Quaestiones de fontibus Plutarchi et Nepotis in vita Phocionis

5쪽

QUAESTIONES

SCRIPSIT

1883. BERO LINI

7쪽

II fontibus quos lutarchus et Nepos in vita hosti0nis secuti esse videantur. Quamquam nuperrime demum de fontibus lutarchi tΝepotis in vita hocionis lolgius scripsit, tamen ad hanc quaestionem sane perdifficilem ac fere desperatam aggressi sumus, qu0 sententiam illius viri doctissimi probare non

A. me lutarchi vita hocionis. Ρriusquam ad eas parte quas Suscepimus ipsa aest0- damus, plura n0bis ante explicanda sunt. Ac primum quidem de compositione vitae mutarcheae pauea dicemus. Ρostquam in tribus capitibus primis de hocione et de Catone quocum illum comparare sibi proposuit, lutarchus pauca generatim praefatus est, initi capitis IV de origine hocionis narrare incipit patremque eius pistillo fabricasse negat. Quo facto quibus praeceptoribus ille usus sit commemorat et mores vestitumque eius describit. In capite V de vultu et seloquentia hocionis dicit atque ut quanta in e fuerit oratio intelligatur, iudicia duorum eiusdem aetatis hominum, lyeueti Sphetii et Demosthenis, de ea affert. Initio capitis VI de natura Chabriae loquitur et sub imperi eius hocionem rudimentum militare posuisse atque in pugna ad axuui commissa navibus Atheniensum in sinistro corna collocatis praefuisse tradit. In capite VII simulatque eum a Chabria vectigalia ab Atheniensium sociis exigenda cum classe missum esse narravit, ad familiaritatem eius cum illo imperatore redit, de qua superiore capite iam dixisse lutarchum vidimus, et ut hocionem pro benesciis gratiam ei referre non omi-

266409

8쪽

sisse intelligatur, ἀποφθεγμα quod Graeci vocant de Ctesippo filio Chabriae, profert. abhinc nihil nisi apophthegmeta ad

res longe varia a diversa pertinentia lutarchus e0ntinenter inter se connectit. Initio demum capitis XI illuc revertitur, unde in aqite VI aberravit. am verba I γνοὶγε υμμαχοι quibu illic narrare pergit artissime cum illa narratione cohaerent, quae initiocapitis VII legitur, remque iam legentibus n0tam in memoriam redigunt. In capite ΙΙΡlutarchus de turbis narrat, quas Philippus rex Macedonum. ut liboeam ab Atheniersibus abalienaret, tu oppidis huius insulae effecit Quae turbae intra annos 353 - 350 a Chr.

n. ortae uni. λ Tum temporis hocio qu0niam eum ol. 4. R. 3, a. 402 a Chr. n. natum Sse Veri simile est,' aetate satis longe provectu erat. am fere homo quinquagenarius erat, Quamobrem Plutarchus illa ap0phthegmata quae in eapp. Ι leguntur nulla alia de causa interposuisse Videtur, nisi ut obtegeret, se de pati quod inter pugnam ad Naxum commissam et hocionis in uboeam adventum interest, nihil fere habuisse quod de illo narraret Quo apophthegmata illa spectent propter brevitatem narrandi qua lutarchus utitur, plerumque iam non apparet. In fine capiti s lutarchus altercationis mentionem facit, quae in contione inter Lycurgum, Demosthenis illum familiarem, et hocionem orta est. Praeter alia illum thocioni opprobrio vertisse, quod cum Alexand0 postulasset, ut sibi decem ciVes traderentur, regis voluntati Morem geri populo suasisset l. autem 111. 2. R. 335 paulo post Thebas dirutas illud ab Atheniensibus regem ρfflagitasse c0nstat.' Etsi quanto post Lycurgus illud probrum hodi0ni obiectaverit, ex apophthegmate ipSo non ap-

cf. rane in edit vitae hoc. lut Lips. 1840 g. 28 in adnot

ad cap. 12.

Sehaese in libro Demosthenes III. 2. 330. Ρlasa: Die yrannis in thren eiden orioden, Il. 5.' vide rane in aditione vitae hocionis Plut Lips. 1840, pag. in adnot. ad 8. cf. Schaeser, Demosthenes III. 1. 126 sq.

