장음표시 사용
4쪽
S. C. & R. Maiestatis Consiliarii,
IN ACADEMIA LOVANIENSILEGUΜ ANTECESSORIS
serie explicantur, mores hodierni inseruntur, & quid sit it,is antiqui, novi , & novissimi enodatur , ac breviter exponirer .
EDITIO NOVISSIMA AD EXEMPLARIUM VENETORUM FORMAM EXACTA;
Sed mendis , quibus rem Vene1a , rem priora Belgisa, Baravae me exemplaria scatebano, ingenii rara o fudis expurgata , m Summariis , Indicibusque loeuplexara.
Libeos. Institutiones Imperiales erotematibus distinεω atque explicam , nee non Ius publicum , quo arcana & iura principis exponuntur, eiusdem Auctoris. Omnia Tribus Tomis comprehensa.
TOMUS SECUNDUS NEAPOLI Μ DCCLV
PUBLICA AUCTORITATE EXPENSIS ANTONII CERVONII. Diuitiaso by Gorale
6쪽
CODICIS JUSTINI AN EIΡRAE LECTIONES.
antequam ad eriminalia deveniatur, hoe libro octavo subiungitur 4e extra ordinariis , & aeeessori in Judiciis seu interdictis , quibus de materia possessionum disceptatur atque de illis asitor prima parte huius i bri usque ad Tit. . Meunda de pignoribus & hypothecis 'usque ad Tit. s. mitia fle accessionibuet obligationum, & actionum usque ad Tit. 48. In ultima parte Hria mitrae antur. De in terdicti primo agitur propter vicinitatem, quam habent cum possessonibus , oe quibus sub finem libri sua perioris actum. Praemittitur autem hie Titul de interdiciis in gene- Σre , quippe quae iure veteri erant formulae seu conceptiones verbor- , quibuς Praetor cum ὁe pollelisone, vel quasi possessone inter aliquos contendebatur , aliquia fieri iubebat ant prohibebat, quoad de proprie a- te iudicaretur . Quae tot mulae ex eo appellabantur Interdicta, quod inter duas parten litigantes a praetore dicerentur . Inli t. hoe tit. Ex quo,apparet egre a diste rentia inter Edictum, & Inicia trium. Nam illud est lex Praetorig,atque ita ius publicum, generale & ad omnes peltinens; hoe autem priuatum ac perlonale, quod ex edi Flo oriebatur , sicut ad iones sive condietiones ex legibus. Inter altione in quoque & int udi Elum iure veteri magna et it disserentia. A 'io enim in iudicio verissa tor, interdictum, tris i ---d Julicem pedaneum ut plurimum exercebatur et hoc antem semper apud praetorem issum, qui Judicem de proprietate da-ium instruebat, quo ordine eam caussam exequi deberet, & quis in iudieio petitorio suturus esset a lor, quis reus , ut ita suerit interdictum ordinat o & hythmus suturi de proprietate iuἡicii . Deinde altuqetat ordo actionidi , aliuet intersi ii , ὀ iveriti itiὀemqtriusque formula A executio. Cuiacius lis. 3. cssere.
Duobus quippe mo3is interdicebat Praetor r uno 3 in penete , sciat actionum , ita interdie torum sormula in edinci suo praescribenἡo ; altero sententiam de controversa possest one in specie ex edicto generali ferendo. Hi autem modi tempore nostrorum I. C. . Imperatorum in desuetudinem abierunt, in eorumque locum successi tertius , quo 'Praetor non ipse decernebat , sed actionem dabat , isque hodie solut re mansit . Et posteaquam omnia iudicia creperunt ense extraorlinaria, sormulae illa: n ambages interdi-Botam locum amplius non habuerunt , eaque sunt mutata in actiones extraordi artas , quae loco interdi-Horum competerent. Ita ut hiate revera nullo inter dicto agatur , sed potius an ione ad exemplum interdicti concepta, vel Φxeatisna eiusdem reddita, s. . Ins. l. r. Cularius L s. obf. c.7. Quo fit, ut actor remotis flenunciatidnum &tompo- 4rum ambagibuet , statim suam actionem de possessionuexprimere , suasque allegationes proponere iubeatur., inlinit. la. aut ataicaena exprimendam, utilem ne a
7쪽
an . Peredii praelect. D Lil. VIII. Cod.
