장음표시 사용
91쪽
rs F Sexti Decretalium liber. ij. Titu. xj.
Ontingit in nonullis ecclesiis de earum consuetudine 'obseruari, ψ nec ipsarum prplati ccum primo ad eccle- I sas ipsas accedunt admittutur, nec canonici crem det recipi edis ibide nouis canonicis agitur aliter recipiun 'tur in ipsis: nisi iuret statuta & coietudines ipsaru ecaclesiaru, scripta & non scripta,inuiolabiliter obseruare. v Inter Iaicos etia in multis ciuitatib' castris,& terris,in suis potestatibus,rectorib' vel officiali brassumeciis,cosuetudinis morb'irrepsitu potestates,rectores, & officiales h moi, ad potestarias,rectorias reosticia eadem nisi prius seruaturos se statuta ipsoru locoru et ausa iuraverin nullatenus admittatur. v Quia vero in statutis cosuetudini. iap supra dictis,interdit aliqua repetiutur illicita seu impossibilia vel obuiatia ecclesiasties libertati ne sub tali generalitate iurandi,
lic iurati b' peccam occasio prpbeaturictim iurametum non me
esset iniquitatis vinculit,institutu hae gnati costitutione alaru perisculis obsistere cupietes, prscipimus a quibuscu* scietib' cotineri in prsdictis c5suetudinibus & statutis,illicita impossibilia vel libertati ecclesiastics obuiatia,iurameta limoi aliquaten' non prrstari. Et ra ha iurameta ea in tetione facieda vel facta,ut etia illicita vel impossibilia, seu ecclesiasties libertati obuiatia obseruetur cum etia sub tali intelloe prsstari no possint absin diuing maiestatis offensab decerni. mus in limoi illicitis i possibilib',seu libertati ecclesiasties obuiatib'no seruadarquin potius pro ararum salute, si sub forma prsdicta vestimili aliquos ignorantes prsdicta illicita seu ipossibilia .el libertati ecclesiam cs obuiatia iitrare contigerit, ad obseruam duntaxat licitapogibilia & no obuiatia libertati ecciesiastics, iuratium reserti debet intelio. ' Declaramus quom iurameta sub hinoi generalitate quali. tercum H sub qualicum verboru forma prsstita vel prsstada,ad licita possibilia & libertati ecclesiastics non obuiatia,tatum exledi: ipsos iurates ad alia per praestationem iurameti limoi non teneri. si Bonifacius. viis. et Per eccle assicum iudicem ordinarium loci. eompellitur iudex fecularAecclesiastica censura hucanonicum, quod ad prouisionem ansemarum statutum est, seruare. Capitissumit. T Icet muliereS,quae alienationibus dotium εc donationum Optata nuptias cosenti ut non cotrauenire, sprio iurameto firmates sedi re iurametum limoi non vi nec dolo praestitum, de iure canonico teneanturrquia tamen quidam iudices seculares eas contra proatas alienationes audiunt, quis eis constet legitimὰ de hmoi iuramento. Nos animarum periculis obviare voletes, eosdem iudices ad seruadum hoc ius canonicum,per locorum ordinarios censura ecelesiasti eca decernimus compellendos. si Idem.
ςHecliu post sacramentum ponens ubi respondes contraria diriare
nisi rationabiliter excusetur uelut periurru ; confirmatione repelli tur. Idem si noe fecerit procurator ipso mandunte, i ratum habent
CVm in positionibus super electionis tuae negocio post iuramentum in causa praestitum a te datis seu responsionibus, quas adpositiones
92쪽
stiones tui aduersarii fecisse dignoscetis, reperiatur eontrarietas manifesta:tibi tanqua perium cnisi iusta causa sc rationabilis te excit et I super ipsa electione perpetuum silentium imponi debebit. Idem fiet si cie expresse mandante, vel etiam ex post facto sciente,
ac ratum habente seu non reuocante positiones, aut resposiones mavismodi contrarias tuo nomine tuus secerit procurator.
a De exceptionibus. Titu. xit.
Innocentius quartus in concilio Lugdunen.
