장음표시 사용
341쪽
inegot3s dimentus nes tuo amore iudicania non dignum occasionem tibi dedi. Nunc impulsus conscientia oscii mei, ies retinendi cupidus, ne in aliquam malam de me opinionem discedas, licet singularis tua virtus ais humanitas me hoe sentire de te probibera . has ad te mittere,perferendasq; curare duxi, qua tibi multa significent, primum te propter eximias virtutes ιuas a me mirifice se mari atque coli; Deinde tui mentionem sine iucunda con Zani imarum atque optimam acton m tuarum commemoratione ac laudis
praedicatione nec a Iacobo Philippo nec a me intermisti: D emum summam a me tibi gratia haleri, quod iuuenem mihi talem proposu ris ,qui senectutem meam admirabili lepore suo σ moribus modestissimis vaede reficiat: recreetsCuius quidem eximias virtutes si narrare velim praesertim tibi, qui eius antismum,omness sensus regnitos habes,superuaeaneum sit,eum vero laudaresicut par esset , mihi prorsus verba desint Illud silentio non praeteribo,quamuis illius de me opinioni, qua
certe nimis magnam mente comprehendit .
non rupondeam, tantam tamen in hoc su Missimo iuuene conιὶ antiam atque stabilis rem a me perspici,ut eum admirer . Nam ille quotidie me obseruare, mecum familiarissime versari non cessat. Itaque tantis me amoris indiciis ita ad se allicis , ut omnia me
dia atque o cia tisi debere finear. Ego
342쪽
lioque eumsingulari humanitate ae beneuo lentia remplecti, mutuams illi uoluntate ιώ- huere non desino, Gnors omnibus viribus tiali declisare,quod in animum meum ita in xerit,ut ex eo effluere non queat. Qus aperis perspicit, quotiescunque se in eo pectum
meum dat, incredibili me toties iucunditate Di. Atque eum bae ita sese habeant,quod illius caussa rogatus fecisZi, ut mihi persu seris, in familiaritatem meam Iacobum Philippum uti reciperem,cum is tamen commendatisne hac non egeret,id mea caussa exequi non recusabis, chre enim officium mihi maxime necessarium eΠ ut eum horteris , ac pro tuo sum illi praecipias,ne ab insituto d Mat,ne vea fiententia decedat,magno en dices ei sere dedecoris vitium inconstantia non fugeret ,ac laborem ad me scribendi te inanem suscepise vellet. Quo me beneficis se affeceris, ut illum videlicet in Offis valde
confirmes, ne dulcissima istius consuetudine, dum vivo,ae suauissimo aspectu caream, non modo hoe tuum egregium factum gratissima memoria prosequar, verum perpetuo etiam adeo tibi addi Ius ero, ut me prorsus in tua potes7atesis habiturus. Vale Antistes humanissime,cuius afliones omnes Deus praepo tens σ immortalis fortunet. Ferraria.v. Nρ
343쪽
Tae se nulla iandudum litterae meae ad te perferuntur Alurete praeclarisime, bd nihil. haseam noui,de quo te certiorem facere de- beam,nisi vetus illud tatum, me quot die de te cogitare,te intueri, si mulis horis te in ore habere,quod celeberrimum Mureti nometi aureis luteris descriptum,in animo meo insculptum sit senon tamen lentium hoc cor A scutu uisset, nisiponulasset temporum '- . tis,ut rei domesticae tractandae operam nati rem,cui haec omnes cura prouidend i attingit. Noli enim exsimarecnisi mete captus ero, me tibi unquam occasionem oblaturum esse