pe, in fasum di extraordinariam quae loco interdicti
competit de possessione , vel quasi possessione. Nece . dea lice iure actori nomen, speciem . genus actionis
edere adversario, Ly. ape medenuo, tr. F. eod. sed hodie satis est factum ipsum pure exponere & narrare simpliciter rei veritatem , non e reso etiam nomineaAionis. e p.ε. Da Itia ei , , facta rei narratione, ut ditii 22 Tis. De edendo n.ε. I Mouenda autem hete actio de possessione ex in te dielo coram iudice compitente, qualis est is qui eiundem est provincise , eurus est reus. Nam qui eiu Gemprovinciae praeses, nee Judex est, ex interdicto cognostere non potest, I. a. h. t. cum qua coniungenda est I. xu. Ap. titi vi tirad. est vo t. In qua uti de proprietate
R dominio, ita ' In La. .ae ih seM.ti., id est, de posisesssone agendum dicitur apud Iudicem, cui reus iudiectus est , Noruria enim est illud , extra Provinciam ius dicenti ii ne liti parendum, DYD E. inpi fl. Alia tatio est libertat tu, cuiux Evote inter cetera cautum est, vi s dicitur heris lisertatem praestara debere , eo ab sente & in alia Piovineia figente,praestet cognoscere pos-ι si , l. 28. q. tili. I. t. s. r. β. ὀ emm . I lori. 'Atque ita Culactuc I o. s. t f. e. 40. recte interdictum interpretatur, quos est de pos subiti; quoniam inre di Ela plerumque suti de possessione, vel quasi . Non tamen inficior esse nonnulla, ouae poctessionis & proprietatis caussam una solant, veluti interdictum de itinere actuque priuato rei tendo, in quo ut in actione cons Lloria docere de iure actor debet, & de aqua castellaria, in quo etiam tun aquae a si gnatum esse probari necesse est , R de mortuo inserendo in locum purum , di deliberis , aut libertis exhibendis . 7 His additur ab Aeeurso interdictum de arboribus cadendis , sed mala; quia etiams ex intergi o liceat vicino arborem aflimete , eamque tibi habere ; in eo tamen non quaeritur 3 e iure dominii, seὰ de possest onerantum , an scilicet arbor, quae imminet in praedium vicini , eius posse linti l noeeat. Atqui illi uc inie dicti
ἡuo fiant capit'. tinum de arbore, quae impendet in alienas sedes, ut liceat vicino , sive aedium domino, &s ructu rio arborem impedientem exscin/ere, A lignaetollere . Vtetum de arbore, quae in es tum praediumam pendet . ut nis dominus arborem coerceat. id ea ramos i d. t utque ad altitudinem t3. pedum , ne um-hra arhotis vicino io noceat, poterit vicinus luxnriam ramorum compescere , eo; amputando, J. . . d.
Micr. tiae s. Ad exemplum huiu inteidicti pia sese adem ratione statuere debet de radicibus arborum, ut ii vicinarum aedium sun)amen iis periculum cie ent oxcidantur arbores a domino, iubeatque arbores adimi, ali ui ut pol mittat vicino, cuius aedibus nucent, ex scinJere . adimere , sibique ligna habere ; atque prohibebit ne ei utit oti adim re vi sit, i. i. h. t. lpitur in specie huius iba n Ρ ,n Δ ee , aetitor 4nterdidio de arbo-xihus caedendis, quia Uerbi de seiune si aer ΠΤ vomterdicti sententia. sic ut obtioeat quia vulgo diei cur
quaedam mixta interdim prohibitorἰa, stilleet edihi
hi folia: & prahibitoria, n restitutoria. Deinde re iospectu personarum, quibus competunt , alia voeantur simplicia, in quibus scilicet actor areo distinguitur: alia duplicia , in quibus uterque est inor, nee quis actor
reuisee si, ἡ licerni potest, quae non tantum ad retinen dam possessionem, verum etiam inierdam ad eamdem adipiscendam & recuperandam pertinent , I. r. g. eod. Tertio qumdam in praesens tempus,qua uani in praeteritum reseruntur: in praeseras', ut uti polsidetis, in praeteritum , ut He itinere amaque , de aqua aestiua , d. l. i. I et .marto respectu temporis , intra quod dantur , alia dicuntur annalia, quae aano tantum garant: alia per- perpetua: illa meram poenam, haec rei petiecutionem continent, a. I. i. f. . Quinto a subiecto vel materia circassam , alia sunt propria, alis communia . Propria compethnt de certis solummodo rebus, iisque vel divinis, vel humanis, quorum illa redduntur ; vel de rebusti Joeis sacria, di sanctis, vel religiosa . Cuiusmodi in aterdictum eli DE quid in loco sacro sal, id est, ne quid
sat desti mitatis vel incommodi caussa. De rebuη teli glos sunt duo interium, unum de moritis inserando, alteium a foditio ista undis; illud datur contra eum
qui mortuum sepelire, hoc contra eum, qui sepulchrum aedificate vel refice te prohibet, s. i. is pr. f. h.t. o les t. p. ne quid in L a fuero . ' Equidem magnum olim Ro i imanorum in sepulchris monumentisque luendis sui stestudium mit m illo iam leses testantur . De rebus humanis interdicta, quaedam illorum aut publica sunt out privata . publica , ut quae dantur de flumine , itinere, aliove loco pti blico, ut his uti nobis liceat, & ne quid in hi η fiat, uo Uel usu impediatur,vel deterior reddatur. privata ad rem familiarem spectant , ad quae seruntur illae tren species utilissima e hoese frequentissim ae, nimi tum Ado scena e posed tuis, th: ndae rei perima. e . Ita di ia, quia partim tendunt aa acquirendam de
novo posse ilicinem contra occupatorem a partim a tuendam pristinam contra turbarorem ; partim ad recipiendam amissam ab expulsi te. La. in . g. e tit. Finis inierat horum ea, ut polieisionum iura de se xa'
dantur, iis partes ad arma υeniant, caussi consequendae posivit cinis , cuius m regnum est commoJum , cum
transferat prohandi onuc in ad istis una; satis enim est possessori quod sdeat. igitur si contro ersa oriatur de proprietate L misellione , praetor vel Praeles priuet debet de dictectione decernere interdicto, ut uni a43icat posset Eunem interim dum Iudex datus pronunciabit ce iste dominii, t. h. t.
