Epistolarum Paulli Sacrati canonici Ferrarien. libri sex. Ab eodem tertio recogniti. Nonnullis ad eum additis doctissimorum & eloquentissimorum virorum. Paulli Manutij, & M. Antonij Mureti ..

발행: 1582년

분량: 430페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

aos PAVLLI SACRATI

has breues ad te litteras non dare, ex quibus intelligas a me vehementer probari considiis tuum, si non incommode iis acciderit, qui te iudice uel arbitro magnam se fortunae accese

sonem consecuturos esse arburantur. Verum non pauci,quorum Hatus ex arbitrio tuo 'endet,sententiam tuam non approbant nec laudant, σ te tantam moram interponcre aegre sus Zinent. Quare cogita ad nos quam priamum te conferre s Expectatus enim omniabus mibi crede Uenies L Ego crebram tuae excellem simae uirtulis mentionem facere ,

tuorumq; tu me meritorum memoriam conseruare n on desinam. Tu tuorum MI Iam

mandabis, si me amas, τι meas tibi gratas fuisse luseras certiorem me faciat ; Ckm .nis ex tuo eximio in me scidiouum ex hoc nuntio tantauoluptate perfundar, vi te a nobirticorum interuallo disiunctum esse moderatius feram. Vale Ferrariae xvi. Kal. Ianuaria

v x DB optime Thalami quatus sit amor A te meus , Nam licet argumentum aliquod fribendi mili, non extiterit, has tamen inanes potius ad te litteras dare volui , quam nullas. Quas cum acceperis,non dubito quin melligas, cum mihi in mentem venit dui

cissimi

222쪽

EPIST. LIB. III. 2o ei mi tui resectus, o iucundisiimae consuetudinis, igniculum desider3 tui me uix ferre posse . A e quidem dictum illud ,quod

vulto usurpari solet, Dum in con*ectu res ess,eam non aestimari,dum ab oculis abes , magnopere desiderari , magnam aduersumme babere vim sentio: Nam cum tu hic aderas, quod amicitia nostra iam pridem vetus G constans nussu utrinque egebat officiis , O vie'; siua negotia gerebat, raro eueniebat, ut una essemus, o simul colloqueremur sNune quod te non video,careoq: sectu tuo, se asscior,ut fere mentis non sim compos .

Quare huic meae: aegritudini, cuius tu auctores, remedium aliquod adhibere fenina , mitte suaves ad me litteras, qua me delea re possent; σ ex quibus me a te vehemento amari, atque in memoria haberi pesiciam:

Earum enim lectione ita recreabor, ut te a nobis abesse aliquantum animo aequiore patiar . Remi vite etiam atque etiam vehementer rogem , cum ad Martellium nοΠrum summum, eximium virum scribes,ut me

apud eum ingratia ponas. Quod sifeceris, affirmo tibi osscium hoc maximae non solum

consolationi sed ad perferendam etiam moderate absentiam vestram no mediocri mihi adiumentosere. Vale suauissime Thalami. Ferraria x.Eal Ian. CIO IO LANIIII.

223쪽

REDDITAE mihi fuerunt littera

tuae Viacenti humanissime qua me maxima voluptate a se erunt ιn ,s enim vel maxi-mc 1MMs in me amor apparuit,qui ιe ad scribendum imptii:t , c ' humanitas , qua ιu non mediocri in exequedo maudato meo usus es. Sed de tua erga me beneuolentia etsi nunquam dubitaui illius enim signa hic multa dedis Sisenna tamen nune summam ese per 1 cxi, postquam lausi apud se istius urbissimσnitas atque suauitas non fuit, ut mei memoriam deponeres: Cui tuo in me amorisci ro me ita resbondere , ut etia in ipso te vii cum, quod careo tuo iucundisimo cons ectu absentiam a me tuam molese fera.Quodmca caussa libenter labores, ut mea uolunta ri morem geras,in hoc eximiam tuam humanitatem agnosco ac naturam suauissimam . . De quo quidem maximas tibi gratias agere. s amicitia nolira iam teιu, hoc pateretur , habebo tamen semperiiἱi gratiam , ac quacunque in re potero, si occa o tulerit, meam quoque in ιe propensam volutatem omnibus miribus enitar τι cognosicas. Tu interea ne desinas me tua opera atque industria iuuam; non enim apud ingratum hominem te bene-

