Jacobi Jacometti Oratio ad Georg. card. Cornelium episcop. primo invisentem Seminarium

11쪽

spectandum fruendumque . Volebas tu nihilamunus celari , ratus eam demum pulcherrimam speciem tui, quae media tantum nocte illa , b ne mane te ostentaret versantem inter Ecclesiae tuae gravissimas curas, promptum atque paratum confluentibus , supplicum excipientem libellos, respondentem rogantibus,, consulentibus Autorem summum, expedientemque, in quid quisque accessisset. Solicitudo tua in eo tuumque eluxit ingenium. Ne hora quidem, agendo opportuna, remorata est initia rerum; non quae honestissime esse poterat, saltem dum te confirmas ad labores, laxatio aliqua ; non quae sortasse etiam necessario, ab incommoditate varia brevis quies; non illa , cui natura ipsa multum indulge , benev lentia conjunctissimorum , longo intervallo revisentium , quidquam de recentissimo illo tempore delibarunt. Totum nostrum suit, aut, quod superstat hinc tributum illis. In hac operosa vehementique sedulitate , cum vix te instruxeras ad incoepta, subibat mirari,

Malterum, mirum tamen, praeterquam in te mno. Quis enim unquam praesentium rerum Xperientiam tam compertam , cognitionem tam e

quisitam , scientiam tam exploratam requiret in ullo, quem Mnegotiis penitus immiscuisset assi duitas is agentem multa, docuisset multa ipsa

dies, Qversasset in partes omnes diuturnus usus, quantum tu attulisti ad hae nova , quae utique attigeras ante nunquam ut tametsi ad plurima& maxima secerant res per te gestae callentem mnimodis, sed tamen oporteret, propter singula

12쪽

rem quandam intelligentiam , mentem Xagger tam , acumenque pene divinum , tam proprie tam subito , tam ad haec omnia sapientem judicare Adeo non illa fuere principia administrationis tuae ; ubi te statim videbamus cuncta pervadere, non videramus ingressum vix gubernac lis admotum , vixque digressum a primo littore prospere eliciterque altum habentem qua

commodissime, qua optime regeretur , ea scienter, ea strenue velificantem tantum ut oculos circumferres, non abdita, non fallentia te latebant mari hactenus intentato, haudquaquam decursu prono , nihil non provisum sedulo , nihil non praeceptum apte est . Mortuo G R EG

RI CARDINALI BARBA DICO, qui

iterum ac pius fore praedixerat, ut tu sibi in Episcopum substituereris , quique mentionemquamsbet de te injectam ab aliis, ipse vertebat ad laudem virtutum tuarum post igitur mortem hujus , non secus atque in agro vel curato diligentissime , si tantisper cultura remittatur , illico mala gramina subnasci solent prava quaedam in disciplinam morum extiterunt, quae novi cultoris operam postularent. Isthaec vix dum enatau pressisti autoritate onnnibus verenda , quibusda in timenda edictumque .severe cautum, ne quida veteribus institutis declinaretur, neve in re aliqua leges a BARBA DICO conditae, Wdecreta ab eo promulgata violarentur; lapsa in deterius , depulsa quamvis labe ad pristinam consuetudinem quam cyssime revocavit. Deliberatum enim tibi est, quod etiam prae te ser , quissi

13쪽

quidquid Cardinalis ille eximius, per triginta tres annos, quos Episcopus noster fuit, in regenda Ecclesia, praecipiendo prohibendo, monendo, hortando , constituerit, nihil abrogare, mutare nihil, sed quoad per resin tempora liceat, Acta ejus sustinere, detendere , custodire cum honore memoria sempiterna atque iccirco etiam , ut rari ingenitis insueti exempli rincipem, te sapientes mirifice esserunt, quia GaI GES

SOREM MAGNUM SUCCESOR MA

GNUS sic amas, sic OrnaS. Oh diligat ergo benignissimus, clementissimus Deus animum istum, tam probe imitantem divina oli provehat in melius felicitatem, quam virtute tibi facis, Princeps bonitate absolutissima: toto floreas aevo, tam diuturno tamque integro, quam factis promereris . Oramus id es pense precamur enixe . Te praesente custode rerum gratulantur quotquot communi fortunae bene mptant; gratulamur nos gaudio praecipuo ad quos redundat magna pars beneficentiae tuae persumctae malo non uno Musae nostrae , te conservat rem, te vindicem consalutant: haetioresque ab ipsa macie, velut aegritudine in florem juventae renovatae, per me venerabundae sistunt se Solio tuo, traduntque cum rebus suis in tutelam tuam rogant, ut ex isto fastigio ignitatis recipias, lens ac libens is ex culmine potestatis imperessariasis tecta rationes suas scholas disciplinas, altiores, inseriores , majores , minores, severas mites, numerum, distributionem, mandes ini tum legesque pristinas, coercendumque tristius,