QS, flant dicta huius decre.Primo petiit areneam, o itu antiquio consistutionis causam. Secundd dici qUd reus, qui conta octoremia excomuicatione recipit,ut ipsum rapinat ab agendo, debet ipsitur
excommunicationis spretem, Inomm excomunicatoris exprimere, Tualebunt. Quarto,quod ultra duas uices haec exceptio non opponatura
nisi ex ea a.Quintd, qu3d si onponitur poβ rem iudicatam, impeditur
executa sententia nihild minus ualet.Sexta dicitur,quia iudeae pullice excomminiculum,reo non oppon Ate ex sus officio debet ab agen/do repsere.Ioan. and. capitulum primum. Mi Ia consideratione statuit mater ecclesa, P maioris exc5
lmunicationis exceptio, in quacuq parte iudicioru opoposita, lites disserat, & repellat agentes t ut ex hoe maaligis censura ecclesiastica timeatur,comunionis periculalleuitetur, contumacis Vicium reprimatur,&excomunia Meati c dum a comunibus actibus excluduntur I rubore cum si ad humilitatis gratiam, di reconciliationis affectum facilius inclineturi sed hominum succrescente malicia,quod prouisum est alvemedium,tedit ad noxam. Dum enim in causis ecclesiasticis steque. eius haec exceptio per maliciam opponitur, contingit interdum de. ferri negocia,& partes fatigari laboribus 8c expensist proinde quia morbus iste quasi eo munis irrepsit dignum duximus communem adhibere medelam. v Si quis igitur excommunicationem opponit, speciem illius,& nomen excomunicatoris exprimat, sciturus ea rem se deferre debere in publicam notionem, quam intra octo dieru spa cium c die, in quo proponitur miniis computato probare valeat apertissimis documentis.Quod si non probauerit, iudex in causa is cedere non omittat: reum in expensis, quas actor ob hoc diebus illisse secisse docuerit,praehabita taxatione condemnans. v Si Uero post. mogdm instantia durate iudicit, di probationis copia succedente, de eadem exc6inunication vel alia excipiatur iterii, 8c probetur actor
in sequentibus excludatur,donee meruerit absolutionis gratiam oboeineretiis quae praecesserunt nihilo minus in suo robore duraturis. 7 Prouiso,cP vltra duas vices haec non opponatur exceptioiprstersis excommanicatio noua emerserit,uel euidens, εc prompta proba
tio superuenerit de antiqua. v Sed si post rem iudicatam talis exceptio Propo turrexecutionem impediet,sed sententia,quae praecinae
93쪽
Sexti Decretalium liber. ii. Tit. xiii
non miniis robur debitum obtinebit. eo tamen saluo, ut si actor eri VIde. g. communicatus sit publicῆ,& hoc iudex noueriti quandocum c etsi notadu .i1. de hoc reus non excipiat iudex ex officio suo actorem repellere noqa. de An postponat. si Bonifacius octauus.
ςM. Fon. si Exceptio rei iudicatae per ecclesiasticum iudicem admitti debet in foro seculari Ue conuersMoa. And. Lapitulum.ir. Cum quidam seculares iudices c du coram eis excipitur de re per
ecclesiasticum iudicem iudicata,in easu, quo ad eum pertinet co gnitio de c5suetudine,vel de iure recusent excipientes audire,in deo rogationem iurisdictionis ecclesiastics N contemptus Decernimus ut per censuram ecclesiasticam ab iniquitate coerceantur huiusmodi, H ad admittendu exceptionem eandem c ubi alias de iure debet adomitti a locorum ordinariues compellantur. η Similiter ecclesiastici iudices si coram ipsis excipiatur de re per secularem iudicem iudica.ea exceptionem ipsam admittant, in iis, quae animarum pericul0m non inducunt: per superiores suos cnisi lac in animaduersione deahita castigandi.
