Bartholomaei Facii et Io. Iouiani Pontani Rerum suo tempore gestarum libri sexdecim. Quos idcirco cum Guicciardino coniunximus, quia vbi Pontanus desinit, Guicciardinus suam historiam inchoauit

발행: 1566년

분량: 744페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

21쪽

nonnulli inter hostes pugnantes usi fuerant habita quasio est quorum plerisgrauioris poenae metu te inhropei funem dilapsi: sie ad Ludovicunt tu castra fece pere. horum bouapubisecata. De caeter si comprehensis, tres coniurationis auctores securi percussi, ri liqui pe cunza male ti urit j atque ex eo argento mali alitio in aerariam relato, bellum, quod alioquin frix siust viri poterat, ait quandiu per traditum est. Postridie Luctu sub qui ad misse palsas ab urbe equitatu sietus ubstiterat, ut nec motam rigamisi urbe concitari, nec

hostes ad pugnam prodire animaduertit a multans diem cum exercitu suersam si recepit. Crebrae deind)procursationes uti consseueraist, 'tritaque ebant: nec circa urbem pacati quicqua relanquebatar. Caeterum Dyrrhachini adeo saIIulerant auamos patefacta con

iuratione, deput ps urbe hostibus, menti P caeterorum commeatuum imprectione , ut iam hostilii excursones nuna , conismnerent. Interea legati a Ioanna ad alphρnsium in sit in Corsicam pervenerunt. Naque Alphonsius per id temporis Corsos oppugnabat, Bonifacium fi oppidum totius insita ac gentis caput

O tris sub urbem postis, obsidebat: his, iri potestia loquendi facta est, pluribus verbis regi disseruerunt

cur Ioanna eius ad Neapolin profectionem per necessariam existimaret.Deinde docuerunt eundem ct regi nassium, ct Calabria ducem pronunciatu m arcem que maritimam in Mimundi manu esse. Quibus ac' .eptis, Alphonsim non defuturum se regina ct matri', optime de se merita cum respondisset, Omnibus celeri, Prer ad nauigandum comparatis, in Siciliam traiecit

inde, ut primum sibi commodum foret, Neapolini, b r

22쪽

BIR THOLOM IEI FACII petiturus. Mistiti ad Ioadiam cum legatis qui illam δε aduentu suo in Siciliam certiorem facerent ,sei br ut d illam renturum significarent. Quo ad illam profecti sutonutius Aquilanus Calabriae Praefectu, ct Hieracij, Terrae nos ,ac Sinopolitanus, ct alij quidam eiusde regionis pro res cohortati sunt, postquam Calabriae dux a regi, factus eset, mitteret quempiam . Dis qui eam prouinciam pulponde adussari,s tueretur. Quorum consilio probato, Ioanna Hixeritanum regiastirpis curissimum mi hominem , ct in quo mutitas ct gulares animi ac corporis dotes inesse norat, cum imperio eo mi Luui in Brutios, quos nunc cum Calabris uno nomine Calabros voca us,cum aliquanto equitatu tran gressis , comunctis copi' cum Anto- mitio a caeteris, primum Maletum pet)t: quo oppido

vi capto, ct in fidem recepto, paulo is Neocastrum petens,& ipsium quoque ophidum in regis potestatem

redegit. Deinde in Gratis fluminis vallam, quod me ab antiquis Acheron appellatum,ct Alexandri spirotae , nece nobilitatum Cosientiam in nit, progre su multa praeclara facinora aduersus Francisci vomtiam ct crotoviatem regulum,asiost Andegauesum

partium edidit. Interim dum arma, dum iuuenturem, dum pecuniam ct commeatus praeparat, de ratione belli cogitare intentius coepit. Iam enim cernebat animo , quanta e set eius futura belli moles. In primis cum animaduerteret i turpe ad famam fore pro mcificentem sie ad reginam obsessione liberandam ipsium in urbe Neapoli obsideri Braccium qui Vortia opponeretur,mercede conducere in tituit. Erant hi duo clarissimi acprastutissmi eius tempestatis copiarum duces.

