장음표시 사용
1쪽
aypar of theos Mestern Civiligation Preservation Projeci'
Reproductions may noti made ithout permission rom
2쪽
usa, V that usa manda liabis for copyriunt infringement. Tnis institution rosarvos in right to refusa io accepicop orcle is, in iis uos amant fulsi limant of in ortiarino ulti involva violationis in Copyrisnt lav
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICROFORM ΛRCUT
Master Negative Restrictio in Se
Origina Materia a Filme Existin Bibliographic Record
5쪽
6쪽
commentariolus ex eodie Neapolitano nune primum editus.
7쪽
Magistratus Λcademicus per tres integros annos continuatus una seliciter sit ad exilum perductus , electus suffragiis collegarum, quae illustrissimi cademiae Cura lores ala esse voluerunt, idem munus in proximos sex menses sustinebit Vir Consul lissimus idemque collega coniunctissimus
Cuius viri eximiam comitatem singularemque bene olentiam , qua commodis Vestris prospecturum esse Vobis persuadebilis, Commilitones, acerrimo omnium bonarum artium studio cum morum honestate et legum reVerentia coniuncto remunerari conis nitamini. IIo Vobis, hoc Vestris, hoc patriae, hoc denique almae huic eademiae Georgiae Augustae Vos debere mementote. Bara felicitate huic saeculo contigit, ut in patria nostra duo existerent docti homines, qui principum antiqui talis populorum historiam cum ex ipsis sontibus nox ingenii acumine acerrimaque mentis in lentione exploratis eruerent, tum eximio rerum iudicio enarrata clariore luce illustrarent B. G. XIEBUtinIt et C. O. MLELLERUS. Quorum duumvirum Opera consensu omnium hoc effectum est, ut de antiquioribus potissimum utriusque populi rebus gestis, institutis civilibus, sacris bellicis deque artium litterarumque incrementis longe rectius sentire didicerimus. Iter Romanam historiam luculentissimis voluminibus explicavit, sed magno onarum litterarum detrimento vix ultra dimidium propositi operis progredi fata sivere: alter, quo Academia nostra admodum nuper singulari ornament gloriabatur, Omnem studiorum rationem eo revocarat, ut tandem aliquando historiam Graecorum populorum haberemus, dignam hac luce litterarum, dii nam Muelleriani nominis splen-
8쪽
fdoro os vero quod saeralissimam immortali ii virorum memoriam per liane scri-hendi occasionem pio animo recolimus, id licet Ibrt' castique invitati secisse videamur neminem iugito quam rari, internae rassinitatis inculo ingenium studiaque ipsorum suerint coniuIPla. Elenim natura utrumque finxerat iis toricum, utrumque philologum In utroque getiere eruditioni. ita excelluit uterque eaque Opera Ondidit, ut, prout tui vel illuc oculos converteris, diaesiles, xcellentissimosne potius historicos . an summos littologos uppellandos censeas imirum ita se res habet, ut qui ad lis loriam antiquorum populorum investigandam ianimum appulerit, sum oporteat honum philolos Ium esse rursus ut is, qui philologi voluerit nomen mereri, his lorico certe. quem dicimus sensu praeditu esse debeat Illud auteni eorum tantum est qui naturam fautricem macti ad ingenii praestantiam indefessi studii perpetuitatem adiun Iunt, ut pariter in miroque musIno cum Duelia elaborent. erum in quem tandem id magis cadere arbitrabimur quam in laudatissimos duumviros am ut summam studiorum ad historiam scribendam contulerant, ita iidem, quasi Ioae agerent, in scriptoribus veleribus emaculandi. litterarumque rapicibus