memoriam mei obliuione delendi. Qui si cosus incidere posset, quod ne cogitare quide, nedum eis i debeo,ut mea caussa exanimo tuo effluerem, ipsum quod in vita manerem, mihi certe acerbi si mum e spes.Nunc re famialiari conituta statim τι red, ad studia mea, differre amplius nolui, quin has ad te litteras darem.Sed quid friba λquiit quod aveo de te aliquid audire , intelligere quid agas. Nam csi more amantium tibi semperi aliquid metuam, suid eΠ quod pacatum an
mum meum atque tranquillum magis redd re Peat,quam cum te recte valere,a elic
344쪽
ΕΡIST. LIB. V. hoc accedit recens tua summe meae erga te obseruantiae recordatioῖnihil, mihi crede ;Cum igitur ex optimo statu tuo mea pendeae vitae tranquillitas atque iucunditas , aeterna ac immortalem Deum assidue precabor, ut te
Diuum ac supersitem mihi diutissime relinquat, quo monumentorum hplendidissimi is diuini ingenitrui non solum amicis ιuis omnibus,sed cunctis etiam nationibus copia la gi limest. Vale aetatis nos Irae decus. Ferr. iiij.M. Octob. CID ID LXm Ια
345쪽
TTAR A A tua oratia optime atque doctissime superioribus diebus tua manu mihi redditae , ad quas ego Dion iis feriis impeditus respondere no potui, i dupliciter me delectarunt, mihiq: grata Derunt , σ quod ualde disertae, ac sententiam grauitate referta mihi visae sunt , σ quia
amoris atque non mediocris erga me fudit plenissimae: Nam cum ego antea te in pan-- genis versibus admodum excellere no igno rarem,quod multa carmina tua omni suauia tale atque verborum iucunditate condita I geram,te in oratione soluta haud mulium ρο
346쪽
EPIST. LI P. VI.it prope diuinum videbatur. Sed certe mea me fefellit opinio,quod ex hebeti meo aere tuum metiebar ingenium, nec tanta te indinria uadere arbitrasam,quantam mihi demonΠω-i Mis Iucubratis tua. Itaque gratulor tibi miia in modum,quod in utroq; genere vim ac faciatatem sis assecutus,m meam de te opinionem longe uiceris, Et quibus legendae dissetissimae vitiolae tua poteHatem dedi, admi-- rationem moueris. Quod autem in ea tunis
S tuerescripta mea laudas,nemo M,mihi crede, Gyralis humanissime,qui te no iudicis . sed humanitate atque abundantia quatam amoris adductum, qualia esse deberent, et gantissime scripsise non sentiat s non enima suWio talia esse, qua ut omni laude esse ii res,tantum opera ac stadν consumere debues ris, quod ea mihi tribuas, quae tuae excellentia minuti iure ascribenda sunt. Sed cum anni. mum tuum promptum atque alacrem pers' ii xerim ad me amandum,painem certe me tibi a voluntatem redditurum exploratum habeas
ψ melim . Quod reliquum esZ,quando tempusi illud in memoriam redigis quo pueri una Baii piissa Pisoni veram nauabamus, nihil potuit accidere mihi gratius atque iucundius ;i Nam memineram quidem fuisse nos simuI,
. no potuisse tamen unὰ diutius versari,suod, ut tute recte scribis, ad Atiunculam meum Iacosum Sadolatum adolescens ego me contulissem, non omnino recordabar. Verum
347쪽
PAVLLI sACRATI posseaquam summa Dei optimi maximi bonignitate ad hoc usque tempus psrducti se mus. quod pueris nobis non licuit, id senes
nos consequi,ut veterem amicitiam nosram nullis antea officiis cultam nune diligent iame excolamus donabimur ambo allue enit mur . In quo quidem mihi ipsi non deero ;at curabo, i intelligas me vehemenrer optare,ut magno inter nos amoris vinculo aseringamur. Te quoque in hac sententia fore Ga me in osscio superari non patiare,integritas tua ac praessans virtus mihi persua et . ale . Ferraria . xij. Kalen. Martii.
