장음표시 사용
11쪽
simque alienuatur, magis constringitur, mullo durior evadit, ad ultioribus aulom adeo imminuitur, Ut quandoque nullum, vel lexu modo ejus eSllgliam, ceu rudimentum telae cellulosae post manubrium sterni deprehendatur. In ad Ulto quodam permagnam invenit Coa erus ); eandem misterus ) in puero tredecim annorum, hectice defuncto, sciri ho indui alam atque ingentem vidit; ulplurimum ad annum vitae duodecimum vestigia eius manifesta discernunt Ur.
Figura thymi variat; plerisque in casibus
est triquetra, plana, partibus vicinis Compress3. In cadaveribus infantum nunquam plane eadem reperitur; idem de symmetria dicendum est, haec enim rarissime observata est ab an atomis. Divisionem ejus quod allitiet, duas partes laterales salis magnas ita inter se distinctas xi demus , ut revera duo thymi adesse xideantur'). Utraque vero pars duobus, vel iribus, vel quatuor componitur lobis, quorum singuli lobulis consistunt minoribus, per telam
cellulosam raram ita conjunctis, ut in unam continuamque massam Colligantur, proprio involucro membrana eo obtectam. Quum quis
que iobulus, quod jam Hallerus', asseruit,
proprio velamento a sociis et vicinis Separetur, i) Anatona. T. XXI. Omp. A nat. pag. 118.
δ) Aliquando tres veras adesse glandulas, Thorn. Bartholiatis l. c. annotavit, et sic aliquando in cadaveribus alii invenerunt. Plerumque tamen duae tantum adsunt, vere distinctae.
12쪽
facile est, sine substantiae ipsius os sensione eos cultro diducere, qua re a lobis pulmonum disserunt. Superior thymi pars eodem modo ac insorior in duo secedit cornua, qUOrum inferiora longa sunt et mUlto crassiora, in pericardium protensa eorum lyae, quod dextrum est, plerum qile longiUs, nonnianquam ad ipsum sero diaphragma producitur. Superiora
breviora et angia Stiora, ante Venas subclavias juxta uirumque lalus asperae arteriae in collum ascendunt, Non raro processiis longos et an
gustos sursiam emittunt ad glandulam usque
thyreoideam, imo adeo, quod V hiarlonus Τ in foetu vitulino vidit, ad ipsas glandulas maxillares, quibuscum tam per VBSa sanguin B, quam per telam cellulosam nectuntur, distincte tamen ab iis discerni possunt. Vulgo autem
cornua Silperiora minias alte assurgunt. Cornu
superius dextrum sinistro pariter longius videri, annotat de Hugo '). In foetu, quem CXPlΟ- .ravi, septem mensium thymum fere ad glandulam thyreoideam porrectum vidi, Color eX-terior ex Sanguinis copia rubicundus erat et
i) Wharion Adenographia. p. 103. F. δ) Aug. Lud. de Hugo Dissert de glandulis in ge
nere et speciatim de thrmo. Gdtting. 1766. β De pondere thymi, quod varia hominum et animalium sit aetate, apud Hallerum l. c. haec legimus: Min modo nato homine thymus granorum 160 et 180 Pondus habuit, anno vero 28 granorum 90. In Vaccaes eiu unetas 16 pependit, in adulto animale uncias 9. Rationem in metu ad adultum reperit Cl. do Savom T ad 4: majusculum tamen in suo juvene EuStactuuS
13쪽
insanie annorum duorum thymum jam pali,diorem, constrictam atque duriorPm observavi. Substantia interna mollis, Spongiosa, Timbicunda, ex innumeris acinis coacta magnoque asorum niam ero praedita est. Sufflata et exsiccata, aut spiritu vini servata glandula, cave nosa seu cellulosa ejus Structura optime se
spicitur. Animadvertitur in media utriusque thymi parte cavitas, quae jam a multis VeteriOribus anatomis, ut a Bartholino J qui pri-
aliisque, nuperiori tempore a Mechelio et Lucae Observata atque descripta est. Haec Cavitas facile inflatur, aerque in eam adactUS per totam ejus longitudinem diffunditur, ita tamen, ut alterius lateris thymus simul non ele- Vetur. In foetu ante partum legitimum albicanti, Saepe subcano, tenaci lymphatico, qUandoque laciis haud dissimili latice impleta est, cujus quantitas variat. Nicolai ) in alterutro cavo fere scrupulum dimidium suidi invenit.
Hoc fluidum pariter ac cavitatem descripseriant plures veteriores anatomi, ut Bartholinus.
Gractinus, er, Lancisius, Petrus Dionysius et alii; idem arbitrantur Mecheliusq) et
pinxit, magnum vidit Cl. δε sordeu et Coruperus, et in nonnullis animalibus marini generis, et tamen respirantibus, magnus reperitur.'
