Epistola critica ad Carolum Halmium, de Ciceronis pro P. Sulla et pro P. Sestio orationibus, ad ipso editis [microform]

11쪽

loci pro Planc. XVII, 41. Ara vero Ver clarissimi ciνes nomen editicii iudicis non trulerunt , nos neque ex delectis iudicibus, sed ex omni populo, reque editos ad retiolendum, sed ab CCVSator COHStituto iudice ita fremus, ut neminem reiiciamus in quo missum nunc qui tandem desiderat At enim tu erroris causam et originem prae se fert, siquidem littera m lacillime ante praepositionem in intercidere potuit. Ouod quanquam non neSem quodammodo SSe ad persuadendum accommodalum, nunc quidem mi aliud exiStimem BC Pro vero habeam. adducit Di illud, quod

ii omnibus libris praeter Ambrosianum et quem falso tradi eodem modo dices me

dear, tum illud ortum esse ex contractione Verborum tu me, O Si quam me illud moveri loco coeptum sit Vellem praeterea de temporum ratione mutata dices dicis),

quam in rem adhibere poteras quae sunt subtili iudicio disputata a lolgi de ea

Deci. IX, 29 et a tuerenburg. Pro Arch. P. 122. d. r. - ergo ad huius orationis g. 28, in qua quod ab Ambrosiano traditum S in qua iseitate rem tantam gesserim

epler0rum eripturae res tantas Vix pulas praeserendum esse pr0pterea qu0d modo

Cicero dixerit: quibus a rebus tram Claris et , quae verti h. I. respi Ciat. Sed vide

mihi universum locum. Res enim gestae, inquit Cicero, mea me limis extulerunt ac mihi nescio quos Piritus attulerunt. Quibus de rebus an claris, tam immo micilibus, iudicos, hoc Possum dicere C, sui, Summis r Puerim Periculis urbem hanc et itam omnium ciuium, satis adeptum fore, si eae hoc tanto in om res mortales beneflcio nullum in me Periculum redundarit. Iam Sequuntur controversa illa: Etiaenim in qua cis italo rem tantam gesserim memini, in qua urbe merser intelligo.

Quid igitur Nempe tu rem ita gessisti, ut mihi extorto de manibus gladio te tuo iugulare liceret atque hoc opponere, rem tantam praeserendum SSe propterea, quod proximo Cicor, dixerit: hoc tanto in omnes mortiatis bonesicis Quod quidem volmaxime faciendum existim0, qui, cur primim universe ille et insinite diceret res meae,

tulit, infinite O qiii aut iactantius pergere voluerit. - Εxtremo loco dicendum est de S. δ6, in qua nescio quibus te disputationis laqueis irretivisti quominus verum nul-

Iis obstructum difficultatibus ratatim arriperes Si Allobrogibus Dominatus erat SuIIa a Cassio, ut erat sane, hoc ipSum non Olerat pro argumento asserre Orqualius, nisi ab illis in indici faciendo commemoratum esset ad hos igitur, a quibus tota coniuratio paclesacta est, non ad alium auctorem quamvis gravem provocare debebat ac-

ProfeCto, levissimus CCusator ESSEt, qui tam infirmo niteretur Rrgum erito, quo quam

vanum esset ipsa ambiguitate sua salis Proderet. An tu utas quidqHam Posse incertiu aut ex accusatoris persona ineptius esse illo Allobrogibus nominatum Sullam esse dicis quod prosecto eiusmodi est, ut, nisi Ambrosiani memoria ObStaret, Cice-

ronem putarem Olius Obscure Allobrogibus pro ab Allobrogibus dixisse, quam illo modo illa quo sententia dixisse. Quae autem Sequuntur verba quoli iam remor ea atque in rem tuam conferre poti8Simum Videri S tantuni abest, ut ab Allobro ribus in indiei Dominatum Sullam negent, Ut ita eum n illi S PSi nominatum vel maxime de-nion strent, quomodo PS de eo ex Cassi cum quaeSiVi Ssent audiverant. uod eum

ita sit, Ambrosiani et jam in hac re bl emperati dum csibelle talique cessses IL

cidere non est qu0 moneam. Haec fere habui de hac parte erili ea tua qua di eo

rem quibus si videar veheme latius deditus PaIimPSeSti Buctoritati ac paene addictus suisse, hoc amen quantum in me fuerit esse cisse me ut O rate quis mihi ut lonacri

latem assentiendi aut iudicandi inertiam iure posset erim illi dare. Neque ibi la

Ciaero, si quis forte in me iactare Voluerit, in Ieri Sqtae rebus meum iudicium a

Klolgi non discrepare, sed tamen hoc interesse inter utrumque nostrum, quod isso quid quoque Oc sentiret securo animo alii divinanduin reliquerit, ego quibus de causis singula statuerim me Periculo edisSeruerim. Dicondum deinceps os de libris HSS., in quibus oscio quo quasi fatali casu accidit, ut ullum ex iis, qui Optimi et Sunt et habentur, aut lilii, cum liceret, ac

curale collatiam aut Dran ad Conserondum inlogrum inhorem ras. Nam x Emiar Ensi

sive quod olim nona in ab alii Thuringico Petri Susiridi pro more illorum emporum

singula excerpserat Gulielmius, quae cum OS mortem viri redemptionis iure pervenissent ni Crulorum, suo illo iudici qua sibi digna viderentur elegii, paucissima OxZinget lingi romubside, qui librum propius inspexisse dicitur sv Gruler. ad ap. XXIV.

correxit atque emeiadnuit. Hae quidem ipsa eiusmodi Visa omni tamque sententiis com probala Sunt, ut neque lum dubium esset, quin eius libri auctoritas celeris Ono es

set anteps nenda, et ero h0 die, cum naufragia eius e illegerunt d. underus et

interierunt, desiderium emerserit maximum. Nam ex veloro collatione Gulielmii, ut

propriam II ita Iaudem Singulari Commemoratione prosequar, duodeviginti locis ratio Ciceronis Suppleta est et ita suppleta est, ut nem unquam ne minimam quidem de

ullius rei veritate dubitationem susceperil suli autem hi: I. 20 bis pro huius pericu

stinam ipsa autem nova collati tot tamque singulares scripturas ex minima illuis parte in Iucem protulit, ut et maxima hinc ad emendandum subsidia flairentur et B

12쪽

ivi denique quantam illus libri prae Stamiam fuisse putaremus certe constaret. Ila

gulis rebus, sed tot prope genete di Siat, ut quoniam alii, qui ipsi non minimis Iaudibiis seruntur, aut non iam relicti aut eviter et quasi per transennam inspecti sunt, ille in suo genere Praestantissuau habendus sit. Quod ita dico, ut suavi Palatino nono, quem l ruterus Surpavit, laudem non detraham, qui quin ex eodem fonte ductus fuerit quo Erliartensis, Cum alia dubitana non faciunt, tum illud Draxinio confirmat quod quae ex illo ad integritatem rationi nova ccesserunt. ea ab ipso quo-

parte et ab Ersuriens discrepantia habet, ea et ipsa pleraque sua virtute ac probitate commendantur ne tamen tantum Valere putanda Sunt, ut ab diversa Origine aestirpe repetenda videantur: adeo nec ulla numero sunt nec de Gulielinii fide aut diligentia omnino praestare possumus. It enim hoc unum sieram, quem locumg. 34 unius Palatiui non remediis sanavit Gruterus, eum PersuaSiam mihi est etiam in F rsuriensi incorruptum exstitisse: Gulielmi quidem aut per Se aut Propter marginis augustias Ongum videtur fuisse tot verbis continuatam rationem transcribere. Itaque de duobus his libris in hac oratione aliter erit existimandum, quam in Sestiana Vatiniana Caeliana quo iudicandum esse demonstravit advig. Opp. Acad. I. p. 423sq. uultu neque ex Olim Collati S, quantum quidem ex Singuli notatis colligere licet, Deque ex vulgaribus, qui dicuntur, et recentior aetate adhibitis ut gritato illos ae quare visus est; mendis quidem et interpolationibus ipsos quoque non plane liberos esse non tam aliorum librorum prae Stantia edocti, quam ipsa re admoniti scimus. Quam autem prope ab illorum laude ab sueriait vel Ba amicus sive me Iasectensis, ex quo duas scriptura non contenuleiadas protulit aratonius I. 65 et 7, vel codices Rubenit, qui cum saepius cum Ersurten Si Consentiant, ut g. 46 in tute g. 48 tu addit v. istud, g. 50 in aeuotis, tamen sua quoque ac propria habent, ut g. 46 ertu

