Dictionarium editionum tum selectarum tum optimarum auctorum classicorum et graecorum et romanorum ad optimos bibliographorum libros collatum, emendavit, supplevit notulisque criticis instruxit

발행: 1828년

분량: 307페이지

출처: archive.org

분류: 문학

11쪽

VIlIcepti notari praevie non debuerint, tamen opusculum meum tam arctis circumscribere nequibam limitibus. Ut absolutum, quod fieri potest, illud reddam, nonnunquam ultra sine literaturae proprie classicae sum divagatus. In communi promovendo commodo ubertas vitio verti nequit, ideoque collectiones auctorum et similia non praeterire volui. An editiones S. S. Patrum olim mantissae loco adnectendae , aut textui

ipso subjungendae sint, participum hujus operis suadebit desiderium. De interna opusculi mei constitutione haec te

tor, habeto. I. Librorum inscriptiones, titulos vocant, Secundum argumentum, summamque operis fideliter notavi. Genuinam illam et diplomaticam solertiam, postulatam quidem et promissam saepe, hucdum non observavi,

omnem itaque contuli operam, ut accurate eluceat operis summa, editor, locus impressionis, annus et Dr-ma. Noli lector, alia consulendo opera, errore na

vosque ibi suspicari, ubi de via declinandum erat: magna enim cura rem aggressus, et ne unam quidem notitiam mihi alienam, sufficienti sine examine, in apricum produxi. Pleniores inde enatae sunt iterum librorum inscriptiones, quod ex collatione patebit, constantemque sibi demonstrabit laborem Perspicitur hoc inprimis, si inter reliqua, articulo Menelaus responitius examinetur. Novi editionem, quae Messanae

12쪽

anno 1553 in-solio prodiit, quam optime, illamque,

ut ei achle in enchiridio suo historiae literariae T. I pag. 2 5 secerat, editionibus adscripsi principibus. Inspecto lexico Eberti sequens autem me pupugit nota, quinInempe reminiscenti N. Heinsii: In Sicilia olim Menelaus mathematicus est editus, quem semini tantum ridi, claror Belgarum ad Magliabech epp. I. 227.ὶ forsitan sit vitiosa Minime tamen erravit Heinsius, m que hoc eo adduxit, persecto jam opere meo, adhuc integrum exhibere titulum, es ipsum perlustrare libellum.Ρariter res se habet in O dii libris astorum, anni 14 Lin- sol editis, qui in bibliotheca Palatina Vindobonenia se Vantur, et quorum desiderabatur collatio Fasti hi integri absolutique sunt, soliis tantum libri I et ΙΙ per incuriam

bibliopegi disjectis, ob desectum numeri paginarum

Puto, et sic dictarum signaturarum. Huiuscemodi instaurationes fiunt duntaxat propriae perYestigationis ope, ibique desiderantur semper, ubi in verba iuratur magistri. II Editiones genuinas possedi omnes ipse, quam ob rem signa, quae apposui, vera esse affrmo. Quae d sunt alibi, adnexa hic sunt, nonnulla praetermissa dubiosa, quibus in errorem possent rapi lectores Collectio absoluta harum editionum genuinarum, in exemplis Puris incorruptisque, tam rara est, ut in quavis bibli theca merito pro singulari habeatur ornamento. III. Nomina auctorum in ordine sequuntur a*habetico, sine discrimine nationis et temporis, quo Vixere.

13쪽

ordo hic pro convenientissimo iam dudum habitus est.

Auctorum scripta ordine adseruntur chronologico Plerumque praecedunt ρera omnia, et editiones subsequuntur singulares, quae aliquo opera, aut unum tantum opus, continent auctoris opera omnia, quae serius, nempe post edita opera singularia, collecta sunt, Postremum occupant articuli locum. Si scripta auctoris

classici certis definiuntur loculis, loculi hi secundum literas initiales operis primarii ordine distinguuntur alphabetico, et editiones illuc spectantes chronologicum servant ordinem. Si maiorem ob perspicuitatem, subdivisio minus visa est congrua, primigenio usus sum ordine chronologico Velint lectores e g. conferre nomina Aristoteles , Arriaὴus et Cicero. Hac ex ratione molestam oculis designationem lineolis continuis evitare studui, et simile editionum a gumentum voculis Idem liber , Ict titulus, simpliciter

signo Id. notavi editoris attamen nomen aliis exprimendum curavi literis, ut certam editionem quivis, modo secundum nomen editoris, modo secundum arsenum myressionis , quaerere possit et invenire. Quod critica auctorum operum distinctio et sejunctio in opusculo meo locum habere non potuerit, et potius illi adiudicata sint scripta, cui communiter adnumerantur, nulla eget enodatione. Ex eo tragoediae L. A. Senecae adnexae sunt, uterque ero conjunctus etc. hinc inde necessariis exhibitis significationibus. Se