curiose rimandis operam studiumque laud segne collocare non erubuerunt riticae autem artis Ollicia eum sint Varia it in multas partes diffusa. di iuniciis et M LELLrnios in id potissimum incubuere, quod cum historico studio coniunctum scriptores ad idem vetustorum codicum prudenter pensi latam exis: i scrutatisque diversorum sontium oris line et auctoritate sata librorum . diversa illa et varia, ad historiae normam iudicat, hisque illustralis ipsam emendationem stabili standamento superstructam aggreditur Et Pirium nucis quidem quid in hoc genere praestiterit nemo tonorat dem, ut ab arte philoloIIus, nec ad eos scriptores descendere a persona sua alienum putavit, quos vulgus tanquam capite censos et gregarios fastidit, Gravi-matietas distinuis nopu DL aulem ILELLERLs noster quid divino ingenio suo et ianv in critico genere ellicere posset, manifestaverunt duo maxime Opera Pterum εἰ rammaticorum a se instaurata. II. Ter Varronis et Sex. Pomp. Festi Ex quibus
solis uti uelleriani ingenii praestantia censenda esset, tamen in Summorum utilis aevi philolol:orum numerum rasciscendum fuisse eum Issirmamus, mon eremur, ne id
iactantius quam latine dixisse videamur unc quantula ista pars eorum, quibus ad antiquitatem altius penetrandam sacem praetulit Quam ille, si vita suppetiisset, reliquis omnibus vel eo reo iis scriptis suis absoluto primario opere, quod Oliebatur,
liane scriptionem ans ressi funus Namque Oirnt Iinres cum ineunte aestate anni
MDCCC III. Roma eapolim excurrisset, nihil antiquius habuit, qua ut
thecani regiam orbonicam illatus est, accuratissime cum exemplo Pulsebiano conserret Cuius daboris ructus non in eo solum constitit, iEBLIIRIL innumeros priorum editorum errores aperiret Veterumque scriptorum maxime qui a Charisio citantur fragmenta emacularet, sed ab omnibus spretum caput inedi tun quod erat
de Mersu Sattirnio primus repperit. apposuimus ipsius verba quae sunt in litteris ad IIensieram suam, ornatissimam Ieminam, scriptis reapoli die XXIX. mensis Λprilis MDCCCXXIII vide aureum epistolarum thesaurum T. II, p. 10. --Μeine
niel sali inde, bis in dio litto des VII. Jahrbunderis Her Stadio ebrauchler, undfebr auggebilde ter umeri, iletht orbelialten, his teli in die Sache entscheiden des Capitel eines illen Gramma lihers, liber de versus Saturnius, hera usoeben
Merde.' Quibus promissis quonianus staret inorte praepeditus est Sed pervase irat fama, quae IEDLIistic collegisset, ea omnia Frid. indem anno tradita esse, quibus in adornando Corpore Grammaticorum Latinorum uteretur Igitur cum anno superiore Charisius inde manni Lipsiae prodisset, ubi is primum manus nostras venit, illud de versu Saturnio caput sollicite circumspiciebatiuis usquam reperto in Linde manni Praesulione p. XI. non sine dolore legimus, schedulam sin-mularem , in qua istud seriplum suerit, cum collatione editi Operis a Classenio transmissa ad se non pervenisse eamque Torias se illo incendio, quo paullo ante iLai ustu obitum domus eius conflagravit, hausiam esse. Iec Iannellium, bibliothecae Borbonicae praesectum, id damnum resarcire propter elatis imbecillitatem potuisse nec quenquam Praeterea eapoli versari, cui eae partes eum fide possent demandari.
