장음표시 사용
191쪽
c0nlarmati administri sacrorum, facilius inter se retineant eam, quae 0pus est ad sancti muneris ossicia rite utiliterque 0beunda, c0n00rdiam. Quare, nihil equidem detrahentes dec0llegiatae ecclesiae dignitate, nihil de h0n0rum insignibus et privilegiis ean0ni00rum, N0s motu pr0pri0 aut0Π0miam, qua Deeanatus Sancti Michasilis in f 0r0 usque adhuc utebatur, ab0lemus; eamque c0llegiatam ecclesiam, Capitulum, Decanum, adiectamque Decanatui scholam seu Seminarium ordinariae iurisdictioni Archiepiscopi Lucani subiicimus. Praeterea, quod t0tius dioecesis utilitas vehementer exigit, eamdem Scholam seu Seminarium Seminario archiepiscopali in omnibus iuris et oecon0miae rati0nibus, quae ad gubernati0nem administrati0nemque spectant, perpetuo coniungimus.
qu0tquot igitur sunt, qui cuiusvis generis b0na eidem Scholae sive Seminario Sancti Michadlis legata assignatave, fiduciae titulo, p0ssident, univers0s et singulos, sub p0enis in iure
canonico statutis, adm0nit0s volumus, ea 0mnia bona tradant
Arohiepiscopo; oui Ν0s eisdem b0nis utendi in comm0dum singularis Seminarii di0ecesani p0testatem facimus: remota quavis excepti0ne aut praetextu, abrogatis etiam deletisque consuetudinibus contrariis, nec obstantibus c0ncessionibus aut decretis Decess0rum Ν0strorum, ceterisque in contrarium facientibus quibuscumque. Datum Romae apud S. Petrum, die v Augusti MDccccn, Pontificatus Nostri anno quart0.
192쪽
ravissimo ossicii munere deiungimur, eoque iamdudum Ea vobis d0bito, quibus post latam legem de Gallicae Reipublicae Ecelesiaeque discidio edictur0s Nos tempori significavimus, quid ad tuendam c0nservandamque istic religi0nem lact0 0pus esse arbitraremur. Equidem exspectationem desiderii vestri ut produceremus usque adhuc, n0n m0d0 magnitudo et gravitas huius eausae fecit, sed illa etiam singularis saritas, qua Vos Vestraque 0mnia, pr0 immortalibus nati0nis in Ecclesiam meritis, pr0sequimur. - Damnata igitur, ut debuimus, imprisa lege, id e0nsiderare diligentissime coepimus, ullamne demum eiurdem praescripta legis relinquerent Nobis saeuitatem ita ordinandae in Gallia religiosae rei, ut sacrosancta principia quibus Ecclesia nititur, nihil detrimenticaperent. In quo visum Ν0bis est, v0s etiam Galliae Episcopos adhibere in consilium universos; indict0que vestr00mnium conventu, h0o ipsum vobis maxime, de quo con-Dj0jtjrso by. de
193쪽
sultaretis, mandavimus. Nunc autem, cognitis c0nsultis vestris,
exquisitis complurium Cardinalium sententiis, re diu et multum Ν0bisuum meditata, magnisque precibus impl0rat0 Patre luminum, 0mnin0 videmus faciendum, ut qu0d ipsi sere ad unum 0mnes censuistis, idem Nos Apost0lica auct0ritate c0nfirmemus. Itaque de cons0ciati0nibus civium, quales, divini cultus exercendi causa, lex constitui iubet, sic decernimus, nullo eas pacto c0nstari p0sse, quin sanctissima iura, quae ad vitam ipsam Ecclesiae pertinent, violentur. - Dimissis Vero00ns0ciati0nibus istis, quas pr0bare Nos quidem e0nscientia 0ssiuii pr0hibemur, opportunum videri potest experiri, an liceat, earum l000, aliqu0d aliud institui c0nsociati0num genus, qu0dsimul legitimum sit et canonicum, atque ita lab0ri0sissima, quae imminent tempora, cath0licis Gallis defendere. Profecto tam sollicit0s atque anxi0s ista Nos tenent, ut nihil magis; atque utinam spes affulgeat, si n0n b0na, at aliqua tamen,p0sse Ν0s, divino salvo iure, id inire experimenti, ut dilect0s fili0s tantorum mal0rum metu liberemus. At qu0niam, hac manente lege, spes istiusmodi nulla 0stenditur, istud alterum c0ns0ciati0num tentare genus, negamus fas esse, usque dum legitime certoque n0n constiterit, divinam Ecclesiae constit ti0nem, atque immutabilia R0mani Pontificis et Episcoporum iura, e0rumque in b0na necessaria Ecclesiae, praecipue templa, p0testatem, incolumia per consociationes easdem et tuta semper lare: contrarium velle Nos, nisi religionem ossicii deserendo, atque interitum Ecclesiae Gallicae conficiendo, non
194쪽
d0que religioso cultui operam detis. Nec vero hac tanta in re tamque ardua passuri sumus N0stras desiderari partes. Utique licet absentes c0π0re, c0gitati0ne tamen atque anim0 vobiscum erimus, v0sque c0nsili0 atque auctoritate 0pp0rtune iuvabimus. quapr0pter anim0se suscipite, qu0d, suadente Ecclesiae patriaeque vestrae am0re, imponimus Vobis Onus: ceterum c0nquiescite in b0nitate providentis Dei, cuius tempestivum auxilium non defuturum Galliae, omnino confidimus.
