장음표시 사용
221쪽
IE a ego multa tuae levitaris dura timebam, Hac tamen excepea Cynthia, perfidia.
Adspice me quanto rapiat Fortuna periclo: Tu tamen in nostro lenta timore venis. Et potes extemos manibus componere crines,
Et longa aciem quaerere desidia; Nec minus Eois piaris variare lapillis, Ut formosa novo quae parat ire viro lAt non sic Ithaci digressu mota Calypso Desertis olim fleverat aequoribus. Multos illa dies incomptis maesta villis Sederat, iniusto multa locuta salo ;EL, quamma nunquam posthac visura dolabat ma tamen longae conscia laetitiae. Alphesiboea suos ulta est pro coniuge fratres, Sanguinis, cari vinculam it Amor. Nec sic Esonidem rapientibus anxia ventis Hypsipyle vacuo constitit in thalamo. Hypsipyle nullos post illos sensit amores, ut semen Emonio tabuit hospitio. Conjugis Euadne miseros elata per ignes, occidit, Argivae fama pudicitiae.
Quarum nulla tuos potuit con erim mores,
Tu quoque ut fieres nobilis historia. Desine iam revocare tuis periuria Verbis, Cynthia, & oblitos parce movere Deos Audax ah nimium, nolixo dolitura periclo, Si quid soli tibi durius inciderit. Multa privi vaso labantur gumina ponto, Annusac inversas duxerit aut vices ;
222쪽
Quam tua sub nostro mutetur pectore curar
Si quodcumque voles, non aliena tamen ,
Quamve mihi viles isti videantur ocelli, Per quos saepe mihi credita perfidia estis Hos tu iurabas, si quid mentita fuisses, Ut tibi suppositis exciderent manibus. Et contra magnum potes hos attollere sol a Nec tremis adminis conscia nequitiaeqQuis te cogebat multos pallere colores Et fletum invitis ducere luminibus meis ego nunc pereo, similes moniturus amantes, o niuiis tutum credere blanditiis.
OUAE siseram magnis olim patefacta triumphis
Ianua Tarpeiae nota pudicitiae ;Cujus inaurati celebrarunt limina currus Captorum lacrymis humida supplicibusqNunc ego nocturnis potorum saucia rixis, Pulsata indignis saepe queror manibus. Et mihi non desunt turpes pendere corollae Semper, ε exclusi signa iacere faces; Nec possum infamis dominae defendere noctes Nobilis, obscoenis tradita carminibus: Nec tamen illa suae revocatur parcere famae Turpior,' saecli vivere luxuria. Has inter gravius conor deflere querelas supplicis a longis tristior excubiis. Ille meos nunquam patitur requiescere postes, Arguta referens carmina blanditia: Ianua vel domina penitus crudelior ipsa,
223쪽
Cur nunquam reseram meos admittis amores, Nestia uti vas reddere moea proces Nullane finis erit nostro concessa dolori
Tristisi in tepido limine somnus erit'
in mediae noctes, me sidera prona jacentem. Frigidaque Eoo me dolet aura gelu. Tu sola humanos nunquam miserata labores, Respondes tacitis mutua cardinibus. utinam traiecta Ma mea Vocula inin, Percussas dominae vertat in auriculas lsit licet e saxo patientior illa Sicano, sit vina ferro durior, chalybo; Non tamen illa suos poterit compescere ocellos, Sumet di invitis spiritus in lacrymis.
Nunc iacet alterius relici nixa lacerto; At mea nocturno verba cadunt Zephyro. sed tu sola mei, tu maxima caussa doloris, Vivi meis nunquam, ianua, muneribus ἔπι non ulla meae uesit petulantia linguae, Quae solet iratus dicere trita locorvi me tam longa raucum patiare querela sollicitas trivio pervisitare moras. At tibi saepe novo deduxi carmina versu,
osculaque impressis nixa dedi gradibus.
Ante tuos quoties Verti me, pernia, postes Debitaque occultis vota tuli manibus ille ,, si quae miseri novistis amantea, Et matutinis obstiepit alitibus. sic ego nunc dominae vitiis, semper amanis
Finibus, aeterna differor invidia.