9쪽

post illas in Euboea turbas accidit, de quibusllutarchum infra in capite XII dicere iam scimus. In extrema capitis X parte de Aristogitone sycophanta apophthegma invenitur. Ille Aristogito saepius quidem in

Subselliis apparuit, sed si μετα καταδέκην eandem habet vini atque μετα καταδέκην θανάτου neque est cur dubitemus quin re Se ita habeati), si verba illailutarchi, inquimus, adori-Stogitonem capitis condemnatum spectant, capite X exeuntere commemoratur quae ol. 113 2. a. 330 facta St.'

Illud de Lycurgo apophthegma in cap. 9 de qu0 Supra diximus, aliud de Polyeucto Sphettio praecedit. u leui-pore hocio adipein olyeucti irriserit, apophthegina ipsum

n0n docet, sed coniectura id consequi possumus Bis omni ope Sphettius ille enisus est, ut Athenienses ad bellum cum Philippo commoveret primum, cum rex ol. 109. . a. 343 2 in Epirum invasisset β), deinde iterum, cum Elatea ab eo occupata Sset. Namque elim popularibus tum defuisse verisimile non est, etsi in illo discrimine rei publicae Atheniensium nihil de pera eius apud scriptores traditum invenimus. Atque ad haec turbulenta tempora illud apophthegma pertinere opinamur et praecipue quidem propter vocem ἐν καυματι quae apud Ρlutarchum legitur. Νam clades apud Chaeroneam Graeci a Philipp0 aestate allata est. δε At certe, sive Phoci illis verbis de olyeucto circa lateae occupationem iocatu est, siVe ea demum paulo ante pugnam ChaeronenSem pronunciaVit, rursus in cap. 9 rem tangi nemo negabit, quae ali quanto post turbas Euboicas accidit, de quibus cap. 12 narratur.' In apophthemate VII eorum, quae in oralibu inveniuntur. Pleiarchas eadem narrat incipit antem his verbis: Aoιστογει τονος δὲ .... μελλοντος ἀποθνήσκειν ἐν δεσμοτηρια κτλ. Quare ita ut supra contendimus rem sese habere utamus.' secundum leastin h. Lyc. g. 25 sq. apud Schaelarum Demosthenes III 2. 120, adn. 5.' Sohaeser, Demosth. II. 400. Septimo elageitnionis mensis die pugnam accidisse notum 8t. Plut Cam. 9 et elision antem mensi Augusto nostro resp0ndet.

10쪽

- ' In reliquis apophthegmatis commorari operae pretium non est, quod ne de una quidem quo spectet certo dici potest. Confer de hac re rane in adnetationibus adistitionem vitae Ρhoeionis. 0stquam de apophthegmatis quae in capp. IV XI inveniuntur et quamobrem in hac vitae parte a Plutarcho interpositae esse Videantur, haec exposuimus, Vitam percensere longius pergemuS. Indo a capite ΙΙ lutarchus res quas hocio in expeditione in quam a civibus in Euboeam missus est, et quaSpostea gessit, usque ad extremum exsequitur, sed ita, ut bis, in capp. 19 et 30 rerum contextum dissolvat. Hiore loco de uxoribus, quas Phoci habuit, et de filio eius narrat, altero

loco in cap. 30 inde a Verbi καὶ μεντοι Φωκέων - συγχορηγουοι plura ap0phthegmata de Demade interponit. Sintenis in praefatione ad editionem vitarum Aristidis et Catonis Ρlutarchum praestanti literarum scientia fuisse commemorat. 3 Etiam in hocione legentium oculis aliquot

loci occurunt, quo recordatione rerum earum, quas lutarchus alicubi legit, nemo non agnoscere potest. In hoc numero sunt verba illa, quae in fine capitis VI inde a καθ' καὶ τλη μαφην leguntur; deinde initio capitis 2 inde ab

'Eφάνη δὲ περ, paνον τι προς ταrμα Sque ad τὴν νου πολιν διαφυλάέουσιν praeterea Vero illa verba quibus in extremo capite 28, aestimatio eorum continetur qui ab Antipatro civitate privati in exilium eiecti sunt denique ea quae in priore parte capitis 29 usque ad καὶ τυραννος et in capite

3 inde a καὶ μέντοι Φωκέων usque ad συπομπουσιν narrantur. Huc insuper etiam omnes loci accedunt, quibus inde cap. 23 re attinguntur, quae extra urbem in bello Lamiaco gestae sunt. De his locis quoniam post fuse dicemus, supervacaneum atque inutile est, e0 iam hic numerare. Quem auctorem uno quoque loco lutarchus secutus sit, infra docebimus, quoad quidem eius facere possumus. iebulirius vor- trage lib. ite esch. ΙΙ 359), intenisius i. c. aliique lu-