장음표시 사용
41쪽
Sundium vol rugam mitteret.' nonifacii l X papaot poribus i 380-r oin Balthasarus illo ossa, Cuiu vitam atquo
facta univorsus novit Christianus orbis, Cum, ut Verbi Chroni Ci utar. Por aliquot an iam sub figura tu lenti Bononia habitet Setri a pontifiCe arChidiaConu hac in urbe factus os multumque in curia valere Cooporat seu Cum iam multi anni S. nisequam in cathedram t. Potri a condit otiam in Septentrionalium regnorum hi Storia nomen habere quodammodo cloboat o libro quoni o eo Cripsit Dideri Cu Sive Theodori Chi a Niem horum semporum historicus Ratis notus. RQ PlaCQ adferre , oni factu ipsum in cubicularium CCepit, qui ita repente in ipsa curia honoratus, in copi iuxta morem pro Un Romana Curiae Cum aliis, qui ab ipso Roni facio provisiones ColoSinSti Corum Praelatorum Ot aliorum Simoniace procurabant, in una Ot eadem Voluntate ConCurrer Ot tale provi Sionos etiam pro magis sibi offorontibus modiant pocunia ab eodom Honifacio procurare nihil de Contingontibus omittondo et intorim Otiam CauRa maiori luCri aptandi vos o nuncios ad quosdam Praolato cortorum OgOCiorum Xtra eandem Curiam destinavit intimando is tamen mendaCiter, ut si aurum a Lartiari Subtiliter exquireret qualitor dictus Bonifacius de illi quo clam ipsorum Romulos sinistro informatus omnino dispositus erat doqui ecclesiis ot dignitatibu ad alias occlesias set provincias ipsis incognitas aut
nisi hoc ipso Balthasar cautius impedisset, sicquo illi boni praelati, per eundem
Balthasarom ocepti. oi misserunt munera i enCaenia multa qua ipso minime refutavit. Noc qiis lucris Contentus Aed amplita ditari Cupiens, quosdam loquonto Otaudace apostatas cto Spoleto in vicinis partibus oriundos, quo Italici viretanos appollant, o nuncio uictimoni facii ad praedicanda in Almania Dacia, uecta tNor Vogia et adiacontibus provinciis indui sentia et peccatorum remissione de omni occato largissimas ori Procuravit qui me aese audi Qnte Publi Ce praedi Carunt. quod otiam Sanctu Petrus, ibi Voret maiorem remi SSione i peccaminum poteStatem non aboret quam ipsi ab oclem Bonifacio reo perunt ad Saluton animarum illorum, quibus illi an dona remissionem Communicarent et quod omnia, quae 9Si darentUr ratione indulgontiarum huiusmodi, in suCcursum imperatoris Constantinopolitani quio sui subditi Chri tinni or Tur os tunc essent oppreSSi graUiSSi me mittorentiar. Dui quid om quaestores Cum magna copia a Gormaniam porUenientes et primum in
Sueuia in iooc si Constantion Ai notabiliora hospitia in locis et op icli in sic nibus Pro se receperunt o Landorium Romana occlosia cum clavibus Sancti Petri clepiC- tum mi immodiat sequenti ioso iucundum illic torum adventum Oxtra feneStr
42쪽
oxtenderunt intrantes autem Cum magno apparatu illic maiorem occlesiam aut principalem maior eorum in ipsa ecclesia in altiori o C prope altar sedito Cum tapotis
pulchris per suo ministros, ad id deputatos sibi fecit appari Θ cum panno nobili
lo Sorico etiam superius extenso, o musca Vol aliquod aliud forsan de sursum ad nsillum dominum papa nuncium nobilem offomlore OSSet, qui prostiytororum illorum locorum motu aut implicitate causante admissi. Sollemnemi nodi tionem illo maior
nuncius populo dedit et per liquos piscopos titularos 3 illud me sequontis formonis ibi dona in publico fieri focit intimando simplicibus ibidem tunc Congregati A, ut eos
loviti necipere nec non pecunias reportare POSSOnt, indulgentia et OmisSione PQCcaminum antedicta et spmpor in eisdem formonibus publico di otiatur quod ii Semaior nuncius su por omni irrctgularitate a peccato posset disponsare C PS PeCCata remittere ac etiam parentum anima eorundom offorentium ipsis de purgatorio liberare
et ultra hoc quicquid posso Papa e lonitudino potostatis id dona ipsi possent et otiam aliquid amplius si xpediret. Et si aliquis is in hoc forsan contra dixit, illum
ha roticum et schismaticum Θ non apostolicae odi Ohollona nominabant, et modis Omnibus perso tusebantur et quod infra paucos dies in praefata curia oram prasedicto Bonifacio, pro meritis digna recepturus, personaliter Comparomt ignominios Citarunt et per hoc Plures praelato occlesiastico et alio torruerunt quod istis confictis
nunciis et ita manifeste Christianum populum decipiontibus timor moni facit o Baltha-
Sari Praecli Ciorum SQ opponere non audebant paucis oXcopiis in divorsis locis qui vix prece et proci ab iisdem nunciis obtinuerunt ut a comparatione in prasedicta Curia o ulteriori vexatione romanoron immuneS.