224쪽
π Tmeritis, se mihi Ca re salvo visam ominat ineratis litore -- ---min eum assim prosum et , Ruinata, venti ἔν an placatae veniat alma pedicata
Haeccine parva minum iunia Meua nem
G tamen in melius tam c- eme '--3Sat tibi sit inmae nox de inimi ad an poemis siccis mea fim reponerem lis ossaque nulla tu nostra tenere με ah perear, quiramaque rates, ac in paramis Primus, di inminam te sociae iter. Nonne fuit melius dominae Per in re ossim. Quamvis dura, tamen rara puella fitit a Quam si ignoris circumdata litora silvis Cernere, M optatus at aerere Tmdaridas νIllic si qua meum sepellissent ma dolorem, Ultimus dii in stare amore lapis ,
Illa meo caros donasset famem crines, Mollisera tenera pon et O rps an meum exuemo inmiser et ege a mnan Ut mihi non ullo pond e terra ret. At vos aequoreae mola Doride natae,
Candida selici silvite vela in o. si quandis vestias labens Amor attigit undas. Mansuetis simio parcite litoribus,
225쪽
Et vacuum Zephyri possidet aura nemus.
- et Occustos proferre impun dolores, Si modo sola queant saxa tenere fidem. Unde tuos primis repetam, mea Cynthia, fas sino mihi das flendi, Cynthia, principiiunt
Qui modo felices inter numerabar amantes, Nunci amore te cogor habere notam. Quid ranciun meruia quae te mihi erim i uin aeta nova tristitiae causia puella tuae t sic mihi te reseras levia, ut non altera nostr Limine formosis intulit ulla pedes. Quamvis muta tibi dolor hic meas aspera debet, Non ita saeva tamen venerit ira meas ut cibi sim merito semper furor, tua flendo Lumina delem turpia sint lacrymis. An quia parva damus uinto signa calore Et non ulla meo clamat in ore fides Vos eritis testes, si quos habet arbor amores, Fagus,, Arcadio pinus amata De Ah quoties teneras resonant mea verba sulatumbras, Scribitur, vestris Cynthia corticibus l tua uuae peperit nobis iniuria, curas, Me inrum tacitis cognita fiunt ribus omnia consuevi timidus perferre superbae Iussa, neque amato facta dolore queri: Pro quo, Di vivi sentes,, frigida rupes, Et datur inculto tramite dura quies; Et quodcumque meae possunt narrare querelas Cogor ad argutas dicere solus aves.
226쪽
sed qualiscumque es, resonant mihi Ciminia, silvaes Nec desere tuo nomine sina vacant. θ' '' -- ELEGI et T. . AD CYNTHIAM. ΤΟ ego nune tristes vereor, mea Cynthia,
Ne moror extremo debita fatalogo eae ne ria tuo careat mihi Mura amores in timor est ipsis durior exeouiis. Non adeo leviter nostris puer asit ocellis, Me meus oblito pulvis amore vacet. Illi Phylaeides fueundae coniugis heros Nou potuit caecis immemor esse locis sed cupidus falsis attingere gaudia palmis, Thenalis antiquam venerat umbra domunia Illi quidquid ero, semper aua dicar imago et Traiicit, fata litora magnus Amor. Illic formose.veniant chόrus heroinae, Quas dedi Argivis Dardana praeda viris amarum nulla tua fixerit mihi, Cynthia, forma Gratior e tellus hoc ita Justa sinat. Quamvis te longae remorentur iam senectae, Cara tamen lacrymis ossa futura mias: Quae tu viva mea possis sentire favilla. Tum mihi non ullo mors sit amara loco. Quam vereor, ne te contemto, Cynthia, busta Abstrahat a nostro pulvere iniquus Amor; Cogat, invitam lacrymas siccare cadentes lFlemini assiduis certa puella minis. Quare, dum licet, inter nos laetemur amarum, Mon satis est ullo temtore long . amori.
227쪽
-- mmmmmmmmm-mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmum.
ΗΟ pro cominu te, Galle, monemus amore, Id tibi ne vacuo defluat ex animorsaepe imprudenti fortuna occurrit amanti, Crudestis Minyis dixerit Astisius. Est tibi non infra speciem, non nomine dispar Thiodamanteo proximus ardor Hylae. Huic tu, sive leges umbrosae sumina silvae, Sive Aniena tuos tinxerit unda pedes, Sive Gigantea spatiabere litoris ora, Sive ubicumque vagosuminis hospitio; Nympharum semper cupidas defende rapinasi Non minor Ausoniis est amor in Dryasin./Ne cibi sit duros montes εο seisida saxa, Gassis, neque expertos seniper adire lacu, rQuae miser ignotis error perpessus in oris Herculis indomito fleverat Ascanio. Namquς ferim olim Pagasae navalibus Argo
renam longe Phasidos isse viam,
Et iam praeteritis labentem Athamantidos undisi Mysorum scopulis applicuisse ratem. in manus heroum placitis ut constitit oris, Mollia composita litora fronde tegit. At comes invicti iuvenis processerat ultra Raram sepositiri uerere sontis aquam.