Iamvero quibus criminationibus religionis hostes decreta haec mandataque Nostra sint excepturi, non dissicile est pr0spicere. 00ntendent persuadere p0pulo: nequaquam Nos Ecclesiae Gallicae salutem spectasse tantum; aliud etiam, alienum religi0ne, habuisse pr0positum: invisam Nobis esse in Gallia sormam Reipublicae, eiusque evertendae N0s gratia velificari studiis partium: ea Nos abnuisse Gallis, quae n0n invito M0stolica Sedes aliis concessisset. Ista Nos et similia, quae, ut licet e certis quibusdam indiciis cernere, late ad irritand0s animos spargentur in vulgus, iam nunc indignando denuntiamus esse salsissima, vestrumque, Venerabiles Fratres, et b0n0rum omnium erit redarguere, ne scilicet imperitos ignar0sque decipiant. - Ν0minatim vero quod ad illud attinet, faciliorem se alibi Ecclesiam impertivisse in ea a simili, m0nstretis 0p0rtet, h00 eam secisse, quum diversa pr0rsus
Verterentur momenta rerum, quumque praesertim divinis Hierarchiae rationibus aliquo saltem mod0 consultum esset.
Quod si quaepiam Oivitas ita ab se segregavit Ecclesiam, ut plenam ei communis libertatis copiam secerit, liberumque in propria bona arbitrium reliquerit, n0n un0 quidem
195쪽
n0mine iniuste se gessit, sed tamen in conditione Ecclesiam o0llocasse dicenda est non omnino intolerabili. Verum multo secus agitur hodie res in Gallia: ubi iniustae huius legis o0nditores instrumentum sibi comparasse n0n tam ad separandam a Republica Ecclesiam, quam ad opprimendam Videntur. - Ιta, studia pacis prosessi, c0n00rdiamque p0lliciti, inserunt religioni patriae bellum atr0x, iniectisque ace
rimarum c0ntentionum facibus, cives cum civibus committunt, quanta cum perniole ipsius reipublicae, nem0 n0n videt. Studebunt profecto certaminis huius et e0rum quae secutura sunt, malorum in Nos transferre culpam. 8ed quisquis saeta sincero iudicio aestimaverit, quae Ipsi etiam in Litteris Encyclicis et Rhementer Nos attigimus, diiudicabit, utrum N0s reprehendendi simus, qui, alias ex aliis perpessi iniurias t0leranter, dilectae nationis causa, ad ultimum c0acti sanctissimos Apostolici ossicii transire termin0s, ne Vimus p0sse; an p0tius tota in eis culpa resideat, qui cath0lici nominis invidia ad haec usque extrema pr0Vesti sunt. At enim catholici ex Gallia h0mines, si vere suum Nobis 0bsequium studiumque praestare volent, ita pro Ecclesia oontendent, quemadmadum eos monuimus, constanter nimirumae sortiter, nihil tamen seditiose violenterque laciend0. Ν0n vi, sed constantia, tamquam in arce iustitiae collocati, frangent aliquando inimicorum contumaciam: intelligant ver0, quω diximus iam iterumque est dicendum, ad hanc se victoriam nisuros frustra, nisi summa inter se coniunctione in tutelam religi0nis conspirarint. Νostram habent de nefastae legis usu sententiam: sequantur, ut oportet, volentibus animis; et,
196쪽
0Meant, 0bseoramus, ne quis quem propterea 0ssendat, qu0d melius viderit. Quid c0nsentientium voluntatum c0nnex rumque Virium o0ntentio p0ssit, mature capiant ex adversariis d0cumentum; et quo pacto his licuit nequissimam civitati imponere atque inurere legem, e0dem nostris tollere eam licebit et extinguere. - Ιn tanto Galliae discrimine, si quidem universi omnes, quotqu0t maximum patriae bonum summa sibi ope tuendum putant, Nobiscum et cum Episcopis suis et inter se coniuncti, pr0 religi0ne, quo m0do opus est, elaborabunt, non solum non desperanda Ecclesiae Gallicae salus est, sed sperandum brevi lare, ut ad dignitatem prosperitatemque pristinam resurgat. Nos, quin Nostris satisfacturi sint praescriptionibus et votis, minime dubitamus: interea divinam benignitatem conciliare vobis omnibus, patr0cini0 confisi MARIAR ΙΜΜΑcΠLATAE, impense studebimus. Auspicem caelestium munerum ac testem paternae benevolentiae Nostrae, Vobis, Venerabiles Fratres, universaeque Gallorum genti Apostolicam Benedicti0nem amantissime impertimus. Datum Romae apud S. Petrum, die x Augusti, in sest08ancti Laurentii Martyris, anno MDccccn, Pontificatus Nostri