Et quicquid importuni nuncii paulatim ad ista iam o Thuringiam et quasdam alia vicina provincias ot domum ad Saxoniam, in quibus tunc vigebat postilontia grandis pontificis dicti Bonifacii anno XIII, pervenientes, maXima pecuniarum SummaS, Cilicet aliquando in civitato vo loco insigni V vol VIII millia floronorum vel CirCiter per illa avaras ot confictas indulgontias a SimplicibuS OXhaUSerunt. Postremo v ro ad Daciam onorunt de civitato Lubo consi iter agentos, ubi ultra X millia stor orum a simplicitius illorum rognorum et partium PPortarunto bono lictione indulgentiarum praedictarum. Sicque ultra Contum millia floronorum auri ipsi nuncii infra hiennium por illos
modos in ii Silem partibus Collegerunt . in illustrat igitur Theodoricus nostor qualos fuserint illorum virorum moreS, qui ita turpiter occatorum remi SSionem Por Germaniam Daniamquo O tompore u i sunt venumdare. Exstat otiam pistola Roskildiae mon o Martio anno Q o data quae haud dubie aut
De eiusmodi episcopis vide infra pag. 37-38. annum I O2. ,Theodorici de Niem historici ite vita Joannis XXIII pontificis Romani, iunc primum luci data studio et opera Henriet Meil nisi, Francos urti ad Moenum Anno 62oc Pag. -6.
43쪽
ad alterutrum viroruin quorum nomina Theodoricus non tradidit aut sane ad eorum aliquem ministrum referenda est. Hisce enim littoris stator quidam Augustinus e Undinis N. R. qui sese apo stolicae sedis nuntium ac poenitontiarium vocat, i uso Vari. standia hoc tempore praesecto centumque aliis utriusque sexu in remoti Partibus regni Norvo; habitantibus indulgentia promittitur, a scilico condicione ut ostii ldiam pecuniam pro subsidio christianitatis mittant caerimoniasque aliquas obsorvent. )Accidit interdum his quoque temporibus ut Romam devoti o nostri terris ore
grini proficiscerentur. In annalibu Istandorum Arrcttur C. Annum 388 multos iusmodi pios homines Romae versato OSSO. quorum tamen tumultu irio multo CaOSO es Q, in his pluros Viro Ni irUR OS On Sulari ordinis X urbe orgens mortuos. )Anno 1373 Romae mortua orat matrona sanctitatis lauit o apud Italo celeberrima Sancta Birgitta O nobili familia SueCana nata. Nati Constat ordinem monialium fit. Salu toris quem OCant primordia Ua ei debere, ab Urbano VI pontifice anno 370 confirmatum. Oui ordo tum in Septentrionalium regnis valde adamatus est atque honoratu inclutumque monasterium adstonae uocorum Birgit tinne pietati caput eo tempore est fundatum. Eni X et Albortus, re Suppiae et consiliarii huius segni a pontifice pototiant ut intor Sancto ecclesiae Romana ipsa Hirgitta reciperetur, o Bonifacius X papa anno 1301 ueCi tandem morem geSSiSSe igitur maXima Cilicet a Copta Argonti Rumma Permisit otiam ponti focidem ut apud VadStenenSe Coenobium anno 1304 annu iubileus, quom vocabant, Celebraretur, ita ut is, tantium peCCata haud socus, ac si Romae adfuissent, Omittoron tur hac tamen ego, ut pecunia pars imidia Pontificali odoro Camorae. Si pontifo quinque millia trecenta et Soptuaginta marCarum Statim num prata pecunia accepit. Duae nim ipso iubiloi tompi re
Soluta rant Oa ColleCtori pontifiCi data sunt monastorio Contra ut iis Contentum CSSet, quae QCCatoro Aliquando Se daturo Promiserant, Coacto. δ)Facile omnino intelleCtu St, eram potontiam auctoritatemque pontificum etiam inhorealibus terris iam multo minor in hoc tempore quam anto factam SSe EXOmPla qua clam digna sunt qua adferantur. Iam Urbani V tomporibus Ioannos cleri u Lube Cen Si S, Cui praeposituram sua in urbe ambienti apud pontificem Romanum re non X sententia Ce erat, de pibu Lube Cae magna verba locutus orat minitans, fortasso foro ut vh