9쪽
doro vero quod sacratissimam im ni ortali iun viroruni memoriani per liane seribendi o censionen illo alii in recollim iis, id licet serie casuque iiivitali fecisse videantur. Deitiinei fugit. qua in iri, interatae rasinitatis vinculo ingenium uiliailue irisoeui fuerint coniugala. Eleniti natura utruin Iue finxerat iistoricum, utrumque plii lotomuni In utroque genere eruditioiii. ita excelluit uterque eaque opera fons sit ut tiro ut liue vel illuc oculos converteris, laesites, excellentissimOSne 'ilIs historicos, an sui linos philologos appellandos censeas. linii una ita se res 'labet, ut uuia1 liis loria in alitiquo euili o Initorii in investiganda in animuin appulerit, fumoporteat bonia in pliiloloIIum esse rursus ut is, qui philologi obierit ioine mereri, Ii orico certe 'uein die innis, sensu praeditiis esse lebeat. Illud autem eorum tantii in est . qui natui am nutricem nacti ad ingenii praestatiliam 'iu sessi studii merciet uitatem adiungunt, ut pariter in ratio Iii magnin cum seu clii elalloi'ent e- etini in lueti tali deni id ni agis cadere arbitrabiniur, ita in in laudatissi illos fluumviros am ut suin uiam studiorum ad historia in scribe ii dati contiiterniat, ita idein, titia i ,o agerent, in cliploii huc veteribus emaculandi. litterarii insilie 'piellius citi ioco riniandi. operam studiumque haud segne collocare non erubuerunt Craticae autom artis ollicia eii in sint varia et in in ullas partes dilrusa, Picuoinius et M GLLrnios in id potissiinuit hic libuere, itod cum historico si iidio contulicium scriptores ad idem vetustorum codicunt pruileii ter pelisilatani exigit scrutati S Ilie siver-.oruin soliti lim origine et auctoritate sata librorum, diversa illa et 'uvia, ad historiae normam iudicat, hisque thistratis ipsam emendationem stabili standamento superstruciam aggreditur Et Pir niuini L quidem quid ii hoc genere I,raestiterit istitioli, noeat adstiti. ut ab arte philologus, nec ad eos scriptores descenillare a pei sona ua alienum tutavit, Ilios vulgus tanqliam capite censos et glegarios fastidit, Gram-
maiieos diei mus nosti Di s autem in LLERL noster quid livino ingenio suo etian, in critico I etiere essicine posset, initi sestaveruiit duo maxime per veterum aramitialicorum a se insta uiata, M. Ter. Varronis et Sex. Pomp. Festi quibus
solis ut uitellestiani itigetii praestantia censenda esset, tamen in sumi torii Olnnis euhiillilotomorum ii umerunt sciscendum fuisse cum assirmamus, noli veremur, ne id laetantius quam latitie dixisse videamur une quantula ista pars eoru in quibus ad antii tui lato iii altius penetrandam facem praetulit Quam ille, si vita suppetiisset, reliquis ni itibus vel egregiis scriptis suis absoluto primario pere, quod noliebatur, ieiteliras ii, lucturu er i. Sed dicenduin est . cur ignLuni EI. LERIHuin virtutibus irae si ea lusiS
hane scriptionem 4ngressi simus amque Oirhtiinres cum ineunte aestate anni MDCCCXXIII. Roma Neapolin excurrisset, mihi L antiquius habuit, Nur, ut eodicem itinii Sosipatri Charisti qui unus calamitosam bonorum mi inistra em illapsus ex libliotheca Iani Parrhasii, docti eapolitani, Hu bibliothecam regiam orbonicam illatus est, accuratissime cum exemplo Pulsebiano conis serret Cuius daboris ructus non in eo solum constitit, IEBLiinIL innumeros priorul editorum errores aperiret Veterumque scriptorum maxime qui a Charisio citantur ba omenta emaculiaret, sed ab omnibus spretum caput ineditum quod erat