videtur, id propter paucitatem eorum, quae nolaia Sunt in medio est relinquendum:

lantum dico de sum nitano Lanιbini quod mihi saepius deprehendisse videor, SuSPectiorem esse eius idem, quam quae cum ceteris testimoniis Possit comparari. Quam

quam quid haec narro aut tibi dico, cui nolissima et debent esse et sunt Nimi

rum non veritus Sum, De tu moleSte erres eiuSmodi studium, quod tibi OD quae

Optime scires inculcaret, sed meae qualiscunque diligentiae fidem saceret, qui cum Viderem a te tantam rem silenti plane praeteriri, ab relli autem perquam breviter perstringi, haec vivo mihi providenda intellexerim, mi et suspicionem Vitarem tanquam temere aliis erodidissem set in illum ad ipsam disputationem uel ori talis as- ferrem, ' quantum accurata aerum COεuili sucile posset conciliare , Ut Situr de W-

furtensi prius dicamus, tres loci ex Vetere collatione Gulielmi relicti erant controvorsi es XXIII, 64 royulisset et XXV, 7 gmssaturai et XVI, 46 Praeιerterini GC VraE- fregentu nam quartum quiddam XIV, 55 albun pro Bellunt patronum invenit neminem. Ac ne duo quidem priora illa comemorarem, quoniam a te et relli nihil dissideo Disi hoc dandum putarem dissentienti iudicio et auctoritati Boinholdi Iolzii, quem tu quidem videris prorsu contempsisse, ut rem diligentius disputatam, si possem, profligarem atque ad exitum adducerem. Prior locus XXIII, 64 sic se habet: Si paulo etiam longius, quan sinis quotidiani visci Postulat, Pietas et fraternus amor

quod mos exisset, assersque ex Or. r. Hur. XXXI, 65 hoc, Stoici mihi Didontiar sinos

officiorum aut longius, quam natura Uellet, rotulisse. Vix me hercule tenero potui, quin tibi non tam me quam KIOtZii nomine subirascerer quid est enim aliud reiecto scuto sugere obiicere, quod Si cavillatione magis elevandum, quam contentione rangendum Nam nec idem esse protulisset quod prouexisset et loci, quem

Ioiadasti, diversiSSmam rationem tranSΙationemque osse quis tandem Ora viderit Ut

igitur quid sentiam si minus exemplorum similitudine, quae non suppetunt, at brevi argumentatione demonstrem, ossicii intelligo certum Cursum finesque circumscriptos esse, sicut sunt in spatio et curriculo, mon in curSu maritimo: quemadmodum in spatio qui vo deflectunt de curriculo vel prolabuntur vel haerent ad molam vel cursu longius esseruntur Liv. III, 5, x vitiosi sunt, item res se habet in Officio, in quo qui quid Qxtra modum fecerunt, socisse Cupiditate aut aliquo vehementiore motu atque impetu elati videntur. Ac de esserendi quidem verbo res notissima est, ut ne opus quidem sit aut Blia aut nostra asserre ad Lael. p. 352 proferendi autem Verbum cum ex eodem genere tranSIBtionis ductum sit, tum hoc loco praestare nimirum visum est iccirco, quia meliu conveniret congrueretque cum V longiuS. Lucan quidem Pharsal. II, 493 nulla eiusmodi causa, sed Iane eadem ratione dixit calida

prolatus ab ira, quo loco quae Ortius de verbi vi et usu dispulasse dicitur, doleo

mihi ad manu B0 esse. Ionge alja ratio est vel bi propellere quae enim Il0n

allata, ut navis remis usc. Disp. IV, 5, 9 quaerebam igitur, utrum anderem ela

orationis statim an an rarit Paululum dialecticorum remis Propcllerem. Itaque non nego recte dici aliquem ad impietatem aut aliquod facinus, quod invitus ac recusans

suscipiat, pr0pelli προάγεσθαι); Sed qui suo motu inci latus instinctusqus longius quam

par est sertur, i e 1 tur aut Prosertur, O Prvellitur. AC DE DOMExisset quidem

ad talem motum, qualis L. Caecilii suit, accommodatum erat, quod si translate dicitur, vel de ii rebia ponitur, quae Cum aura, ut favor populi, SpeS, alia, Similitudinem habent, Vel ad alume cursumque verboruin traducitur, vel denique in cupidi

talibus adhibilum repentinum quendam impolum tanquam ventum intemperantiamque

13쪽

quis provehalii accurate desiniendum St, cum Pro meridi aut esserendi verbi absoluta son letilia sit. recte dixeris libet enim exemplo uli ex his ipsis rebus polito

pro caede), culti di idem Videretur Suo quodam iure in optimi libri rsuriensis auactoritate acquieSCere, Sed etiam Deglecti Contra BC SO Iet librorum testimoniis ex coniectura . ut videtur Iannoctii reciperet Pro BOS C. Amer. ΙΙ, 15 ora crudelitas, quiae

hoc tenipore in re publica grassata est. Ira lallti, credo, aduri rabile in consensum

Ciceronis et Curtii Conii nemorare: Dam eodem modo ille V, 6 6. Neque Daritia ο-luin, sed etian cri delitas in capta urbe grassata est. Sedirnesint rem seriam a ere

et illud grassari, quod nemo Veterum se in Ciceronis scripti invenisse testatur, in librario ruin polius errorem quam in ipsius A. iceronis iudicium consei re uod ut ita 1aciendum statuerem, ut ne i sui lensis quidem auctoritate adducoror ad amplecten dum, quod vocant. ἄπα Γργυιένον, ii niaxime rationibu conuit Olus sum. Iriuun res

stinuisse maluisseque vel simpliciter dicere emari in vel si res gratius esserenda aut exaggeranda allius esset bacchari ut alii. IV, 6, 1 ersatur mihi ante oculos

admectus Cethegi et tiror in et ostra acri baccharitis. Ipsum ratem grassaridi Nerbum, quam vi ornatu quodam Suo insigne Sit lamen ab iis scriptoribus, qui de recta dicendi consuetudine deflexerunt, ita adamatum frequentatumque esse videI HIS, Ut paene putanduin sit ab librariorum cognitione remolius fuisse simplex illud ac nu

ctum, sed, quod saepenumero actum videmus in transcribendo, cum res magis quam Verti tenentiar, uno nymorum Permulatione. Qua de re nonnulla diximus ad Lael. p. 497, cui illud adderemus non pauca reS, quae Vulgo Pro interpretationibus nescio cuius haberi solerent ad hoc genus erroris reserendas videri. An tu puta id. quod in celeris in Dibus libris iuvenitur de imp. n. Omp. I, 2 tribuendum esse ceNSUEVia It ortum OSSE EX interprPlatione verbi, quod in uno i surtetis exstare dicitur, duxerunt i Quod prosecto nec per se credibile est nec in illo loco Viuideriis Var Lecit. p. xiv persuasit rellio. Quid inuol ne inllendito quidem issentior,iluae de permulatione verborum rechmdat et nitido dixit se Orat. III, 56 2l5. P. I. p. 570. Eiusmodi exempla innumerabilia asserri OSSunt, in quibu Saepe lδxima cauti Sit no vulgari illa ac trila criticoruin Canti Iona decepti quod exquisitius id saturae longius repetitum, id pro vero habeamus atque defendamus. - 1 e tertio loco, quem Supra noni in avinuis XVI. b. e no tu ultri ni te luisSitria SusPictori Per Strin-xιt, MC u ΠΟΤ Praesectricrim C EVffregerinι, quoniam ita probasti Ersuriensis scripturam, ut eam facili coniectura emendulam velles, liceat mihi tum dicere, cum quido uiuium de Foniecturi uix existimandum videatur exi, licabimus Pera, ictitur nunc

ad novam collationem d. underi et Fretu dii ac primum ea recenseo, in quibus tuum iudicium ra Alolgi in recte videtur dissentire Velut XXXIII 52 in v. os iuilices conseiustis ab accusatoribus delecti ad spem acerb tatis, a fortuna nobis ad

