De numero oratorio [microform] : Sententias ab Aristotele ac Ciceroni prolatas

1쪽

Nationat Enoowmant for in Humanitias

2쪽

COPYRlGHT STATE MENT

3쪽

TITI E De numero oratorio Sententias ab Aristotele ac

Ciceroni prolatas in theoriae

formam

5쪽

cI cIi

UE E

T SI

riga

7쪽

defi

9쪽

REDIGERE CONATU RAT

CAROLUS TE INER, IS SENSIS,

uuamvis Dionysium Halicarnasseum περ συνδέσεως δν - των libro et Quintilianum Instit orat. I. IX. o. 4 do numero oratorio copiosissime atque accurati88ime dissemisse viderem tamen ea, quae hac do re judicaverunt, in unum redigendi labore vel eo magis abstinendum censui, quod omnibus fere in rebus et inter se et cum Cicerone consentientes praecepta ipsi sua Satis jam continua xhibuerunt. Numeri enim per eos neque indole magi aperta neque materia, uberrimis exemplis exceptis, adeo locupletata est ut theoria ipsa aucta magis et provecta esse videretur. Itaque nonnisi subsidiariis horum virorum sententiis et iis maxime locis utendum putavi quibus Aristotelis et Cloeronis doctrinam magis eo confirmatum iri persuasum haberem. Sicubi vero eos ut inter se an ab utroque rhetorices principe dissentiente intellexi, sententiarum diversitatem prodere notisque addere nihil praetermisi. Notis vero id inserendum consul, ne forte ampla rem per se materia nimium diduceretur neve dissertationis hujus consilium a ratio aliqua ex parte laborarent. Deiquo in .mponendo hoc opusculo his libris et editionibus SaepiSSime usus sum: Arist. opp. d. ub B L miser. Cic. opp. d. Schueta. Dionys Hal. d. milia. .

10쪽

ΛRISTOTELES.

1P. I. De numero et rhythmo.

Arist. Rhet. I. ΙΙΙ. e. 8. περαίνεται δὲ ριδμ -νω. Uujusvis materiae lorma a ratione pendet, qua partietila in unitatem conjunguntur unitas autem imagino determinatur animo concepta, mus in similitudinem materia formatur. Si particula ita componuntur ut imaginis simulacrum constituant quam accuratissimum, talis

exsistit unitas, qualem in munitudine particulam e spicuam numerum ἀριθμον appellomus. Numerus, qui in orationis forma spectatur rhythmus ρυθμός dicitur, cujus duplex est

genus, prout ratio aut vincta est aut soluta. Arist. Rhet. l. II e. 8. ὁ δὲ - σχηματος τῆς λέξεως ριδι- μυδμος ἐστιν, ὼ καὶ τὰ μετρα τμητά.

1P. II. quid sit poesis, quid orationis rhythmus.

Poesis rhythmus in successione constat eomplurium temporis articaeorum, qui syllabis ex metro pro rei describendae natura compositis es ἔμμετρον repraesentati in unitatem κάμμα, κῶχον, στίχος, --ζμα, στρOFη coguntur.

Soluta autem oratio, quamVis metris contineri non debeat, tamen et ipsa rhythmum suum habet. Is enim succession complurium constat temporis articulorum, qui syllabis ad solam rei deseribenda naturam inter se compositis expressi in unitatem xὁμμα, ωον, ρίοδος conjunguntur. Quae unitas tum perficitur, quum sententia initium a finis non mente solum sed auribus etiam percipiuntur hoc est, si una cum sententia ita elocutio excurrit, ut prineipium a terminus ordineqnodam verborum extrinsecus etiam significentur. Quod nisi fit oratio non numerosa se connexa

iέςις εἰρομένη καὶ συνδέσμγ μία dicitur.