장음표시 사용
11쪽
Me quisquam suspicari merito possit tantum,& tis
abundanti Doctrina virum, acerrimum insupecverae fidei propugnatorem, aut non deprehendisse , aut dissimulasse errores , quibus librum illum scatere ubique contendunt.At si illustrissimum aeque aci istissimum Praesulem fugit quis libri sensus esset,si ego & ille perperam,& male de illis propositionibus, quae vituperantur hodie, judicavimus, & accepimus eas juxta sanctorum Augustini & Thomae principia ; at sanE ablue errandi formidine contendimus , verissima esse illa Theologiae Dogmata quae magnus ille Gallicanae Doctor Ecclesiae stabilivit in illo scripto, quo Librum Reflexionum Moralium ab errore probavit immunem, quando eadem prorsus illa sunt, quae summi Pontifices prae caeteris sunt secuti in materia Praedestinationis & Gratiae, cum in Congregationibus de Auxiliis super ea re disputatum est. Ad scribendum autEm Meldensem Episcopum maxime impulit Problema nefarium, quod non sine omnium offensione in lucem anno I 698. prOdiit ristius Libelli Author Reflexiones in novum Testamentum omnibus Episcopis denunciabat ; atque inde Propositiones exscripserat plurimas, in quibus coeum Jansenismi venenum contineri volebat. Meministi quae sors istius libelli fuerit, Parisiis ex Senatus consulto flamma vindice crematus, Romae, summo Pontifice Innocentio XII. damnatus est, quae censura, salthm indirecta quaedam , & tacita comprobatio visa fuit Reflexionum quas Problema culpabat; & sanh, inquiebant, damnare Romae Li- hellum ad id plaia conflatum, ut denunciarentur impugnarenturque Reflexiones, quid aliud videt.
Potest, quis earum dem non obscura comprobatio. Caeterum operae pretium est attendere, opus hoc non esseDogmaticum,in quo verba sint scrupulosius
pendenda, ac veluti ix tinanda, sed πυ ia mon
12쪽
ris, & pietatem pertinens, ubi quae sub stilum
Mint, minori cautione ac penὶ negligentius admittuntur. Sic & sancti Patres cum iisdem de re vagerent, minus in verborum delectis laborarunt νquin etiam quotidiE videmus ab hominibus qui ἁ Jansienismo longE abhorrent, libros ad excitan o iam pietatem compositos Fidelibus tradi, in quisbus occurrunt multae voces, quas in jus nemo vocat, quae tamen, si summo jure expendantur ;non censura dignae minus fuerint, quam quae hodiε
Unde qui Librum, pendendo singula, perlegerunt Censores, existimarunt, si quae in illo Propontiones inessent minus accuratae, eas esse condonandas eum facile possent ad verum bonumque sensum di revocari; & certe res tamdiu ita fuit, nemine cuia ipante, quamdiu Mandatum meum , aut si ita vo- . lunt, approbatio mea non accessit. Quod pertinet ad illa quae seditiosa nuncupantur, quae tamen revera non sunt ejusmodi, nisi quatenus pro arbitrio reprehendentium adaptantur;multa ego reperi in eo Libro ad stabiliendamRegum authoritatem ad imperandum subjectis Populis in Reges suox obsequium tam potentia, tam efficacia, ut faciis crediderim caetera,quae occurrere poterant, non tam ipsam lacessere authoritatem, quis vituperare authoritatis abusum:praeterea cum illa loca ecclesam- eas potestates magis, qutin saeculares spectare videantur, putavi utile nobis , Mangelicisque Pastoribus capiendum indὸ documentum , ut commissam nobis Provinciam ad exemplum normam- 'rue Christi disceremus administrare, hoc est cum 'ngulari mansuetudine, & cordis humilitate, non eum imperio, ac superba quadam dominatione juxta illud Filii Dei ad Apostolos: Reges Gentium Aa
dominantur eorum vos autem non M. Τ
Αd haec qudquE subjiciam ce m perstiti in concedenda legendi Iabri hujus liccntia , non in Mut l
13쪽