i. ibo, at i--.λ l, lilini incumbit tinus proban o non misella i , qui interdicto vieitin hoc commodum possidendi ut in lito loco rem iiqnt pati ula, etiamsi tibi eidem est titio 3c sententia te in , ibi idem tua esse res nun fit pol foris , si actor non probauerit rem statuendum, transferen flumque ad ceteras res omnes, suam esse , ce contra peti oram iudiciti solet, cum quae in lege ex restae non sunt, i. Ir. E. au I. Aesti l. sunt obscura utriusque iura , I., l . priuare visa. I. a. ι .ir. se . A. do l. sup. ge probas. AMOre nun probante reus absoluitur,
a Celeium cum ex pisdicti; consset interdicta hodie etiam si ipse nihil prae literit , I. si p. in Mocio,
esse aut en , uidendum erit quales sint, in rem, an I. m. p. de Ar s. o a 3. Manet ergo verissina hu)us vero in peristi m Fto mixtas esse existimo. In reni I. a. sententia, po sessionis causiam prius decidi oporte- enim este videritur, quod scut dominium, ita posseimo rea. Atque ex ea colligimus , nis prius iudex de quoque in ro cons deretur , de qu 4 in rem olim ut plu- possessione iussie uerit, tu e ab eius sententia appellari ximum tuerint concepta interdicti In person m au- posse , quod& ipsum ηst ri l. i. p. a. appellat. Imo et-tem , quod pos.ssio facti st, idque peribitae coloreat, iam placuit prisu exequendam esse sententiam de posiquod interdicta vi & effectu sint perluuati' el. I. i. heisone, quam de proprietate eiusdem rei lis inuitui f. a. Et hinc evenit, quod quaedam interdictorum ob post l, e. h. aeisdie. quo iure utimur . delictum competere dicantur , & quod interdictum, Quod s vero quis ab initio tam dominii, quam pos qctis aut tum non solum contra facientem quod sessionis probandae on in sponte subire vellet, quo mi- vi aut clam , sed etiam contra quemlibet possessor eni nus petitorium possessorio Vel a3ipiscenaae , vel recupe- iocum habeat: Interdictum autem Uua tantum Je- randae eiusdem rei res Elu, atque adversus eundem tur contra dei ieientem , cum hoc in perlonam, illud accumulare , atque hilumque smul in i 4em iudicium in rem si conceptum . . deducere possit, nulla cumulationi e regula impedit .s Interdictorum divisonet plu)e: sunt. primo eoJm a Eseque haec litium dirimendarum savore commun i S D forma interlocutionis, alia dicantur prel litorio, quibus Elorum sententia, nititurque ex pretiis iuris texi: bus in suis prohibetur fieri, veluti vis, rediseatio in publico, cap. 3. . 6. . d/ eis is pos . opispe. tibi rei cmbit P an sacro; resithroris, quibus aliquid restitui iubetur, ut tifex, petitorium & mssessirium ab initi:. pose simul Possessio spoliato ; alia exhibitoriis, per quae iubetur res proponi, tractati, siniti in eodem iudicio adversus eun exhiberi, ut liberi, tabula, d. I. i. f. i. quae postrema cem . Quia nihil implicet, utrum quis possit conten
differunt ab actione ad exhibendum , quod in istis de dete se & dominum iei esse,& eiun pssessione ab ad- tu leuioae uiuum, in illa ob alia a zatur . Sunt etiam versario turbati ; in veto uete simul ad eam sbi ce-
8쪽
de niain . Contra tamen multa sunt,qux oboici solent. s. od non possint plures actiones eiusdem rei nomine simul proponi, ut habet l. 34. ,. i. g. de restit. Itir. praecipue ii snt contrariae, ut per unius propositionem videatur alteri renunciare, ueluti hae in in ateria in tentans petitorium, non videtur habere possessionem , & e contiar. Quod generalis sit sententia I. g. h. t r. possessionis quaestionem prius decidi oportere, quam 1 atur de vinflicanda rer prius enim constare debet quis actor, quis reus. 3. In casurido agitur de recuperanda posemone , spoliatus ante omnia est restituendis perluta notissima; ini de re insta. . Quod possessori sufficere debeat quoὰ possdeati . f. 3.q. diri possidet i, ut liue casu qui vindicat, post i videri non possdere,
cum vindicatio non tam possidenti detur, quam contra
Dissidentem. 1. Quod frustra sat cumulatio utriusque audicii, ex eo quod possit per alterum haberi intentio,