23쪽

R IS T. L IB. L MBraccius quidem genere opibudi illastrior. Caeterum scientia rei militaris, animi magnitudo ct auctoriturn xtrossi propemodum pares,non solism aemulationem inter illas accenderant, sed etiam graues inimiciti, pepererant, adeo ut non relati ijostes,sted tanquam inimici lauicem bellum gererent: alter alteri sempera uersi infestis. Vna re dispares erat,quod Braccius animi tantum viribus, Sortia non animi modo, rum Glii corporis possebat. Braccius enim uno latere debiliatatim armis uti non poterat. His de rebus exi timauit alphonsus nullum a se copiarum ducem Ioannae rebus utiliorem conduci po fieri sit igitur ad euU Ioannae roluntate nunctos,qtia de eo conducendo ageret. οὐ cum intelligereis Ludovicus pulsa Ioanna regno potiretur Uortiam aemulum , postea Iudovici Gore atque opibus ιbnixum, multo quam se potentioremfore, oblatam conditionem laetus accepit. Caeterum dum profectionem parat, complures ries intercustre culin morae duasuerunt ca M. una quod stipendium ad eum s rius millsum est: altera quod non satis tuto relinqui sua existimabat. Is enim Martino pontifici iis sensius aliquot Romanae ditionis oppida armis occupauerat: qua quidem rem illi postea exitio fuisse crediderim, quasi cum veris bellam gerenti. Verebatimenim, mulacin Campaniam cum copse transsci, ne pontifex immmdso exercitu, receptis ijs ,qua amiserat ,su insuper

oppugnatum iret. Interim Alphonsus ordinandis Siciliae rebus,praeparandis, quae ad bellum gerendum opus esse videbantur, omnem curam ac dium adhibebat: stequenteis nuncios ad Braccium vir aduentu mat raret inrittebat. Itaque Braccius compositis domi r

24쪽

3a BARTHOLOM IEI F A CIt us, oppidisi praesidio irmatis, e Perusto tandem mouit i ac per Pelignos Sulmonem deuenit: quinquas tui millibuspa suum uno die cofectis celerius opinio- e omnium Capuam e t profectus , fiuntra tendente,

Ffortia, qui de eius profectione acceperat, ne in Campaniam tr n grederetur. Cumqj celeritate aduentus bifamampraeuenis et, fallendorum hosrium ei oportunitas data est. Nam cum postridie equites, qaos praesidi, causa ad Mariae maioris vicum Ludovicus vis rai, visolebant, haud procul a Capua excursioneinsecusent .ct ij qui obviani exierant, ex composito cederent , utpersequentes in insidias alliceret, Braccius cuequitatu ex urbe repente egressus, tantum in terroris iniecit, utprimum impetum non tulerint, ne prim

nem fugiendi fecerint,quam ad vicum unde disices

raniperuenerint. Hic vero co firmatis paulum animis,

Acis iracia constitere: ac sub templum quod in arcis xv dum emunitum erassese treceperunt.Insignis ea pugna pro numero equitu fuit. Quos cum Braccim di xiustrarerilem resistere intueretur, exhortatus mili res,eos ins a muros praecipites repulit, tam revis eodem impetu praeter turrim cepit, cuius exta alio eo

di icilior videbatir, quod in eum contigerant Perit D ii quida eius factionis quae Braccio aduersa erat, quos mortis metim audentiores ad resistendum s riebat: his a Braccio venia data arce exta erunt pso vico inloanna pote talem redacto, nnii hostiuii equitatu prope capto. Post haec Bructius Capuam reuersus nulla iam obsistente, quod equitatu stiperior erat, Neapolim profectus est: ct luod tam diu aduentum suum istulerat, prius prope in consscctu urbissuit, qμa

25쪽

HIS T. LIB. I. as de eluet co cis nunci' fides haberetur. Interea dum Bra j actem in expia I abatur, ἰ 1nulli ciuium ex murationis reliquiis a lLu meum inclinari videbantur, O pecunia in sisendium mititi deserat degatifex ad Alpbonom denuo misi uerant oratumine quid amplius eorum em desereret istes reos esse cuperet.

Liuisiticum enim undi*ue copias cog re, omniat ad bellam traducendum necessario ma cura prouid rerpericulum esse,ne ina noua c oruratro,si diuturnior obfidiosoret,in urbe rursus excitaretur Braccisi ovinibu4 rebas domi constitutis, mox a Niremon . se humanitatis eius, quibus tantam dine expecta totiem praebius et eoru ad extremum salute negligere: multos quotidie ciues nec in os quidem ,sed qui Orgenere gratia tuter ciues valeant,m h ἰὼν castra consu re, atque ad res nouaι hos soli stare, quebis cum alia qua nec itudine isicliseunt: quibus omnibus malis j-sernus mederi posset. Profecti Neapoli Braccio,colloquiossi cum Ioanna habito, literae quamprimum ad alphonsium de ea re danae,ut si quid eius viri expectatio

adlientum eius moriaretur, qlla vulgo in reb Prat opinio, omnem penitivi moram re ixderet. Quod cum Alphon sis cognoui siet, profectione I malarare iustituit. si Ludovicus poet Bracci, a lacritum, quod erat impar viribus, nihιl temere siendi m ratus, asolitis excusonibus ac populationibus βίs contine at . Sed

magis eum augebat Alphonsi expectatio, quom sciebat maiores quam sie vires ad alendum bellum habere, o susceptam semel expeditionem non deserturum. Qua de re ad Martina pontificem,qui in eum pronior cMasu in Alphonsium erat, legatos mittere decreuit: ijsis ad