Priaesiditio constituti, quid Sectatu illo quod Si in Ersuri destituti pro coristitutirocoperit, prorsus sateor ne ignorare Graccho Uidem a Naevios, io dicam Faunos ac vates, in hunc Illodum locul OS SSe ideo, quorum ex tenebris ac situ erit- tum iterum est ab iis, quibus communi dicendi mos fastidio esse coepit Cicero ver et optimus quisque scriptor nunquam, quod Sciam, Da vi destituendi verbo rasus est, qua vulgo constituendi, Sed hanc ei Addiderunt Vim, quam Sponte asserret praepositio des, ut esset statuere aliquem ita, ut Olus B alii relictus aut desertus sit ac sive proprie sive translate dicendum Sset, adiicerent sere, quo rem dilucidio rom sa

idem illo loco expressius sic qui nudus Paene est destit tittis: truppe natus, ut ait Liamplius, Stituor tanquam desertum. Adde Verr. II, O J Solus destitutus Caes. Boll. iv. III, 3, 5. Omnes sagittarii funditoresque destituti inermies, in Prae

sidio, interfecti furit pro Caecin XXX lI, 3 hunc ero, qui ab iure, o scio, bonis

moribus ad Er 'utra, ad amaa, ad Cae In corastigerit, radian in caussa destitiatum

ωidetis, ubi id Iordan p. 279. Semel, quod sciam, simplex vel bui adhibuit Cicero ad quoddain contumeliae genus signi licandum Verr. ΙΙΙ, 26 66. Viritis Pendere alios Ex arbores, Futiari auten alios et merberari; Forro alii in Publico custodiri, destitui hos in corrim io, quod explicant seorsum constitui, ut diis ludibrio sint, appellantque Livium X, O cohortes Extra aliutu sino tentorii destitutae qua dero mihi quidem subdubitandum videtur, qui et Livium sciam ullo eiusmodi discrimine destituendi verbo tanquam constituendi saepius usum et Ciceronem cum Duu- quam ita dixisse, tum illo Oco minus dixisse quam par erat intelligam quid moris fuerit Veiri, illa exempla docent, quae duo ex Accusatione rima collocavi. Sed iam audio aliquem ita interrogantem: Quid tu igitur acies de loco Sullana XXXII. 90 hoc: Sed cum huic omnia cum honor detracta sint, Cian in hac fortiana missi 'rima ac ιctuosissima destitutus sit, quid est, quod expetas amplius Ad quae primum

hoc respondeo, non mihi Satis sacere aut explicationem, quam tu ab Erile8li acce

in convivio destiluitur, in ipsa mensa, sed in deleriorem partem constituitur Ego

vero Quin, Ni in Ortuna liqua destitiatus sit, ego ita esse destitutum, ut qui constitutus sit quamcunque in partem, sed destituendi verbi, quod quidem ad Ciceronis usum allineat, plenam et ab Solutam sententiam ita esse, it loci cogitatio cum ipsa

vorhi vi non cohaereat, id Irae de iis quo Irae xomplis esse exi S limandram, quae ex

Curii VII, 3, 2 et VI, 7, i attulisti in quibus ipsis destitutus eum significat, qui

siue aiaxili aut praeSidiis St, cui nec res nec spes est relicta. qua vi a POSterioris

14쪽

aetatis scriptoribus celebrari coeptum est v Brem Suetoli Ner. XXXII, 540). Cicero

quidem, qui soleat diligenter definire Vel a quo Vel qua re quis destitutus id est de-sortus vel orbatus sit, ab illo usu simplicis Verbi videtur abhorruisse, nisi ex additis nominibus, quae Supra nominaVimus, in quam partem accipiendum esset salis appareret Oua de causa in illo quoque Sullanae loco, ad quod praesertim instituta ratio imaginis invitet v. Brut LXXV, 262 nudi enim sitnt omni matu orationis tanquam est detracta), scribendum cenSeo cum in hac fortuna -- luctuosissima nu

rit satile cognoscitur. - De alter loco, qui est XXXIII, 3. In quo ego os, iudi-

1iam in ublica coriiuncti sumus, mansuetudine et misericordia nostra falsum

a nobis cmdelitatis famam repellamus agam quam brevissime potero. die mentem

dicentis nec artifiCium PerSP exerunt, quicunque misericordia mesim CriPSerrant. Tri

plex, si quid video, causa fuit, quare iudices ille ad lenitatem et misericordiam adhortaretur, quarum prima ab ipsa cauSa ac rei fortuna ducta est, altera in iudicum ut ex reiectione sedentium fama et opinione OS ita tertiam Vero, quae quidem quan

tum ei urae fuerit vel ex eo cognoscas, quod in d lolius orationi in illi mi Leerit.

eam non Potuit Dori ora iuraSere Cum suis rebus itaque redire IIo, tande exordi iam duxerat quae cum lio Spectaret, ut ab ordine, Cuius et ipse et iudices essent, in

vidiam repelleret illam crudelitatis opinione contractam, profecto ut studium, ita rationem eius quod Vellent consequendi utrique Communem habebant mansuetudinis et misericordiae. Ac ne sic quidem recto defenderis misericordia vestra, ut dicas esse ablativo S, quos Vocant, BbSoluto hac Sententia cum vos Sitis miscricordes; quod

nec Per se erat cur inCul Caretur, cum in ea n d hortatione omnis illa Versaretur ora

tio et ita modo recte additum esset post communi studio, si secum haberet quoque vel etiam. Sed ut in his, quae modo diximus, causam fere 38novi iustissimam, quaelo it a MIolgi L iudiei, dissontire. impulerit, cili in aliis ista ab ipso sive ab Erf-tensi discesseris, qui soleas in minimis eius rebus tueDdis, modo ne aliquo genere

vitiosa sint, esse religiosi SSimias, fateor me non intelligere. Quo in genere Primum

id repudiasti . 81, quod cum ipsa orationis varietate tum etiam gravitale praestaret Sua num inveterata quan necens debuit esse gravior Iu talibus rebus quid tandem sequo dum Putas nisi optimos libros aut quo iure appellas Ptim OS, quos non sequendos ducas Gravius etiam errasse mihi videris de verbis eiusdem sectionis his: Sed si tuus arens etiam in illa suspicioris Periculi sui tamcn hianranitate adductus ad ocationem hominis improbissimi sella curuli-honesta sit, quid est, quam O rem

consulareri, qui Catilinae ad uerant, reprehendantur Qu0d enim r&rlepsis prae

het in Psa susPicione ctriciali sui, non ita di Ctum ESSE BPParet M CHIPam Parentis

augeat, Sed ut minuat quodammodo atque mitiget rem non ex alia causa aut ex certa cientia, Sed ex ipsa suspicione profectam beidem, a nurem Verdachtwan:

id enim agitabat cum ipsius viri, L. Orquali, gravitas et side tum omnium consularium, quorum Duu CauSam Sit Cicero, OuStantia et auctoritas. Neque pluribus

opus est ad defendendam eiusdem libri memoriam . 88. iam os quidem, si erit Nestro iudici liberatus, quae habet mamenta, quae Solatia reliqua ι 'itae, quibuS- laetari Possit quo et recta argumentationis via deducit nam cum ita ad iudicum misericordiam confugisse dixisset Sullam, ut tantum nominis sui nefariam notam ac

turpitudinem vitari, non calamitatem suam propulsari cuperet, huc cur n0llet non

aIiter Dotuit demonstrare, quam negando, quod I Cit. Praeter illius Iahis Ithorationem

quidquam ei ad solatium vitae, quae quidem superioris iudicii calami tale omnibus

ornamenti Privata ESSet, iam ESSE Eliqiaum. Huiu igitur verbi vim ipsa illa OlIO-

cationes insigniorem fecit. de qua repetere nolo quae dixi ad Lael. p. 157 Rostant

e huc genere duo loci, quorum de aller04 92 eae reiectione interposita iam supra

diximus, cum in disputatione VerSaremur Choliastae Ambrosiani, alterum autem g. 86

qui hanc libertatem, qui Ῥubim Romanum-serseastis vindicabimus tum, cum erit delapsa ratio ad librum arcensem De uno οco, qui est XXX, 84. Quid ergo hoc tibi sumis. dicet fortasse quimiam, it quia tu defendis. innocens iudicetur p

neque ibi neque Κloletio assenti0r. Nox equidem exempla qualia sunt de in . . .