defiCeret qua Si of Ocisset O tria segna optentrionis una cum provincia Rigenia defectura 'Anno i ta Arbogae quae est civitas Ogni Su citio provincialis synodus colebrata est, ubi edi Ctham est: omnos illos, qui dicunt so domino papae Romano se socii senti Petri non
SuheSSO Uel eius Constitutionibu non tonori aut ea non Curare doClaramia tamquam haereticos vitandos et similito puniendos .
44쪽
Annis i o set i o inter cardinales utriusque pontificis Gregorii scilicet XJ tDonedicti antipapae, do tollendo CCleSiae schismate Ctum est, placuitque, ut On Cilium genOrat convocaretur. Adhuc SorUata est tirovis epistola Pisae ipsis Kalendis optembribus anni lino a cardinalibus adstenensi monastori data, qua legatum suum. Christianum Cotiant Racieburgensem canonicum, Commendant.' Apparet inde ut opinor, Cardinales Poram doctisse ut ad Pisanum concilium etiam e Septentrionalibu regni praelati legati quo Onirent. Sod amon in synodo Pisae proXimo anno i O Celebrata nemo θ ΟStris torri Comparuit. Hoc disserto tostilicatur opistola canonicorum Lincopensium ad Consiliarios regni Sueciae in crastino Catharinae virginis i. p. die XXVI menSi Novembri S i o Scripta in qua legimus: cin ta liquido, quod anno PraeSenti Celebrabatur Synodus Pisno. Cui interfuserunt ut dicitur, ambasiatores ML nuntii dominorum rogum et 'uasi notiuς Christianitatis ex copiis solummodo de istis tribu regni borealibus Ati hac unodo sano et Gregorius o Bono lictus pontificali nomino et iuro privati sunt o Alexander V papa Creatus est. Od quia neque rogorius neque Bonoclictus decreto synodi obtemperavit tro iam erant pontifices. Do enodi Ct hi non agendum si quia in nostris regni nona hunc unquam agnovit . sed in quibusdam eccleSiae provinciis quae hucusque semper pontifici Romae Sedenti morona gessorant iam alii rogorio alii AleXandro eiusque successori Ioanni XXIII Balthasari Cossae, cuius supra montionem fecimus obtemporahant. Ita in nostri etiam terris nonnumquam CCicli SS Constat. Siregnesia Suecorum sedes episcopali VaCavit anno 14o proXimi Sque uni S. Canonici Giordorum archidiaconum suum logore qui ct inde Romam profOCtuS, OnCilium Pisae colobrari audivit. Non igitur Gregorium papam adiit, sed Pisam venit, Confirmationem a vero pontifico futuro OXPeCtans. Intorea otiam AndreaS UpSalienSi PraepoSi tu S. Cui eandem Cathostram ambienti Ericus o fax otiat, y ad Gregorium sos Contulerat et ab o Confirmatus
QPiSCopatum rectu occupaverat. Canonici supplicitor Aloxandrum V adierunt, qui epistola Pisa IV Kal. Nextil. scripta Giordor causam psaltonSi archippiscopi Curae commendavit et paucis diebus post Angoli orarii. olim in Sua obedientia Gregorii XII nuncupati. Confirmationem Androno datam irritam osso iudicavit. Capitulum Strognosons AloXandroitorum Giordorum common lavit. M Anno I Io Andreas illo aperto ProfeSSuS St, o Gregorium vorum papam habero capitulo Andream piscopum ocusante et Alexandrum pontificem
Vide vensiit Diplomatariuinora och me a I OI, ed. C. Siliversi rape. II pag. 7. - monumenta historiae vetoris ecclesia Suiogothicae, ed. Ericus enotius PSaliae I7Ο9 pag. J88-IS9. Erat idem Andreas, quem antea rex, quominus inrchiepiscopus invaderet prohibuerat. Ioannem illum serechini in
metropolitanam sedem intrudens. vensi. Diplomatarium ed. iisversiolpe II pag. I 2Ο-I 22, G29, 2 O.
