores compilationes irrepsisse, ut Tan- credus monuit. Earum Catalogum Antonius Augustinus subiecit ad calcem Notarum primae Compilationis: Illarum aliquae irrepserunt etiam in Gregorii IX. Collectionem, a quo saltem auctoritatem habuere.
IV. Compilatio post Concilium Generale Lateranense IV composita fuit excla ejus capitibus, ex posterioribus Regestis Innocenti III sive ex Constitutionibus post Concilium editis. Cuius opera usus sit Innocentius III in
hac compilatione, non constat.
259쪽
D miscI DECRETALIBUj. 24 Iptae erant apud Contium,ed haeque sunt una cum Scholiis ab Antonio Augustino cum Epistola nuncupatoria ad Gregor. XIII Eaedem an . I 6 9 prodiere Parisiis emendatiores, motis auctiores ex collatione cum Codicibus Geola Fabri, O Iacobi Hacii. V.ain Compilationem Honorius III vulgavit. Eam ex Honorii tantum Decretalibus conflatam , eruit ex ruderibus Bibliothecae Albiensis,Notisque illustratam Typis edidit an I 643. Innocentius Cironius Accademiae Tolosanae Cancellarius . Olim visa fuissse a Panormitano, Contio , Cuiacio probavit ex eorum Scriptis Franciscus Florens.
De Historia harum Compilationum .
quae intra o annos ab edito Gratiani Decreto emanarunt, legantur Antonius
Augustinus , Boetius p Fran eiscus Florens , qui ex Joann ne A drea , I. Antonino hauserunt. De Collectione Gregorii IX. in Apparatis
agitur, quare nihil neces est hoc loco
260쪽
. De Poenitentialibui, seu Libris
I his continentur Regulae agendae
Poenitentia iuxta diversa crimina , peccatorum genera , sive imponendi poenas delinquentibus. De his late Joannes Morinus lib. q. cap. 17. Wlib. 6. cap. s. de Administratione Sacramenti Poenitentiae, Francolinus lib. I. a. de Disciplina Paenitentiae Romae Ino 8. His annumerari debent T. Canones
Ancyrani, aliberitani Concilii. a. res Epistolae Canonicae S. Basilii ad Amphilochium coniensem Episcopum et quibus addi possimi Responsa C nonica aliorum Episcoporum Dyonisii,
ni t Responsa etiam Patriarcharum posteriorum,quae a Leunclavio reseruntur lib. s. i. Iuris Graeco-Romani Item Libellus Poenitentialis Ioannis Ieiunatoris sub finem saec. VI. Non hic addimus Nomocano nem An onymum constantem capitibus sq7. quem latinitate , ac luce donavit Cotelerius , motis illustravit Tom. I. MOmrmentorum Icclesia Graecae: In ple-