qua habita , alterum erit supervaeuum . s. Obstat re puta, quam colligunt ex I. 36. AE. de excepi. quod quando sententia absolutoria , lata in prima actione , parit rei iudicatae exceptionem in altera , non admittatur cumulatio. Haec sunt argumenta,quae Menoch. Fachin aliique passim colligunt. iue auibus tamen non obstantibus, statuo priorem sententiam esse veriorem , petitorium scilicet & pose
, tum ab initio smul posse proponi, tractari , finiti,
maxime cum auctoritate praedictorum textuum iuris Potiti feti iusseienter firmetur. Ut non implicet, quod propolito petitorio non liceat recurrete ad possessorium, quali huic videatur renuntiaste , cum utrumque intentanς non sit sibi contrarius, siquidem actiones istae non versentur circa idem , l. ia. f. i' ff. eq. fi. ut non possint dici contrariae, atque ita te fle cumulentur, cum cumulans suscipiens utriusque probationem tantum sibi praeiudicet, neutiquam parti adversae , quodeerte nihil mali involvit; atque ita cessat primum ar- sumentum . Itemque secundum & tertium . Nam ita iuris est quando actor, vel spoliatus utriusque probatiorem , scilicet dominii & possessaonis, in se suscipit, uti
potest, cum se , non etiam ut didit partem aduersamerauet; saeit enim ut in alterius probatione obtineat . Neque etianeobstat quartum, quia procedit, quando actor non turbatur in sua posellione: quidni enim a et, cum possesso, quam habet, ei prodeste nequeat, propter turbationem, perquam alter possessonem sibi an iit E Ad quintum gieenJum , non esse frustraneam utriusque iudieii cumulationem , cum eius finis si, ut saltem altero probato non frustra egeris actor, eum ab initio si in itum utro iudicio sit obtenturus . Denique
non urget regula ova. I. in quia non potest obtinere hoc in casu , cum post iudicium possessorium supersit quae sito petitorii, cui non praeiudicatur per pri rem sententiam, nisi quo onus probandi transieratur in eum,qui
in possessione victus est. Et hoc ita quoad petitorium adipiscendae,& recuperangae .is Maior est dubitatio , an petitorium possessorio retanendae cumulari possit λ Negant Donellus,& Hubertus Giphanius ad te s. q. Re t r. aliique quos refert Fachinaeus lis. p. reniret. cap. 6. hac ratione moti, quod videatur impossibile' ut unuς idemque aseor adverius eumdem pusit apere rei vindicatione seu iudicio petit
rio , simulque Gntendere se rem, quam petit, poli de re, cum rei vindicatio duci haec requirat extrema, ab
una scilicet parte pollusonem, & ab altera parte diminium ; non potest itaque non υideri sibi ipti conti rius, qui cum petitorium iudicium instituit seu te in vindicat, ad Persarium suum possidere negat. Culac . I b. .. fert . a 8. Facit A in hane rem text. n cap. 3. ω De.. f. q. abi permissa est cumulatio interdicti adipiscenda , recuperandaeve posset sonis cum tet vindieatione, i nullas a se a mentione interdicti retinendae . Unde ad eo vetam hane opinionem existimi Menoch. troes. De retin. lj. m. 3, num. i 3. seqq. ut non velit ex partium consentu, aut principis rescripto cumulationem mitti, quod tamen improbat Fachinaeus a. Ioeo eo. . si actor mediocris si fortunae, & habeat probatioves promptiores: nam rescriptum Principis subsistit,
quoties non aufertur alicui ius suum, ut in noc casu non
aufertur; sed temporalis illa exceptio, ut priuet de possia 8ses. o ne quam de proprietate eo noscatur . ' Verum quo minus petitorium, retinen se possessorio adiungi possit, nulla contrarietatis ratio impedit; quoniam rei vindicatio nun stilum datur contra verum pollesiurem, Aer. Per dii pres i. I 'otii. II.
sed etiam contra omnes,quἰ det nent, & habent testi tuendi facultatem . Cum ergo nihil impediat, cur minus rem, quam in rei veritate civiliter possideo, alius de facto δetineat, nihil quoque prohibet, quin pro civili mea possessone interdictum retinendi tiri possidetistin stituam, eique petitorium rei vindicationis coniungam , pro recuperanda naturali possessione existente penes adversarium . Neque enim hoc casu ulla corat rarietas impedit cumulationem petitori ii possessorii retinendae, let. f. f. i. F. De or Λιν. to .. cum duo possi-ὰere eamdem rem possint, unus scilicet naturaliter,
alter civiliter ; unuq iuste , alter in ulle, i. q. f. s. q.