14쪽
Lucae '), quorum hic glandula compressa non Parvam eius obtinuit quantilalem. Haller , succum in thymo contentum vini spiritu coagularo dicit, quod ab aliis etiam est observatatum. Lucae ope microscopii duas substantias in thymo distinxit, internam rubicundam, va sorum ditissimam, externam magis albidam. Si vero parietes thymi cavitatum examinamus, jam oculorum acie intensiori partem illam, quae cavitati propior jacet, colorem rubicundiorem exterioribus habere, animadvertimus. Circa internam faciem parvas quoque videmus asperi tales, eminentes Strias, iuxta eas CBVa, aperiuras nimirum cellularum glandulae par Varum. Eminentiae autem in cavo thymi nihil aliud sunt, nisi parietes multorum inter Se diversi modi conjunctorum vasorum, inprimis Venarum, quas nil han C Usque partem sese fa
cile persequi potuisse, Nicolasq) affirmat.
Vasa habet arteriosa, venosa, lymphalica et
Arterias adipiscitur superiores alias, alias inferiores. Arteriae thymicae superiores a thyreoidea in seriori, a mammaria interna et inte costali prima, in seriores a mammaria in torna, ramis mediastinis et pericardinis surgere solent. '
Anatomus quidam tb1mum arterias recipere putat a Carotidibus, e quibus nunquam provenire aliquas, IIallerus memoriae prodidit. T. ll. pag. 475.
15쪽
Ven ac perinde et superiores Sunt et insoriores. Revellitur sanguis nimirum a venis thymicis superioribus ad gutturales, thyreoideas inseriores, et ad mammariam internam, ex insorioribus autem ad mediastinas, jujularem internam, subclaviam sinistram, dextro in latere ad ipsam
Vasa lymphalica numerosissima plurimis anatomis adesse dicuntur. Frequentissima vidit Whiarionus ') per glandulam decurrentia et in venam sub laviam patescentia. Utrum vero omnia in hujus glandulae substantiam terminentur, an potius eorum aliqua, ab aliis partibus oriunda, per eandem tantum labantur, quo rectius e thorace in venam perveniant ambiguum
dit. Hialler' vero nunquam ea se vidisse,
Nervi, si Bartholinum sequimur, aut nulli, aut minimi inveniuntur, a pari septimo et plexu subclavio originem ducentes. Num praeter haec silamenta substantia glandulae thymi proprios
acquirat nervos, fortasse non sine summo negotio cultro possit demonstrari. Quae hactenus descripsimias, anatomiae opeos seruntur oculis; ad obscuriora nunc pergimias, a sensuum externorum arbitrio paulo remotiora, nimirum ad ventilandam quaestionem: utrum
sit glandula thymus ductibus excretoriis in-
16쪽
Non desuerunt quidem, qui liquorem in ea
secerni eumque ipsum per ductus excretorios ad certum quendam locum vehi crediderint, alii autem, qui eos in dubitam Vocaverint, quin omnino Doga int. Ni Schius Τ) se in bovis thymo singularem ductum detexisse, as Serit, qUO SOCretus in eo liquor in alteram mammariam venam ab-
cheam ascendentes, ad glandulas maxillares de- serri, nobis persuadere molitur. Vercellonios')ductum ad asperam arteriam, nec non Italus quidam anonymus ad oesophagum pergentem se invenisse, dicunt. Hoc si verum esset atque ad evidentiam commonstrari posset, thymi usus luce meridiana clarior omnibusque dubitationibus expeditus foret. Multo major eorum est numerus, qui de existentia ducluum excretoriorum dubitarunt, quippe
qui subtilissimis injectionibus, summa cum diligentia iterum iterumque institulis, ne vestigium quidem alicujus ductus detegere potuerint. Sic Duoernos, inhiarionuS, Boeci rus, Cheseid nneque non Verheyen cum aliis Clar. viris nostrae aetatis ingenue fatentur, se in ductum hunc excretorium hucusque frustra inquisivisse; Ru Schius, qui primus talem se vidisse retulerat,
Adversar. anat. med. chirurg. Dec. II. pag. 7. δ) Bellinger, dissert. de nutritione foetus in utero Per Vias hactenus incognitas. Londini 1717. β) Vercellonii dissert. de gland ..conglomeratis Oe
-) Secundum Hallemini Comment. in institui. Loer h. TOm. II. pag. 474.
17쪽
postea errorem professus, ductum illum pro vena sanguinis experte, BgNOVit. Denique haud possum, qUin nonnulla ad anatomiam comparatam pertinentia subjiciam. Deest thymus plane inferioriam classium animalibus, non omnibus amphibiis atque avibus; mammatium ne unum quidem est, quod careat thymo. Est enim thymus mammatibus per primam saltem Vitae periodum constans, Ne liae mi nus plerisque avibus, provectiore autem aetate
disparet; iis tantum animalibus per totum vitae tempUS manere videtur, quibus spiritus ducendi officium saepius intercipitur; imo observatum eStin hominibus, vel adullioribus, glandulae molem auctam fuisse, tibi pulmonum labes exorta esset. Mechelius δ) quidem in Vespertilione noctia in Erinaceo setoso, in Mustela vulgari et sol a plurimisque gliribus adultis cam invenit. T demiannus y) in mure marmota hiemali tempore maiorem vidit thymum quam vernali; similia animadvertit in Erinaceo, Vespertilione, Lutra et
Caslore. Niam error fortasse subsit huic sententiae, haud dirimam; salis autem constBl, Bnimalia, asphyxiam hibernam agentia, non solum mulio adipe generatim esse Obruta, Verum etiam
magnis glandulis adiposis circa pectus et collum instructa, quae interdum cum thymo glandula confunduntur ').