pruricriptioribus sufficit bona fides, Ubi ius commune, vel promsumptio non rn contra praescribentem, alias debet allegari titulus σprobari: nisi sit praescriptio,cuius contrarii non extat memoria: hoc di/. cit Asta. And. capitulum. i. Piscopum,qui ecclesias, M decimas, quas ab eo repetis proponit clicet in tua sint constituis dioecesi se legiti. me praescripsi se, allegare oportet ccum ius commune contra ipsum faciat huiusmodi praescriptionis titulit,ia probare. I Nam licet et,qui rem praescribit ecclesa- meam,si sibi non est contrarium ius commune,vel cora Ia eum praesumptio non habeatur,sufficiat bona fides: ubi tame est
ei Ius commune contrarium,vel habetur praesumptio contra ipsum,
hona fides non sufficit,sed est necessarius titulus, qui posset lati causam tribuat praescribendi . Nisi tanti temporis allegetur praestri Ptio, cuius contrari, memoria non existat. α Idem. si Privatus ipso iure,uel per Iementiam bonit, critie tenet a Romanae. Per eccle uia alatis ecclesis,illa minori Jacio centrem annsrum contra Romana. sia Romδ uel quadraginta cotra alias no praestribi Filii autem haereti ori,pina itellige catholici putabatur, bona paterna stra Romanam, I alias occissius pnaliter praescribunt spacio quadraginta annorum. idem in extransis. IOZ
ad despoli Q I qui coxigetibus culpis,vel excessibus ab eisdem comissis nistione poti O quae a Romana F vel ab aliis tenent ecelesiis,sint per sententiam, licis ime vel ipὶ iure priuati: statuimus, ut in appraehendendis, vel occupandi a te spe dis,postea qu1docum bonis eisdem, nullus c licet leges humanae su per hoc alia tepora statuere videatur ipsis ecclesiis temporis lapsus audieti a s obsistat, nisi cotra ipsam Romana ecclesia celenaria, vel cotra ecclo
.FOP. sas alias quadragenaria praescriptio legitime sit completa. v Si post
94쪽
monem haereticora qni dΞ viverent catholici putabatur bona Ip. soru a catholicis eoru fidiis, vel nepotibus,aut extraneis, quibuscum pacto quadraginta annoru fuerint bona fide posset sat sancimus eos, super bonis huiusmodi cetia si ad Romana peruenire deberent ecclesam in hoc casu non esse ultoruis molestandosiqua ἔ illi,quoru bos Ma fuerant,nunc detegantur haeretici extitisse.
GDe sententia & re iudicata. Titu. xiii
si Innocentius quartus in concilio Lugdunen. Iud ,qui contra iustitiam, T contra conscientiam aliquid in iudi/cio fecerit in gravamen partis,per gratiam, uri per sordes i condent/nandus e si parti laese in aestanationem litis, per annum esὶ fu esus. N perpriud si medio rempore ingerat se diuinis, nisi papa cum ipsis dispens'IoεAnd. capI.
iv m aeterni tribunal iudicis illum reum n5 habeat, que iniuste iudex condemnat, testate prophetat nec damna. bit eum cli iudicabitur illi. v caueant ecclesiastici iudi .ces,ta prudenter attendant, ut in causaru processibus, nil vendicet odiu, vel fauor usurpet,timor exulet, praes miti, aut expectatio praemis iustitia no euertat, sed sta. ra gestent in manibus,tances appendant squo libramine,ut in ornanibus,quae in causis agenda fuerint, praesertim in cocipiendis senteati s ec ferendis,prs oculis habeant solum deum:illius imitante ς exe. Plum, qui querelas populi tabernaculu ingressus ad dominii resere. hat,ut secundu eius imperium iudicaret. v Si quis autem iudex ecclesiasticus,ordinarius, aut etiam delegatus fanas sug prodigus, A pro. Pril persecutor honoris, contra conscientiam, δc contra iustitiam in Araua me partis alterius in iudicio,quicsi secerit per gratiam, vel per ordesi ab executione ossicis per annu nouerit se suspensum, ad mismationem litis parti, quam Isserit nihilo mimi s condemnandus. v Sciturus, i si suisensione durante damnabiliter ingesserit se diuis Dis, irregularitatis ae laqueo se inuoluet secunda canonicas sanctiosa est 1 qua non nisi per summum pontificem poterit liberari, saluis aliis constitutionibus, quae iudicibus malὰ iudicanti blas poenas in exunt 8c infligunt. Dignum est enim, ut qui in tot praesumit offende Te,poena multiplici castigetur. si Idem sacro praesente concilio, ad memoria sempitema.
