Thymi [electronic resource] : in homine ac per seriem animalium descriptio anatomica, pathologica et physiologica ...

발행: 1832년

분량: 308페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

291쪽

nendo dicata putatur, tui collymi usui potissimum favere Mecheli videtur. Iz0. Dissiculinies vero, hanc bo pothe

Sin prementes, non minore Sunt, quam in altera. Si enim Xygenationem sanguinis au geret thymus, cygenio maxime praevalere debebat sanguis eorum animantium, quae Cum putinonibus, respirationem perficientibus, in m maximo Simul instructa sunt contra autem constat, Sanguinem illorum, haud secus

atque ipsius foetus , minus Oxygenatum esse. In sangxine enim eorum, qui morbo coeruleo laborant, quamquam thymo solito major sistructi sint, Venositatem praevalere satis constat. Nec quidem intelligo, quo modo xygenati augeri posset, Si ex ipso sanguine prius detraheretur Oxygenium, quod postea eidem xygenando adderetur. Etiam in ani imalibus 3bernantibus materia fibros paene

292쪽

dbsiliuium esse sanguinem, difficillime coagii- Iantem, docent experimenta, a Saiss institui i). In iis autem animalibus, quae anguine maxime Oxygenato pia edita sunt, fera dico, citius evanescit thymus. In iis, qui morbo coeruleo vel phthisi laborant, solito major quidem haud raro reperitur thymus, sed idem

nunquam fere non quoad structuram simul vitiatus, iuberculis uia aliisve assectionibugii mutatus, ut ad functionem Suam qualemcunque perficiendam minus aptus videatur, nec igitur in illis respirationem compensare valeat eque omnino in natis, quum pulmones functionem suam inceperint, mox decrescit thymus, sed per aliquod tempus adhuc increscens viget. Praeterea plura etiam huic hypothesi objici possunt argumenta, quae O Oxposita alia huic non omnino absimili h pothesi,' exhibere conabor. Analogia autem vesicae natatoriae cum thymo, nullis a

1 Suis sy tiber die Natur de Winterschmfer, bcrs. Don asse, in Nesis Archin XII Bd. i. pag. 343-350. Cis. Four croy system des controisSances chimia ques; qui docet, sanguinem facile coagulantem majorem cum materiae fibrosae, tum xygenii continere

293쪽

gumeniis constituta, nil ad compiobandum

valet.

1 I. Constat, positivam xygenii susceptionem in foetu minimam esse, negativam vero xygenationem in eo omnino praevalere, praecipue in formatione adipis, e carbone et hydrogeni maxima e parte constantis, et in secretione hepatica, materiam praebente nigricantem, carboneum imprimi Continentem, qua in mixtionem econii intrare videtur. Ita pie recentiorum anatomicorum plerique credidere etiam thymum ad sanguinis Oxyge nationem in directa ratione perficiendam, carboneum nempe et hydrogenium absumendo, Conferre.

Cum enim in animalibus hybernantibus thymum maximum indagare sibi visi sint Pallas, ru- velle, ted emann aliique, haud secus atque in avibus mergentibus echel, et in cetaceis jam Bartholinus inde credidere thymum functioni respirationis vicariae perficiendae inse vire, cum in omnibus animalibus, quae inie dum aliquamdiu respirationem intermitiant, aeque atque in foetu, maximus reperiri visus

sit. sui hypothesi imprimis l. Ledom in n

294쪽

savet, qui succum thymi chylosum, modo parvam xygenii Vantitatem continentem, inani malibus sopitis copiosissimum secerni, et inde Oxygenii in sanguine piopolitionem augeri perhibet ). eque ab illa senientia abhorret Cel. echel δ). Quin etiam et Burdacti, applicatis ad ipsum thymum nutrien dum succumque ejus secernendum quibusdam sanguinis particulis carboneis, sanguinem inde magi ο ygenatum evadere, existimat 1τ2. ypothesi de thymi usu proxime allatae terique favent phrsiologi recentiores; nec mirum, cum primo obtutu haud absque verisimilitudinis specie proposita videatur Argumenta ero, quibus sustinetur, si accuratius

examinantur, magis speciosa quam Vera SS

cuique patebit. Humor enim in hymo co tentus, quem Xygeni destitutum esse non demonstrat, sed modo arbitratur Tledemania,

295쪽

si hemicam analrsin respicimus, aeque parum atque ipsa thymi substantia oxygeni carere

videtur. Ille una or, si materia excremenii italis esset, per proprios ductus Xcretorios thymo liminari debebat; si autem non excer neretur, Sed os partum sanguini subinde ad mixtus Oxygeni imbueretur, per Otum vitae laetatis tempus coacervatus, maxima copia ipso parius momento adeSset, post parium autem mox evanesceret quod non ita seri, sed

humorem etiam Iargiori copia in infantibus, quam in Retu, adesse, ain alibi demonstra vimus. Si autem in animalibus hybernantibus

tali modo respirationem ComΡensaret, Carbo neum nempe excipiens, maximus reperiretur sub finem soporis hyemalis coiitra Verodocent observationes et Prunelle thymum,

pore autumnali, ineunte Sopore hyemali, maximum esse, durant Ver ipso sopore decrescere Thyinu Si alio modo, massae nempe suae incremento SangVini decarbonisationem promoveret, ades potissime Iocum ejus occuparet; neque ium structura iam subtili DPus 8Sci, neque P08 Parium incrementum

caperet.