45쪽
agnoscente. Giordor autona non contigit, ut opiSCopatum obtineret quem Andre , t adiutus siti vindicavit. Gior lorus Romae mortuus QRSO Orhil, tur
Die V Iun. i io Grogorius XII Caietae degen Ioanni RigenSi archiepiscopo, qui
postea concilio Constanti sensi interfuit, mandaverat ut ad regna noStra legatu profiCi Scoretur, δ
Sed nobis do illa logatione nihil est Comportum Sequente anno i ii Ioannes XXIIIIoannem Honrikini in obyensem occlesiae St. Laurentii in kagensi oppidulo si landiae
reCtorem legatum Six e nuntium suum in regna Daniae, SueCiae, X vegiae misit qui ad expeditionem cruciatam contra Gregorium et Ladi Sinum. NOAPolitanum regem populum hortaretur. 3 Pecuniam a nostris terris Ioannem nonnumquam ACCOPiSSO ConStat. Anno 1 13 ColloCtor quidam Ioannes Curemann nomine Ludovici do allionibus denarium St. Potri per lavan ionSem dioecesim quaesitum Bergis secum abduxit. βὶ Istandus quidam praelatus, nomin Arno anno I I Ioannem Papam Romae adiit et ab ipso Callioltinus episcopus confirmatus ost Ouod dum refert annalium quidam I landicus auctor addit infelicis status, qui tum in Romana urbe erat Satis vividam narrationem. '
Nati Constat, O aeUum, de quo agimuS, historiae geographiaeque omnino sui incuriosius In Romana saltem iuria de regnis. unde e Cunia OXtorquetitatur, PAUCi tantum Uberiorem Cognitionem aut habuisso aut desiderasse videntur. i Vixit clamon apud iuriam hoc tempore historicus, qui in scriptis Sui res nostra etiam interdum memorat Theodori Cu ille, cuius de indulgontia turpiter Onumdata narrationem iam Supra deSCripiamus. De vita Theodorici anno 1875 oottinga dissertationem didit doctissimu H. V. Sauerland . et lure postea de illo scripserunt, inter quos Thoodorus in diaer. Professor Monasteri Si Celeberrimus.' DOCtissimu MAX. Longius iam antea disquisitione Praestantissima de quibusdam tractatibus qui ad historiam concilii Constanti sensis portinent edita deau Ctore OStro permulta aque maximi momenti contulerat. Vi
suan isti Annaler, ad ann. Igl3.7ὶ invenionensis ille pontifex Clemens I, ipse anno 13 4 ut videtur, scripsit dioecesim o i ii non audi Vi mus memoraria Dipl. Norv. VI ia . I97 Haec tamen me iudicae non signtificant lapam illum solito geographiae imperitiorem suisse, sed fortasse contra hisce ex verbis coniiciendum est eum de longinqui nostris lartibus, quas tum vocabant, interdum cogitavi ll. N. Sauerland mas Lebe de Dietricii on Nieheim ii si einer Uebe ichi uel i' iei trage ii dein Leben und en christe Dietriclis on Niem in For cliuianen ut Delit schen Τ' a Lent, res Tractate in dem christencyclii. se i onstan/er-Concus Iarburg 187
46쪽
Theodoricus e Ni0h0im in dioecos Pado ornonia oriundus, iuvenis Vi nionem pervenit, ubi scriba, postea abbreviator factus est. I india serus demonstravit, iam Urbani
temporibu i 362 137o in sacro palatio Critia munore una functum OSSO. Ormultos annos in curia primum A venione deinde Roma dogobat, maximumque omnium quae in ea Cta Sunt cognitionem adsecutus est, empor tam ora miserum occlesiae latum deplorans et X animi Sentontia cupions ut aliquando ad moliorem perveniret condicionem. Per aliquot anno lati anno 305 Uerdensis in patria piscopus fuisse perhibetur, numquam autem ConSQ-Cratu fuisse idetur,' et postea Romam repetiit denuo inter abbreviatore Curiae QCOptus.