viis est dignissima; Lael. II 6. Tribuebatur hoc modo M. Latoni. scimus L. Atilium via Patre mostms ramellatum CSSE 'sentem, sed utcrqu alio modo: Atilius, quia rudens in iure cisili putabatur, Cato, quia multarum rerum usum habebat de orat. I, 4l 186. Quod qui in certi de causis a Plerisque aliter existi

matur, Primum quia meteres illi Perseia ari artem suam noluerunt, alia; verum

hoc Ioc cum causae commemorali cum ipsa Obliqua ratione, non cum e Verbo, unde illa SuSpensa est, connexa sit atque cohaereat, indicativum illum defendis, qui

nae temporis quidem ratione satis suspicione Iiber sit, , erram soloecismum esse exi

stimo. Postremo hoc mihi addendum esse video, quod pertinet ad duos illo locos

collationis ire iandianaes XXX, 84 moiam viat Obtiali Pro Patria Periculis et XXXII,

9 uno malo afflictum, de iis nihil ne habere, quod sententiae tuae et iudici opponam. - Licet igitur ab Thuringis ad Palatinos progredi levique excursione, dum tua

veStigia PerSequor, num Nae fugeri ut perlustrantis aciem aut etiam ossenderint, quae fortasse non recte adspexi SSeS. recognoscere. Ilaque in ipso introitu, cum tibi duorum locorum umina valde arri Sissent . 2 scd ut ille idit et D deserendos esse non utant, Ou multum ProgreSSus nescio quo pacto caecus actus es ad id, cuius

h0n illa j latere species uti Iuc adullerata .l quod ni ambitio et forensis

ambit an quidquam obscurius aut implicatius potest esse illa interpretatione: die Latin es h Scires, die icti rir Mwahit alter Ista quidem cupiditas, cum tota

15쪽

sit in honores conversa, unam habet ac Simplicem rationem in ipsis honoribus positam, ait si Iori in civilium aerum ac bellicarum generibus divisam putas Quod ut laoggo possis tum vero quid Ciceronis intersuit, ut sibi togam o sorum placuisso pota

me terrebat quo in id Suum dixi S Set quod ipsi cum naullis commune esset Veteres enim Romani, qui quidem non humi I Ioco nati SSent, Cum mite tempus ac studium rei publica trans millendum putarent in eaque versari liber ac sorti viro dignissimum ducerent, non id quaerebant, quid ibi proponerent, ad quod vitae citr- sum dirigerent cis enim erat honor a POP ut mandaluS, e quo Non modo Iahoris fructum amplis sinuun perciperent, Sed etiam bene de civibus merendi occasionem praeclarissiniana ducerent, Sed hoc tantum DB Stiluebant, quaIllo jam ill sedere illilr, flua

iorum imitatione duci vel suam quisque naturam secuti eo quod sibi proposuissent,

contondo rotat aut enim Stipendii faciendis rei militari operam dabant, aut in iure civili versantes amicorum periculis ac lemporibus Opem serebant. Ad omnes autem

aeque perliuebat ambili in his p Si rebus integerrime occupata, ut l0n ipsa ambitio, sed ambitioni occupatio id de nitiari Sit quod in hiis Pro Priirin habere eoque ante cetero excellere OSSit. Duare nunquam Cicero, quod Sciam, suam ambitionem, sed suam industriam iactavii Vide si praeter eum locum quem ipse nudasti, huius Orationis X, 26 ille labor vietis Pristi rus, Ilii L VII, , T Oinne enitu curriculi Πι λα- striae n0Sirae 1ὶ Dr0, in liria, in amistortim periculis propulsandis elaboratum est:

causis Propriam alicuius ambitionem uni laxat eam dici Osse existimo, quae non consueta ac legitima Via ad honore perVenire, sed malis artibus aliorum gratiam captare ludet. Alin res est, cum cuius Sit ambitio pronomine est definiendum, velut ad Allic. I, 4. laniitii, in quo uno maxini ambitio nostra nititur; ad Famil. V 20, 7. Sane moleSic tuli Non illa beneficia tuae Otius ambitioni rescrυata esse quam nono, qui ambitiones nihil uictrcri aliis Iocis P. Ern. IaV. Ci C. S. V. Hae nutem, quae

dixi te ipsum praeteriisse eo magis miratus sum, quod ibi in promptu suisse videbam ea exeuntia, quae pro re ali loquerentur. ad ilic. I li 2 An in sor si la

possini de Orat. I, Si infinitus forensiun re rurn labor et ambitionis occupatio

quae comme illa lus es de Sull. V l verbis his Postremo, eiecto sis emisso iam ex

urbe Catilina, ille arma misit, cortina tubas, falces, Signa ligones ille relictiι in

nunquam ad sanitatem, quo loco cum rellio et lolgi optimi libri Palatini noni repudiasti auctoritatem fasces , idem unius delerioris testimonium Geneven sis ligones

amplexus es. Atque ut taceam Vix SSe credibile, ut res illae ab Autronio missae tam confuse a Cicerone tamque PraepOSter Ordine Immerarentur ut uuae enere

forte ingeniosior quis hac ipε in re uel si quid praeclari consilii veritalis imitandae doproh Ddisso sibi videtur; quem quidem errorem dum vitas, citi alium incidis de

Catil. II, 6, 13, quo ipso mirum ais Videri, fascium Sse inter secures et tubas locum, quasi secures instrumenti bellici sint genu ac non cum ipsi fascibus arctissime con

missos putamus ligones Scilicet quibus castra munirentur, ut ait rellius. At erant

collocala Manliana castra neque tam id agendum illo tempore ut ea quam firmissim in essent opere, Ied ut quam elerrime inde ad ipsam urbem sieret accessio

lido. ullas ulronii partes neque in concitandis sollicitandisque servitiis sus coptas neque in urbanis facinoribus patrandis descriptas proprie fuisse, videre licet ex Sal-Iust Catil. XLIII l. 2. XLVI, 3. Cic. Catil. III, 6, 14 in urbe eum relictum esse ipse

dicit Cicer h. l. An ex urbe misit legiones Id quidem imperatum Lentulo orat

v. SaIl. Catil. XXXIX, 6. XLIII, 4 , ut quoscunque moribus aut fortuna novis rebus idoneos crederet, aut Per Se aut per alios Sollicitaret. Quod etsi omnia illi eum Autroni coniunctissima fuisse scimus ex huius Orat. g. 16, istae tamen copiae non erat cur in castra Manliana mitterentur in urbe remanserunt, ut incendi facto ad Catilinam rumperent sali Catil. XLIII, 2. Cic. Calii. III, 4, 8. Neque vero roquire-hat a Catilina, quem ex ea Copia, quam et ipSe Adduxerat radduXerat autem partim ex Urbe, qui quidem umero pauci suerant v Cic. alii ΙΙ, 2, 4. Sall. Catil. XXXII,

l. 2), partim ex agro Arretino Sall. I. I. XXXVI, 1 - et quam Manlius habuerat

duas egiones instituisse docemur testimoni Sallustii Catil. LVI, 1. Quid Cicero nonne o in Catilinariis rationibus et aliis saepe Ocis, velut romur. XXXVI, 78, non tam timendum esse exercitum L. Catilinae dicit quam copias illius in urbe re- lietas Non misit igitur egiones Autronius id est instructos militum exercitus, sed, quam est coniectura si Modin coniectura nominanda est, A. Augustini et Huldriel:

stum illud bellum fuisse, non latrocinio comparatum, planius aliquanto significaret

indeque maiorem rei invidiam et indignitalem afferret quam Sententiam Vix Oluisse aliter verbis exprimi nisi singulari numero, certe qui eius vim cognitam habebit non

repugnabit. Cir. liae diximus ad Lael. p. 324. 526. De scriptura aulem Palat. irasces

plano assentior iis, quae dis Putavit Iordanias addoque On parvam videri eius rationi veritatis speciem accedere inde, quod ipse Cicero in prima ratione Catilinaria IX, 24, qua in praesentem illum invectu est, nihil Omnaemorat SSe praemissum praeter ar-

