장음표시 사용
11쪽
tum est, ne bona immobilia auita die illiberat gli. die Siculamquther sine haeredum consensu alienentur
es P. VI. tit. Io. s. a. nec ille tantum requiritur in alienatione inter vivos sed etiam si quis per testamen tum, mortisue causa donationem talia transferre velit. P. II sit I. .ult. Id quod ex veteribus Saxonum moribUs statuta nostra repetiisse haud immerito videntur, secundum quos alienationes immobilium cum omnium haeredum consensu fieri adeo erat necesse, ut res etiam 'ecclesiae a patre cum consensu haeredis unius donatae , non obstante longi temporis praescriptione, a filia altera ideo valide repeterentur : quod pater
ejus secundum Saxon eam legem absque ejus confra, Uticentia nullam facere potui et donationem m. diplom. OTTON. III. apud SCHATEN in annal. Padoborn. T. I. p. 343. st. Idem urgent contra ecclesiam haeredes archicomitis oldenburgici repetendo hona ab ecclesia et quoniam ad haereditatem illorum stectarenι levitimam m. MElBOM scriptor. rer. Germ. T. II. p. I Pari modo eum eonfensu matris suae haeredis primitiva, fratrisque sui assensu.stipulatione donat ecclesiae Do- dico Nobilis SCHATEN d. l. p. I. quod etiam Ob seruat Berchia sub Ottone II. cum omnia sua praedia eum consensu is approbatione cohaeredum donauit id. p. 37 . confer diploma HENRICI II. de anno Tory. Ubi: eum coinnuu haeredum thid. p. 4oet. MElBOM. d. l. p. Is. ubi in diplomate Archilomites Oidenhur-M; : anno. I3O7. ecclesiae aream donant pleno consensu
haeredum omnium siuorum. Immo & conjugum siue
12쪽
uxorum consensus requirebatur v. SCHATEN E. Ap. 42ρ. ibi: Tale praedium quod illa per manum
nobis dedit M CONSENSUM CONIVGlS V eunae in diplom. Ottonum U Henriei II. passim. TOLNERCOL diplom. p. pr. n. ι a. ubi: Io granee von dire.
Nec me quicquam mouet Saxonum vetus dispositio LL. Saxonicar. tit. 33. apud Illustr. LEIBNITZ. T. LReri Brunsule. p. δή. quia hic agitur depotestate per testamentum transferendi, quae alienatione prohibita, nihilominus libera est ι 8. g. a. s. J. de alien.jud. mut. cavs. l. 3δ. 3. . de legat. III. nec per haereditatem intelligo bona auita, sed aequisita de quibus nemo dinhium habet. Consentit cum jure nostro Eane rein L. L art. 12. VIus Lubee. P. I. tit. Io. art. d. g. Il. IURE CIVlLI traditione ex iusta causa facta re rum dominia transferuntur L ao. c. de pact. nec ut venditio rerum immobilium coram actis publicis fiat, vilibi constitutum legitur, cum voluntas domini rem suam transferre volentis fere unice spectetur g. 40. I, de R. D. Habetur quidem in fragmentis Vlpiantiit. Ist. pro modo transferendi Dominii: cessio in jure . facta, ut cessionarius dominium Quiritarium acquireret, sed distinctione inter Quiritarium Se honita rium dominium iam tempore Iustiniani nostri sublata u. c. de nud. Quirit. j . tol l. tin C. de ue. transform. postea ejus nullum usum fuisse verosimile est,
13쪽
neque mancipandi cedendique modum antiquum per omnia conuenire cum moderna judiciali resignatione,
ciat. cap. 1 n. s. Io. O n. III. Accedit, quod haec cessionis solennitas unice fere ad litigia εe materiam vindicationis, non vero praecise ad immobilium venditionem spectare videatur. v. nanes. POLLET. in
