De cognoscendis curandisque infantum morbis : dissertatio inauguralis medica ...

3쪽

ΙΝΑUGURALIS MEDICA

QUAM ,

COΝSΕΝSU ET AUCTORITATE GRATIOSI MEDICORUM ORDINIS

UNIVERSITATE LITTERARIΛFRIDERICA GUILEI MA

DIE XXII. M. AUGUSTI A. MDCCCXXXI

H. L. Q. s.

PUBLICE DEFENSURUS EST

5쪽

VI BO

CELEBERRIMO

6쪽

STUDIORUM PRIMITIAS

GRATO AMMO

D. D. D.

7쪽

cognoscendis curandisque insantum morbiS. Introductio.

Quanta inter insantum adultorumque ut organis-lmum ita morbos intercedat disserentia; quot restaturae insanti propriae sint; qua morbi celeritatellatali atque quasi maligna insantes corripiant; suam sit dubia plerumque, quam semper dissicilis leorum diagnosis atque medela; quantum haecli stet ab adultorum curatione, quippe cujus dissi-lcullates, ut inter omnes constat ,non solum dosibus lad aetatem coriarmandis, verum utiam rationeiquadam subtiliore, subtiliori insantum organismo propria atque idonea, amoveantur; his de robus

8쪽

quamvis saepenumero expositum sit, paucis qui lsentiam, exponere operae pretium videtur esse. Liberorum salus atque integritas quam maxime parentibus curae cordique est, prolis Sanitatem, saepius pluris, quam suam ipsorum existimant. IIunc ardentissimum sobolis amorem, hanc imbecillae inlantiae tutelam, hanc futuri foris spem, natura insevit animo parentum. Qui. amor quo maior est et quo promtius tot tantaeque tenuis insantis calamitates auxilium exigunt, eo gravius

opem serendi officium, eo laetiores medico colligere licet fructus. Cui ossicio, summis, quod nemo non videt, obstricto dissicultatibus, ne debito destituatur fructu, strenuitate quadam studiique assiduitate ita satisfacietidum est, ut Cum penitiori morborum malorumque Cognitione remedi0rum augeatur dignitas laetaque laetioris valetudinis

spes. Sed ordiendum videtur ab ipsarum disticul-- latum indagine, quae partim cernuntur in tenerrima infantum constitutione, partim in educatione, perversis opinionibus pravisque moribus obnoxia, partim in ardua morborum diagnosi; praeter dissiciliorem medicaminum administrationem illud accedit, quod parentes nutriceSque,

9쪽

1 solet, prolis morbos aut 'imperitia aut ne ligentia induxerunt, vel consulto eos occultant, vel validiorem assectione organismum putantes, negligunt medicumque sero in auxilium vocant. E contrario instantum morbi id habent commodi, quod huic aetati Diuiti sunt peculiares; quod simpliciores se ostendant, Omniaque Symplomata, quae ab adultis de industria augeri, attenuari, occultari possunt, in infantibus, quibus nihil simulationis inest, veriora et sinceriora apparent; deinde, quod parentes multo facilius liberos, quam semet ipsos ad medelae strenuioris praecepta accommodare conSueverunt.

Tantus ille morborum numerus, quibus infantes, praesertim neonati, corripiuntnr atque et stulfrequentius exstinguuntur, mirus nobis non amplius videbitur, si res memoratu dignas, quas iam iam enarrabo, morborum innuo semina atque momenta, diligentius reputemus. Quamquam enim laetus utero materno inclusus, tutus ab irritamentis externis Succrescit, non solum morbis multisque evo-1 .

10쪽

lutionis impedimentis submittitur, sed etiam mullis rebus, priusquam in lucem edatur, vita privari potest. Quibus vero detineatur morbis, vix ante partum, quod sacile est intellectu, cognoscitur, quapropter neque impedire, neque sanare quidquam

possumus. Communis omnium saeculorum experi-

entia nobis certissime persuadet, esse morbos, qui tristi quadam perennitate a progenie ad progeniem sine causa manifesta propagentur, hereditarios dico, quorum seminia a parentibus ad liberos traduci, qui negent, non desunt, exempla illa sortuita opinantes, quibus unus idemque morbus per multa propagetur genera; siquidem soboles eandem, ac parentes, Vitae rationem sequi, ergo iisdem injuriis submitti soleat; at haec opinio erroribus irretitur, etenim si quid veri haberet, atavorum et parentum morbi hereditarii, qui sunt, nunquam in eos deserrentur nepotes, neptes, silios filiasque, qui iunget aliud vivondi genus sibi eligunt, ac maioreS egerunt. Observatio xibos Cullonii ac multorum aliorum satis

elucet, morbos hereditarios nonnunquam ita esse constitutos, ut serius increscant, oblata tandem occasione in morbi speciem erumpant.

Omissis iis assectionihus, quae foetu utero

nondum excluso vigent, artis quisque obstetriciae