α Papa imp ratorem deponere potes ex eatas legitimis . hoc dicit
secundum Paulum. capitulum.H. A D apostolicsdietestatis: 5 .i. Sand cum dura querraru commotioo no nullas professionis christianae suincias diutius afflixisset,nos ad Federicii prscipuum principem secularem, huiusmodi dii sensionisia tribulationis authorem a felicis recordationis Grego. pa. ix. proca decessore nostro , pro suis excessibus anathematis vinculo innoda. eum, speciales nuncios,ia magnae aut horitatis Viros,videlicet venerabiles fratres P. Alba. M Hu. Sabinen. episcopos, ac dilectu filium Gulielmum basii cs. xit .apostolorum presbyterum cardinalem, qui salutem
laritas, Mun tapse. rit origine
95쪽
Sexti Decretalium liber. ij. Tit. xiiii.
salutem aetabantur ipsius,duximus destinandosi facientes sibi epos ni per ipsos, i nos di fratres nostri quantii in nobis erat pace pex
omnia lecu habere,nec non cu omnibus hominibus optabamus, Pa rati sibi pacem & tranquillitatem dare,ac mundo etiam uniueris. Et quia praelatorii clericorum omni uila alioru, quos detinebat ca rivos, ta omniu tam clericorum,quam laico ru,quos coeperat in P S,restitutio poterat esse pacis plurimu inductiva,eum, ut illos restitueret ccu hoc idem,ta ipse, si sui nucis, antequa ad apostolatus o cati eiurnus officiu promisissent rogari & peti ab ipio fecimus per eosdem rac proponi insuper, v isdem pro nobis parati erant audire,
S tractare pacem,ac etia audire satisfactionem, qua facere princeps vellet de omnibus, pro quibus erat vinculo excoicationis astrictus, di offerre, praeterea, i si ecclesia eum in aliquo contra debitus pserat quod no credebat parata erat corrigere, ac in statum debitu resor mare. s Et si diceret ipse, i in nullo contra iustitiam Isserat ecclesia, vel vi nos eum contra iustitia ipsissemus, parati eramus vocare reges,Prs latos, di principes,ta ecelesiasticos,il seculares ad aliquem tutum Iocum,ubi per se, vel per inlenes nucios coueniret i eratq; parata ec
clesia de cosilio, cocilii sibi satisfacere si eum ississet in aliquo, ac re uocare sententia,si qua contra ipsum iniuste tulisset,& cu omni mansuetudine Zc misericordia cquatu cu deo di honore suo fieri poterat recipere de iniuriss & offensis ipsi ecclesiae suisq; per eu irrogatis, satisfactionem ab eo volebat, & oes amicos suos sibi et adhrrentes in Iace ponere plena securitate gauderetvt nunsi hae occasione pos . - ent aliquod subire discrimen. Sed licet sic apud eum pro pace pa
ternis monitis,& precu curaremus insistere lenitate. v Idem tamen Pharaonis imitatus duritia, M obturans more aspidis aures suas, pre ces huiusmodi 8c monita, elata obstinatione, ae obstinata elatione despexit i propter quod non valentes absq; graui offensa christi eius iniquitates amplius tolerare, cogimur urgente nos conscientia iura animaduertere in eundem. si Et ut ad praesens de csteris eius scelestibus taceamus, quatuor 3rauissima qus nulla possunt tergiversatio vide.ca. ne cflari comi sit. v Deierauit enim multoties , pacem quondam nutare.vl inter ecclesiam N imperiit reformata,temerd violandor 5 d. v Per. l. tam c. petrauit sacrilegiii,capi faciens eardinales sancts Romanae ecclesiae, M.t,si auo. ae aliatu ecclesiaru praesatos,& clericos religiosos,& seculares veni. s.fin. T de entes ad concilium,quod idem p rsdecessor noster duxerat conuoca
arti. N Bar. dumi&.s s De hsresi quoq; non dubiis & leuibus,sed dissicilibus NLl.si sit. S euidelibus argumentis,suspectus habetura H .i. s Praeter haec regnude verbo. Siculae quod est speciale patrimoni ii beati Petri, H ide princeps ab D.Fonta. apostolica sede tenebat in Dudu 3 iam ad tantam in clericis N laicis exinanitione seruitutem redegit, . eis pcens penitus nihil habenti hus, & omnibus exinde sero probis eiectis, illos,qui remanserui ibi dem sub seruili quasi coditione vivete, ae Romana ecclesiam c cuius sunt homines pricipaliter 8c vasallia offendere multipliciter, & ho si liter impugnare copellit. v Posset etiam merito reprehendi, mille quidem sartoru annua pensionem c in qua pro eodem regno ipa ecclesiae Romanae tenetur per noue annos, di amplius soluere prs
96쪽
termisti. I Nos ital super prsmissis, H qua pluribus aliis eius nefandis excessibus cum fratribus nostris,& sancto concilio deliberatione praehabita diligenti ceum Iesu christi vices,licet immeriti teneamus in terris,nobisis in beati Petri persona st dictu. Quodc sim ligaueris Mat.xus.