Theodoricus in Poro suo quod vulgo inscribitur pinus Unionis, historiam
pontificum curiaeque Romanae sui temporis tam luculento narravit ut intor praOStanti SimoS saeculi illius auctores semper habendus sit. Duae o orUegia O in Perct Cripta Sunt Sane non magni momonti sunt Rod indicant tamen quomodo de nobis tum temporis sonSorint
ne quicquam de contingentibus omittamus, etiam ad Xtrema terrae Seu Oceani,
scilicet oi egiam, rigore stridentem, sed pellibus serinis piscibusque secundam et marinis portubus inclytam versus Septentrionem ei Hyberniam, iuxta Oceanum frugibus et optimis Piscibus ne, non animalibus magnis ei parvis camporum et permaxime opulentam et grato aere tela eratam, denique, pergam. In quibus clerus ui communiter humili cultu ornatuque vestitus incedit, caerimoniis paucis et solemnitatibus nullis ad divinum cui tum peragendum adornatus ei liberalibus artibus aut aliis scientiis aliena eminenter imbutus est, sed de more uetudine in . rvegia clerici et laici bibunt ad haustus aequales, et nisi super modum
quis inebrietur cerevisia, potu cocto, tunc non reputat Se beatum et exigit alter ab altero, ut Sibi faciat iustitiam rebibendo aequaliter cum ipso, ne qui Crederet, nisi videret, quan- tuna quisque utriusque sexus ibidem biberet una vice, C Idem postea una endemque hora, done ebitus in terram caderet, denuo acceptaret, quique Crebris potationibus cyphos magnOSeXhaurit hic ceteros corporali vigore ac in virtutibus excellentior reputatur. In ei Silem etiam Partibus Hybemiae et Norvegiae iuxta consuetudines patriae licet episcopis et presbyteris tenere publice concubinas et eisdem visitantibus bis in anno subditos sibi presbyteros ac ecclesiasticorum parochialiumque rectores suam dilectam ducere secum ad domos et hospitia eorundem Subditorum presbyterorum. Nec ipsa dilecta permittit episcopum amasium visitare sine ea his de causis, ut laute viva cum presbuteris visitans in hospitiis eorundem presbuterorum, videntque amasias eorundem nec non dona seu munera seorsum a quolibet Presbutero Capiat visitato, et ne amasius, episcopo orie vidente ea pulchriorem illam etiam clamaret sicque iniuriam saceret ipsi dilectae. Et si sorte aliquis ipsorum visitatorum Casu vel ortuna non habeatliam ut Praevaricator paternarum traditionum episcopo visitanti proinde procuratores duplices ministrabit Ac etiam presbuterorum amasiae seu uxores in eisdem artibu Statu et gradu,
i Si vere consecratus suisset, nimirum quantum quidem iudico, semper episcopi nomine insignitus esset, id quod viro ordinato Semper inhaesit ouae de episcopatu Theodorici narrantur, omnino obscura sunt, o demere, qui crederent, alium virum eiusdem nominis episcopum illum Verdensem fuisse. Theodorici a Niem ili loriarum sui temporis libri IV, quorum tres priores de schismate universali, quartum veronemus unionis auctor inscripsit. Argentorati 46Ο8. . pag. SoI-SΟ2.