d. tit. Hotomannus III Hir. s. cap. 3 t. n Bronchorst. Cen .a. assere. 23. Confirmatur hac opinio per t. 12. f. r. F. al. t r. Do aeqti r. ρ s. tibi Ulpianus ait, nihil commune habere proprietatem cum possessione t unde sequitur, petitorium eum possessorio nihil commune habere, cum diversa respiciant, Lal diversa tendant . si ergo nihil commune habent, quid obstat , quominus cumulati possint ὶ Praeterea affiniat ibi J. C. non denegari interdictum titi 17 2 tis, quod est retinenda: et,qui coepit rem vinaicare: agitur si poli petitorium rei vin4icationis motum proponi possit, non est ratio, cur non etiam ab initio utrumque iudicium coniungatur . ' Quare non obstat primum argumentum , cum tynulla subsit hie contrarietas ; neque enim i , qui agit rei vindieatione, praesupponit necessario adversarium possidete ; si meu enim ut rem detineat quoquo modo , I. s. in fn. E. de rei vindie. neque etiam videtur posse ilion i renuncialle, d. ε. r. i. in. quod etiam con firmat i. is β. . E. de eaecept rei,diciis. Item non obitat quod a. cap. 3. . De ea .pos s. tantum meminerit duarum specierum posselli mi, quasi velut retinendae postessorium exclusum , quoniam de eo ibi Pontifex consultus non fuerat. Quo iacit quoa o cap. 4. o s. . d. iii ιI. indistincte dicatur petitorium poste cumulari. Iterum non urgent verba generalia ἁit . eop. 3. Aliis G dis A btici itio ratois rasuris, qtiae tonsi i onem vim n i Di notara praete itini e nam accipienda sunt in casu quo unuet idemque non suscepit utrius quo iudicii probationem, tune enim prius cotillare debet de possessone juxta l. 3. loe . t r. ut 1 atur quis si actor,
quis rens . Contra vero ubi actor utriusque piobationem , scilieei dominii & pollessionis in se suscipit,
nihil vetat, quin utrumque in eodem iudicio proponat; cessat eniis d. l. 3. ratio , incertiuida nimirum, uter dominium probet. Potest itaque petitorium eum possessorio etiam' reti-mnendae cumulari, atque huius cumulationis haec erit utiliris, quod fructuet retro a postellis io ccepto sint restituendi, quodque is, qui rem vindicat . non ideo subiiciatur oneri probandi dominium, quippe a quo reus non liberatur per posse ilJonem iniussam, ι. 13. C. deprob.
ibi Gilheni uet. Ceterum quanquam haec Hasnt, terit mihilominus iudex sumtorii, ea ita ura priore loco deri nite, neque oberit, quod actor petitorium iu flictum simul intenderit Quid enim si de caussa polle sonis multo ante liquere posvit λ consentaneum est tali casu petitorium iudicium suspendi, donee possessorium sit abs lutum, a. l. 9. ρ. de res et M. quoniam possessionis caussa praevia est, & cum momentanea st, brevius quoque expediri debet. Idque sue apud eundem Judicem iam postes onit, quam proprietatis quaestio tractetur, quod
lare communi comparatum est, eap. I. . ae cis apos,
sive apud Iudices 4i Versos, uti moribus nostris receptum videmus, praesertim in Gustis beneficiorum , aliarumque rerum cacrarum, de quarum possestione Iudices Re
gii de iure tulites Mesesiastiei ) pronuntiant, eo quidem ordine, ut iudicium de possessione finitum esse
oporteat, antequam litigatores Ecesesar iu3icium subiare , ae petitorium iugi cium. intentare posmnt. De quo eo noscit ordinarius loci, Duar. De raristac I. minuir.
I h. 7 ι . I i. Quod de rationem habet, modo non nimiqdiu potienotium iudicium differatur , alioqui biennio elapso, aequunt eis petitorium iudicium ulterius non sus
pendi, cap. I. f. praeterea de aretis. pace in exIra g.
Du. Nili sit tale interdictum possessorium, cui coniuncta si causo proprietatis, cuiuet exempla supra assignavi ex I. r. f. r. s. De ι t. Facit enim illacon unctio, ut una veniat decidenda caussa proprietatis. Quam viet praxis Gallicana i3 non videatur admittere , ut multis. ostendit in tuis attestis papon.& Lud Charotidas I b. tr.
9쪽
Ant. Per dis Praehre. in Lis. VIII. eod.
dii Pioinde quoties utrumque iudicium venit term nam Etim, illud definiti iuris ea, prius de posse:sione pronum tandum esse, tap. 16. u de causa prop. quia eius causia prior ' potiar es, i s. 3. Me tit. Quamquam siexe eotionem & vim utriusque addicii cons fleres,caussa proprietatis praevalet ; illa enim licet posterior, est tamen potior & absorbet caussam possessionis, extraque intuitam ponit, ut in dolo videatur versari υolens sibi restitui possessionem , quam mox adversario victori ce
