장음표시 사용
11쪽
f. 1. ' uaeus sanguinis: Lege artis secta vena, ligatura non nimis forti, plaga Venae salis magna atque aperta, si permediocri flumine elabitur sari. guis, ceneBngiam, cordi S et VASOrum Parvam actionem, vel e vera debilitate, vel ex animi trepidatione subito ortam significat i), Salis magno flumine veluti prorumpens sanguis vel nimis magnum vulnus, vel sanguinis spissitudinem indicat ). Si magna vi exsiliat sanguis in altum, commonstrat cordis et vasorum eximiam vim, animum intro pidum, vasorum insignem repletionem δ). - Pulsatim prodeuntem Sanguinem ex arteria fluero vulgo creditur 4 , atque ita fere est. At venas ex vellementiori arteriarum motu pulsum imitari posse Hom) Rega, semiot. c. 7. aph. JI22. Ballon. epidem. lib. I. e. 18. ibidem cit. K. G. Mumanu, von den Erant Leiten des Metischen. Aligem. Pathologie. Berlin, I 829. S. A. 240. p. IIS. Nec minus impedimenta in sanguinis circulo id efficiunt, i t pigro tantum lapsu exeat sanguis. Ita in pneumonia haud rara Observatio est, iDitio vena sectionis parco tantum flumine quasi substillare sanguinem, deinde vero, jam aliquatenus liberata respiratione, largo radio prosilire.
I. I. Ilega, l. c. apb. II 27. p. 334. I Uius apud Lia liv. e. 13. g. s. p. 190. ι i E
1828. Nega, apb. II2l. p. 333.
'. Zaiidera de signis ex sanguine diss. inaug. BOnn. 4. C. 2. P. 4.
12쪽
hergi) lostis est. Aliquoties equidem e vena, cui arteria subjacebat, pulsatim effluere sanguinem vidi; quod quum primum mihi accidisset, magno terrore
Percul SUS Siam, i Besam esse arteriam Suspicatus. Inaequali vero sanguinis impetu ac quasi subsilienti praeter seri copiam celerem sanguinis eX arteriis in venas transitum continualumque quasi pulsum adeoque cordis esseclum in venas extensum
pulsantis fluminis interprolatio minus probanda mihi videtur, De C tanquam aliunde illum oriri existimo, quam ex pulsu subjacentis arteriae in venam extenso. g. 2. Color potissimum profluentis sanguinis conspicienduS est, quoniam concrescenti S et Concreti mullas subit varie tales fortuito acciden los. Differt autem sanguinis color per omnOS VATIO OXydali ferri gradus: a nigro per atro P UTPUI eum, Pur Pure iam, Puniceum, Phoeniceum Usque ad Ochra
Deque sanguinem justo nominari, nisi tunc, cum rubicundus ac sincerus fluat, censeat Hippocrafes 4 ).- Ouamvis vero ad Sangia inis colorem mullum faciat cruoris ad forum ratio D; lamen potissimum is pendet a sanguificationis et nutritionis conditione:
Cori ν. hum. Tom. securid. Lausanti. I 60. 4. lib. b. scet. 4. 2. p. Id 1. - Hac globulorum 1 rabromam copia contineri videtur causa sanguinis puerorum, juvenum et mulierum rubiciandioris, virorum et hominum Provectiori aetate nigrioris; clari Oris, iri ibus vena frequenter secat 'r, austerioris, quibus raro aut
13쪽
Obscursor sauguinis color oritur vel o tardo ipsius motu, vel ex impedita respiratione, vel e turbatisse- et excretionibus, Per quas carbo e sanguine amandatur, vel ex energica in paren chymate Orga norum metamorphosi, qua arteriosus sanguis in venosum transit. - Scriptorum Singulae observationes generales hasce propositiones probabunt: Ubicunque extra vasa moratur Sangui S, B trum colorem monstrat i). In artuum amputationibus
qui soluto vinculo comprimenti Tournique t) primus profluit sanguis austerior est eo, qui postea
sanguinis in aliqua parte circuitu, vel stagnatione continetur, nigricans sanguis redditur, ut in hypochondriacis, melancholicis, haemorrhoidariis, spiri luosorum ab usui deditis δ). - In morbis pulmonum chronicis nigri cantem sanguinem profluere fere vidi. In omnibus cordis morbis chronicis, quibus circu- Ius sanguinis minor turbari fere solet, praecipue vero in cyanosi sanguis vel ipse arteriarum obscurior est 4). - Austerioris coloris sanguinis, qui hyeme
Cretionum, quibus sanguini carbo detrahitur, imminutio, quarum auctio aestivo tempore et in temperie animalium normalem calorem superante floridiorem sanguinem reddit. Difficile mihi videtur
griorem sanguinis colorem confert.
