Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

31쪽

Seori diligis hoc pudet fateri.

Nauti te non viduas iacere noctes, Nequicquam tacitum cubile clamat,

Sertis, ac syrio flagrans olivo; Pulvinusque, peraeque hic, di ille Attritus, tremulique quassa lecti Argutatio, inambulatioque. Nam mi ista ipsa valet, nihil tacem Cur non tam latera existula pandas, Nec tu quid facias ineptiarum Quare quicquid habes boni, malique,

Dic nobis 3 Volo te ac tuos amores Ad coelum lepido vocare Versu.

I I. AD LEs 3IAM ra quot mihi basiationes. I Tuae Lesbia, sint satis , superque Quam n us numerus Libus arenae Laserpicisiris iacet Cyrenis,

oraclum Iovis inter aestuosi Et Batti veteris sacrum sepulcruma Aut quam sidera multa, quom tacet nox, Furtivos hominum rident amores et Tam te basia multa basiare, Nesano satis, & super Catullo est, Quae nec peruumerare curiosi

Possint, nec vivi sistinare lingua.

32쪽

Musam Catulle, desinas ineptire,

Et quod vides per1sse, perditum ducas Fulsere quondam candidi tibi soles, Quom ventitabas, quo puella ducebat Amata nobis, quantum amabitur nulla. Ibi illa multa tam iocosa fiebant, Quae tu volebas, nec puella nolebat. Fulsere vere candidi tibi soles. Nunc iam in non volt, tu aeque inepte, is, nolis Nec quae fugit, sectare, nec miser Vise, Sed obstinata mente perser, obdura. Vale puella , iam Catullus obdurat; Nec te requiret, nec rogabit invitam At tu dolebis, quom rogaberis nulla. scelesta, ere, quae tibi manet ita Quis nunc te adibit quoi videberis belli Quem nunc amabis quotus esse diceris rQuem basiabis' quo labella mordebis b

VE, A rima omnibusvi meis amicia

Antistes mihi millibus trecentis , Venistine domum ad tuos penateis, Fratreisque unammos, tuamque treme

33쪽

Venistia o mihi nuncii beatit

amete incolumem 'udiamque Hibertas Narrantem loca, is , Mi ues, Ut mos es tuus ; applicansque collum aucundum, os , oculosque tua labor. o, quantum est hominum beatiorum. Quid me laetius est, beatiusve i

D VARO ET AE IUDAM teai. VA, VI me meus ad sitos amores Visum duxerat,ia soro otiosum: Mortillum, ut mihi tum repento visum ea, Non sane inlepidum, nec invenustum. Huc ut Venimus, incidere nobis Sermones varii in quibus, quid eme Iam Bithynia 3 quomodo se haberet Et quonam mihi profuinet aere pondi id, quod erat, nihil, neque ipsis-Met Praetoribus esse, nec coh6tri4 Cur quisquam caput unctius referret a praesertim, quibus esset inruinator Praetor, non facerent pili cohortem. At certe tamen, inquiunt, quod illic Natum dicitur esse, comparasti Ad lecticam homines. Ego, ut puer unum me facerem beatiorem, Non, inquam, mihi tam sitit malisia, ut, provincia qui mala incidisset, Non possem octo homines parare tecto Atiu nullus erat, nec hic, nee illic, Fraetim qui veteris pedem grabatila collo a conlocare posset.

34쪽

a CAT 'ILLI LIBER

He Illa, ut decuit cimediorem, Q eso, inquit mihi, mi Catulle, paulum Istos commoda ; nam volo ad Serapin Deferri. Mane, inqui puella: Istud , quo modo dixeram me habere, Fugit me ratiori meus sodalis Cinna est Cayus, is sibi paravit: Venis utrum illius, an mei, quid ad mequior tam bene, quam mihi pararim. Sed tu insulsa male, molesta vivis, Per quam non licet esse negligentem. x Ioan puxiuM ET AURELIUM.

FU Ra, WAureli, comites Catulli,

sive in extrem0s penetrabit Indos, Litus ut longe resonante Eoa Tunditur unda: Sive in Hircanos, Arabasque molleis, Seu Sacas, sagittiferosque Parthos , Sive qua septemgeminus colorat AEquora Nilus: sive trans altas gradietur Alpeis,

Caesaris visens monumenta magni,

Gallicum Rhenum, horribiletique, ultimosque Britannos: omnia haec , quaecunque seret voluntas Coelitum, tentare simul parati, Pauca nuntiate meae puella

Non bona di ;Cum suas vivat, aleatque Inachis,

35쪽

os simul complexa tenet trecemos, Nulltun amans vere, sed identidem ommum Ilia rumpens. Nec meum respectet, ut ante, amorem, Qui illius culpa cecidit, velut prati Ultima flos , praetereunte postquam Tactus aratro est.

MARRUci NE Asini, manu sinistra

Non belle uteris in joco, atque vinos Tollis lintea nestigentiorum. Hoc susum esse putas sugit te, inepter Quamvis sordida res, invenusta est. Non credis mihia crede Pollioni Fratri, que tua furta vel talento mutari velit est enim leporum Disertus pater, ac facetiarum. Quare aut hendecasyllabos trecentos Dipe , aut mihi linteum remitte, Quod me non movet aestimatione, Verili est μνημόσυνον mei sodalis. Nam sudaria setaba ex Hiberis Miserunt mihi muneri Fabullus, Et Verannius haec amem necesse est , Ut Veranniolum meum,m Fabullum.