suisse mihi, illam tanquari laetum proprium adop-.tare , meos se facere omnes sensus in quos di strahi potuisset is nemo nescit magnum esse dis crimen operis inter alicujus authorem, ejusdemque pro torem ; quod & si ipse confecissem , libentEt Augustini secutus exemplum , refellerem si quid inesset vituperatione dignum , penitus que resecarem. Nec me praeterit quod Spiritus- Sanctus de multiloquio protulit, & quam difficile sit in opus longum , ubi tam varia rerum argumenta , non subrepere senum sine sensu menda. quaedam ac naevos, illius maximE generis in quod sollieitE admodum , & censura severissima cum summa inveniendi cupiditate inquiritur. Intelligo etiam quam laudabile sit abjicere se, & mentem
deprimere ad conspectum veritatis. Veriam mihi eum plurimum micare luminis in illo Libro, passimque occurrere sanctorum Patrum viderentur sententiae graves, quae possent Fidem alere fidelium, & acuere pietatem, nolui Catalaunensem populum eo, quem jam ante ceperat, fructu privari. Contendere autem, quemadmodum quidam ausi sunt, nihil in illo opere sanum esse, corrupta omnia medullitus, absurdum sata, & stultissimum atam ego asserere, atque eos qui sic loquantur, aut nunquesn legisse librum, aut eorum animos in partem contrariam praefracte & tur
piter esse praeversos. QMd porrd prodigium illud
est i Volunt Librum illum lethisero haereseos veneno resertistanum, tamd perniciosissimum omnium quos unquam parturierit haeresis ; εc per annos triginta non Sacerdotes, non Doctores, nec Laici, nee Religiosi viri, non Episcopi, non Cardinales,non amici, non inimici, nemo omnium sensit, nemo odoratus est : de pestifero calice Babylonis biberunt omnes, atque omnes in stantes, inscii, veneno sunt inebriati.
Vides , cujusmodi cithainis hodie coarguar
14쪽
tempὶ Librum probavi quo tempore laudabatur ab ' parvivmnibus, tempore quieto & pacisi , cum si qua x xis m- Ω - in re sensus aliquis dubius ac malus inesse poterat,
in bonum invertebatur , nediim bonus detorquere- eundum fratur in pravum. Damno, inquam, ex animo, ut Nem Fauλ-
jam ante damnavi, malos sensus omnes quos istis Reflexionibus affingi placet, maximE illos qui re- sit Deun- novare videantur, aut juvare haereses proscriptas dum quosdam in famosis illis quinque propositionibus e Jansensi legendus libro extractis. Ac testem Deum appello me nun- ozis β' quam alitEr quis in sensu Gratiae essicacis , & gra- propter eru tuitae Praedestinationis Reflexiones easdem esse in ditionem, sieterpretatum, hoc est juxta veram sanctorum Au--χ-
gustini & Τhomae sententiam , qualem ego jam sibi. ,
exposui anno 1696. non qualem falso tribuunt Jam modo TertuI- senistae sanctissimis his Doctoribus,quorum scripta,' Iranum, No- ut dixi, doctrinamque venerabor aeternum, non ita V tumsArn ramis,ut interdicam ne scholarum aliarumTheol gi sectentur opiniones ab Ecclesia non prohibitas. nonnullos Ubi has conflari turbas & contentiones animad- Ecclesiasticos
verti, si meo paruissem ingenio , placebat edicto . palam proposito hortari omnes, ut si quid qui in librum istum animadvertissent, illud omne mihi Ut bona eliga credere ne gravarentur 3 illorum ope & diligentia mus, vitemuta adjutus , sic mutassem, sic emendassem quidquid
eravis fuisset obnoxium sensibus, nihil ut in cen- l .cies.
suram incurrisset eorum quicumque certam in ju- omma prebare. dicando regulam adhiberent, quique apprimε certo bonum est designarent quas damnandas esse propositiones ju-
dic Iςnx . . . . . Caeteriam qm Qua in re divi Hieronymi praescriptum aut nor- vel in amoremmam essem secutus,qua vult in Librorum Lectione. eju3 nimium, ut bona eorum eligan us, vitem que contraria. Iravitate dueuntur , videntur mihi illi, maledicto Prophetico subjacere:
Nec enim proptὸr doctrinam ejus, prava susIFenda simi dogmata , nee proptes, dogmatum pravitarem , si quos commentarios in Scripturas cincta Mules edidit, peninis res,vendi Disr-.-so. ad Tranqui mis
15쪽
Is At noIo mihi uni eredere arrogantius: sponte sateor, modo sarta tecta sit Veritas , atque integra ministerii mei Religio, quas vel vitae dispenato mihi tuendas arbitror , debere me legitimae autho ritati subjacere, atque omnes effusa sine modo charitate complecti.