aa Illud. praeterea ad praesentis materiae explicationem maxime perinet , quo quaeritur e utrum si ab initio actum sῖt tantum de proprietate seu petitorio iudieio, &in eo aliquo usque processum fuerit , permissim st,ctoti ad possessorium relicto petitorio transte Quod eo casu evenite silet, cum in dominii probatione se deficere uidet actor, facilior quippe multo est sessotiis quam dominii probatio . Et siue primo aspectu videtur id permittendum non esse, tum quod post litis contestationem libelli muta io ordinarie non admittatur, tum etiam quod caussa proprietatis semEl ab initio proposita ad finem perduci debeat, priusquam ad aliud procedatur, quia nimirum ex Iustiniani constitutione i , qui semel instituit athionen , debet usque agfinem litis in ea perseverare , Auth. qtii femei Cod. qti mori o qhonia Itidam quod in proposto tanto magis dicenssum videbatur, quia intentans petit inium rei uin dicationis posset videri renunciasse possessioni; vindicans enim fatetur adversarium possessorem esse civ.9. I s. 23.1. a. rei timiis. Arumaeus exere l. I p. ι/. 3.13 Verum his non obstantibus,reser ibit Innocentius III. In cap. 3. . Ae esu V. possessonis controversam adflic moveri possie ab eo,qui coepit rem vindicare, inmdo id faciat antequam in caussi fuerit conclusum; quia per concluson. renunciatur ulterioribu probationi. bo . R exussa est pene decisa, ubi iam plene eli instructa. Non obstat δ. Atili. qui semel, qua tantum agit de eo, qui tergiversandi animo caussam semit susceptam dederat, qui animus hic non est, cum aut dimittatur caulsa sui pia, quod licet, cum nemo teneatur invituς agere, Iun. tit nemo incillus Mere, aut suspendatur, iustim ob caussam, ne icilicet ob desectum probationis dominii, etiam possessione .actor privetur. Quod licet plerique admittant in possessorio adipiscendae & recuperandae, id tamen negant in posscssurio retinendat, pria. cap. 3. Sed male, quia ibi nulla fit eius mentio , ut proin te & in eo procedat ratio I s. aa-6. I .F. A aeq. sngquod intentans petitorium non videatur possess o- ni renunciate, sed eam avocate . Ut in simili , s ogero de in enuitate, dicens me esse ingenuum , neci via deor renunciasse libertinitati, L pen. C. de insen. mantiisvi; s. Quanquam haee duo videantur esse opposta, instenuit,1 S libellinitas. Et si egero familiae erciscundae, quo genere consteri videor te coheredem esse , non videor renunciam, petitioni hereditatis, qua tenetur qui coheres non eis, ι. 3 . g. fam. emes ἡ--.ca ...ecepi rei vindieatione ac si non possiderem, licere mihi debet iure meo melius cognito ) interdicto uti possudetis experiri, quod est retinengae possessonis, d. ι. Ir. g. l. Glac. lib. 7. MAE. ω' 38. Non movet, quod .nd. e. s. nulla fiat mentio retinendae; nam hoc recte, ideo quod de eo pontifex consultus non suerat . Videatur Goveanus I. I. r. leci. 3.
et ' Ceterum quod die ura est , transtum hune de uno iudieio ad aliud usque aa conciusonem in caussa esse pe ratissum , id αrtis casibus exceptionem patitur , svitilicet ex certa caussa aliud expedite Judex advertexit . Exemplum unum, aut duo proponit pontifex in Le. 3. ut puta cum ex peripi is indiciis apparet de iuva- solix iniquitate, & quod spoliato , casu, seu malitia probandi dominium subtraxerit iacultatem . Certe cums,oliantit semper & ubique maximum Odium st, ties maius, quti ni is perspicuum es spolium , recte statutum est etiam post conclusionem in caussa de uno iudiacio ad aliud transire posse : evidentia quippe spolii seu invasonis facit spoliatiarem improbiorem , quemadmodum rapina sutio est improbior, Institit. d. ii toni om
s Contra em deitir Me in teia tyam. ε - δειαν reutra justo ritulo possidentem. I amovi debitorem hised toris. 8 id om hee interduitim veniat, ejusque esse Ias . priti si possessionem acquirere , quam reti- Inere , aut recuperare, primo J tur fle Inte dictit testitutoriis afli piscendae possessionis , inter quae principalem locum obtinet interdictu moram bono rum , propter suam oti litatem, quae mλxime in eo eluiacet, quod eis per Praetoris decretum bonorum possensor ius ti dominium hereditatis tanquam heres adipiscatur; tamen possessaonem corporalem , s sorte eam alius teneat, quae iacti est, non habet ex decreto P toris, I. s. si Da honor. Q. sed a possessore ea est petenda hoc interdicto , & compellendus ad iaciendam traditionem. Datur hoc interdictum bonorum possessuri, non he- et redi, qui iure civili heres existit, cum praetor tantum
suos heredes tueatur . Ita Cujacius is paratit. Coa. hoeriri a quo non multum recedit Donellus GL hoc tit. num. 3. docens non alii dati hoc interdictum, quam ei, qui apu3 magistia tum honorum possessonem agnovit. Ego qui dein sentio,quot ili alii communi ter,utile inter dictum ex interpretatione & mente praetoris dari cuilibet heredi, etiam suo . Facit in hanc rem I. a. oe .