16쪽

vel suspicione vel fama addidisse Videatur, etsi conSentiunt cum Cicerone in hac memoria Api in D. Beli. Civ. II, 3 et Plut V. Cicer C. XVI. - Ιam ut miliani illo ipso

Palatino non quantum lucis allatum Sit perturbatissimis verbis XII, 34 atque etiani

tractatus ab e ne pilene abiectus videatur. lenim XIV, 40 cum se deorum opera fecisse, quidquid fecisset in con Suin tu Cicero proseSSus S set rem amplificando sic

incendistis, os me ab omnibus ceteris cogitationibus ad unam salutem rei publica contulistis, et)os Eniqia fra tantis tenebris Ery oris et inscientia clariSSinitan lu-mon Praetulistis inriti reae. In his igitur Palal in. Onias cum Parcensi nonnullisque ut vide uir, x Onn loco contulistis exhibent corruertistis, quod ita amplecteris, ut vulgatum Contulistis certo Originem traxisse V dicas e seq. praetulistis lihi non modo certo, Sed ne Prie iridem ori iam alleriam ex altero orsuadebitur, qui quomodo praecipi mente et animo ex OSleriore sententia verbum transferrique in priorem Possit mori in levigam. intelligam iro Clo iopolition om ilias dona vol similis verhicorrigendi ansam dedisse. Atque ut multis saepe locis, sic hoc quoque Ciceronem ut credam an nominationi quam vocant ornament lun Secutum Sse, de quo ipSe expOSuisti ad I , 2 p. 65, lacit maxime verborum ordo ad nn ipsam rem ComPOSitHS eamque prae Se ferens, quod vide, quae supra laudavi, mea ad Lael. p. 57. At vero nemo unquam dixit Conferre aliquent ab T ad rena. Quod ita Verum est, ut dici tamen omnino non potuisse negaverim. Quid enim' Concedis certe recte dictu

re ipsa verbisque servatis ita esserat: non ego, sed το - me contulistis Nam hanc esse illorum verborum sententiam, modo os illud acuti S, tui Son pronuntiatum la- tuas, sua sponte Apparet. Vides igitur singularem osse huius loci condicionem neque cum iis comparandam. quae Ernest. Clav. Cie. . . conferre P0ntulit, sed eam lamen talem, in qua nihil a ratione ah horrens neque in pSO cum ille Sententia Ilimium aut iis uisum sit. - altero loco VII, 2 quo in magistratu on institutiam CS a me, iudices, ta Him, Sed FI SSum, cum nemo inVentu es Set, quin hanc scri-Pturnm BSSen S; SUO Comprobaret, ego ut iliter statuerem Oli me Obloquendi illa aut repugnandi libidino impulsum, sed ipsa artis veritalisque ver claudia commoliam putare: quo magis mihi videor ut in re aperta et manifeSla pauci S OS Se desiuigi.

Stet quod corruptum esse apparel. aut non Permissum, quod correctorem videlicet

selicissimum arguit, facilius ego ceterorum Sententiae et quam inicam claudant aucto

ritali 0ncederein, nisi id ipsu in repreSSum tale Sset, quod eum non facili errore

cum vulgato illo Permissiam Constandi OSSe Videatur, interpolationis iaspicionem O

vere deborol. Quare antiquitus id Scriptum sui SSe arbitror, quod et unde omissum ortum sit planius multo certiusque faciat et rei pSi non minus conveniat quam repressum est autem OC: Non institutum CS a me, iudices, regrHian, Sed praecisum. Νam Ciceroni quoque non inusitatam esse huius verbi ranslationem ipsum quo dixisse Praecidere libertatem Misericii, CaitiaΠι, Ita, Non Si quod inultis edisseram. Nunc, antequam hanc On Iudam diSPutationem, Video mihi Parili spor etiam osso Om

morandum in eo Ioco, qui quoniam Satis graVi auctoritale id videtur confirmare quod

multi non modo veteres sed etiam recentiore grammatici Sibi persuaserunt, particulas non iodo sed vo sed morum etiam ita dici quasi alloriam non omissiam sit, aut, qui rectius intelligere ibi Videntur, propriam quandam earum vim SSe quae faciat. Hi in una ademque re Hlrovis modo Vel mi SS Degatione vel posita O qia liceat digna sane mihi res Visa est, quam quoniam tu non diligi SSes, ego, ne error longius

non modo occultari per se, sed etiam aperiri illustrarique deberet: quod eum non

modo a R. lot Zio. qui de ea re Pluribu ex POSMiSSE B Tuscul. Disp. ΙΙ, 5, 14. p. 492 verum etiam ab mandi O. gravissimo huius generis auctore, ut Seli. IU. p. 293 proba

tum esset, a te tanquam re aperie salsa lacile est repudiata. I quidem falsissimam

esse Iiora modo Contortis Stis a Des Cio quam ob fCiaris disputationibus vel eorum,

quos dixi, vel ceterorum, qui illos secuti sunt, iit illineri us c. Disp. II, 5, 4. p. 486, essicitur, Sed quod mullo maius est, re ipsa demonstratur. Ut enim largiar, quod illi voluerunt, non modo idem sere esse quod non dicam ill nichi sagen, icht

etiva, sed ne nichi ben), hoc quidem apparet, romoveri hi particulis id, quod

3uis dicere e dici ex Spe Claro POSSit ira Sque o CD Blita sive maius Sive minus poni. Ita quo hoc loco, de quo dicimus si recte se haborol suo non modo occutiari

deberet, id ipsum occultari negaretur quidem, Sed ita negaretur, ut non ipsa res, sed

verhum id est modus rei tolleretur. Quod cum maleficium tale sit, quod debeat non occuliari, id autem non occuliari eiusmodi, in quo per gravitatem rei acquiescere non liceat, dicendum erat neceSSario quod On modo non Occultari, sed etiama aeriri Moboret. Idque cadit in omnia exempla, quae vel disseialientibus sere libris

MSS. defendit an diu l. l. p. 93, quibus addi possunt quae vel amara lonio ador. p. Flacc. XLI. p. 252 d. eap. Vel a Mich. Heusin gero de Ostic. I, 23, 4 vel ab

cum olim ni illa sententia scriberetur sic hoc ero occuliinu intestinum malum non

possis, deletam esSe egregia umpli coniectura altera in negationem idque confirma-