Bd. 10. p. 265. Hesselbach, Berichi voti der Κonigi. anatom. Anstali zu Wilrχburg. indeque in Mecheis deuisch. Archiv. Bd. 7. II. 2. p. 252 - 55. - Riviaikowski, dissert. morbi coeriai. aetio-log. amplificans. Wilnae 1816. et in Meche s Archiv. Bd. 7. p. 250) ideoque crebras haemorrhagias efficit. illiot in bullet. de la soc. de med. 1807. e gingivis, Obet in bullet. des sc. med. I808. ex ore sanguinis profluvium observavit.)
') Autenrieth Th. I. g. 513. p. 312 - 14. - Rega l. e. aphor. 1148. p. 346.
14쪽
coloris causam in Scorbulico sanguine certo ex Po-DDI C, quum ipse color stabilis non sit. Ab aliis enim nigri Caris, atramentoque Similis riolatur i), ab
de sanguinis in morbo maculoso in thosia coloro discrepatio inter scriptores intercedit δ). - Nigritiei sanguinis in Aethiopibus μ) causa reddi vix pos- Sit, quum in nutritionis et sanguificationis, ut ita dicam Prototypo contineatur. - Ubi vero circulo sanguinis non impedito, respiratione incolumi, se- et excretionibus integris, obscure rubens Sanguis evena exit, ut in robustis bene valentibus fere sit β), validae in vasis capillaribus metamorphoseos indicium est: quoniam is locus est, ubi floridus arte-riosus sanguis in venosum mutatur. Uam milia
tionem subito non fieri, sed partium solidarum ac sanguinis in minimis vasis conflictione temporis
p. 21) nigrum dicit. At noscio, niim is auctor qualis sit Sanguis Post moriem Propos acrit, an proslucratis e vena secta colori mdescripserit. P. Camper Lleinc Schristeti libersei κt voti I. F. M.
golici nigri, quem dissecuit, sanguIncm colore vidit ab Europaeorum sanguino non disserentem. Idem refertur l. c. Atini. il) de sanguine Λcthiopici juvonis et cuiusdam ex iis, qui Mestigeri Dominantur. Tamen atropurpurei coloris aliquid in horum sanguine conspicuum fuit. Quod vero in I Dropae ariam quoque sanguine se sn ΡIssime observasse testatur Camper. Sommeri in uber die vi , peri. Vers clite lenituit des Negens vom Europa cr. Frankl. MDdMain L, I 85. 8. g. 43. p. 40.3 Campcro omnino COD se alit.') Homerus heroibus sta is nigrum scitigri inem tr buit. I in Iris- mcdes a Pandaro vulneratus deici sit κελ rerella rei re. Il. l. b. v - s. ilia d. l. d. v. 140. 'H. ιν Huα cxsiluit e vitincrc,
quod Ilectori Alluae Telamonius inflixerat ll. I. T. v. 262. etc.