ubi daridicit uianterdictum ei, sui probaverit se ad hereditatem , aut ad bonorum poli sonem aJmissum ense . Itemque eo pertinet quoa Accursus,aliique tradunt ad les. i. ius praetorium non tantum comparatum ut emendet, aut sippleat, verum etiam ut adiuvet ius ciuile . Quanquam autem petitio etiam heriaitatis hoe ea- ssu competat, tamen utilius ea heredi agere ex hoe
interditio, quim ordinaria hereditatis petitione , in qua plena inquis; tio requiritur . In interdicto enim
non tam exaeiae requiruntur probationes . neque
opus est plenaria cognitione ; sus it enim quod qui agittamquam filius , se filium esse deiuncti ostendat, & adhereaitatem, vel bonorum possessionem ad mi ilam , ex ea caussa,quae ut iusta, ita sit etiam vera , . . I. i. Itemque negotium esse integrum, I. a. h. t. id est, re quarum possessionem expetit, non esse ab alio usucaptas , nesaliter exiisse de hereditate. Sed quaeritur, an adversus agentem hoe interdicto , 4non possit posellor opponere excertionem dominii, eaque se tueri Quod alii lino, s modo exception m ii amin continenti probare possit pinu tam 3 verum s probationes domini i Oct trebus . in .exceptio obiecta non 'pedietiuitis executionem ; quoniam hoc iu-itiemnu rimari e c tulis expeditur, & amputatis omnibus frustrationibus res restitui iubetur, I.Ah.h. t. ut non possit admitti exceptio requirens altiorem indaginem , tis. q. f. is. F. ad ea hi natim . Menoch. De renua. ad phe.ntim. IC . quis. ας. νDatur hoc interdictum aduersus eum . qui pro here- 3 de , vel pro posse stare possdet aliquid de iis bonis , de quibus agitur, I. a. l. t. pro hereda possdet qui putat se heredem esse, cum revera heres non st: pro posses scire possidet prado,qui scit sace isonem ad se non pertinere , i. H. . De petii. hisia. Idem est s quis dolo malo deserit possidere, nam pro possdente habetur, &pro posessione dolus est, δ. i. a. ut par conditio eius e se debeat, atque illiux, qui quid possidet, vel habet, La 3 i. o Laueo. De rel. iur. Porro adversus eum,qui bona fide, & iusto aliquo ti- 6tulo posside t , hoe interdictum non datur, non magis uana hereditatis petitio, I. s.fv. δου per t. heria r. σι. 4. iura in qu b. eaug. es. Iona. temp. praef. nam com hic sit in pari caussa cum petitore, potior est ratio ne possessionis, cap. in puri , ae resti I. jών. in s. .facit etiam aequitas, quae non fert eum, qui dominuo non est, aut certe quem ἡominum esse non constat, rem auferre
e qui pro domino iustori titulo possidet, L h.F. D.
Et id quoque h; e monendum erat, hoe interdictum Tnon dari adversus debitores hereditarios , quibuscum persensibus Miluuibus est agendum , cum nullum iu
10쪽
. Ψε η debitis nee tum traditis defunctus ius habuerit ; restituat, quibus integrum est heredem denuo conis unde exemplo desinat, cui succedit, personalibus con- nire , i. i. h. r. f. Li. dictionibus heres exigere eiusmodi debet , ies. a. F. ME Non mouet quia alibi seriptum est, legatarium lega. stit. Quanquam petitio hereditatis , quae ius heredita- xi petitionem amittere, propterea quod illud occupave rium persequitur . non item vossessionem Lili, meri- rit, aut subtraxerit, L 3. Dp. da luariae; quoniam hoeio aduersus debitorem hereditarium detur, hi ditelligendum est , si miiqim hetex posiectionem rei I s. ix i. h. . vi per . her. ut silvere cogatur heredi . legatae apprehenderat, illam laetatarius see ius u iudis rititur autem hoc iudieio universali polle illo recti- cis, vel herea is consensu occuparet; eo namque casu vitui, hoe et , tradi omnium rerum hereditariarum ma- usus diceretur , &quasi dolo subtraxisse rem legatam. xime corporalium. Et suidem confestim erit rectituetis Contra vero si vacantem possessionem occuparet tam da et , qui hoc interdicto obtinuit , amputatis omni- quam suam , legati petitionem non amittit, quia itabus seu strationibus, id est, remota observatione tem- occupando legatum agnoscit, agnoscendo legati ius ae-porum, Luti. loe t h. ex qua fit manifestum, per hane quirit. Itaque non obstat Lia. s. otiaci m t. causa, o I. possest onis translationem restitutionemve praeiudi- μου. si ad Idul. De ii pris. ex quibus creditores ius om-cium non fieri cautae proprietatis, propter quam postea ne crediti amittunt, & actione excidunt, s possestio-anlii tui potest alia actio, quae secunti appellatur; nam nem rerum debitoris temere occupaverint, nullo id con-Dtins de possessione cognoscendum, les. 3. Tit maerea. cedente R. sine Iudice.Nee id iuris habet ereditor in rex Itemque eti hae Constitutione , imo ex ipsa raturae le- debitoris sui. quod legatarius in rem sibi legatam, cu- e constat, maritum a bonis intestatae uxoris, supersti- ius nomine ei data eii actio triplex, in personam , intibus consanguineis esse extraneum i quapropter si illa rem, & h3pothecaria; cum & ea, quae pure legantur,re-hona occupaverit, decegere debet a possellione ; alio- Ba via statim sine saeso heredis transeant ab eo, qhi le- qui sta tres eam vindieate hoe interdicto poterunt, fisco civit, ad legatarium, saltem ab adita here litate, I. 64. xxcluse, a. l. titi. o I. r.supri vinde vis, uxor. s. De stiri is . Ant. Comea ad I . Tisuri n. t 32. Praeterea obseruandum , hoc interflictum loqui non ετ ITULUS III. tantum de legatariis , sed & de fideicommissariis . Nam in hoe tractatu de lege Falcidia, & fle interdicto