26쪽

r BARTHOLOMAEI F AC I Iirumprofecti huc in modum locuti sunt: Existimamus

Non ignorare te ,summepontifex, Alphon sium fragonum regem Neapoli indies expectari: eum1 sub a xiiijpraetextu Neapolitanum regnum inuadere couseri : cuius rei haud ambigua argumenta sunt, quod se prius a Ioanna in filium adoptari ct Calabriae ducem Hsuccessorem in titui per legans voluit,quam e Com ca mouerit quae omnia illi haud repugnanter concesserit, ut ea quae viribus Missse metuit ne regno spolietur,quamlibet conssitionem ferre haud renuens, modo quandiu vivat regno mi, aut certe reginae nomen retinerepsit. Necillud ignorra, Bracciani acerrimum inimicum tuum ab eodem rege mercede conductum, cum multo equitatu iam in Campanum transisse,nio his oppidis bellum illaturum,q Ludovicoportas aperuerant e cui viri cum resistcre vix post, quod is plii yalet equitatu quam vortia, accedentibus nouissia

phon si viribus quid arbitraris fore ' Cedat sane,ctab

incoepto de sistat oportet:quodsi quo fato acciderit, ion ebet apud te dubium esse, quin id iamatque auctoriaratis quod ponti bea Maximus eo in regno habes, is breisi tepore eleuaturus sit. Rex sublimi animo dominan di cupidus ex longinquis Hi stanta oris ac gentibus f ris profectus,omnia ua potestatis faciet: arbitrio pro lege utetur :nec tributum debitum pendet,nec regni insignia, quae tui turis sunt , a te accipere dignabitur Caius exemplum sequuturi posteri pontificibus deinceps aduers atque infecti,aut certe contumaces erunt.

Mua cum itoint,summepontifex, tuarum partium fuerit in id summa ope eniti, ne Iudovicus belΤΟΝ umbat. Nam cumsis Christiana reipub. dux ct moderator,

27쪽

III 3T. LIB. L arrirator,omni a te ratione prouidendum est,ne quid de rimenti eius regnum capiat. Braccio ,haudquaquam regi comparando, tibi bellum inferente,magnam existimationis tua partem anser stupuid igitur censiss- re, si a rege tam opuleto tibi tollatur auctoritas' Quod quidem facile tibi contigerit utinamfusus vates im)si ad prouidedum his malis tardior fueris.Neque enim

eas habet Ludovicus copira, quibui siphon sit ac Ioanna vim suItinere diutius queat. Tu vero cum per Bracci, transitum in Campantam magno belli onere lauatus D, poteris commode, si voles, Lucimicum adimi are: . quem adiuuans facio ami si recuperabs. Quodnis ceris , ct Ludovicus Neapolitanum regnum, O tu de pontiscia maiestate atque auctoritate Hoparum profecto amiseris. Quod ne ellexire patiaris, te persummam hanc tuam potestatem ac per omnes superos o

secramus. Facto dicendi Mnec eali cura fore pontia sex restonii ,1'em, auxil3 praebuit, quod ut praest

rei duae eum potissi is impellabant causa: una, quod Braccium quem maxime oderat,vlcisci cupiebat: aiatera, quod Ludovicum sibi multo obtemperatiorem existima arsere. Cum hauste d misit legati Ludovico certiore facto, inde ad Florentinos ac caeteras Italiae ciuitates, ct ad Philippum Marium Mediolant ni mpi iacipem profecti, docuere quanto in periculo Italiae principes essent futuri ,si Alphonsium regni Neapolitani compotem fieri paterentur: quod tanti regni opes vel moderatum regem, nedum imperi, ac gloria cupiditate flagrantem, ad occupandum Italiae imperium allicere atque incitare sat posent. Singulos populos ac principes ei postea parto reos non suturos pares: cui

28쪽

nanc con uncti 2 ad bellum consentientes illo Dia- dubie reperioresfuturi esset. Detestabile profecto cuiuis debere esse,qui sit in Italia natus, Hispanos habere dominos, ct opulentissimam atque amoeni simam Itatis partem pati Aragonensiumprouinciam e spe. Simul

summis precibus orabant atque obtestabantur uti Ludovico auxilium ferrent,ac be se id omnino adse pertinere cogitaret nes inerent regem amicum,in quem maxime Neapolitani regni pars consentiret, eo rGno tmsi de maximos fructu3 capere consuessent. His atque huiusmodi verbis ciuitatum ac regalorum an mos coxcitare conati, benignis modo re1yonjionibus relatis,ad Ludovicum rediere. Haud multo post Tartalia inter militares duces ea tempestate celebris cam equitibus mille a poni:De ad Ludovicum venἰt: quo eqaitatu arectus Joctibus prope par esectus est. st Aiaphon ius dign:tatissuae arbitratus e se,priusquam e Siricilia solueret, legatum ad Ludovicum mittere, qui illum ab incoepto reuocaret: auis id non posset, ei bellum indiceret, quod matri ope ferre cogeretur,Ioanno Perdinania magno con filio virum Neapolim mittit,