15쪽
quodam spatio perfici, inde patet, quod in venae- sectionibus qui posterior fluit sanguis floridiori plorumque Colore est, quam qui initio exiti). Rutilo igitur sanguinis oenosi colore turbatam in paronchymate Organorum metamorphos in demonstrari consentaneum est. Oritur vero haecce turbalio vel nimis celeri sanguinis per minima vasa transitu, adeoque ad perficiendam motamorphos in mora non sufficienti, vel dum, aucta in aliqua cor-POris Parte metamorphosi, antagonistica ratione in reliquo corpore imminuitur vegetatio, uti est in inflammationibus β), vel omnino prostrata vita, ut in nervosis febribus, praecipue putridis, pessimi sem-Per ominis coccineus sanguis ad colorem floris Car-
haec o motamorphoseos prostratio unicam hujus coccinoi coloris in sanguine causam sistit, accedenti
scilicet peculiari quadam fortasse alcatina, IIui m)humorum corruptione, unde sanguinis color interdum ita mutatur, ut vest niger fiat vel in flavodi-
serpentum virulentis morsibus '). Praeter peculia
in Halter i. e. s. I. g. S. p. I a Bergen g. 25. p. 357. Et ipsi Nippocrati tale quid innotuisse sequitur ex hisce verbis, quae in libro de victu acut. XII. vol. 2. p. 277 leguntur: - καὶ
μη οκνεῖν si νον NI Wοεε iij αῖμα, εως αν ἐρυθ DoL ροι nota H ουν 'g) Inflammatorii sanguinis fere sempor soridiorem colorem deprehendi, quom Pro constitutione, aetate etC. aegrotoriam exsPertandus erat, ita ut in ipsis pulmonum inflammationibus haud raro impeditae respirationis vim in sanguinis colorem supcraret Ista metamorphoseos in reliquo corpore turbatio.
16쪽
rem Corruptionem fortasse otiam icterus aliquid ad talem flavedinem confert, quem serpentum m ΟΓSUS haud raro sequi, nescio quo loco, ni fallor in Fotitanae tractatu de viro viperae) me legere memini. Ex iclero enim flavescere tolum sanguinem scribit a Bergen i), ipsemet nondum observavi. Nec minus ex longinquo alcatinorum Usu, ut remedii lithon-lriplici Ste ensiani a Mias Stefens) sanguinem in Saniem flavam abire Humham D auctor eSt. In morbis ex re productionis labe oriundis, vel cum ea conjunctis pallidus et subflavus sanguis re
peritur: ita in chloroticis δ), in hominibus vel post
magnam humorum jacturam - , vel e diuturnis morbis, vel e ciborum mala conditione parcaque ingestione ), vel ex aliis qualibuscunque causissi) ca checticis. Qui pallor sanguinis ex re productione
labefactata eveniens fere Semper cum nimia lenuitate copulatur. - Marmoris instar variegata su
perficies a quibusdam pro signo putredinosae in
) I. c. f. 30. p. 360. Sanguἰs, qui in interm ttenti sebre epi-demiea Mutinensi si690) v. s. educebatur, subpallidus, in non
nullis quoque icterodes observabatur, quamvis exterius in corpore similis color non floreret. Namazetini constit. epid. Mutin. anni 1690. c. I 2. p. 7. in tomo secundo operum Thom. den-
Nich. Lower iractat. de corde, item de motu et colore sanguinis et chyli in eum transitu. Amst l. 1669. S. c. 2. P. ι0. 71) humorem dilutum et pallidum, sanguinis neque naturam neque speciem Prae se serentem in copiosa haemorrhagia diuturna denique profluisse relatum accepit a medico quodam si de dignissimo. Tamen Profluvio demum consopito Convaluit JuVen S. . De scorbutica Post Plurimam iacturam tandem album ex isse sanguinem narrat Alatani de an eurysm. p. 33. cit. apud Hal-
17쪽
sanguine dispositionis habetur; a Bergen vero talem colorum varietatem Se SaepiuS Observa Sse testatur citra periculum in sanguine hominum, qui mane potum Thee, vel Casse largiter sorbillarunt D. g. 3. Caloris sanguinis fines de proliendi 270 R. ot 3l 49 R., illum in semina robusta 27 anno r. rheu malismo sub acuto correpta, inque viro 67 annorum phthisi pulmonum jam valde confecto, hunc autem
in viro 34 annorum, nervosae Constitutioni S, veniriculi subinflammatione cum vehementi febre affecto. - Quamquam, Ubicunque major sanguinis calor est, pulsus frequentia non desideratur, tamen inter hanc et sanguinis temperiem certa ratio constitui nequit. Duicunque vero sanguis extremo calore exarserat, fere satis fluxilis erat et floridus. Fere om-DOS Butem, quorum Sunguis eximio calebat, habi-
iri constitutione junctum habebant. Ad quorum ardorem vel omnino vel proxime tamen accedebat robustorum virorum calor, aut gravi quadam inflammatione cubantium, aut intensa humorum ad aliquam partem inprimis caput)congestione laborantium. In pleuriti de sanguinem
hornio vix attingere scribit Burserius δ). Equidem invehementissima lineumonia sanguinis calorem 300 R. superare nori vidi, in bronchitide acuta usque ad 310 R. ascendere observavi. - Aquosi Sanguinis, in quo paucus cruor inest, exiguum calorem esse
scribitur in), attamen sanguinem puellae Post Peri- carditidem magna cordis irritabilitate laborantis creberrimis venaesectionibus tenuissimum seri ad pla in I. c. g. 30. p. 360, 361.