super terra,ligatum erit 6c in eptis memoratu principem,qui se ini. perio & regnis,omnim honore dc dignitate reddidit, tam indignumiqui ppter suas iniquitates adeo ne regne vel imperet est abiectus, suis ligatum peccatis,& abiectum, omnitet honore, ac dignitate pri. Datu i domino ostendimus,denunciamus, Sc nihilo minus sentet iando privamus omnes,qui ei iuramento fidelitatis tenentur adstricti, a iuramento huiusmodi perpetuo absoluentest authoritate apostolica
firmiter inhibendo, ne quisq decstero sibi tan si imperatori vel regi,
pareat 8c intendat. Decernendo quouibet, qui ei deincepq velut ini' peratori vel regi,consilium vel auxilium praest terint,seu fauor i paso facto ex comunicationis sententiae subiacere. Illi aute,ad quos ira eodem imperio imperatoris spectat electio, eligant libere successo . rem . s De praefato Siciliae regno Suidere curabimuS,cum eoru demifratrum nostrorum consilio,sicut viderimus expedire.
Q Ide praeceptori hospitalis sancti Ioanis Hierosoly. in Hispaniatae
comendatori,ae fratribus domus de cum aria, hospitalis eiusdem .prtit rem certa causa expressa, si tua causam no probat uc bittaicet alia probet maxime postmodfi mergentem. I s. an. capciti. A Bbate sanei &.I. Abbas de Bonefac.pro se & conuentu suo prooponens, locum de Rosellis esse praedicti monasterii iure domi. nil, vel quasi , 8c cum suis finibus ex largitione regis Artagonice ad ipsum monasterium pertinere: petiit adiudicari eidem monasterio locum ipsum,& vos exinde amoueri. η Allegabatur autem pro parte vestra, . iacta vobis donatio de praedictis valida existebat, quis illa sub sarracenorum, tunc existerent Potestater quia non simpliciter,sed sub conditione fuere donata, videlicet si ad manus fidelium deueni. Tent. In quo calta concelso poterat,ia debebat habere vigoremt quia ips donationi rerum donatarum natura , vel qualitas non obstabat, 8c salubre ae laudabile quidem erat spectare, ae praestolari tempus, quo illa christianorii dominio subdereturr quare moκ com peruene runt ad ipsos, erunt ad vos totaliter deuoluta. multdm quom distabat,ari ipsi monasterio de Bonefac. vel praedicto monasterio Pomleti ab eodem rege facta donatio fuisseti quia 8 si liquebat praedicta monasterio Populeti ab ipso rege , ac ab illo abbati & conventui de Bonefac. fuisse collatar non tamen ob hoc constabat dictum restem ipsi monasterio de Bonefac. illa donasse vel mandasse donari. v Nec pro eo in voluit 8c statuit, ut aedificaretur ibi monasterium, poterat .ec debebat intelligi eum praedicta,vel eorum aliqua construedo ira nasterio donauisseicii illa potios sua viderecur intentio,vt cquia prγntum monasterili Populeti,tot 5c tantorum bonorum largitione distabat abbas & couentus ipsius pro sua suorsin salute monasterium
comuere teneretur, praesertim quia monasterio, quod nondum erat, aliqua fieri donatio no valebat. v Priemissa vero concessio ficta mo onasterio de Bonefac. ab abbate M couenta monasteris Populeti, nul Ium
97쪽
Sexti Decretalium. lib. ij. Tit. xvij.