de versu Saturnio primus repperit. Apposuimus ipsius verba quae sunt in litteris ad I en loram suum, ornatissimam Ieminam, scriptis 'eapoli die XXIX. mensis Λprilis MDCCCXXIII vide aureum epistolarum thesaurum T. II, p. 510. --Meine Λrbuit at mi r seli schone esultate gegeben: dem verglichenes Schri si stelle istde Grammatii e Charisius Ich iube unguliliges Stelle uni Damonili eli die ieithm rhallenen Fragmente alter christstelle beri chligi undisiale an derii eiu unge druch te. Capitel 4ntdecht, elebes liber Hen maturni scheu Iers 'an deli, ira omen le iis seli alien hi ieinis eben Dicliter enthul und ivns su mich die Iaupt-sache si, mei ne ei nun liber diesen Vers an ausit riuolui et he vel si Die Mithois also nichis eniger is versch vendet. V Il ευρημα editurus erat Vir Magnus. Significavit Hist. nom. I, p. 275 not. 637. edito quartae . his verbis: -- Die Darstellula des egens de altriimis clien Versarien, at lyrisclier und siclis mannielisali illor, bis in die Vile des VII. Mahrbunderis de Stadio ebraucliter, und ob avsgobilde ter umeri, bleibi orbelialten, his icti in die Sache enis cheiden des Capitel ei nec alten Gramma lihers, liber Hen versus Saturnius, hera usoeben
merde. Quibus promissis quominus staret morte praepeditu est Sed pervaserat fama, quae I IEDLIIRIL collegisset, ea omnia Frid. indem anno tradita esse, quibus 4n adornando Corpore Grammaticorum Latinorum uteretur Igitur cum anno superiore Charisius indemanni Lipsiae prodisset, ubi is primum manus nostras venit, illud de versu Saturnio caput sollicite circumspiciebamus usquam reperto in Lindem anni Praesulione p. XI. non sine dolore legimus, schedulam singularem , in qua istud scriptum fuerit, cum collatione editi operis a Classenio transmissa ad se non pervenisse iamque Tortasse illo incendio, quo paullo ante 1Eui uni obitum domus eius conflagravit, haustam esse. Iec Iannellium bibliothecae Borbonicae praesectum, id damnum resarcire propter aetatis imbecillitatem potuisse nec quenquam praeterea Neapoli versari, cui eae partes uua fide possent demandari.
10쪽
IIae spe depulsi illico C. O. MirLLrno nostrum, tunc Boma Neapolin pro-
se fruim rogalbamus, ut si non molestum esset illum thesaurum recluderet eiusque usuMobis i tripertiret Nee mora. Die IV mensis Februarii proxime superioris anni una cum amantissimis litteris quot optaveramus recepimus. Quod ii itur VirnLiini sve facere fato praeventus non Poluit, vel, si fas est dicere. Propter abnormem rei dissicultatem facere tergiversalus est, id cum nos ausi sumus, facile in reprehensionem honi in una incurrere poterimus 'os Vero MLELLEn apographo conspecto et repelliis vicibus perlustrato ita de iusta explicatione memorabilis loci desperabamus, ut ad hunc diem in scriniis nostris relinuerimus. Nunc, si quis in pertractanda dillie illima quaestione nos identidem lapsos esse viderit, ne imprudentiam nostram
neerbius carpat hoc eum reputare iubemus, nos hoc scribendi munus praeter expectationem iniunctum vel propterea non detrectasse, ut 'I LLLEn memoriam eum iEBi uni contui clam Commode celet, raremus. I aut contra relit i Oilem acturi videbamur, si EIL nomen ii Ornalum sileremus, qui, dum in vivis esset, hoc idemiarii nus scribendi magna eum laude semper obisset. Ite igitur libellus pro sessione pietatis vel laudatus erit vel excusatus. ἰς ti/χs, ut est in Pro Verbio ου πανθ' ccci, nec unquam S iure reprehensus, qui ad spici legium quid reli luerit vel de eo quod ver uni est . in his praesertim lenebris, saepius declinaverit.