g) In viri irphosi cavitate axillari calorem 32' B. deprehendi, ascendente hydrargyro in meo ore tantum ad 284' B.) Bapt. Burser. de Mnil id, instit. mcd. Prael. edit. Lips. 1ι8ι. 8. tom I. comment. de inflammat. art. 45. P. 40. ' Fr. A. L. Pucheli, System dee Mediciti. Th. I. Hei-delberg, 1826. 8.) g. II 2S. p. 510. Aristoteles de pari. animal. l. 2. c. d. edit. Aurel. Allobrog. 160b. sol. tom. I. P. 748.
18쪽
Notatu dignissimum videtur, inflammatorium Sanguinem, praesertim labi crusta oritur, mullo diutius calorem retinere, quam sanguinem alius indolis: quod interdum ita conspicuum deprehendi, Ut e. gr. in casu quodam vehementis pneumoniae emisSus Sanguis dum Oxiit - 29 β) 13 minut. post finitam v. s. ad sucmonstraret calorem 230 R., dum in aliis casibus minus inflammatoriis sanguinem eadem dum profluit temperie et sub iisdem conditionibus et inprimis eodem externo calore emissum ad 239 R. refrigerare 14 - 3 minut. valebant. - De Cyarioticorum hominum sanguinis qualitatibus quum jam plura dicta
sint, ne C Calorem Praetereamia S, qUamvis ipse Sanguis tali respectu nondum exploratus sit. Vulgaris ac sere ab omnibus recepta opinio est, Cyanoticorum calorem valde imminutum esse i). Nemo vero ante Nasse adhibito thermo metro hanc rem investigavit: secundum quem externarum partium tomperios ad 21VR. fere delabitur, internarum vero calor normali vix ac ne vix quidem minor est δ).Λ quibus disquisitionibus nec Farria experimenta discrepant δ). g. 4. Gradus fluiditatis sanguinis Α), vel a solidiorum sanguinis partium copia, vel a vi contraclionis singulariter aucta, aut imminuta pendere videtur. Asitudo sanguinis sive crassisses cernitur velox eo, quod dissicilius aut lento e siluat data tam onsufficienti venae apertura, vel quod in aqua calida copiosam deponat materiam fibrosam, floccosque
lanugineos spissos ac quasi membranaceos coriaceo suo β). Alii sullam ungui injectant, quae si Continuo defluat tenuitatem, sin subsistat crassiliem
19쪽
ipsius colligunt. Plerumque vel guttulam ungui instillavi, vel e gultis latae vasis, quo Sanguis recipiebatur, margini incidentibus de consistentia sanguinis
judicavi. viscidit alis autem veraeque crassiti ei certum discrimen si alui vix pol crit. Spissitudo sanguinis nascitur vel a Ciborum grossiorum consuetudine, vel a Secretioniam ipso sanguine densiorum suppres Sione, vel ab auctis se- ct excretionibus aquosis, imminutoque Potu, vel deni- quo a tardiori sanguinis motu. - Potissimum IVestphali, qui duriori et salso victu cum Pane SPOS- Siori utuntur, citra incommodum quoddam sangui-
inllammatoriis morbis spissitudo sanguinis fero deprehenditur μ) oritur, uti existimo, partim ex antagonis lice imminuta iri pareno hymate Organorum excepto inflammato) metamorphosi et nutritione, aucta cordis vi et vasorum magnorum ), partim
') Iacobus Sylvius sebrium omnium ess cntiam in congelatione sanguinis sive in crassario De constituit. II lini l. I. c. 12. g. 2. p. I 49. - in acutis febribus inflammatoriis interdum valde
spissus sanguis Per minima vasa petietrare De ira ens in arteriis coacervatur, ita ut etiam Post mortem cruore scalcant arteriae, Venae vero Parum sanguinis tunia is contineant. Thom. Glass
comment. XII. de se bribus ad IIippocratis disciplin. accommodati. ed. E. G. Baldinger Jen. et Lips. 17 1. S. comment. 6. p. 61. N. Swieten comment. in Γ0erhaanii aptior. l. 2. p. 297 Talibus in casibus arterio tomia sine dubio magnopere Commendanda erit.' Disserunt auctores in term Danda cordis et vasorum vi in sanguinem. Alii enim a duris et crobrioribus arteriarum vibrationibus quasi exsiccari sangui ncm ponunt, dis stato aquoso.
