Disputatio theologica de pluralitate personarum divinarum ex vocabulo elohim eiusque constructione, desumpta ex Genes. I. vers. 1. præside Johanne Meisnero publicæ disqvisitioni proponit Hannibal Jessen

51쪽

discumento , ut haudqvaqvam eoncedendum iit, nomen Tta n r nominibus domini una inserentibus esse accensendum, in sua formali significatione illud haud involvens, nedum intentionem aut remissionem suae significationis honoris indigitandi gratia adimittere, sc de Deo usurpatum, sed quam maxime urgendum illud uti pluralis numeri esse, ita retenta nativa sua plurali significationes, non pluralitatem

Virtutum aut poteritiarum, sed Deitatis personarum importare, convenientia nominis cum re hoc sua-

stent . Unde praeterea urgemus vocis 2 n IN numeri singularis i. veritatem, a. propriam ac genuinam indolem pluralis numeri, qui ideo non inflectitur, ut unius suppositi potentiarum virtutum

multitudinem contra omnem rationem denotet,

sed pluralitatem suppositorum. 30 addita pluralia adjectiva pronomina , in fallibiles notas pluralis

significationis, , 4. dicta per αε ισαῖν enodata . Soanalogiam rei cum nomino. His rationibus ducti, lare meritoqye Adversariorum sententiae refragabimur, huic conficta nostram e S. S. monumentis corroboratam praeferentes . nisi multas istas virtutes ad Patrem, Filium, Spir. S. cum Calvino revocent.

QVjn concessb, plurale de singulari dominii in die andi causa in sensu tralatilio usurpari, st. in nominibus dominium formaliter inferentibus, inde tamen hoc nomen de Deo ideo usurpari, nunquam evinci potest, cum a secundatio vocis usu ad primarium nulla

valeat conseqVentiata.

XV. Nostra igitur sententia argumentis firmissi mi e sacris literis desumptis corroborata, opinio FG nibus,

52쪽

mbusque Adversariorum refutatis, hoe vocabulum N ad insinuandam pluralitatem personarum in Gitate, retenta nati significatione, aliqua probationis vi gaudere, quis est , qui negabit. Et ut omnibus Ingulis viari occasio descendendi in castra Ad

versariorum contraria foventium , ut Bellar mini

Iib et de Christo c. 6. non sendum argamentum hoc nostrum vocantis, Calvini,glossem violentam, Merceri, suadentis, ne nos i fisi scit Iudaeis ridiculos raseamus lingua eorum imperitia, sc usu pando hoc argum e natam juxta cum reliquis inprobando hoc articulo Sixtini Amania antib. Bibl. lib. r. p. 7S. imbecilli statuentis praecludatur, nativam ac genuinam pluralis numeri

Elohim significationem attributaque illi addita opponimus, indubitato persuasi a nativa illa significatione recedere ne ulla quidem rei absurditate nos cogi sed illi quam maxime insistendum, ut, analogia imprimis nominis cum re data, inde pluralitas personarum in Deitate probetur, juxta illam regulan omne nomen plurale e suo singulari inflexum inferre pluralitatem suppositorum c. in rebus per se

subsistentibus intelligentibus. Hinc posito

nomine Elo bina , ponitur res nomine notata , ,

scit. D TU S, qui est unus in essentia arinus in personis: Cui sit honor, gloria

magna, Deca -

53쪽

Eximio

DNO ESSENIO,

Amiso dilecto publice de Nomine

Elohini Disputaturo. ELoah nomen et e miratio Numem, Exprimit egre te mustica multa refert. D eris haec dociae,JESSENI praemia dignata,

S curae et lingvascrata tibi Si S O PHLEs is tam Abrie conjungere perge , regio publico commoda mustaferes.

Abraham Calovius D. P. R

primarius , Elect Saxon. Superint. Generat.

Dum saerofervore mentis sedulae Jessenius Pensia Eloah acratum Nominis myste

Nomini suo rependit Numen illud praemium , Scilicet profanaSacris quando perge junger . Hoc sibi de Cive perget gratulari Patria r.

Iohannes eisncius, α

54쪽

Ardua scrutaris Io v mysteria, Jovames

scrutari, Jova nonnisi dante, potes: Quando tuas igitur nunc partes Jova tuetur, In Jovae laudes omne tuum exit opus.

DN. ESSENIO ita

gratulatur

SCandis beiologum magna cum Laude Cath

IESSENI, amicitiae portio magna meae. A laudunt omnes ego gratulor ipse Rhova, Te quam , quondam misse brabea dabit.

suo in sacra philologia consecraneo exoptatissimo L