Ium prorsus ei videbatur afferre suffragium,pro eo potissim ,Φ post Iitem contestatain, M processum iudici, facta fuerati sicut clare pate. hat ex instrumento praefato. unde tam ius cst quod in praedictis i p. si inonasterio de Bonefac.ex concessione huiusmodi competebat ira iudicio minimὰ deduxisseti invia videri non potest illud venisse,ω post modum accidit pronunciari utim super petitis non poterat ex eadem. s Pro parte autem altera dicebatur, i cum rex ipse sua Obi tale,ac studio,ab infidelibus loca conquisiverit supra dicta, donatio aut, vel patris ipsius prius facta de illis,cum ad cultum fidei peruenis
rent,regem eundem, quo ad haec sic per eum postmodom acquista, obligare non potuiticum sua propria facta et sent, ta viderentur ab aliis bonis hireditariis separata. s Porro prsiata concessio facta monasterio de Bonefac.a monasterio Populeti, licet post acceptum iudicium causaest processum interuenerit i prodesIe tamen ta valete do bai,cum pro actore quod de iure suo ex causa idonea,quis super. uenienti appareat) satis sufficere videatur,satis 3 esse, si prout ser Matur in reo intersit ipsius tempore sententiae proferendae. v Sed ad haec pars vestra respondit, . cum tam suprὶ dicti aut donatio, si locorum acquisitio praemissorum, fuerint nomine regni factsi memoratus rex donationem seruare huiusmodi tenebatur . s caeterii prae dicta monastarii Populeti concessio, monasterio de Bonefa auxiliaαxi non poterat in hac parte: quia cum quis egit ex aliqua certa & speciali causa,ec postea siue alia,sive similis ei quam exposuit accidat, vioderi non potest illa in iudicio deuenisset cuin iudex tuc prospicere ac
attendere debeat diligenter,an ex ea omnino eadem , quae prius ex Pressa extitie, utpote, quae tunc etiam competeret,anoris intelio sit data. v Secus autem cum egit vel petiit in genere, nullius certς, vel specialis causae faciens mentionem: videlicet quia generaliter foreὸ proposuit aliquem obnoxium esse sibi, vel ad se iure domini I, veIquasi rem aliquam pertineret tunc enim hoc praecipuὰ est inspiciendum iudici,an sufficienter vel minimo, de iure vel intentione c5stet actoris . unde si de hoc ex causa etiam post modum accidenti lique ali potest & debet iudex c etiam fi appareat minus iusto a principio Drid actum suum exinde animum in forinare. Quoniam,8 si petitu
erit indebitὸ, non ob hoc tamen miniis valuit & tenuit iudicium subsecutumi nec illius acta vel gesta, propterea minus valida extite, xunti nec etiam iudex ipse cognita taliter veritate,pronunciare in cotrarium pol ut cum libera conscientia 5c secura. No prodesset etiam multum reo, si tune fortΦ in ipsum ex huiusmodi superuenienti eati. sa, condemnatio non ferreturi cum mox alio instituto iudicio foret ex illa merito condemnandus.Vnde dc si actori suam eκ superuenienti causa intentionem sufficiat fundauisse , cum egit aliqua causa spe cialiter non expressallaciis tamen est si certam 8c specialem in sua peeione subiunxerit, nisi postmodum intentionem suam ex eade pror fas c quam prida expressit tunc etiam competenti causa landarit. v Quare tam memoratus alabas monasteril de Bonefae. proposue. xit 0pefatum locum de Rosel. cum suis terminis ad ipsum monaste.