histori Ior. Rom. L. V e. . p. 29. BRISSON. de form. ου solen. pop. Rom. L. VI. p. 37s. IvRE NOSTRO venditis immobilibus venditor praesente emtore coram Senatu resignare, suisque juribus renunciare, M nouum addictionis instrv. mentum pro tribunali petere debet. Quo facto ad Iudicem ambo ablegantur, ubi repetitis prioribus contractus confirmatur. Si hoc modo contractus celebratus non sit, sed forsan tantummodo coram Notario M testibus sit peractus , nullius est momenti, nec emtor alias valide possidet, nisi posses.sonem 3o. annorum probare possit P. H. tu. s. r. Nec hoc ex moribus antiquis receptum esse negare possumus, cum iudicialis resignationis si non cuna-hula, certe vestigia sat euidenter se nobis ostendant In iure Saxonico mei bild art. 2ο. 6o. Eadem etiam obtinent Iure Lubecensi P. In tu. b. ari. I. MHamburgensi v. statui. Hambuet. P. tu. R. art. ε. In eo tamen a Iure Lubec. diuortium faciunt statuta nostra, quod illo jure hac solennitate neglecta con- . tractus haud annulletur, sed ea tantum ad maiorem Ermitatem requiratur MEVIVS ad I. L. d. ari. n. si
ti siς haeredibus hujus solennitatis omissae exceptio
14쪽
non prosit ad reuocandum contractum, quod tamen secundum Ius nostrum eis. videtur dum expresse
hoc casu contractum nullum esse, nec ex eo actionem
ili. IURE CIVILl emere possunt omnes qui con trahendo se obligare possunt, nisi qui specialiter prohibentur, quales non sunt ἀπόλιδες qui jura ciuita vel
nunquam habuerunt, vel amiserunt, nam his ea quae iuris gentium sunt, qualis est contractus emtionis ι. I. I. a. de C E. competunt, L II. 1 de poen. Nec praesidii quicquam peti potest ex L cc. non sie. habitat. metroeom. quippe hi tantum loca, terrarumque suarum dominium, non vero aliarum rerum imm hilium aut his similium proprietatem in extraneum transferre prohibentur. Immo cum apud nos MetrocOmiae amplius non dentur , la de obseruantia trium librorum posteriorum Codicis saepe dubitetur. haec cit. l. I. vix quicquam operari videtur. STRYCΚin S. A. I. DUI PI. cap. I. F. II.
IVRE NOSTRAE CIVlTATIS ciuibus omnis
rerum immobilium alienatio non ea tantum quae do minii pleni, sed di quae uiusfructus, hypothecae vel cujusvis alius pommonis transIationem operatur, in extraneos Se sorenses qui magistratui nostro jur mento aut muneribus non sunt obstricti, prohibita est. non leui ipsorum commodo, ne scilicet onerum eorum nomine praestandorum dissicilis exactio reliquos cone,
Fe3 Praegravet, ipsorumque conditionem reddat duin
15쪽
riorem. P. II. tit. r. s. alle Degende rc Notanter autem dictum hic juramento M muneribus init Epoden und istichtin Terivandit quo ipso dispositio huius statuti locum sibi vindicat contra eos, qui merum ciuium nomen sunt adepti, alibi vero domicilium habent, vel qui certo ciuium ordini se inscribi passi sunt, ut officia ciuibus conferri sueta faciliori negotio occupare possint. Huic prohibitioni Ius Lubec. P. I tit. a. art. s. praeterea adjecit amissionem rei albenatae, ει mulctam so. marcarum argenti a trans gressore hujus legis praestandam. Hoc itaque statuto existente, agnatis exteris non competit jus retractus gentilitii, MEVIVS ad J. L. e L n. 88. immo hoc statutum ligat etiam clericos MICHALOR. defrau. P. It e. 3. n 7. Plenius consultum est saluti ciuium quarundam urbium, ubi merces a forensibus aduectae non exteris vel peregrinis, sed ipsarum ciuibus, sunt vendendae. Sic frumentum liamburgum alium de transportatum non debet vendi immediate Belgis, sed mercatoribus Hamburgensibus . illud Belgis dein mum distrahentibus. Idem de ciuitate Franeofurta, tia ad Viadrum resert STRYCΚ in V AI tu. de C. E. s. s. Quod fere iuris quoque est apud nos, ubi in nundinis hebdomadalibus intra et . horas nemini nisi civibus permillum est merces allatas sibi emere. P. IX.