quantis fecerim quod te eruditifimum esse
non ignorarem, ex eo patre ortum,qui omni virtutis genere, ac potissimumlconscribenda bisoriae laude foreret non se fugit A laxader optime atque humanissime; Na cum eζo his terue domi te conueni sem, ut ea ex te cognoscerem, quae ad recuperanda amissa no-Lira bona pertinebant, promptum meum C ga te animum tibi declaraui, Et ego quoque abs te non mediocria tui in me amoris signa darisensi. Itaque amicitiam illam, quae ρ tri meo, recte scribis cum tuo insercessit, vetere reno uimus , Cr inιer diuersi plancnego
348쪽
EΡIST. LIB. VI. negotia, atque eum alterum in alterius con-θeclum se dare contigit, mutuis salutationiabus semper coluimus . Nunc vero cum ego vitiolas meas ediderim,non immemor huis ius coniunctionis nonra,tuaeq; egregiae virturis,quod mihi in medullis haereres Statim earum volumen unu ad te misi,quod quidem te maxima animi csi iucsiditate accepisse ex tuis
suauissimis acgrausiimis litteris tognoscerelonee mihi grat stimum fuit,sed te iudicium non adhibuisse, cum librum legeres,no obsturu autem tuum in me Hudii; significare mihi voluisse,ex eo finite perspexi, quod ea mihi tribuis, quae si agnos erem in me,arrogantia
crimen no extimescerem. Itaque cum de hae
lucubratione mea mihi gratularis, quae famia Ita notarae nobili c ut inquis o ornamentum maius assatura sit quis omίigit te mecum iocari A lexander optime At ego tecum serio agam mam pro nugis seria aciepi,clar ima videlicet monumeta ingenii tui,quae O summam eruditionem tuam rerum ioxnis ist-nem redoleant , quaq: magno mihi et u i futura set . A e primum tibi gratias ago m ximas baseoq; . quod exile donum magno munere compensaveris, nec aes , ut als, sed aurum ad me miseris r Deinde in gnopere lator meam de tua et irtute ac do-Ectrina opinionem abs te mirum in modum
superatam fuisse s Nam hac scripta tua a mavisca nunquam visa posteaquam legere co
349쪽
pi toti tua animi bona esse putaui, ut spartuis laudibus mea fuisset oratis , libenter te in astra 'stulissem: Denique te scire voti libros tuos ante oculos mihi versatum iri , ut de tua singulari humanitate liberalitates me quotidie admoneant, σ necessitudinem nostram tes centur.Tu quoque si mea cau- fagrauiora Uudia tua interdum intermittere non grauaberis,ut delecteris lectione liti rarum mearum,quas te probare pulchre asseueras, facies mihi tam gratum quam quod gratissimum; Vale Alexander mi amici sesime atque eruditissime, mes amare perge. Ex sedissibus nonrisax, Mariij. CIO I o
SCRr Brs ad me Hierondime doctissime atque humanissime librum episeolarum mearum tibi vehementer gratur extitisse. a teq: maxima animi cum voluptate legi,ae lectum iri ,cum a grauioribus Hudiis tuis otii aequid tibi dabitur . Sed tu munus hoc ita grauiter tali diserte obiisti, ut in viro magis excellai,in philosophia atque optimarum artium mentia, an in eloquetia distate admodum sit iudicium . Te quidem publite philosophiam profiteri,ac tanta omnium approbatione docere,ut pares tibi perpauot, superiorem
350쪽
Horem neminem hoc tempore reperiamus , omnibus notissimum est, praestare autem te
tanta dicendi facultate ,ut non me soli., sed eos etiam quibus legendae siuauissima epi Το-
Iae tuae copiam feci , in admirationem traduoceris,ui ut ingenue fatear, unquam putassem. Nam tam diuinum ingenium in te elucere,ut cum philosophia omnium artium m ere eloquentiam unam de summis virtutibus
omnium, difficillimam facile coniunxeru , eui cadere in cogitationem potuisset' Sed de tua praestantissima virtute non aggrediar ad dicendum, qua ne laude quidem idonea satis asci potess , clarissimae enim luci tenebras ossunderem . Illud miror te summo im dicio praeditum materiam humilem nactumese u qua perelegans tua oratio versata fuerit, nam cum mibi gratularis, quod ornate ita dica,ut quisq; disertus moi inuidere queat,
ac nugas meas laudas ,te mihi assentari putarem Hieronyme, nisite virum prudetem, σgrauem nole mihi viderer . veruntamemineredibilem humanitatem tuam atque ex mium in me amore agnosco, qui te impulit , ut quod prorsus tuum eZ3, mecum id communicare velis. Cui ego σ magna erga te obseruantia, G tuarum praedicatione virtutum respondere conabor , atque ut in eo etiam tevlucam , operam dabo. Quod te cupere osandis ,τι in eorum te numero reponar, quos mea