Hinc duo sectati fratres, Aquilonia proles, Hunc super, ethes, hunc super, Calais, oscula suspensis instabant rarpere palmis, oscula lalterna ferre supina fuga. Ille sub extrema pendens secliaditur ala, Et volgere ramo submovet insidiaα
rim Pandioniae cesse senus Orithyiae:
228쪽
Ah dolor ibat Hylas, ibat Hanua in 'me erat Arganthi Pegae sub vertice montis Grata domira nymphis humida Thyniasinimam supra nulli pendebant debita curae Roscida desertia poma sub arboribus ueri circilin irriguo rursebant lilia prato Candida purpureis ista papaveribus rQuae modo decerpens tenero pNeriliter unges, Proposito florem praetulit ossicio iEt modo formosis incumbens nescius undis, Errorem Mandis ardat imaginibus. Tandem linurire parat demissis flumina pilaeus,
Innixus dextro plena trahens humero.
Cuius ut accensae Dryades candore puellae, vitatae solitos destituεre choros, Prolapsum leviter facili matere liquorer Tum sonitum rapto corpore fecit Hylas.
Cui procul Alcides iterat responsa , sed illi
Nomen ab extremis fonti rara aura resertiuis, o Galle, tuos monitis servabis amorea, Formosum nymphis credere tutus Hylam.
GALLU ouor Tu TU, qui consortem properas madere casum, Μiles ab Etruscis saucius aggeribus ; id nostro gemitu turgentia tumaria torques Pars ego stim vestrae proxima militiae sic te servato possint gaudere parentes, Haec soror Acca tuis sentiatia lacrymis, Gallum per medios ereptum Cisaris enses, Effugere ignotas non potuisse manus.
Et quicumque super dispersa invenerit os Montibus Etruscis, hae sciat in mea
229쪽
Meris, pro nostra semper a ratia. si Perusina tibi parriae sunt ma sepulam Italiae duris funera temporibus, Cam Romana suos egit custoedia cives r Si mihi praecipia pulvis Etrusea dolor, Tu projecta mei perpesta es membra propiarius, Tu nullo miseri contegis ossa sisto; γProxima supposito contingens Umbria, noue genuit, terris fertiti uberib o
No lum Calliopa, non huc mihi cantat Apollo: Ingemumnobis Ips puella facit.
230쪽
sive togis illam fulgentem incedere Cois, Hoc totum e Coa veste viaiunen erit; seu vidi ad frontem sparsos errare capillos, Gaudet laudatis ire superba mi, uetive lyrae earmen digitis percussit ebusnis, mramur, fitiales ut premat arte manus Seu cum poscentra somnum declinat ocellos, Invenio caussaῆ mille pestis novas 3 seu nuda erepto mectan luctatur amieri, Tunc vero longas condimus Iliadas ; seu quicquid fecit, sive est quodcumque Iocita, Maxima de nihilo nascitur historia. Quod mihi si tantum, Maecenas, fata dedissent, Ut possem heroas ducere in arma manus ;Non ego Titanas canerem, non ossan Olympo Impositum, ut coeli Pelion esset itera Non veteres Thebas, nec Pemam nomen Homeri, Xerxis imperio bina eoque vada 3 Regnave prima Remi, aut animos Carthaginis altae, Cimbrorumque minas, & bonefacta Mari Bellaque, resque tui memorarem Caesaris 3, tu inire sub magno cura secunda sores. Nam quoties utinam, aut civilia busta Philippos, Aut canerem siculae classica bella uinae , Eversosque socos antiquae gentis Etruscae, Et Ptolen e litora capta Phari, Aut canerem AEgyptum, ε Nilum, cum tractus in
septem captiris debilis ibat aquis;
Aut regium auratis circumdata colla catenis, Actiaque in sacra currere rostra via; Te mea Musa illis semper contexeret armia, Et simia, posita pace fidele caput. Theseus insemis, superis testatur Achilles, Hie Ixioniden, ille Menoetiaden.
Od neque Phlegraeos Iovis Enceladique tumulara Intonet Masinis pectore Callinuchusa