dovico denuntiet,ms e neapolitanis finibus cum exemcitu inscedat est auxilio reginae vetita; .se quide ia- uitam aduersus eum armaJu Apere quocii sibi consan

guinitas ct amicitiast ed eos qui sese in stiani de is

tutelam dederint,destit, sere,no rideri id humanιtatis suae. O tods antiqua iura repetantur, intelliget Ludoctu ad vagis qciam ad eum id regna ii re pertinere,

qyod per Aragonu reges quibus ipsisuccesserit, ad quos regi u i per Constantia Manstedi Siciliae regis Iliam,

29쪽

III S T. LI B. L qua Petri minoris Aragonum regis uxorfuit, adsie perueniat: Carolum, ilia qui primus pulso Maore ,regnum inuasit,nugo iusto titulo regnum tenuisse quod ante eum Henricus imperator Rogerjprimi Siciliae regu gener, regnum illad haereditarium legitimo iure tenuerit. Sed tamen quam is hacsici re noluisse Dininum vexare, exfimantem maxime iniquum esse,

quae Laistioratri legitime Accesserit,hanc regno OxAi. Regma obat in ab eo expectari satia fuisse, qua mortua ortasse regnum e certamine a se re i et: monere ac rogare serti ab incoepto ab stere in animuinocat suam, amicitiam retinere, q&am inimicitias experiri malit: quod se fecerit, perpetuam bicum eo gratiam atque amicitiam fore: n altiter animatus si , bellum paret. Cum his mundatis legatus Neapolim profectus, postquam Alphon sium breui pet rum Ioamiae Agni sicauit, confestim ad Ludovicum a cessi cui cum regis mandata exposisisset, irritatus bis multo magis Ludoviciis, Alphonsum facere iniusse ait, qui ipsum eo regno expellere conetur , quod Carola auo suo legitimo iure a pontifice maximo concessum, ab eo iuste repetatur non esse mi obsecum Alphonsium

non tam auxιliu Ioannaes rre in animo habere,quam

ejus regnum occupare. Ouod autem, inquit, pessionis antiquitatem stec iri oportere, noe se ita ed quo iure quoue titulo quis p ideat. Nam, qua vel iussio bella parta,vel ab eo qui dandi pote:tatem habeat tradita sunt, haec iniustepsideri quis arguat'Non debere Alphon uni ignorare, id regnum a pontifice Romano

simmo omnium consensu Carolo alto traditum ubinfulist. Caeterhm illam dominandi libidine omnia hu--axa ac diuina iura negligere. 4e rρmellerare Deu

30쪽

aequum iudicem, unde iussit,inde victoriam daturum. Se vero neque denuntiationibus belli, neque terroriabus vllis susceptum expeditionem deferturum. Inter haec Ioanna de Castro Maris recipieti cog itare coepit: quod oppidum a Ludovico tenebatur. Nimis enim propter propinquitatem Neapoli imminebat. Itaque eo braccium mittere cum copi saluit Bh prima noctis rigilia cum exercitu clam hostibus profectus, ante i cem ad oppidum peruenit. Cuius inopinato ni improuiso aduetu perculps oppidans, antequam ijssui colligendi,aut arma capiendi acultas daretur, irruptione facta,vp:dum praeter arcem primo impetu cepit ac diripuit: nonullospraeterea vicos circumectos expugnauit,praeda militi conce19. Quod simul atque Ludovico renuntiatum est,uortiam cum equitatu atque eo δε- lectu quem raptim cogere potuit, eo confestim mittit.

qui quidanis auxiliu ferat, ct Br crium,fp it, reditu intercludat. Cuius conflio Braccius per explora rores cognito,in his locis sibi haud diutius morandum ratus,quod omnis circa ager hostilis esset,quoris ea loca adhuc militi suo ignota: antequam Sortia cum exercitu appareret,relicto oppido,at fi omissa arcis ρο- pugnatione,confestim abire inde constituit. Itaque si

cunda noctis vigilia instructo agmine, quasi ubique hosis occursurus secus mare iter faciens,Sarni flumianis hostia propinqua oppido primum tran gressin, amque inde ad oppidum Turrim, quod alii Octaui, ait,

Graeci uocant a vini copia , βos incolumes Neapolim reduxit. Qua re in ita Vortia, cum nihil amplius pristi procere, in gaesanxin unde tam mouerat, redi, L

SEARCH

MENU NAVIGATION