rivin ex praedicti regis largitione spectate, nec de aliqua facta ipfi
98쪽
monasterio super hoc ab eodem rege concessione docuerit, ostende. xit autem donationem quondam factam illi de his ab abbate 8c conuentu monasterii Populeti,quae nec in sua petitione fuerat expressa, nec etiam ante factar n3llum profecto commodum ex ea reportare debebat. η Prs fatus igitur cardinalis prsmissis omnibus,3c aliis,qughincinde fuerunt proposita diligenter auditis, ac utriusi partis me. xitis gqua iustitiae lance discussis,prudenter attendit,id quod prrdi cti abbas & couentus de Bonefac. ipposuerunt: intentione videlicet actoris,ex iis,quae post litis cotest.accidunt posse fundari,ea in debeora in iudicium deuenire) tunc lecti habere cucut congrue allegatum est supra videlicet quado ex certa di expressa causa specialiter non est actu. Ex iis enim,qus post inchoatu iudiciu eueni ut, quado causa fuit exposita specialis,nec debet nec potest iudicis animus ad prose. rend1 sententia informarit quia cu ceris caula lacta est metio, utpota donationis, vel venditionis ut alterius specialis, oportet incepti iudicis lepus attendi,ut liquido cognoscatur,an tuc interfuerit acto. xis propter illa,qus speciale comitantur causam,dc necessario adesse debet, oeluti locus 8c lepus,& huiusmogi,qur sunt solicite attedenaea,ta sine quibus causa vacua ta inualida celaretur. Sed cn est in se. vere absin alicuius caula declaratione petitii, non sic oportet accepti iudicis lepus inspiciiquia no requirutur,nec sunt opportuna, nec at. videBat. tendi pollunt huiusmodi comitatia in hoc casu. Et Iicet aliquibus in. l. 5c ara . curiosis qui de iis,qus no multu expediut 0pa disceptat aliter lar eade. g. a. san appareat, quado actu est causa aliqua no expressais utili' tam si ctiones. Quidetur negocia tali expediri copedio, si per quada exacta subtilita. de excep. te Iogo dispedio prorogarii praesertim cu nonulla utilitate cornu rei iud. F. ni cotra iuris asperitate ex squitatis masuetudine tolerari noscatur. v vide.l. si unde ide cardinalis cosideras, ipsi abbas ta couentus de Bonefac. te. g. fi. T. no i auertit largitione sup his regia legitime sibi facta, ex qua spe. de plo acicialiter vos impetere videbatur,ab huiusmodi eoru de abbatis 5c co. I. non poetientus in petiti 5e, de madato nro prshabito fratru nostroru cosilio, videri. Quos duxit sentetialiter absoluedo S. si Nos istitur cardinalis eiusdem de iudulententia rata habentes,ea authoritate apostolica cofirmamus. e Bonifacius octauuS.
etsi l liuribus iudicibui nes arbitris,unκs alii ir praesentitus 9 madantibus)per uerba pluralis numeri ferat fontentiam 1 tenet fonten tia. Uretio autem pronuncianda es per uerba singularia . hoc dicit Ioan . And. capitalum. iiii. Cum ab uno arbitroru vel iudia, c alis f prssentibus 5c mandan.
tibus scripta sententia recitatur i habetur perinde ac si simul eisset ab omnibus recitata. s Oportet tame,ut is, qui recitat n5 utatur verbis singularis numeri, sed plurali si ut dicat, Nos tales iudicea vel arbitri pronuciamus,seu statuimus in huc modu. e Licet secos in electione temetur,in qua cui censeatur euidentius unica,& cdisa est ab uno vice OIm csiue per compromissum,siue per scrutini v rcedat electionis pronunciatio per verba singularis numeri iacienda.
99쪽
Sexti Decretalium. lib. ij. Tit. xv
cponit tres Osus nulli aris sentemneto a primo unum casum excirru.hoc dicit. Ioan. And. capitulum. N T si sententia definitiva postsi scripta fuerio debeat a iudice, nora
zab alio de scripti recitatione proferri alias,nec nomen sententis mereatur haberernec ab ea sit appellare necesse episcopo tamen inubpropter dignitatis prerogatiuam, ampliori couenit honore fulgere sententiam ab eo serendam licebit adinstar illustrium personasic per alium recitare. s Sententia,quam scriptam edi, a iudice litigatoribus non recitari,vel quam ab ipso stando non sedendo proferri contina Sit,nullius penitus est momenti.
I De appellationibus. Titulus. xv.
Innocentius.iui .m concilio Lugdunem
er Appellans ad papam in iudicio,vel extra, appellare debet in scri/pturis causam exprimere apostolos praere. Si uult o petit appetaiatus .principales persomeprr se, uel prr procuratores inoructos fu prr principali sccedere debent ad papam .In appellationibus afente/tia definitiva interpositis,nil mutatur.o tu utrim contra facienti ponitur poma.Ioannes Andreae. Capitulum λ
lectos. I Sancimus igitur,ut si quis in iudicio vel extra, i super Interlocutoria, vel gravamine aliquo ad nos duo, i Xerit appellandum i causam appellationis in scriptis afai gnare deproperet, petat apostolos,quos ei praecipi s mus exhiberi. In quibus appellationis causam septi mat,& cur appellatio non fit admissa,vel si appellationi sorsan ex saperioris reuerentia fit delatum .s post hoc appellatori secundum to corum distantiam personarum Sc negocii qualitatem tempore perse cutionis indulto, si voluerit appellatus, ta petierit, principales peris nae per se,vel per procuratores inmuctos, m mandato ad agendi H cum rationibus 8c munimentis ad causam spectantibus, accedant ad sedem apostolicam sic parati,ut si nobis visum fuerit expedire)fi nito appellationis articulo, vel de partium voluntate omisso, proce datur in negocio principali,quantum de iure potent 8c debebit s lis quae in appellationibus a definitivis sentet iis interpositis antiquit statuit,no mutatis.s Quod si appellator,quae praemissa sitiat, no ob semet treputabitur non appellans,ia ad prioris iudicis redibit examein expensis legitimis condenandus. η Si aute appellatus cotempserit hoc statutu an tan si in contumace ta in expensis, si in causa qua tum a iure permittitui procedatur. Iustii est equid ut ineu iura in surgant,qui ius 8c iudicem M partem illudit. η idem.