Qua propter palam ego dixi,& coram quibustibet,
me nunquam aut turbaturum, aut turbari & dividi
passurum Ecclesiam studio tuendi Librum quo possitearere Religio: meque si summus Pontifex aequum duxerit Librum hunc consueto more proscribere , ejus Constitutionem, & Censuram cum summa veneratione excepturum, atque intEr primos veri
perfectique exemplum obsequii ex corde & animo praestiturum. Et Enh gratinimum mihi accideret maximoque honori ducerem a Sanctissimo Ponti fice doceri me, cum caetera, tum praecipne quae sit ratio tutissima de rebus tam subtilibus, tam reconditis , tamque gravibus emendatὶ disputandi. Quae me nunc decorat, Sedique Apostolicae conjungit arctissimὸ Romana purpura, pro suo jure reposcit, id usque ut sentiam ; quamquam non illa mihi hos reverentiae sensus attulit, jam ante
Purpuram erat mihi insita natura, & multis in me rationibus consolidata propensio: nunquam non
fui cunctis Constitutionibus Apostolicis obsequentissimus:& quidquid ubicumque in me fuit authoritatis, illud omne in id contuli, ut iisdem omniin
ab omnibus obtemperaretur Aversatus usquasum , &aversor etiamniam omnes in materia Fidei novitates ; nullam non insector i Si vehementissimum illud studium, quo flagrare per totum Vitae cursum in Jansenisini errores cupio, non tamEa restinguet ardorem quo me decet inflammari a versiis perversas cujustibet generis opiniones.
Haec quae nenc tecum privatim, si per vicos, in sompita, & quod aiunt, supra tecta praedicem, metuo tamen, ne non sim fidem facturus iis omnibu a
16쪽
- s , qui in caeteris fortasse nimium remissi, in hae
una re acerrimi, visi sunt hactenus in iis caecutite quae strenue peracta sunt a me ad exterminata snOVitateS : nam , non mentiar , acciait nunc notquid ei simile quod olim in deserto Syri: D. Hiero nymo querenti se ab adversariis exagitari indignis modis super vocabulo Hypostaseos. Si pes illud vocabulum inquiebat , personans intelligunt, tres esse vocor Ηο-- Deo indefessἁ voce pronuncio , si Substantiam imterpretantur, unicam in Deo, unamque Divinitar tatem. SabeItem Urmo; sic quamlibet in partem res agatur. Iianae impieta Hareticus esse nequeo; nusquam illis a me ta eas ris arguor .
potest fieri satis, quotidie exposcor fidem, quasi sine
Fide Venatus sim; Confiteor, ut volunt, non placet, integras, per- subscribo, non credunt; unrem tamsen placet ut hinc sectasque per-ν cedam. . sonas indeis
Tandem vir sanctissimus Eremo cessit tanto tur- hine tempestatis abreptus: at Illa Vincula quὶbus Ariaius,meri- impeditus Eremo adhaerebat, longe discrepabant tb. Si ab Or ab illis vinculis quae potenti manu divina Provi- thodoxis, qu fidentia mihi connexuit, quibusque me cum credita mihi plebe aristissime constrinxit: Vel, ut Verius dem, Ortho- loquar, ideo reliquit Eremum , qui nulla eum doxi esse de . Eremo lex addicebat. Novit Deus , cui perspecta sierunx, Aut funditus animi mei arcana sunt, si impositum mcis hae beseum me jam nimium diu humeris onus liceret deponere , eum occiden- rem mihi longe multo quam cuiquam hominum te, haereticum fore gratiorem, meque incredibili perfusum iri AEgyp . laetitia, si demissa de aliorum salute cura, meae uni pilata' 'ph. totus possem saluti invigilare. Verum CX illis cau- troque eon- sis , quibus per Concilia fas est Episcopo susceptam demnent.... semEl abdicare Provinciam, scrutanti nulla occurrit quae me spectet ; non enim inser legitimaS sece inguiu, 'Ele dendi causas video recenseri nec aifficultatem mi. Quotidie
temporum, nec amorem quietis , non animum raposcor fidem , quasisne fide renatus sim. Confiteor ut volunt, non placet. subscribo, non edunt ; unum tamen. placet, ut hinc recedia jam jam cedo. Qis .