Ne rerum dominia in incerto essent IURE CLUILI constitutum est, ut res mobiles bona fide a non
16쪽
domino iusto istulo aequisitae M FIete possessae
triennio, sublata inter usucapionem M praescriptio nem differentia pr. I. de raucap. L et n. C. de trans Iorm. usucap. immobiles Io annis inter praesentes, viginti inter absentes G. in jura autem M actiones quaedam biennio v. c. actio doli l. f. C. de riti exceptio non numeratae pecuniae s. I. Idelit. obl. I . pr. C. deIL N. P. triennio, petitio hereditatis a suo maiorenne repudiante l. d. c. de repud. haereae quinquennio.
querela in ossiciosi l. g. g. Io U I. f. U. l. s . in sin. U36. g. a. c. de inoff. te'. aliae ut regulariter ex contractu omnes 3o vel go annorum spatio praescribantur I. I. l. a. c. de praest. 3ο. ann. Adeoque hoc jure pene multa praescriptionum habentur genera STRYCΚde in uestis. act. Sessi III. per tot. IVS NOSTRUM in mobilium praescriptionadistinguit, an is contra quem praescribitur, sit praesens, quo casu praescriptio unius anni & diei obtinet. an vero sit absens, M tunc requirit triennium cum triduo, non distinguendo an absens sciuerit, an minus P. II. tit. q. f. a. Si quia autem rem immobilema non domino emerit, eandem annalem praescriptio nem locum habere puto, motus auctoritate β. I. tit. 3. P. II. Verum licet hoc ultimum ex jure Lubecem si adoptarint statuta nostra, dicendum tamen Cum MEVIO ad J. L. P. I. tit. R. art. I. hanc annalem praescriptionem ultra casum specialem expressum, non esse dilatandam. Exinde vero quod in praescriptione hae ultra annum adhuc diem obseruamus, id quod
17쪽
L. L art. 28. L. II art. δή. L. In art. 38. commune nobis est, merito dubitari poterat, an per illum dies naturalis,an vero sex septimanae Saxonicae debeant intelligiὶ quod ultimum tamen juris nostri vero tenori conuenientius aestimandum, cum deficientibus statuti nostri verbis expressis, recta ad vetus jus Saxoni cum ablegemur via. P. I. tu. I. a. Quo simul constat, in immobilium, excepto casu jam enarrato, M actionum praescriptione tempus tricennale aeque observandum, nisi sint actiones ex jure Civili singularem terminum habentes, quem etiam in terris Saxonici juris retinent. CARP U. P. α c. s. def. s.
Ex pleniori iure in re seu dominio, vel si mauis iure libertatis naturalis est, quod quilibet rei suae
moderator sit M arbiter L 2I. C. mandat. modo ea non
abutatur g. a. I. de hu qui fui mel alien. hinc in suo quis pote si cuniculum vel fossam estodere, puteum aperire 2ή. g. II. l. 26. . de damn. infessi quippe seruitute opus est, si quis aliquem prohibere velit in suo quid facere L I s. de struit. Salus M interesse reipublicae restringunt hanc libertatem multis passibus, unde M in IVRΕ ΝΟ-STRO STATUTARIO dispositum est, nequis fundum.
suum addito sepimento in hortum vertat, eumve ius sa cingat, viam lapidibus sternat, aut nova ostia, ta bernas, aut habitationes subterraneas priuata auctoritate exstruat, sed consensum magistratus desuper im
18쪽
Id quod quodammodo, circa devastatarum aedium areas in hortum redigendas, jure Civili constitutum fuit in L 3. C. de aedis. priuat.