36쪽

Si tecum attuleris bonam, atque magnam Coenam, non sine candida puella, Et vino, o sale, Womnibus cachinnis. Haec si, inquam , attuleris, venuste noster, Ccenabis bene nam tui Catulli Plenus sacculus est aranearum. Sed contra accipies meros amores, seu quid suavius, elegantiusve est rNam unguentum dabo ouod meae puelsae Donarunt Veneres , Cupidinesque ;Quod tu quom olfacies Deps rogabis , Totum ut te faciant, Fabulle, nasum.

B C M. Ni te plus oculis meis amarem, Iucundissime Calve, munere isto missam te odio Vatiniano. Nam quid feci ego, indue sum locutus,

Cur me tot male perderes poetis ZIsti Dii mala multa dent clienti, Qui tantum tibi misit impiorum. Quod si ut suspicor hoc novum, ac reperium, Munua dat tibi sulla istierator,

37쪽

Non est, mi male, sed bene ac beate , Quod non dispereunt tui latisres.

Dii magni, horribilem, sacrum libellum l

em tu scilicet ad tuum Catullum Histi, continuo ut die periret Saturnalibus optimo dierum. Non, non hoc tibi, salse, sic abibit: Nam si luxerit, ad librariorum Curram scrinia Caesios, Aquinos, summa omnia colligam Venena, Ac te his suppliciis remunerabor. Vos hinc interea valete, abite Illuc, unde malum pedem tulistis,

Aureli veniam per pudentem, ut, si quicquam animo tuo cupisti, Quod castim xpeteres, wintegellum, Conserves puerum mihi pudice: Non dico a populo nihil veremurinos, qui in platea modo huc, modo illis

In re praetereunt sua occupati ;Veris a te metuo, tuoque pene, Infesto pueris bonis, malisque, Quem tu, qua lubet, ut Iubet, moveto Quantum Vis, ubi erit soris paratum. Hunc unum excipio, ut puto, pudenter, Quod si te mala mens, furorque mors In tantam impulerit, sceleste, culpam,

ur nostrum insidiis caput lacestas,

38쪽

A te tum miseri, malique isti, Quem attractis pedibus, patente porta, Percurrent raphanique mugilesque.

AD AURELIUM ET FURIUM.

PAEoa cina o ego vos, winrumabo, Aureli pathice, & cinaede Furi Qui me ex versiculis meis putastis, Quod sint molliculi, parum pudicum. Nam castum esse decet pium po stamissum versiculos nihil necesse est; qui tum denique habent salem, ac istorem, Si sunt molliculi, ac parum pudici, Et, quod pruriae, incitare vomunt, Non dico pueris, sed his pilosis, Qui duros nequeunt movere lumbos. Vos, quod millia multa basiorum,ostis, male me marem putatis Si qui sorte mearum ineptiarum Maores eritis, manusque vostras Non horrebitis admovere nobis, Predicabo ego vos, inrumabo.

An COLONIAM. OCO O r A, quae cupis ponte ludere longo, Et salire paratum habes ; sed Veteris inepta Crura ponticuli assulis stantis, inredivivus Ne supinus eat, cavaque in palude recumbat r

39쪽

Sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,

In quo vel salis, subulis , sarta suscipiantur ;Munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus. Quemdam municipem meum de tuo volo pontelae praecipitem in imum, ' caputque pedesque Verum totius ut lacus, putidaeque paludis Lividissima, maximeque est profunda Vorago.

Inmisissimus est homo, nec sapit pueri instat Bimuli, tremula patris dormientis in uiua: Quoi quom sit viridissimo nupta flore puella, Et puella tenellaeo delicatior hordo, Ascrvanda nigerrimis diligentius uvis; dere hanc sinit, ut lubet, nec pili facit uni, Nec se sublevat ex sua parie, sed velut aluus In fossa Liguri jacet subpemata securi, Tantundem omnia sentiens, quasi nulla sit unquam Talis iste meus sitim nil videt, nihil audit, Ipse qui sit, utrum sit, annon sit, id quoque nescit

Nunc eum olo me Diuo ponte mittere pronum, si pote stolidum repente excitare veremum, Et supinum animum in gravi derelinquere cimo, Ferream ut soleam tenaci in voragine mula.

x VIII.

Am Au RELIUM. Ava et ur, pater esuritionum, Non tarum modo, sed .' aut fuerunt.

Aut sunt, aut aliis erunt in annis, Paedicarς cupis meos amores Nec clam: nam simul es, iocaris una, Haeres ad latus, omnia experiris.

Jfrustri ; nam insidias miri instruent

40쪽

Tangam te prior inrumatione. Atqui , id n faceres satur, tacerem

Nunc ipsum id doleo, quod esurire meus-met puer, & sitire discet. Quare desine, dum licet pudico, die finem smas, sed inrumatus, xl x v M. Surram in iste, Vare , quem probe nosti. Homo est venustiis, Micax, urbanus, tilemque longe plurimos facit versus. Puto eme ego illi millia aut decem, aut plura Perscripta nec sic, ut fit in palimpsesto

Relata , chartae regiae, novi libri, Novi umbilici, lora rubra, membrana Derecta plumbo,, pumice omnia aequam, Haec quom legas tu, bellas ille, & urbaniuSusianus, unus caprimulgus, aut λειπ

Rursus videtur tantum abhorret, ac muta

Hoc quid putemus esse' qui modo scurra, Aut si quid hac re tristius videbatur, Idem inficet est inficetior rure, Simul poemata attisit neque idem unquam AEque est beatus, ac poema quom scribit, Tam gaudet in se, tamque se ipse miratur, Nimirum omnes fallimurri neque est quisquam. Quem non in aliqua re videre Susianum Possis suos quoique attributus est error;

ae noli videmus uranticae quid in tem est