17쪽

tum auctoritate Asconii et Augustini V. Madu opp. Acad. I. p. 326 . clam si uirum-

niodo exsistit dicere, quo tandem iudici ad id duci posse videmur, quod hoc loco

res ipsa ac veritas flagitat, in aliam Intelligamus exsisteres, Iron clatore id est Dori ex

sistere Verum ab his exemplis longe diversum est illud genus, quod versatur in sententiis negantibus, quo quidem plerique in errorem inducti videntur et inducti

certe sunt IotZ et illiner. I. I. - , Ut rem Certi 1inibus Circumscriptam latius pa

tere ipsaque vi particularum rion modo effici pularent, quod inest in vi sententiae

negantis. Ad hoc auteti genu non a Dd eae Sententiae reserendae Sunt, quae recto genere negandi esseruntur. Sed omnino omnes. quibus negati involuta atet . inter-

non modo id modo discriminis interest, ut in Senientiis Oblique negantibus semper non modo, Scia etinerum dicendum Sit, in re Cle negantibus, Si praecedat negatio, non modo sed ne riuidena vel sed ullus, inquanι, similia, sin sequatur, diceat etiam simpliciter non modo, sed non nemo, neqlle, neque Re te neganlium exempla haec habeto: Acad. ΙΙ, 9, 2 quod non modo recte sileri, Cia omnino fleri non O-test ad Famil. ΙΙ, 29, 1. Non modo tibi, cui nostra nuria notissima sunt, sed neminem in opulo Romano arbitror esse, cui sit ignota ea familiaritas et c. p. Sull. IX, 26 quid 2 si me non modo rerum gestarum acatio. Sed neque honoris Eque aetatis Dicusntio et indicat a trahore 2 Nam ita scribendum esse missa altera nega tione, quam ex antiquioribu libri unus, ut Videtur, Od. Pithoen nu tuetur, ceteri, si irutor, uides. haho da si ignorant v. Garat ad h. . . Hi hi quoque Persuastam

suisse inde coniicio, quod cum ipsis rationi verbis addidisses negationem, post in commentario p. 80 ea ScripsiSti, quae non possint nisi ad Degationem missam referri Addes des Logg. III, 9, 21 non Diodo illa in donao sed nulla in gente, suo loco axius p. 61 coiitrarium exemplum asser ex Vatin I, 3 cum a mares nullum tibi semionem non modo M SEStio accusando, sed ulla utiquam de resiliasse, cui adiiciendum Ἀρο correctione Nadvigii Catil. II, 4, 8 emo non modo Romae, sed

ab omnibus cognita, nunc consulto praeterimus. X alter autem genere oblique negandi haec assero de imp. n. Ouna XXII, 66. Qua cisita ES in Sia, quae non Diodo im erratoris aut legati. Sed unius tribrani militiam animos iver Possit Divitiat in Caec. ΙΙΙ, 27. Qua in re non modo ceteris speclarer aliquod dedisti, sed

tute tui Periculum iecisti de Nat. De Or. I, 2, t. Dicurus tuus stilia dicit quod non modo Philosophia dignum esset, sed mediocri rudentia Catil. I, 3, T. Num me fefellit non modo res tanta - . verunt, id quod multo magis est admirandiam, me pro est XX. 45 iecissem ipse me Potius in rosuridum, ut CtCTOS CONSE να-

rem, quam illos mei tam ct idos non modo ad certam mortem, sed in maminin

1irniat, addenda negati neceSSari est dicendumque non modo laed non velut pro

quod idem est, ac si dixeris nemo non modo πνοbauit, sed etiam indignissimum facinus putavit. ausc. Disp. II, 5, 14. Quis Si non modo recusandus, sed non ultis

amotendus - dolor Haec igitur iis velim adiicias, quae sunt exposita a advigio opp. Acad. I. p. 14 sqq. et Grammat Lalin. g. 471. d. r. Lubrica quodammodo ac subdifficilis quaestio St, ad quam nunc accedimus, de Oc et auctoritate librorum, quos in secundam familiam coniecit rellius p. 285,

quam de Parcensi Midquam Comportum Sset, HII 14 de digia videbantur: ita omnia aliena manus suspicionem faciebant ea igitur inim in loris quo cram illius scriptu

ris consentiant, pauca sola praebeant et ea valde de interpolatione suspecta, iure meo ab hac disputatione sevocare et ad unum arcensem totum me conferre diligentius examinandum videor. De quo quod rellius iacit iudicium in eo permulta egregia nobi Servata SSe, sed parem prope inveniri numerum interpolationum et eius quidem generis, iat ob grammatico aliquo Gallicano sociali . Chr. n. quinti vel sexti Profectae viderentur, qui animi causa suas ineptias ulli obtruderet, salo tamen quο-dBm coactuS, ut, quia casu nactus SSet praeStantissimum exemplum, multa lonε inte

griora nobis mervaret quam mori modo vulgares clibri, sod etiam Ursuriensis, quatenus

hic quidem nobis inuoluerit , id la nanino recte se habere existimandum est, ut la

men Certiorem Dormam, ad quam Singuloriam iudi tum dirigamus, ullam asserat ut

mirum non Videatur, si quis missa quam a curalissima omnium ac vel minimarum rerum comparatione, ubi ad ingula pervenerit, aut fluctuet enlentia aut consilio la-hatur id quod et ressio et tibi saepius accidisso iis, quae iam Proseram, Plantu me facturum confido. Ac primum praestantissimum illud exemplum. quod casu nactus fertur librarius Parcensis non cita praestani fuisse, ut id Ἐrsuriensis et lata lini ioni clau-

lem adspir3ret, δlli Iesium est: nam mirum pr0kel esset, si is omnia, quibus ex

negligentia non vidisset aut consilio omisissot Duobus dumtaxat ocis leniora habet vulgaribus libris, quae cum Ersuriens et alal in IX. quodammodo conVeniant, quorum tamen alterum s. suin mores immutatiam is in potus detortum dedits et qua urbe Mersor intelligo pro eo, quod illi cum scholiasta Ambrosiano exhibent in qua urbe errae intelligo, Iibri Dina vulgares V. Nerser mittunt alterum I. 45 cita cum Ersuri in supplemento ac Perfregerinio consentit, it idem in communi verbo mact-Mertcram discedat; praebet enim id, quod ex suis codd. facili coniectura emendatum protulerat Rubenius Perculerim ac perfregerim. Sed tamen his ipsis certe efficitur,

18쪽

ut illud exemplum paulo integritate libros, ii vocantur, Vulgare sirperaverit. tidem eos eadem in re plurimis Iocis superat. Quorun Partim ita comparati sunt, ut interpolationem illi ipsi optimi libri certissime coarguant quo pertinet primum I. 2 sed ut ille, iudices, - δειninutiariam Per Dit Pro eo, quod testimonio Vunderi ad Planc. p. 470 in Palat. IX. exflat Sed ut ille et adit deni imitur uni iudices autem et

disciplina mun et scholae, quod ei commune S cum cod. H. Stephani, pro scriptura

Ersuriensis campi et disci linarum in ceteris ibris una Vox disciPlinariam relicta osti tum g 20 quae ix rs et Palat. IX. addita sunt V. Pro huius Periculis lacrimantes adspicere, ita interpolator ille arcensis Vel arbitrio suo correxit vel si sorte

non aderant idque punctis sui indicatum, suopte ingenio confinxit, ut scit heret Pro huius ahit orarites misso contra legem ac consuetudinem disiunctionis v. ad Hereri. IV, 27, 37 verbo adFicere vel consimili aliquo. Alii Ioci et ii plurimi numero ita se ipsi convincunt Operae vel OIOs Vol pervel Se Collocatae, ut in summa saepe

berent alii cod. H. Stepli. sibi alii habercnt Ceteris inanibus v. alii abest. 6. 32 in o. Cliarissim iam et ἐν iam Enctris mestri cis nominis Post nominis addit iactorem; g. 49

non percepta neque Senientiae neque geminationi ratione ante v. lini qui contra Dos Pro huius salute tignabant raddit ira Ceteri: simile e St. quod . 66 perverso sententiarum, quae quidem Uno Orbe includi non Oss Viderentur, ordine ac con-Seculione post v v. e quid Per et im ageretur infersit egit salis facetum illud quidem ac concinnum ne quid ageretur egit , Sed tamen contra risiam sermonis Latini Iongius etiam processit eius temeritas g. 79, ubi mulata universa verborum conformatione pro infinitivis non Donderari, Sed eSS testem apti ex verbo intere3 sub

operam praestitit . 93, qu0d cum in aliis libris misericordia nostra, in aliis estra

invenisset, dis itinctum triamque Nasi divina quadam Virgia I in ianum coegit Scripsitque et mea et estra, quod ne maxima quidem a claniatione Orrenti moveri potitit rellius ut suspicione liberaret g. 78 in V. Vihil erroris erit in causa nec ob

scuritatis, itidices, si ci et obis mitra Per Peliaci Nox, Ea quia graDissima debet Esse,

audietur unus arcensis post graDissima addit et erisfinia, quod si adiecisset Cicero, eodem revolvi ius demonstratio iure argueretur Soloecismus est . 76 ulla gens, in qua Hon modo tot, scd nec unus an crudelis hostis Patriae sit inνentus pro vul

gal non modo tot sed umis: denique quod . 71 ille praebe sua natura ne ita,

ne nequat quidem vi a virtute Sua nitoriam interpolutionem rata Consuetiata Et mitia.