Quod Legatorum . quorum bonorum , fidei commissa sngularia ex uata sunt legatis, nempe in quarta deductione, .a. In utit., Ratio fritis Iureia A . Cti , o ad Utis quos desti . a. heor. Verum cum ista exaequatio ad fi3eicommissal O te Euri Hi hoe .nteia Atina, si neg/r rem legatam universilia non se extendat , non videtur quoqueese, istir u eat foris ubivnrem egis luatam. hoe interdictum nominatim de legatis conceptuma Ari se ut Miettim Falciuiae rit aenai .atis a filum extendi posse , ita tit detur aqversus fidei eommis-aesur. sarium universalem , qui hereditatem , ea iacente , 4 Heres, sola qMarta retenta, eos tur reliquum ris tue- occupavit . Nec obstat I. tis h. iij. tibi aeque in silet re tigarari s . commissarium hoc intellinum dari asseritur , quia res si ondo possint Iesaiari; Iesurtim Grapore, ἰto tit I- fringi' debet ad singularem , qui cum lx atario recteiud non amittant. consertur, maxime cum δc ibidem mentio prat Falcidiae, 6 me interanum uritiν rent a faὸ eorum; sur tim sua cuiuq retentione prospectum est heredi scripto . Falei- stilarem, au contra tinive aiam ρ diam autem ia legata n fideicommissa singularia dum- derar coutra donator vim mortis rati sis. AE taxat pertinere, nec in universali fideicommisso locum habere certum est; quamvis interdum tale idiae appella-κ π Ntergi m puta Legaristivi non m7nu est adipi- tione Trebellianica compreheudatur, idque improprie. I scendae possellionis, quam praecedent. Et eontinet Placet quoque hoc interdictum non dati adversus do- νhanc caussam , ut quod quis Legatorum nomine, non natarium mortis causia, quia portio legis Falciatae apud ex voluntate heredis occupavit, heredi restituat. Et heredem ipso iure remanet, etsi corporaliter res insci- enim aequillimum praetori visum est unumquemque non lidum trantiatae snt, i. i. 3. q. s. h. t t. I. r. infra desbi ius dicere, occupati x rebul legatis, sed eas ab he- aovat. eatissis mori. Accedit quod donario mortis caussa,
aede petere, i. i. si. h. i. Unde intellisitur hoe inuidi- licet si quaedam speetes legati, quod absenti relinquictum & heredi, ti bonorum possessor; eompetere, item a potest; plerumque tantin illa a donatore in donatariumque eorum heredibus; contra legitation ad restituendas transferat ut, legata vero ab herede praestentur, ut non res hereditatis, quas oecuparunt . suppevi heredi saeuitas retinendae rei, quam donando
a Non refert, quoa legatarii ipso itife snt , ei legatae iam deiunctu corporaliter transtulit, &supervacuum domini,h64,s, Desiariis de uti talea inionem habeant ei si hoe interdictum. Alius dicendum videtur, s post
ad legatum retinendum , t. i56. i. fis. II, res. γιν. ae mortem donatoris rem sbi donatam donatarius sine vo- ideo male videatur heres repetere, quisa mou restitu luntate heregis oecupaverit , hoe casu sane utile erit re debet iuxta regulam n L8. I . dor moli, - . . e. heleat hoc interdictum , quo recuperet rem donatam,
est. Nam hoc procedit, si heres Ze rem legatam esse sibique Falcidiam servet per retentionem. Cui ac iuglib. agnoscat,& idem sateatur nihil supra dodrantem lega- io. obsere. 28. tum esse. At si quid horum dest, interest heredit petere res , quas nesat esse legatas , cum snt propriae r& TITULUS IV. quamvis vere essent legatae , si tamen dieat ultra d drantem here/itatiet legatum esse, aequis reum est proia Unde Ui.pter Falcidim dedunionem retentionemve , heredi hoe interdictum dari. Nam quatenus supra dodrantem te et Dotix nurdictam δε ita satum est, eatenus res legata vid heredem pertinet ex a Pestivit ad .im ex Isiam pro possime rerum L. Falcidia , I. i. ct 26. M l. Foleid. se si ut heres ;mmia Iitim. . Tem legatam repetendo, eam repetat, quae ipsus si ex a D/mtia pro Ftir ltis annuis reditibus, non item parte. Et licet pars tantum eius sit, eaque sufficere posi mo restis mobilibias. set, interest tamen eius totam rem legatam recipere , 4 Compei ι hoe intervisti m dejecta, qai possides t m- ut ea recepta , quartam suo iure retineat. poste dejin onis, i a viei injus e. 3 Verissima mihi proinde videtur sententia I. . l. i. s Irem se Atiario , emphstetita , vagulis, an o e hoc interdictum comparatum esse , ut heres ex eo pon ono psessione re perata rerum legatarum , quariam ex L. e tra eum, qai deseest, ste per se, sive per Falcidia retineat. Unde licet inserte hoc interdictum alium btisendo, ratum habendo . deficere, ubi constat rem legatam esse, & satetur heia r Item revi a tera δει in id quod is eos perisnli . res supra dodrantem hereditatis legata relicta non esset g An detar.eontra etim , qtii elum ingresus es sun. quia tune nihil es quod eius intersi, & dolo faceret rem atim at ratim. legatam petendo . quam tenetur statim legatario testi- s Inuia sum tinis υ; non semper ad C m pertinet.
' Plane nec eo pertinet foe ipterdictum, ut leotarius iis possionem .
rei leῖatae petitionem amittat, & heres totum legatum io sitii μγ nMI sentiam domJnὲ, eius possessonem recipiens retineat, sed ut eo saltem quod ex lege Falia oettimili, eam sue pana resiluit. cidia libr debetur ,deducto, reliquum legati legatariis ii sitiatii pana legitima, qtia tenetur Ufentus mafori