M. Sirieteri l. c. t. 1. ad 9. I 00, P. I 42. cf. quoque Nega apb. II 28. p. 335.) Alii vero iisdem conditionibus extenuari
sanguinem sistunt, et spissitudinem sanguinis auctoriam motuum vitalium causam esse perhibent, quibus ipsam sanguinis Peccantem consistentiam in ordinem redigere studeat Datura. Unde
palpitatio cordis G. E. Stahi illeor. med. vera Hal. 1708. 4. Pathol. pars I. getierat. seci. d. membr. 2. p. 62, 63 , spasmiopi lepti ei et asti maiici Fridr Nobmann l. c. g. 13. p. 283, 284). In febre intermitiente Mutinensi anni 1690, in qua sanguis educebatiar utplurimum crassus Namazzini constit. epid. Mutin. anni 1690. c. 12. p. 7.) i dem is modo laudatus auctor quotidianam febrilem effervescentiam ponit loco remedii,
20쪽
singulari cuidam, conciliantibus fortasse nervis, vis
contractionis in sanguine augmento tribuenda os t. Largi sudores, urinae, diui rhoeae Et C. Crassi Drom reddunt sanguinem i). Largi aquosique sudores rheumaticorum Sanguinem Saepe Spissum sa-ciunt. Nec minus aquosa S Se- et eXcretiones per
noctem, deficienti potu, Perseverantes sanguinis, qui mane mittitur, spissioris conditionis, quam ejus, qui vespere, assumto per diem potia, educitur, causam continere dubitari vix potest, quum jam sola respiratione per 24 horas aquae libra dimidia ex cernatur Z). - Spissioris sanguinis origo potest pro-
hypochondriacis, melancholicis Α), haemorrhoidariis peccat plerumque sanguis spissitudine, itoriaque ubi ex ab usu spiritu osorurn in abdomine stagnatio nes sanguinis ortae sunt D. Et ipsa nuda sanguinis abundantia, dum motus tarditatem efficit, sensim majori spissitudini locum praebet β). Cum in simplici plothora, vix adhuc ad morbum evecta, tum in morbis ex illa oriundis, Ut in congestionibus, in apoplexi a sanguinea, epilo Psia plethorica etc.,
Crassum Sara Suinem Semper vidi, et e sanguinis abundantia ortos esse illos spasmos, apoplex ias ac Paralyses, in quibus et colore et consistentia norma-
qua cessante seret quaedam in Vas s veluti stagnatἰci et eongelatio. Idem censet Hux in l. c. II pist 2. p. 383 de febribu, intermitientibus vernalibus. Ceterum in quotidianis febribus sanguis spissior esse dicitur, quam in tertianis, inque his crassior,
quam in quartanis ibidem p. 39 . 33 v. Miletcn comment. t. 2. ad 9 678. p. 294. a Bergenk. 34. p. 361. Nega aptior. I 138. p. 339. aph. 277 sqq.*ὶ Autenrieth Physiol. I b. I. g. 517. p. 3I9. Sequi vero
ex his videtur, venaesectionem omnem matriti nam largitate relativa ideoque etiam efficacia praestarc vespertinae, qua sanguis hausto per diem potu extenuatus et in certa qHadam copia solidiorum sanguinis Partium minorem portionem continctis evacuatiar.