17쪽
I gaut abhorrentem a tolerandis incommodis, aut meia tuentem certamina contra injustitiam subire , aut in veritate, propriaque innocentia defendenda ro missiorem : quin imb passim ubique incitantur. Ecclesiae Gubernatores, uti dum saevit tempestas a Gubernaculo ne tantillum recedant. Caeterum constat non esse unde metuam ne Clerus Populusve Parisiensis adeo sit alienus a me, eos ut cogar desererer nam cum antea multa publicaque dederunt studii in me sui obsequiive testimonia , tum vero hoc tempore longe plura Clarioraque, ex quo D. D. Lucionensis ac Rupet Iensis Episcoporum manavit in vulgus Epistola;
quae t dicam enim quod sentiol visa est nihil aliud
attulisse, quam ut ex ea ovium fides in Pastorem,
si fieri posset, accresceret. QSmobrem si divus Paulus dum queritur sibi minus a Corinthiis in
amore responderi, affirmat tamen esse paratum se ut omnia impendat, & super impendatur ipse Pro eorum animabus, nae ego iniquus admodum sm , si otium meum saluti anteponam e us Populi, quem novus in me amor , & intimus pietatis a sectus multd mihi chariorem debet efficere, qui-ἔue cum meum nunc singulare gaudium sit atque olatium , futurus est, miserante Deo, corona Mgloria mea cor m Domino Jesu-Christo in die supremi AdventuS.Calumniantur me certi homines Doctrinae cau-
n. Scis ipse certissimὶ omnium, Praesul Illustrissime,meum hoc crimen,praestantissimorum cum vir-rute tum scientia virorum, quibuscum minime sum Conserendus, commune crimen extitisse , sic vexati olim Athanasii sunt, sic Basilii, Chrysostomi, Gregorii Nazianeteni , Hieronymi , ipse Joannes dilectissimus Magistro Discipulus plenus Gratia &Sanctitate vir, ipse, inquam, docet nos,verbis malignis garriisse in se malevolos. Meus autem in hoc
potus dolor est, quod ab illorum Christianae Reli i
18쪽
gionis Heroum virtutibus absim qu2m longissime: Tuum est , optime vir , qui me , quod minime dubium est , amas exanimo, tuum est a Christo D mino sollicita prece flagitare , ut, quando me alia quantulum earumdem molestiarum participem esse Vult, plurimum etiam in me conferat illius Gratiae, & fortitudinis , quibus Sanctissimi illi homines
abundabant; Dei insuper Deus immortalis , ut in ejus lumine perpetuo ambulem, ejus Spiritu regarassidue, noverimque in omni re quid dicendum , quid tacendum , quid contemnendum , quidVe metuendum , quid omittendum , quid exequendum sui denique inter hasce turbulentissimas perturbationes rerum in Fide constanti , conscientia pura , vitae ratione prudenti, ejusque maxime congrua Voluntati, aeternum perseverem. Vale Praesul illustriis me, & chari sume ; Parisiis die vigesima Decembris. Anno reparatae Salutis humanae millessimo septingentesimo undecimo.
19쪽
20쪽
legi prohibentur scripta quadam in lucem edita sub titulis pastoralium institutionum ct Asandatorum, D. D. Episcopis Lucionensi ct Rupellensi, necnon
D. Episcopo Vapincensi, attributorum. UDOVICUS- ANTONIUS
NO ALLIUS, Divina permissione Cardinalis, Ρresbyter sanctae Ecclesiae Romanae, titulo beatae Mariae ad Minervam , Archiepiscopus Parisiensis , Dux sancti Clodoaldi, Franciae Par, ordinis Sancti-Spi ritus Commendator, Sorbonae Provisor, & Regiae Navarrae Superior : omnibus nostrae Dioecesis Fidelibus , Salutem , & Benedictionem. Plurimi Rectores Ecclesiarum Paraecialium, mutitique Communitatum praefecti ex hac urbe principe , ad nos detulerunt, non sine intimo quodam sensu doloris animadvertere se, sparsi non ita pridem per totam hanc lath Dioecesim, ange tem scriptorum multitudinem, quorum alia sne Authorum aut Typographorum nominibus, alia sub titulis praeceptionum ,& Mandatorum Episco