224쪽

IP I s Υ. L I B. III. aD 9 litteris tuis valde me delectauit, cum scribis

te libenter in iῖ7a urbe aetatem tuam actu σese si res tme ac rationes errem , praeseri cum ibi honorifica conditione ac utili esse posses: am in alia non essententis,qua ego semper fuerim fuit enim tempus , cum Ttic priuate agere vitam maluistiem , quam his summis honoribus affectus. Sed,quae te ratio nunc non sinu explere desiderium tuum , ea me quoque ab hac cogitatione amovit. Quis enim ibi esse nolit unde omnia bona manat Nam siue cum doctis uiris versari uelis, ista summorum uirorum maxima copia est .diuenerotiis interseqpraeesse cupias,magni sibi campus eu magnaq; in omnibus se arti Hs exercendi faciasas. I taq; felicem ac be tum eum exsimo,qui uuam iste degere liabenter o commode psit. Sed tamen cum a Deo opt.max.concessum nobis non Derit,usisse diutius manere possimus conabimur tamen hoc temporis, quod ibi consumpsuri sumus , amaenum suetum locum ita gusare τι desiderium nostrum aliquantum leniamus : Tu interim fuere suauitate sa , o meum sitie aduentum breui expecta. V ale. viij . H.

225쪽

EPISTOLARUM

PAVLLI SACRAT i l

Liber IIII. GVLIELMO SIR LETTO

min1s tui adductus magnopere te obseruare colereq; .

ino. bilem optimarum artium scientiam ab omnibus plurimi fieri intelligebam i PoHeaquam audiuite in Carrinalium tollegium cooptatum fuisse, memini eo tempore non solum magnam me ex hac tua dignitate vo-Hρtatem cepisse se summi etiam filius Pon-rificis prudentiam mirum in modi; laudasse , Di premium eximiae tua virtuti iandiu d bitum perfruisset. Ego autem in dies magis io videdi cupiditate ardebam cogitabas a

si ori

226쪽

EPI ST. LI B. III. 2 I I Dei ορι .max benignitate adhuc annum sacrum peruenissem,iHuc iter se ere quo mesilui desiderium explerem. V eni tandem Romam A mplisime Paιrone eodem iuuante

Deo, In sacello Pontificio saepefui, te ipsum intuitus σ contemplatus sum ; sed angebar

quod neminem haberem , qui ad te aditum anibi aperiret, et i quoad liceret ,me in familiaritatem tuam insinuarem. Itaque dum in hac cogitatione versor , eere praestani imimuretι mei in mentem mihi venit, quem ob

sudiorum simititudinem tibi valde famili rem esse non dulitabam, ad eum adiui , eis sensum G animum meum indicaui; Ille continuo oestate libenter videri , o omnia mea cauosa larum spopondit . Di ius eudies,dicta hora, qua ad te una veniremus , ipse tibi e sacra concione redeunti obuia pro fectus,paucissimis verbis ea, quae de me dicere decreuerar,romplexus est . Tum tu quψ .ibumanitate, qua comitate me amplexus fui-

si, quam hilari fonte me in fidem tuam recepisti,cum etiam Iacob, Sadoleii olim Cardinabs me sereris filium fuisse audires , cuius nomen semper tibi grai simum esse fatereris ' patefeci si certe omnibus , qui tunc ibi aderant, quanti Muretus apud te esset,

cuius commendatione tot iam in me pudia contulisses . Redi, iterum ut te salutarem Uenerare'; r Tua vero comitas affabilitass sermonis quanιvere me delectabat recre

227쪽

2I 2 PAVLLI SACRATIbat A in qua de re te interrogabam, qua suetuiter,quam mansuete mihi re*ondebas , ut grauissimam personam tuam interdum

deponeres acrit .u .perspexeras me a tus congressu vix diuelli posse. Tertio discessurus iopatriam, cum te conueni, ut veniam abs te

peterem,quae amoris signa mihi non dedisi quid non comisiscvt me tibigraisi esse , crin numeris tuoru intimorum abs te repositum

esse certo crederem Nulla profecto humanitatis ac benignitatis ossicia praetermisisti quo maiatiore dimisieres , ut etia mihi pollicitus fuavis te mea caussa libenter nugas meas esse ἰ cturum A bi, demum Uinc tanta laetitia perfusus,qu od me dignum tua beneuolentia staiuises,vi me labore iter hoc confecerim, ast domum veni maximo Dei beneficio saluus atque incolumis, ubi putas ne me omnia πνagia oe Issu tria facta tua silentio praeterire posse mihi crede,hic apud omnes praestantissimarum tuaru uirtutum, sitngularas humanitalis, ac splendidifimi ingeni, tui mentionem

nunquam intermittam , O omnes quoad potero, Fn magnam tui admirationem traduca, qui summam grauitatem cum eximia com tale conirvinctam in te admodum elucere avi

dient: Curabo d ii'. τι intelligas amplisi mi Stricti nomen in animo meo ita impresso insculptumq: esse,ut euelli amplius non pos i. Quod reliquύ est,maxima immortali Deo gratiam habeo, habebos dum vivam, cuina