47쪽
in ecclesiis ac in mensis, tuado, sedendo et stando caeteris dominabus, elizim militaribus, praeponuntur EL paene cidem modus, scilicet riuo luxuriam, circa iresbyteros Hispaniae et ortu iliae nec non contiguarum regionum versus Africam in omnibu tuatur. Unde quodammodo plures naturales ex foedo complexu nati quam filii legitimi ac naturales in omnibus illis partibus in ecclesiasticis titulis concedendis praeseruntur, et plures legitimis apertissime promoventur. Haec pauca sufficiunt de qualitatibus cleri partium praedictarum, prout haec Omnia et in inita alia in libro de regionibus orbis et qualitatibus habitantium in eisdem, quem etiam nuper edidi, latius sunt descript . )Indignabitur fortasse haec legendo populari quispiam noster. Sed quid sentiet si no erit a quae de Norvagis ipsius rogis no Stri Erici Pomorani nomine aliquot annis post anno 142o ad Martinum V pontificem scripta sunt In pistola enim huius rogis ita verba facit socrotariu eius: Ceterum, Pater beati SAimo dignetur sanctita VpStr lio notantor perpondere, quod OPulu huiu regni quaSi in Xtremis seculorum finibu Constitutus, a sanctorum saCris limitibu Plurimum elongat US, Onctere OCCatorum OrgrRUatu S, nimii imrudis animo bestiali et quasi Cultura sit Vestris ot moribu in ompositis efficacius subtili arptura spiritualis Consolationis incrementum porciperet atque ampliori devotioni Uitaeque Perfectioni Complempntum porciporet Si hanc oligionem St. Salvatoris i. e. ordinis trottinii Scholam Si Ue magistram sibi per Sanctitatis vostrae gratissimam providentiam adsequi valuerit gen OroSeg. in In opere denique suo quod vocatur Privilegia aut iura imporii ' id quod anno IAI SCriptum esse Lindia ortis demonstravit ' res Septentrionalium regnorum attigit Theodoricus. Postquam de Alberto Mogalopolitano Suociae Ogθ, nonnuli narraVit, Valdemarum. Daniae regem, Virum valde dirum o potentona, sed malignum et superbum fuisso dicit, amaritimi Ci Uitatibu rctgno Xpulsum, quarum Sub poteStato tunc erat Dania, ipso rege intorim per mundum Vagante et vi inVeni prate aliquom principOm Seu aliquam Communitatem, Uno eum hospitio XCipere Velletet. Verum tam se Post multorum annorum Curriculum. RUSAnte proditione aliquorum potentum ex iiSdem Civitatibus et oppidis pocunia Corruptorum, re VerSUS rediit et aliquam particulam eiusdsem regni Dania aequisivit, sed postea infra auCOS ani OSVita decessit, Cui domina Margarota, regina Daniao, Suocia et Norvegiae, ipsius filia SucCeSSit quae tamen et ipsa paulo post decessit regno. Duae quidem regina Daniae, Sueciae et Norvegiae tranquille praefuit, alioquin illa regna ab eorum origine se e turi non Poterant ConCordare. Nun tamen Per Unum regem Ericum nomine, etiam natione SaXonem duCOm
gubernantUrg. ix Hic liber Diderici, id quod vere deplorandum St, deperditat est. a Dipl. Norv. IV pag. 493. Typis excusum masiloae QS66 in collectione Schardi i De iurisdictiones imperii. Fol. Post ex etiam Argentorati
48쪽
In eodem libro Thoodoricus otiam fabulas quasdam adfert de votustissimi regni Liciniae regibus. Duae quamquam a Veritate Prorsus Sane abhorroni. Amen, URO LSOTUOntUr, non Plane indi ae sunt. Videtur enim Theodorici narratio o fontibus nobis non iam cognitis fluxisse unde apparet, auctori nostri temporibu PriSCain anorum hi Storiam non solum ita, ut est apud Saxonem, sed etiam alio modo narratam fuisse Libo igitur undo hausit Thoodoricus fabula suas deperditus osse videtur Verba vero haec sunt
Legitur in veteribus gestis regum Daniae quod cum olim regi Vandalorum, quae