18쪽
IGQuod alii uot amphibia, in nonnullis thymi
similia corpora juxta colli et thoracis latus invo-Diuntur, seis in his Omnino suspenditur discrimen in lor thymum et glandulam thyrcoideam, ita ut nulla certa lege vel huic vel illi glandulast illa corpora adscribere liceat. Sic Trecisianus Τ) inroplitibus, nominatim in rana esculenta, hic mali tempore organa, in capilis et laryngis latere inventa, pro thymo habet. Apud Testudines, Do-
magna neque non in collo glandulosum, rha
bellum vidit corpus, quod thymum osse sibi persuasit. Eandem glandulam Nicomi q) aut imadvertit in Testudine Myda, quam apud Culcb. Ludos hiu/n se vidisse, gloriatur. Au Clore tiro q) oliam colubris apparatus glandulosus in regione Cordis silus est, quem thymum opinari
In piscibus nullum plane vestigium glandulae ihymi, quamvis plurimum operae atque studii viri clarissimi adhibuerint, hucusque inveniri potuit.
In avibus Mechelius q) qui multum hac in
re Siadavit, corpora, quae ad similitudinem glandulae thymi accederent, invenit; nam CorpUS-
19쪽
cula illa rubra eademque glandulosa, quae, ut in turbis avium novellis, in grallis atque anseribus adultis manifestum est, lateribUs asperae arteriae non longe ab ore pectoris adsident, pro thymo habuit. Multum autem dubitationis potest moveri, Utrum sit thymus, an glandula thyreoidea, Dum organon qUoddam, Utrius lite vices sustinens. Jam enim I sedemannus fl) carunculas illas coacervatas glandulae thyro ideae habitum prae se ferre demonstravit, quippe quae non SO-lum in iis avium ordinibus, quos enarraVim US, occurrant, sed etiam in aliis sint obviae, ut in sal
vulgari, atque ita in iisdem sint locatae, Ut vici
Thymi forma in mammatibus multas os serivarietates. Plerum liae triqUetra, cylindracea reperitur; duabus etiam constat partibus lateralibus, quarUm sinistra Vix non semper longior, angustior dextra. Duabus composita est substantiis, interdum minus luculenter disjunctis. Quaeque pars lateralis, non secus ac in hominibus, cavitate est mUnita.
GLANDULAE THYMI USUS. Palica fiant organa, de quorum functionibus jam antiquissimis temporibus adeo dissensprint physiologi, quam de thymi usu; nulla vero senten-liarum omnibus satisfacit desideriis et plures ne hypotheseos quidem nomine dignae sunt. Nei ZOologio, Bd. II. S. 688.
20쪽
nostro quidem aevo hujus organi stinctionem pe-Dilus in noluisse, a rerum natura haud alienum videtur; enim desiituimur llic subsidiis, quae in pervestigandis aliarum partium stinctionibus sacem nobis praeseri e soleant. Quaestiones anatomicae, in quibus dilucidandis viri portlissimi
cujuscunque aevi elaboraverunt, nonnisi de ne i
xis vasisque sanguis eris atque lymphaticis thyminos certiores reddiderunt, et structuram generalem omnium Corporum glandulosorum ei compeloro, docuertarat. Arint me comparata, quae alias
clarissimam physiologiae lucem assundit, modo edocet nos, partem animalium thymo glandula gaudere, partem carere, aliis alio quidem modo, universim autem eodem, quo hominibus osse constructam. Ne palliologia quidem, quae et ipsa permulta physiologiae capita, densis obruta tenebris, illustrare valet, hac de re aliud quid piam docet, quam glandulam thymum omnibus Organorum glandulosorum morbis obnoxiam esse. In eruenda itaque thymi sun citone ad hypotheses confugiamus oportet, sperantes, fore, Ut DC curatiori et ab omnibus praeconceptis Opinionibus alieno examine tandem lael: or obtineatur eventus, qui thymi usum, variis dubitalionibus hucusque implicitum, in clara luce ponat.
Generatim hic annotare placet, thymum non siriC-tiori sensu interponendam esse glandulis, SI NO-tionem earum e sun clione, i. e. secretione et cxcretione materiae specificae, determinamias, quae desinitio aptior esse videtur, quam quae desumitur a structura f). E supra dictis nimirum J Nudol hi, l. c. Th. I. pag. 406.