296쪽

1 3. Qui e thyin laetus luirae insato

spumani ex annulis laryngis exeuntem' ob servavit te Heri), ea nisus obserVatione, humorem, vias aeriferas lubrificantem, in thymo parari existimabat. I 4. Inde vero, quod in uno animali, idque in foetu, alia observare sibi visus sit, minus apte concluditur, ita in omnibus esse, cum ne in illo quidem, quem observavit Oe- tum ipsi ductus, iam qua humor ille abiret indicantes, deprehenderentur.

Nostra do thymi usu sontontia.

1 5. Sic rem, per Iongam annorum Se riem disputatam, hucusque dubiam et incer iam accepit ius. In tanta doctissimorum ac celeberrimorum Virorum dissensione de ea re pro certo aliquid statuere, minime quidem tyronem docet; attamen illis Opinionem meam qualemcunque modeste subjungere liceat, senten-

297쪽

iiamque, non e libris, sed ex ipsa naturae animaliumque exploratione haustam. II 6. Plerique anatomici, qui thymi functionem indagare studebant, praemissa fallacia admittentes, de ipsa re judicium erroneum

pronunciare mihi visi sunt. Quae enim mi nu Vera SS Supra demonstravimus Mechelii atque Tiodemanni effata thymum in animalibus hybernantibus, haud secus atque in avi bus sub aquam mergentibus, maximum adesse, ea non potuere non pravae de natura et usu hujus organi sententiae ansam dare. Nec qui

dem perspicio, quo iure corpori hyreoideo, leni, aliisque organis analogum esse thymum, eidemque dicatum functioni perhibeant ΡIurimi scriptores ). Oppido enim liquet,

structuram thymi, qualem accuratissime ex ponere Conatu Sum, ab illorum organorum structura longe differre, neque omnino esse, quod talem analogiam statuere suadeat. IIulio minus vero locus datur cum et Caro suspicandi, nonnullorum animalium thymum et corpus thyreoideum unum organum emicere ).

298쪽

I T. Nec inimis in ration et causa decrementi thymi aestimanda errare mihi videntii scriptores. Haud defuere quidem physiologi, qui in hanc ipsam causam dete gendam animum aciemque intenderint, quο-rum aliis vi mere mechanica, aliis vero vitali

actione mei visum est IIud decrementum. Attenuationem enim thymi causae mere mechanicae alii, idemque plurimi scriptores tribuunt. Respiratione enim recte procedente, per inspirationem pulmones, aeque ac per i

stolen cor dilatari, et inde thymi fieri compressionem perhibent, quam evidentissimam esse monet cel. Halle i), quando pulmo foetus vel insaniis, aere per asperam arteriam immisso, fortius inflatur; et hinc decrementum thymi ab inferiori arie, post respirationem incipientem pallescente, minusque, quam insuperiore extremitate sit, humore urgente, commode explicari 'hinc etiam, inquit Verheyen δ),

petenda videtur alio, cur dicta glandula prae cipue attenuetur in eis, qui corpus Vehemen-

299쪽

ier exercent, quia scilicet talibus mulium in tenditur respiratio, adeoque pulmones magis

distenduntur.' aec autem theoria, quae pluribus de thymi usu hypotl1esibus vanum rae stitit fundamentum, Omnino e rava pinione de utilionum inter inspirationem statu orta est. Cum enim inter inspirationem ab aere irruente non magis dilaientur putinones, quam quousque ad cavum horacis, inter contractionem diaphragmatis caeterorumque respiratio nis musculorum amplificatum, explendum opus est, ne Vacuum existat, minime inde comprimi posse ilirmum, quoniam ulla is externa aerem in putinones intrudit, per se patet. Cui

que igitur, qui functionem respirationis recte perspectam habet, illa theori dum legitur

satis refutaturi

Alii vero in causa vitali positum esse thymi decrementum uiant. Jam dudum cel. Oerhaawe notavii quidquid glandularum esset in foetu, cum caeteris organi compara tum majorem longe molem, quam in adulio, obtinere quod omnino de glandulis conglobatis potissimum, - Si meSeraica exceperis, haud secus ac de conglomeratis nonnullis valet. Quamquam vero maturius ianui cum

300쪽

1hyni evolutae sunt illae glandulae, minime tamen cum eodem evanescente in ipsa attenuatione et decremento conveniunt. Itaque peculiaris causa thymi decrementum promo vere videtur Alii proinde existimant, libero per putinones transitu sanguini conceSSO, Par cius affluere nutrimentum thymo, quem inde, raraminis ovalis cordis ductusque arteriosi ad instar, abidum vanescere perhibent i). Fru stra autem Inter coexistentiam thymi aDque foraminis valis ductusque arterios Boialli rationem invenire studueris in aliis enim occlusum. in aliis patulum reperitur foramen OVale aeque ac luctus arteriosus, absque thymi praesentis absentisve respectu ). 'eque et Bartholino concedendum est, humorum per caIOrem absumptioni deberi thymi decrementum per quasnam

L Morani in Mem de Pacad. royale de sciences de Paris Iz59. to pag. 36. - Die in erbrockius ero anatom corp. human. Lib. II cap. IV non sanguinis quidem, sed succi Iactei, per vias Iacteas ninuontis, inopia attenuari thymum putavit. 2 cis Mechel AbhandI pag. 209-214. 3 Tli Bartho lini an atomo quari renoVat. Lugd. Batav. 1673. vo Lib. I. Cap. IV pag. 348 Vm adultis extenuatur, absumta per calorem humiditate.

SEARCH

MENU NAVIGATION