197쪽
VENERABILI FRATRI MICHARLI FELICI, EPISCOPO TREVIRENSIUM AUGUSTAM TREVIRORUM
VENERABILIS FRATER SALUTEM ET AP08T0LICAM BENEDICTI0ΝΕΜ
piso0pum altiorem vigilantemque ann0s quinque et viginti in Epis00patu persedisse, ista quidem talis est laustitas e qua non m0do fideles et Clerus v0luptatem pedicipiant, sed Nos etiam, in primis, gaudium hauriamus. Illos enim si ad habendam beneficiorum gratiam mem0riam0vet paternae actuosaeque Praesulis industriae, qui, lactus serma gregis ex animo, e0s in Christo aluit, rexit, lavit, N0s item, ex hac suprema cathedra univers0 praep0sit0s ovili Christi, consideratio operum Antistitis eiusdem per-m0Vet, suadetque munerari praemiis et laude Episcopi pr0- merita. Tua ideo laetitia, Ν0stra aeque laetitia est; n0bis namqu0 utrisque quum, pro n0str0 cuiusque munere, 00Π- credita Trevirensium sit ecclesia, eadem plane praebetur adc0n80landum animum caussa, ex e0 derivata pr0sectu, unde Dj0jtjgsd by VIOOQ le
198쪽
tuam per h0s annos di0ecesim nobilitatam conspicimus. Quapr0pter pleno ex c0rde libentique voluntate tibi gratulamur, illudque vehementer gaudemus, n0n deesse tibi, sicuti iubet ossicium, a fideli p0pulo et a sacro ordine significationes hon0ris atque eas singularem in m0dum praestantes. Honor tamen potissimus ac perennis et per se ipse valde eloquens e lab0ribus erumpit tuis atque ex omne genus institutis, quibus, post non laetabiles ecclesiae istius dies, aurora istic est excitata aevi iucundioris. Habeas igitur V0lumus, a Nobis etiam, pignus animi benevolentis plaudentisque, ob eamque rem quum antea publice pr0fitemur participare N0s iubilares laetitias voluntate pr0pensissima, tum eam tibi largimur gratiam ut quo die s0llemnem mem0riam es peracturus initi regiminis dioecesis tuae, p0pulo p0ssis auctoritate Nostra benedicere, ita quidem ut qui istiusmodi exceperint gratiam, Indulgentiam plenariam queant, servatis servandis, lucrari. Auspicem ver0 caelestium d0n0rum Ν0straeque dileetionis testem Ap0st0licam tibi Benedictionem, peramanter in Domino impertimus. Datum Romae apud 8. Petrum, die xx mensis Augusti ann0 MDccccΠΙ, Ρ0ntificatus Ν0stri quarto.
199쪽
gregia vos quidem st0retis opinione studi0rum: sed non
min0rem quam doctrinae, esse in vobis humanitatis laudem, vestrae Nobis declararunt communes litterae. Ex his gratissime vos affect0s cognovimus erga Apostolicam 80dem ob vetera in gentem vestram merita P0ntificum rom n0rum, qui nobilis istius Αoademiae auctores bonique la t0res extitissent. Quam gratiam n0n satis v0bis suit privatim Nobis pr0fiteri: cupitis in luce etiam ac celebritate h0minum esse testatam. Itaque benigne Nos, ut per saecularia, quae appetunt, Academiae sollemnia participes laetitiae Vestrae Velimus esse, rogastis. Nos vero ossicium istius-m0di, tant0 praesertim cum studio Nobis delatum, libentes amplectimur; ob eam qu0que causam, qu0d ad illustrandam pertinet nativam romani Pontificatus vim, civilis ipsius cultus Dj0jtjrso by. de
200쪽
effectricem. Instituto autem vestro ampliora in dies optamus incrementa: precamurque ex animo Deum, ut vestrorum studiorum dirigens cursum, vos in omni disciplinarum genere essiciat veritatis compotes, persectaque Nobiscum caritate coniungat. Datum Romae apud S. Petrum, die xxv mensis Augusti, ann0 MeMVI, Pontificatus Nostri quarto.