inter tua CP . novae SAXoniae et regni Daciae ConsiStit, rege Careret, duae Sorores regales Superstites fuerunt, quae tunc dictam regionem iure haereditario gubernarunt ad sagittandum et portandum arma sufficienter instructae. Contigit igitur, quod inter Danos et Vandalos bellum diuturnia in ei mortale CXCresceret, Unde Vandali, Pro tunc Danis multitudine pugnatorum et Potentia Praestantiores, navale bellum indixerunt et recollectis sexcentis navibus vel circiter, qua pugnatoribus repleverunt et Credentes sibi per vim regnitin ipsorum anorum subiicere, in ad pugnam sorores ipsas armatas ad instar bellatorum sortium adduXerunt, quibus animosi Dan etiam cum suis navibus praeparatis et viris suffiCienter armatis viriliter Occurrerunt. Commisso igitur hinc inde inter partium cohortes bello saevissimo, tandem una ipsarum sororum s igitta cuiusdam omissa lethaliter vulnerata decessit, e qua quidem pereussione soror contristata nimium ulterius pugnare cessavit, quam Vandali Cognoscentes, e hoc perterriti fugere decreverunt, sed Danis eos sortiter Caedentibus, tandem Vandali victi et pro maiore parte illic intersecti fuerunt dicta ipsorum Vandalorum superstite domina seu Principe tunc etiam Per ipsos l . ni S in eodem belli captivata, quam re eorundum anorum victor tunc matrimonio Paganus copulavit, et sic illa guerra e Saviis. - - Verum repetamia altius edam vetustiora acta Ogni Damae Legitur in veteribus gestis regum Daniae quod regnum Dania incepti quasi per ducentos annos ante incarnationem Domini, et tamen erant duos tres Praestantiores in ipso regno et senior illorum ad regnum aspirando duxit quandam generosam et pulchram de Saxonia in Xorem seque regem illamque reginam ab incolis illarum insularum tur ris tyrrannice secit APpellari, et timens quod frater in hoc sibi resisteret, se volens trire tu temporis vindicare, ipsum dolose peremit et sic solus rex permansit, et ei Ssilii et nepotes post eum insulas ipsas, quae multae sunt, sub regali nomine gubernabant. Tempore vero Augusti Caesaris quidam re Daniae Suevo nomine, tantae fuit polentiae, quod sicut ipse Augustus in Oriente nec non Siae et Europae pro parte sibi et Romanis terras et dominia subdidit longi lateque, sic iste Suevo rex, regnant isto Caesare AuguSto, provinCi RS maritimas in occidentali plaga consistentes scilicet Scotiam, Hyberniam, Angliam, ualliam et qua clam insulas maris illis contiguas, Per crebra navalia bella sibi subdidit violenter, ex quo adparet, quod ipsum regnum Daniae inter omnia Christianorum regna Sit antiquissimum, luodquei fium Caesarem Augustum in dominum minime recognovit. -- - Praecli Cti autem Suevonis lolida gens Danorum. Cum Processit ad bella Cum hostibus, SeCum Portabat, Putans Se Pugnando vincere, Cum dicti defuncti corpus interesset, quod Per plure annos PSi uni Continuarunt . inj
hardi ynta a sed Argent. 16o9 pag. 38-239, pag. 266-26 Fabula, quae cle Suevone narratur, eis haud illiae Pu i Saxonem de Erothone II leguntur. pro Suevo autem fortasse rectius ueno legendum Ouae hi tratribus narrat, ea Saxonis Dan et Angui in memoriam quodammodo revocant.
49쪽
ficimus Ioannem Papam, quamvis invitum, generale On Cilium Constantia habendum, anno I I ConVOCASSθ, quod ut Celebrarent omnium homanain ecclesiae provinciarum praelati invitati sunt. Exstant littora pontificis eodem anno die III Mart ad Lundonsona.dio XII Docembr. oro ad psallensem archiepiscopum datae,' neque dubitandum St, quin simili opistola Nidrosi sensi etiam Scripta sit. Eri Cum quoque, trium regnorUm rogem P a concilii futuri Cortiorem fecit et proXimo anno ab eo tiam petiit ut idoneo oratores Constantiam mitteret Di V mons Novombr. anno I I tandem Concilium Sollemniter Pertum M. Cleri Ci do Ctoros, Ceteri qui Concilii Constantiensis membra fuero in nation0 distributi Sunt quae vero clivisio, ad exemplar universitatum haud dubie facta in sanctis concilii neque antea neque postea adhibita est. Angli et Germani primum lio egerunt, ut per se natione de rebus ecclosiae oliberarent, reluCtante PSO pontifico multiSque Ceterarum enti Iam praelatis. Inde ati VII mons Febr. anno I I nationum illae Congrogationes celebrari Coeperunt. Singulis mensibus procuratores nationum ligebantur. Duattuor igitur initio in Synodo erant nation os Italica Angli a Gallica Germanica Minorum populorum clerici in maiori aliCuiu gentis societato in ro opti sunt, quemadmodum etiam in uni UOrSitatibus mos erat Rohomi. Hungari Poloni, Dani Sueci mor agi cum Germani in Unam, quam Vocabant,