VI, Ad rei suae defensionem Sc integritatem seruandam IURE CIVILl qui ex vitinis ruinosis aedi-hus damnum sibi metuunt, a domino earum cautionem de damno insecto postulant, qui si cauere nolit, immissio ex primo M secundo decreto l. p. pr. l. II. g. II. l. V. g. 16. d. de damn. infest. decernitur, qui D spreta immissione cauere detrectet, contra eundem demum experiundum est actione in factum e. l. II. f. ua. Quod si urbs deformetur ruinis, M aedium parietes ad viam ducant, dominus reaedificare nolens, mulctatur ab aedilibus quousque eas firmas reddat, . m. 3. 4 de Via pubi. aut sumtu publico restauratur domus, quo casu si dominus pecuniam impensam cum viris restituere nolit, jure eam respublica distrahit l. 46. de damn. infecit. Promtius remedium ciuibus nostris competit
IVRE NOSTRO, qui si damnum ex vicinis aedibus
metuunt, illud denunciant magistratui nostro ad iuuandum quemlibet paratissimo, qui necessitatem imponit aedium ruinosarum domino istas aliis vendendi, aut urbe emigrandi. Quodsi autem sint qui annuos
reditus, ex ista domo percipiunt die Nentener) ipsi
in suum commodum pro rata aedificare, aut alii vendere sub iactura sortis iubentur P. u. tu. 6 g. I. a. iCaeterum nec remedium iuris Romani hoc statuto exclusum esset arbitror, quamuis forte ob processuum
19쪽
dernorum prolixitatem illo neminem usurum certo sim persuasus con L SCHILTER Gereis. ad XLII. f. 37. g. VII. IURE CIVILI a cautionibus praestandis exi 'muntur immobilium possetares, qui scilicet animo domini M sibi habendi rem detinent, hinc usust .ctuarii possessione, quia secundum VI PIANVM int. II. g. I. qui saluae coss. posses r non est, Rei secur,tati haud satis consulitur, cum finito usu fructu res cum fructibus pendentibus proprietario sit restituemda g. 36. f. de R. D. l. II. quib. mod. infri amit . quare sine cautione non est admittendus d. l. f. I. I. IURE NOSTRO uti M apud Saxones qui habetvsumfructum in honis laudatibus aut censiticis aut etiam in honis praede functi coniugis praestatione satisdationis non grauatur P. I. tit. νή. f. a. Cujus rei ratio a CARPZΟVIO P. I. conss. f. def. 2I. n. s. h. adducitur, quod haeredes fructus etiam nondum perceptos suos faciant, modo cultura accesserit. secundum illud: zBer Uet det 2dr. L. III. art. 76. 77. itaque Reo ob spem fructuum rastro subactorum plenius videatur consultum, quam ut satisdatione Opus habeat, eam vero tanquam minus sum cientem ob periculum dissipationis aut maturioris mortis reprobat STRYCK in M. tu. qui fatuae coss. g. Io. An vero immobilium possessore, durante lite, bona sua vendente peti possit a reo cautio, de eo vide CARPZOUIVM affirmantem P. I. Const. Ddef. II. M negantem BERLIcHIVM P. L concc ata
20쪽
g. Vs II. Magna Doctorum est auctoritas, qui iura Mactiones, vel mobilibus vel immobilibus rebus annumerant, pro natura objecti subjective illarum quod facit M E VIV S ad I L. Lib. I. tu. 2. art. f. n. ID CARPLOV. P. III. C. u. d. 8. n. δ. JURE ClVILI autem tertiam bonorum classem constituere satis p tet ex l. I. g. 4. g. de pe II. I. a. de Re jud. l. r. C. de praetor pign. nec qui habet iundi petitionem per- sonalem a satisdatione tanquam immobilium possessor liber est l. II . .. qui fatis . cog. immo ne quidem omnis, qui habet realem actionem c Is. s. II. d. IVRE NOSTRO actiones, iura, petitiones se intutesque in rebus soli competentes immobilibus exis presis accensentur P. II. tu. I. f. ulle glegende i horum enim possetares rem ipsam habere videntur l. I s. de Q. S. hinc a satisdatione immunes sunt erid . praee. M illorum venditio debet fieri praeuia reis signatione judiciali v. s. a. praec.
g. IX. IVRE CIVILI ea rerum litigiosarum est natura , Ut alienari plane non possint, sine nullitatis vultio, judicialique animad versione. Vt autem res no men litigiosi adipiscatur, requiritur iis, quae incipita litis contestatione tam in actionibus realibus, quam
personalibus, uti vult LAVTERBACH in Collig. theore sicipraff. tit. de litigios. Quamvis SCHI TER Exemcit. a J. XIII. g. 4. per solam libelli oblationem M.
uersario factam, εe citationcm emissam rem fieri litigiosam contendat per Nouei III. c. I.