Verba scriptoris ipsa lapidi incisa exhibuimus. Etenim his ipsis diebus M rLLEn ephemerides Roma allatae sunt. In quibus cum vir praestantissimus codicis ipsius condicionem litterarumque ductus accuratius, quam in apographo nostro, consignasset, par Videbatur et consentaneum, culis Philologorum religiose assimi latos proponere. Sic et qua in arduus describendi uerit Iahor, et nostrae explanandi partes quam sint in lubrico, optime aestimabitur. Volumus au leni primum de codice ipso paullo accuralius dicere. Id enim a Lindem anno ei: lectum non est a cauῆsa OS ira alienum, unde clarescat, Cur qui eundent Charisii codicem manibus versaverunt, hoc caput praetermiserint ad unum
omnes. Descripsit codicem Cata Idus Iannellius in Catalogo Bibliotheene Latinae veteris et classicae murrais r*tae, quae in Itegi Neapolitano Museo Borbonico adserviatur Vi aol MIM CCXXIII. p. o. r. VIII. IXos potiora delibamus. --COdex me in branaceus in solio lato, seu Orma ferme quadrata, binasque versuum colunt nas in sinIIulis paginis habens. Scriptura cursivae illi et curiali, quam Oeatil, quaeque iii apFris diplomaticis superest, etsi clarior et distinctior,
propior lamen est et similior quani rotundae illi et amplae, quae in membranis antiquis conspicitur. Codicem scriptum pulares Saeculo VII. vel VIII. Vetustiores tamen ipsas paginas dices, quum plures rescriptae Sint et vestigia adhuc maneant tum uncialis et maximae lum minoris et rotundae veteris Romanae scripturae quam tamen lanta cura librarius abrasit, ut praesenti intacta, quae olim scripta suissent, satis dissicile sit extundere et plane nosse Chartae iam aevo subflavae et nigrescentes, qui in Dagmenta et bacinias quadam ex parte delapsae. V Scriptura, quam XILBLunIL an IlodyaxOrticam appellat, magnam habet similitudinem cui codice
Vindobonensi CCCXXII, olim Bobiensi, cuius specimen adiunxit Maur. auptius editioni suae Ovidii Halleuticon. Insunt autem in hoc codice primum libri Charisii a primo ad finem quarti vide indemanni edit. p. 169. Deinde teste Iannellio ne 2 ad 9. Lexica quaedam ' et Ser ii monorat Centimetrum excipit Charisii', Veremur, ne quaedam ex iis a Charisii opere praeposter avulsa sint Veluti quae sub Dr. 5. G. . commemoravit Iannellius Quintum opusculum sies incipit. Lito-
muti nominativa, suae per deuera 'seruntur, quae et ipsa Orcline ex 'οuemuS Iurae apti P Latinos maseulina, apud Graecos faeminina sunt Sextum enumerat nomina suae apud Latinos masculini, apud Graecos neutrius Sunt Heneris Septi uriim ea, quae apud Latinos neutrius, apud Graecos aemiuini sunt seueris Cum 'iis compone ea verba, quae sunt in codice subscripta libro quinto p. 176. Lindem. Item sunt diomata ιοmina ser nominativa quae per gener e eruntur diversa . id est apud Graecos alterius sunt generis, et alterius apud Latinos quae Sunt satis pauca per Olyhabet ordinem digesta, quae nos quasi non neceSSaria non praetermiSiSSe lector agnoScat, sed in ali loco eo quo digesta sunt ordine, a nobis transcripta reperiet Haec non
Charisii, sed librarii esse verba acute perspexit Fr Osannus in disputatione de aetate Charisti vid. Symboli. misi. iiii. Graece et Romanore. II, p. 23. Mitis iam dubitabit, 'vim recte ista Iannellio designata ad ipsum Grammaticum nostri in alictorem reserenda credamus Quid, quod illa ipsa, quae inde Charisii sub exitum tibi V. promittit Iossemati idem significantia in eodem eodice extant. deturbat Sede sua Etenim ne 2 commemorat Iannellius Incipiunt glossulae multi ariae idem signifeantes. Quae autem index in ipso sine habet: me di erentiis, ea ad lexica illa spectare patet. Est alius eodex in eadem bibliotheca, apud Iannellium p. 9 sq. descriptus , saeculi V.
vel XVI. In quo sub nr. . extant diomata nominativa, quae pertaeuera seruutur, quae et Psa ordium apponemus quam apud Latinos masculina apud Graecos aeminina sunt, usque ad verba rhorus η τρωμνη. - viae: ex Charisiano codice Sumpta
esse in aperto est dam vero Charisiana illa cognoscere dicet ex Incerti Arti . Gramna. agmento, iiod Die ben De Id. et E dii eber ediderunt na II. Gram m. p. 10 sqq. Quae iam sanno ex perdita parte Charisiani exeerpla videbantur Ree te illud V modo