Postquam vero Hispani quoque, Olictis Benedi Cti partibus in Concilium venero propria nationi turn quae eisdem tiam OnCOSSA Sunt, OStulanteS, inter Gallo Anglosque, i suorum tum rege infestis armis dimicabant, lis atque altercatio orta est. Contondebant Onim Galli suffragantibus Hispanis ius propriae nationis Anglis, parti Cili Cet Germanorum non Competere. EX OCumentis huius controversiae hi PauCa quaedam libet desCribere, quoniam in ei etiam OStrarum rerum subindo mentio facta est, qua illuStratur historiae doctorum virorum, qui tum erant, Cognitio. Adseruit igitur Anglorum nomino obortus in fel loque inter alia: Desinorem ab antiquorum Salo nisi me florentissima Arthuri rogis momoria revocaret, Cuiu praeterquam Nor egiam, DaCiam a Galliam totam subiugasse proprium fuit. Illud tamen mihi longe praeclarius Videtur validissimum Romanorum Xercitum et
prudentia et militum fortitudine devicisse. Atque ut breviter Arthuri potontiam in tollegaS, eius copias oc Britannia, Mybornia flandia i , Solandia, Matavorum insulis Orchadibus
Suensiit Diplomatarium, d Silsversiolpe I pag. 9ῖ I. Epistolarum ad Ericum regem datarum in bibliotheca regia manorum Vet. Reg. Coll. 2566 et 2847, exempla
50쪽
Xorvogia Dacia Gallia centum octoginta torium illium et ducentorum hominum fuisse, tradiderunt pugna unaque diu est . in Postea Angli contra Gallos otiam haec attulerunt: Principatu notabilis Iohannis
principis insularum Circadum et aliarum numero circa LX. Oua etiam insulae Sunt a quales Sola maiore dicto regno Franciae . , Robortus in soli hao porro adseruit: Nonne regnum Or Vogia Saepe domu- ora i ranciam o nunquam contra ot in Condo illi terra O dominia, ut patet do Normannia Θ ognum Dacia habuit Angliam sibi subiectam Gothi et uoci or longissima tomporaclomuserunt totam Christianitatem, non solum Alemaniam, Sed Italiam et Hispaniam. Et orgo Secundum excellentiam divitiarum potontiae et ProSPOritati nequaquam si con- coniens di isso nati, unam Desideratur, quantum is uidem ei O, praelatorum aliorumque, qui et in ipsius synodi otin nationum essionibus quae vocabantur, OCum obtinuerunt plenia et aCCuratu indoX. Neque uSquam Scriptum osse videtur, quo tem Pore epi Scopi, abbatos, raptati, legati, Ceteri aut Constantiam advenserint aut urbem illam reliquerint. Cimus tam pia, eo temporct, quo togati, in Arragoniam missi Constantiam reverti SSent e nostris torri sin Congregatione generali
in Omplo cathedrali die artis die V Febr. anno i io hos adfuisso
Abbas te in pro rognis uectae, Dacia o Norvegiae et mona tori Suo et opiscispo es incopenSi. Elgicli, Archidiaconus charonias, pro epiSCopo Charon Si. Laurontius Gouod da sic odda) canonicus Lincopensis, pro domino Canuto piscopo in COPen Si. Coante Amonio Pro duco ritanniao, rege Cottae, Comite Nor vegiae M ot Comito Nabaudiao. adsto non i monastorio ordinis Sancti Salvatoris Saepius logati do robus suis a Cturi Constantiam missi sunt, qui in locuplotissimo diario adstonensi nominantur:
H. v. d. ardi Magnum oecumenicum concilium Constanti ense V pag. S. Hermannus noster professor fuit Hesiost adiensis 4 17 6, De hoc viro de historia concilii optime merito, se i qui multis modis ab aliorum hominum moribus discederet, narrationem haud inficetam presbyteri cuiusdam Norvagi, Petri Henrici Colitii, in collectione: Hirkehist risi e Sami inger ser. 3 II pag. 6 3 sqq. leaimus.' II. v. d. Hardi V pag. 86. Ignorasse igitur Angli videntur, et Iohannem de St. Claro, Orchadum comitem, vasallum regni No egiae et episcopum orchadensem suffraganeum archiepiscopi Nidrosiensis esse. H. v. d. Ilarili pag. 'oa. Comes Norve ae videlicet Comes Orcadum insularum. II. v. l. Mardi 'D-593