228쪽

pris T. LIB. o. 2 I ναί tu assecutus sum quod iandis optaui, vate de facie nossem,atque abs te gras iam iniarem . Tibi vero,quoniam de referenda gratia ne cogitare quadem debeo: nimis n. mihi arrogarem rgratiarum autem actionem tua tot ac tanta in me studia minime desiderant, nec ego excogitare valeo orationem,quae tuis

in me of*3 s par esse possit, conabor grati si mi animi ac memoris indicia tibi sepe ostendere. In animum enim induxi Patrone Amplissime , situ passus es me in animum tuum influere , cnihil n. fictum simulatumυe de amplitudine tua conuenit si picari θ omnia

moliri, ne ex animo tuo effluam, atque adiutorem in hoc eximium Muretum meum semper aduocabo. maxime n. reprehendendus essem .si amplissimi viri gratiam effunderem , quem ut mihi conciliarem , nutris laboribus peperci. Qua in sententia me consantem fore fidem ιibi faciet Tiberius Pomρeius si tris procurator, qui σ has litteras, nesis quid munusculi , qualia nobis bis domi nascuntur, ad te attulit s Quod si amplitudini tuae gratum fulle intellexero,mentem quoq;

meam ad te obseruandum veneradum 1 perpetuo propensam eidem iucundiaua fore eo Mai. vale A mplissime Patrone,critus Deus elementissimus actiones omnes fortunet.

229쪽

Romam .

. V Υ primum Ferrariam ueni, quo ego frigidari Dei opt.max. beneficio perueni Ialtius atque incolumis , communes amicos salutaui, praecipues collegas meos optimos ,

O Herculi signa, familiaritem tua Itili Clarisione aditum mibi patescisset,maximas gratias egi. Qui statim mihi dixit te eodem ante gycis functum fuisse, quod in Maidae mecum amicitiae tibi auctor fuerit, liseterasq tuas mν as legit,cum Fabius fratris tuistius lectissimus adolescens , summa ing nil doctrinae spe praeditus praesens adesset.

Itaque exclamaui, o incredibilem animi magnisudinem ..Quis enim te magnum uia rum excelsum non admiretur , cum te ei

et esse debere intelliget,qui ad te miserit, que tuis tot ac tantis studiis ornes e Nam quod ingenio G doctrina magno rerum usu praeses, quod omni lepore σ venustate affsuas,haec forte trbi cum aliquibus praei Zantissimis uiris communia sunt: Vt vero cui δε- deris bene sitimi, ab eo te accepisse colendas, hoc tuum proprium eH. Quod cum in me sim

expertus.,an excellentem virtutem tuam silentio praeterire queo singularem augem humanitatem ac manstietudinem tuam summis lau

230쪽

EPIST. LIB. Dr. 2Isdia non et mmemoraret Equidem persuadeas tibi velim me nunquam commissurum ripe. ut hominis gratissimi officia a me desideres.

Vnum hoc centra uoluntatem meam in prae .

ter opinionem interdum accidebat,dum iste essem ,quod cum domum tuum crebro uenire.

ut tuo conlpectu dulcissimo fruerer, fere semper abesses, dum tu plurimis negoti,sobruerere, ac maximis occuparionibus disium reris , ego optatissimo tuo congressu careremr verum sortis benescis quotiescunque mihi contigit, ut te domi offenderem , quam dulces mecum sermones habebas,quam familia-Fes,ut omnibus prineferres me tibi valde intimum esse Quare oesi raro una esse σinter nos colloqui potuimus, in illa tamen ιeporis angusZia excellens O singulare ingenium tuum,summam prudentiam ,doctrinam eximiam,mores denique tuos suauissimos ita guΠaui,ut me aegre abs te seiunxisse eredat mihi velim . Cuius collocutionis nosrae familiari lima suauissimas cum mihi venit iumentem, ita angor animo , ut affirmare a deam, si aetas mea ingrauesens mihi futura non esset impedimento, me istuc libenser re dituram,ut uberes ex iucundissima tua consuetudinefructus perciperem ; I ta enim tuἰ amore incensus sum , ut satietate nunquam afficererr Sed litterae , quas ad te saepe da- ιο,σ ὰ te accipiam τι spero, hoc meum desiderium lenient. Interea fac ut in animo tuo.

SEARCH

MENU NAVIGATION