Restant ex hoc onere quin quo loci, quorum ros contra nc ob hant a to ot rellio pro Veri habiti, unus iniuria neglectus, quinius denique eiusmodi est, ut inde liceat de alius Cripturae veritate coniecturam facere. Ac de hoc quidem, Si placet, primum

videamus. XIV, 2 vulgo edebatur At quos viros non solum summa et tirtute et fide, cuius generis in senatu iaculta miaxinta, Sc etiam quos sciebant memoria, scientia -facillini quae dicer critur Cyraequi OSSe; relliu Sprela Lambini, quam ante pro- haverat, manu cia ius gerieris S in Enatu aculta maxima cum scriptum in Ge- Devens iuvenisset cuius generis tu Cyiatu faculta ma.rima est, hoc, quia, ut ait Statile se facillime intercidere poterat, et ipse adsciscere non dubitavit et libi ut idem

per se probabile est in Stimul celero runa librorunt Silenti0, tu in nullo etiam proba

dem quicunque ementitus est, videlicet tu Sapere ibi videbatur, si huius quoque sentet iliae rationem ad dein tempus, quo celera, accommodasset. Sed erat id ipsum

stultis sinium: nam virlulis C id ei nil illis quidem temporibus conranianis senatoriam ac vulgaris fuisse putanda St, ui non sine magna Ossensione animorum id dicturus fuerit Cicero, quod num etiamtum ita SSel, OSSet videri in dubium vocare. Neque vero citi hac consorinatione sententiae quidquam ad integritatem requiriliares uanta al-

tribuli mari na vis esse nihil igitur ut 0pulast qua in die uni ad illiniculo satile a

lus est undorus de Ploiae XVIII, 44. . XLVIII. verbis his: Nec is ego Nunc consilium Freherido tuum, quod ea tribus, quibus hic maxinre Otus, Non edideris: quae mi cui ion malissa Ciant, Certiores in pro Du tu erunt hae orat. XII, 39 quorum satis arguta iusta de in V, 3 7 quorum princeps Aristoteles de Orat. I, 51 222 ut quibuSdam misiani, quod ita nodo recte intellexeris, Si intenta Voce extuleris quibusdam Brut LXXXIII, 28 quoriam Charisius multarum ratiorium Blia, in quibuSOmnibus cum esset aliquid graviter pronunciatum, quo per Se pSum magi emineret, recte verbum milli potuit, non potuit tu illis, a quibus talis causa abii orieret quo iugenere Prravis, Ut iuraui ex militi Dominem, M usingorus de sit . I, 25, 2 Procuratio rei publicae ad utilitaten eo ritin, sui contulisSi Sunt, non ad oriun quibuS Onι- missa Est, Erenda est; et ΙΙ, 9, 14 etcrisquE OPEris est officiis rit id, quod ηυω- latum St, compensandum Eandemque rationem ad sententias quoque condicionales

perlinere videre licet ex Lael. IV, 4 sin auten illa eriora: hil. VIII, 3 9. Atque

etiam homines agrestos, si homines illi ac ora Pecu ris Potius, Marii P - UME-

huntur, si modo haec recte se habent, quae in Optim libro corrupta esse dicuntur. APParet ergo neque recte negaSse advigium de in I, 3, 43 l . l, in relativis sententiis illam voce in ullo modo milli OsSe, et me ipsum in errore suisse, qui Palaest.

ingenium paulo etiam magis perspiciatur, ut hoc loco addendum censuit verbiani salsumque addidit, ita rectum cIcii g. 60 deinde ita a Patronis res cognita est, quippe quo carere sibi videretur in Sententia, quae adiuncta esset alteri huic Primum Omnis

19쪽

24 Pompeianorum colonorumque dissensio delata ad patronos est oldi m eondum dain

coiitecturae SuSpicionem movisse, cui notam fuisse doctissimam de lac re advigii disputationem ex Commentari SeStianae P. 130 uteIligam: Drellium quidem sciebam in hoc erroris genere paene delectari aut cum Lambino celeris quo illius elatis oditoribus, ut ita dicam, decertare. Itaque primus ambinus, qui aliis Ciceronis locis idem ipse opis tulisset, in hac ratione g. 75 Uppeditatam a cod. H. Stephaia scripturam, post a Parcensi constrina lam, non dubitanter recepit hanc: Non cadit, non, inquavι, cadit in hos ΠιOLOS, O in hunc Dudorem, ista SusDicio, ciun celeri li-

est. ii putas istam duplicati0nem ad ullum Ocum minus convenire, quam ad hune,

men abesse demonstraret, colligi denique quidquid dixit Cicero et ad unam iudicii summam refert Certe non putas et istum Gallicanum cum sua sapientia valere iu-hos. Similia menda post illam advigii admonitionem opp. Acad. r. p. 45 et 453 mullis nuper Optimorum librorum auctoritate sublata sunt, velut a lolgi et reg-der Tusc. Disp. V, 28 80. - De altero Oc Sullanae g. 9 rem magis in sensu cuiusque quam in certa ratione lositam intelligo, mi si tibi meam sententiam minus

probavorim id tamen te milii concessurum sperem, coniecturam nos quamvis bonam,

Quam vitam uniuscuiusque τOs, iudices, molite armis spoliatam atque nudatam

detis ipsam ex Osua naturaque facillime crastici, Subito lecti singiquo O POSSe.

Semper mihi dignissimum interpretis ingenio visum est, quod hoc Ioc Post v ad

salutem inculcatum in arcensi est ita hoc enim cum et in extrema sententia antecedenti ita esset collocalum, ut ponte sua auditorum mentibus infixum haereret, et

ne id subito excideret animis, quod ea interposita SSeni, quae OVum nomen, On

dendum sit, esse optime additum illud ita, quod et suo loco positum esse et post

V. Salute Iacile potuisse oblitterari appareat. u igitur ni inus in hac re quidquam

Certi affirmare audeo, eo confidentius dicam Speroque tibi me Persua Surum de tertio loco g. 63, quem totum transcribam, ut a te est ex Od. H. Stephani et Parcensi editus Atque in ea res Per L. Caecilium Sulla accinatur, in qua re S uterque laudandus primi Caecilius, qui id romulgarit, in quo Iratris casum LManc Os

set, quem quia res iudieatas idebatur oluisse rescindere, ut desisteret, Sulla reeteri,

bat, quae taeniat uster Superioribus gibu COΠStituta. Itaque hac ro Milone non

iudicum sentcntiam Sc legis uitiam O rigebat. Ita illi aucta et euieti data dederunt, qua in celeris libris mutila, ut identur, et nulla Senientia habentur sic primum Caecilius, qui id promulgarit, in quo C iudicata videbatur voti sese rescin

deres, ut statiae retiar, Sulla VECtE EPVEhCridit; Prneterea diSCrepantiae scripturae ex

iisdem hae notalae: Caecilium Oxon. C. alat. VII; Promulgaret Oxon. H. g. Salisburo.

