Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo. In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

4쪽

GRAECORUM POESI,

Sc Romanorum Satira Libri duo.

IN QUIBUS ETIAM

poetae recensentur qui in utraque

Apud AMBRos IVM & HIERONYMUMD Ro v A R T , via Iacobaea, sub scuto Solatis aurei.

6쪽

una Mompeiij essemus

7쪽

nem incidiJemus, tibi pollicitus t ne tam benignus creditor flortem sine aliquos

nore , longo adeo praesertim interuallo, reciperes: dsputationem aliam adieci, ut non plane eiusdem, ita nec usique quaque distimilis argumenti. Nam qui sciremus, non mediocriter solum eruditos cum uulgo credere, sted longe do Alfimos etiam /viros, m summa in literis auctoritatis, docere genus illud Latinaeposeos a Graecorum Saprica originem simul ac nomen traxisse : quum secus rem habere

nobis persuasissemus, ne me iusta satis caussa a communi hac σ omnibus fem

me recepta opinione videremur dissedere: faciendum esse duximus, ut de ut 1. poesi quae veniebant in mentem, una ea demque opera sicriptis mandaremus. Accipe igitur , Praestes clarissime, oe quod sapientes haut minoris fecerint, vir doctissime on usoponderam, paucarum

horarum diatribam: Ied aliquot saltem

8쪽

dierum lucubrationem, tuo nomini multo etiam prius quam nasiceretur dicatam, meritissimeque confecratam . etsi enim magno σ locorum m temporum interuallo diuidimur: haeret tamen animo nia

hilominus , siemperque harebit, mutui amoris nostri iocun sima memoria: σhonoris eius grata recordatio, quem studiis meis aliquando habuisti, cum ut fructus istorum aliquis in vulgus manaret,vigiliaeque nostrae publicarentur, quia Mompelis res erat propter loci condicionem difficilior , nullis parsurum te sumtibus,m verbis prolixe ostendisti, re etiam ipsa luculente probasti. Equidem non sism adeo ienotus ipse mihi , vi quae a me fuerint profecta, tanto hoc

cui quam, nedum tuo viri eruditissimi, sudio digna censeam: tu tamen, quum amore nostri aciem iudicii tuipraepediente, aliter sentires : praeclare hoc pacto, quantum humanitatis literis tribueres,

9쪽

palam fecisti. simul amentium illorum

auctoritate sententiae tuae confutasti, quos nihil pudet exquisitiorem linguarum m antiquitatu notitiam, ceu Reip. inutilem , pietati vero etiam aduersantem, disrre conuitiis ac dissumare. qui error fanaticus cum occulto quodam Dei iudicio per multa secula bominum

mentes occupasset e memoria demum auorum pene undique e Gallia nostra profligatus , certorum nunc hominum scelere immani in eandem σ vniuersam quoque Europam reuocatur. Quia inonne superioribus mensibus sacerrimus t ber prodi,t, quo impietatis omnes promiscue arcessuntur, qui post literarum πιλι, oris cum aliqua laude in iis sunt versati s aut qui uam dubitet melioris literatura pernitiem eos moliri, qMinefario ausiu in doritissimum quemque nostrae aetatis, m de rep. literaria optime meritum tanta cum petulantia atq. --

10쪽

pudentia inuebuntur Z saltem si maledi

cere uolebant, portentis mendaciorum

abstinerent:sistribere gestiebant, Latinebriberent. nam quis barbari os, solas cisimos, strib ines eorum enumeret, aut patienter ferat ξ Non hortabor te Praeses integerrime, ut certo huic Horum male conciliatorum furori te opponas, quod in te fuerit: ne prudentia σ constantiae tuae in amore literarum videaris dere. gratulabor potius bonitati natura tua, quae neque in ratione studiorum , neque in administratione Re . a recto tramite oe via regia defectere unquam te uit. Q amobrem, qui oe bonas artes semper ornaris,m bonas partes fortissime semper defenderis , magnumque ex ea re nomen tibi pepereris: pu cherrimam hanc laudem illibatam ad

extremum te conseruaturum, omnes steramus, qui excellentem virtutem tuam