WIudex,qui rem fatur,statuit copetes topus arbitris ad fini da catlysam: quo Hamo si finita non fuerit,in principali procodi LI snd. A. LEgitima suspicionis caiisa contra iudicem assignata,& arbitris tipartibus secunda sormam iuris electis,qui de ipsa cognoscant, saepe contingit,sp ipsis in idem conuenire nolentibus,nec tertis ad uocantibus,cii quo ambo vel alter Orsi procedat ad decisione ipsius negocii vi tenetur,iudex proferat excoicatiois sententia cotra ipsostquam ipsi
100쪽
quam Ipn tum propter odium tum Propter fauorem partium diu.
eius vili pendunt: quare causa ipsa Plus debito prorogata, non proaceditur ad cognitionem negocis Principalis. I Volentes igitur morutio huiusmodi necessariam adhibere medelami statuimus, ut ipsis ars tris per iudicem competens terminus praefigatur, intra quem in idem conueniant,vel tertium concorditer advocent cum quo amho vel alter eorum eiusdem suspicionis negocium terminare promarent. Alioquin iudex ex tunc in principali negocio procedere non omittat.
PIdem GDe officiali episcopi non ad episcopumded ad archiepiscopum appellaturi capitulum.ui. Romana ecclesia:&. cum suffraganeorum Remen. ecclesiae,suo arum s ossicialium qui generaliter de causis ad ipsorum forum Pertinentibus, eorum vices supplendo cognoscunt unum & idem consis otium sue auditorium sit censendum rati ipsis ossicialibus noad dictos suffraganeos cne ab eisdem ad seipsos interponi appella. tio videatur sed de iure ad Remen. est curiam appellandum.
pubdito episcopi ad ipsum no ad archiepiscopum appellaturaitis aliud esset de consuetudine. hoc dicit. Q Ab archidiaconis vero alijs. inferioribus praelatis, suffraganeis subiectis eisdem,& eorum officialibus, ad suffraganeos ipsos de, & non ad eandem curiam comissis dictis suffraganeis) appel. Iarimis aliud Remenss ecclesae de consuetudine competat in hac
WArchiepiscopus eausam appellatiois ab epist/m interpositae ηδ drabet committere, uel partes citare,nis in appellatione probabilis causa fit expressa.
Q cum autem ad praefatam cutiam ab eorumdem suffraganeorum vel suorum ossicialium audientia fuerit appellatum,Remen. archie. Piscopus qui pro tempore suerit vel officialis ipsius nullatenus in appellationis causa interpositae, ante definitivam sententiam citent partesmec etiam aliis illam committent,appellationis eiusdem causa probabili seu legitima non expressa. QSi negetκr per ancuationem negocium deuolutum. non inhibebit archieposcopus iudicem principalis causae procedormnis prius de de tresutione constiterit. hoc dicitias vero vocatis partibus,vel nullatenus, aut no intra decem dies Post interlocutoriam,vel definitivam sententiam appellatum fuisse, seu aliquid aliud simile,sim non esse per appellationem ad eundem archiepiscopum vel eius ossicialem deuolutum negocium proponaeurii idem nisi prius ipsis constiterit causam ipsim, ad eos totaliterfuisse delatam prohibere,ne in causa illa, vel ne ad executione Pro
cedatur sententiae non Prssumant.
QSi dicitur eae inius Za causa appet Iasiim, chiepiscorus inbibere nopotest nisi prius recepta appetiatior, ut probabili incipiat cognoscere,