edidit ut restituerent denique, ut hanc quoque mentionem Statim cum librorum uio-

moria coniungam, ante V. Nihil a Adicio Ict bat, quo Sententiae inter se apti iis

cohaererent, at addi voluit rellius. Quid igitur plurisne aciendam existimas istius, quem iam dudum raclo, Gallicani manum, quam Scimu etiam maiora molitam uis

ris nomen, verba suo arbitrio transposuit sententiamque Contraxit hanc, inquam, pluris facies, quam vel ambini vel errati vel nescio cuius coniecturam diam De Lambino quidem idem hoc doco habendam, qui dicat se quod fecerit partim coui Oelura duclum pallii ab antiqui libris adiutum fecisse, libros quo illos, Iolaumanos

a veteribus interpretibus, mullo praestat verborum et concinnitale et elegantia Parcensis. Quid tum nempe ille ambin et eius similibus plus vel sapuit vel vidit nec vero tantum, Mi Plane quid Ciceronis ingenio dignum esset assecutus sit. Mihi enim scriptura eius duplici in axime vili laborare videtur: nam nec laudandus est simplicitor Caecilius, quod id Promulgarit, in No fratris Casiam evare OSset, quod si contra rem publicam et salutem communem fecisset, Vel maxime esset reprehen

ei alione: quia res iudicatas Midebatur Moluisse rescindere vi sua coniuncta esse vi- .derentiar uod Cum cita Sit cum me recentiores quidem quidquam altulerint quod modiocrem laudem probabilitatis haberet, nihil equidem omissum arbitratus duce scripturae, quam l lara mem0ra Vi di Screpantia e Sententiae perveni, ut locu in aut nullo

aut hoc modo restitui posse intelligerem Primum Caecilliam, qui ita Domul arat, in quo res iudicatas idebatur Ohiisse rescindere, ut Matrem tueretur, ulti rector Prehcridit Status enim ci Publicae maxime iudicati rebi S continctur. Neqtio ego tantun fratcrri amori dandum arbitror, ut quisquam relinquat . . At nihil de

20쪽

muin, ne quid vehementius a me B0Valum exul e8, fratrem tueretur hoc compendio

do; de indo Promulgarat scripsi, quo ducit librorum ni emoria noni uigaret, quod, si aptum esset ex mente repreheIadenti Sullae, ut voluit ille, quem merit infelicem dicis p. 47. debebat sic dictum qui id minustasset, in quo et uderetur et qs.s deniqueat adscivi ex coniectura rellii, quod ita necessarium duco, ut id ad intelligendam totius loci rationem conferre plurimum exi8limem. Etenim Cicer cuui ita laudare

illi id silentio praeterire quod et ipsum Sullam ab integritate e continentia maxime

commendaret et simul ex parte pertineret ad audem fratris, dic verba ut fratrem tueretur; qui cum Sullae Consilium Paulo longiore PProbatione Pros eCutus esset, qua fratri videretur conatus Sui temeritatem exprobrare tum Vero id opposuit, ii odviti uni eius, quod videbatur, in Virtutem Ouverteret audemque Pietatis per se ambiguam ac nullam vera claude modeStiae cumularet atque exornaret Iacet igitur meo

quid ei iudicj Ferratius, qui his v. si nihil serebat et q8. 0 hiudem, Sed ex usa

plificanda plus etiam temporis et operae consumptum est, quam in laudando Sulla. Denique, ut nihil scrupuli reI in qualur, Si quis forte pronomen desideret a nihil ferebat illo), id, cum Caecilii cogi lationem tanquam subiecit, quod dicunt, animo Conceptam haberet, qui dixisset antea neque ego tantum fraterno amori dandum arbitror nullo sententiae damno misisse Cicero ex istiurandus erit. - Nunc ad ulti unim huius generis Ocum transeamus, quem dixi a te et relli iniuria neglecti m. Duodenim ab uno arcensi proditum est . 7 adiecta praepositione, quam celeri mittunt, sic, intelligetis uriaran quemque illorum Prius a Sua quia quat a Nostra SuFiciones Θsses damnatiam, id ita mihi a Cicoronis consuetudino positi lari vid tur, it 4 nainem illiun, Sive Sua manu correxit, iVe Scriptum BVenit, nou prorSu Contemnen

dunt esse demonstrare possit. AC rituram illia I DII oh SC artam St, quomodo inter

ire atque deleti potuerit praepositio praegre SSO qua PraeSertim cum Veleres editores in hac re vel observanda vel nolanda non ita diligentes fuisse constet. Quod si quis

defendere velit Vulgntain memoriam, non quo Se multum trih Her no et Vianderi decret Var Lecit. p. XVII. - verba sunt Essendlii de Orat. I. p. 24 . sed quod ablativi nostra susPiciora diversam SSe rationem contendat, tanquam SuSpici ipsa da- innet nulla re interposita. Vila noli te ins cis Iton intellexerit claudicare misere com

testimonio adhibitos ita ratione habita imo et ita et sus icio tanquam damnan

tium PerSonne inducuntur, qua una ratione sit, ut Sua rationi et concinnitatis et acuminis datas constare possit. Quam quidem concinnitalem verboriam clam studiose

collSectatum S Se Ciceronem, ut saepe recedere a vulgari more loquendi, quam illam

relinquere mallet, non est quod tibi dicain, qui ipse de hac re exposuetis Stili V.

14. p. 66. XXXIII, 2. p. 165 Ddde, Si lacet, ea, quae Scripsi Al Cic. p. 4 ed. ait.: cum hoc autem Ioco, quem nun tra CtBINUS, CommodiSSime contondetis de orat ΙΙ29, 126 ut ei nihil neque a natura denegatum eque a doctrina non delatum esse Ῥideatur. laque, quantum in me St, non committam posthac, ut ex hoc loco quidquam ira si dii petatur ad impugnandum egregium ilIud PraeCeptum, cuius in dies Dagis

elucet veritas optimi cuiusque libri auctoritate confirmata. IXam, ut hoc afferam, in

III, 4, ais 13, 25. IV. 13 19), nunc plerique emendali Ieguntur coniunctis Orollii et Balleri peris. duos rellatos esse doleo, quoruna alter III, 4, Priam pridem a

GrOnovi erat gregie restitutu S in altero, qui St eadem Sectione Paulo infra hoc:

ordiri licebit et a principio et ab insinuatione et iisdem rationibus, quibus

in iudiciali causa haud scio an tertium mel, quod innes ibri tueantur, ita possit recte defendi ut adverbii Oc positum esse censeamus ea vi , . qua dicitur etye ma-

Xune, vel inprimis, similia. Quae nuper ex Cicer0se pr0luli exempla Nipperdeiug

ctis gentibus et pro Sulla XX, 56 non modo ob causam, sed etiam necessariam CauSam, eorum in priore ad cunctis gentibus illud transferam, quod in tota terra usu venit in posteriore non dubito reponere sed etiarra ob eccSSariam causam:

praepositio enim sacili errore milli potui propter ob et et particissarum similitudinem; et addita est in xon. H. Sed Nipperi eius, Si codicum in hac re auctoritalem mordicus tenere voluit, poterat etiam alia Dominare, ut de in IV, 9, 22 si neque irtus in ulla nisi sapiente nec felicitas ere dici potest Verr. IV, 27 60. Veni nunc non iam ad iurium, Non ad Maritiam, ori ad uviditatem, Sed eiusmodi facinus quorum allor Uidem rasso li Diem Iaboret aram pilum D Dique non est quod

peritis dicam, in hoc genere non esse reserenda eiusmodi exempla, qualia sunt de

yropter ahιtem nisi ream gratias egit - Summa dispulationis huius, quae in recensendis aestimandisque versata est libri arcensis additamen iis huc redit, ut ex

multis Ocis, quibus eum integriorem cognovimus vulgaribus Odicibus, dia relinquantur, qui non Videantur ad interpretis vel correctionem vel coniecturam revocari posse ex Coniecturi nute in item duae Sint, altera non pessima, altera bona. Age vero in Omillendis vocabulis qualis sit illius praestantia consideremus.

quibus eiusmodi libro inspicere licuit, testimonium sumamus. Accedit, quod in ea

parte rationiS, quae S in Od. Ersuriens integra servata, arcensem illum non plane dissimilem sui, quod quidem ad hoc genus altili et millendorum ei horum, depre

liendimus. Itaque eum ut paucis describam, qualis sit, in hac re videmus vel cimi