14쪽

XIvia praeterea index primus oditionum Elgevirianarum amatoribus, serviant et adjecti alii minus instructis ad distinctionem celeriorem, si nempe titulus dubio daret

locum, ad quam nam auctor spectet nationem.

IV. Signum B quod ad verbum distinctivum vel

annorum numerum apposui, lectoris non effugiat attentionem, ne sic notatum in editione signata videatur deficere, et permutatio anni impressionis ne suspicetur.

Editio signo M. provisa peculiare quid habet Uncis

inclusi annorum numeri vel delegant lectorem ad editiones priores, vel ad repetitiones, quae editionis primariae desectu hujus adhuc occupare possunt locum. Ad Permutationes, quae facile se obtrudunt, evitandas, rei- Pressiones praecipue expositae, vocabulisque recusaeditio Q Naclidruch notatae sunt. Vox addendum Vel

addenda indicat in prior aliquid, quod in sequenti

continetur, desiderari editione. V. Notulae editionibus adjectae, cum characteriasticam earum designent praestantiam, tam clare et ad popularem intelligentiam expressae sunt, ut etiam is, qui primoribus tantum labris gustavit literas, intelligere eas possit. Hac sine designatione absolutissima etiam editionum enumeratio illo tantum usui est, ut, sine delectu, totius rei indicet sylvam. Si nulla adest editionis designatio, notata praecipua est, et inter plures deligenda. Usitata gradatio notatur verbis Editio luculenta, Prae tans, egregia, praeclari locuρles, classica, cri-

15쪽

XII siet, omnium optima etc. Quae in librorum negotiatione optima nuncupatur, qua in collectionibus facile non POSSumus carere, quaeque desinit quasi est pretii, vocibus editioseula optima notatur Editiones accuratas, correctae, accuratissimae, correctissimae, nitidae

et splendidae, nitidissimae et splendidissimae, peculiarem occupant classem, meritaeque praestantiae ergo haud praetermittendae fuerunt, quippe quum etiam editio praestans, aut locuples et praeclara, saepius sit incorrectissime expressa. Inter plures expositae sunt

Praestantiores.

VI. Pretia librorum in recentioribus sere ubique, in antiquioribus quam saepissime notata. Postremorum pretia explorate non desinienda, tantum exposita sunt Per accessum. Pretium operis, e multis, ut constat, pendet rebus, minoris saepe momenti, generales itaque hac in re sanciri nequeunt leges, quum locus, usus, necessitas, iisque inhaerentia, mutabilem habeant vim Librorum amatoribus interea haud deerito casio, in auctionibus praesertim publicis libros magni momenti exili redimero pretio, si nempe sic dicti concurrentes ea, quae desiderabant, sibi comparaverunt opera, si librorum emtores ad supra memoratam Peritorum classem spectant, si denique interna libri Praestantia, ab auctionatore ipso, vili aestimatur aere, et propria sua ignorantia vana sutilique iteraria tegitur contemtione.

16쪽

XIII Recentiorum librorum pretium solummodo secundum exemplaria in charta impressoria excusa ad calculos vocatur, quae haud laevigata, exiguo aut nullo paene

sunt usui. Qui libros cum fructu adhibere vult et colligere, deligat exempla in charta scriptoria expressa, quae ortassis chariori sunt pretio. Materia pessima, et in plerisque typographiis, ob primarum notio num et linguarum cognitionis desectum, dominans incuria, non raro editioni novae egregiae intercludunt aditum, collectamque amam, quam minus merebatur, conservant antiquiori. Post tot tantasque prioris et seculi hujus curas, similis deploranda est sors, quum res Proba casta est praestans improbo tantum labore e lutulento et corrupto emergere possit Solo, Semperque debeat vereri, ne ab insulsa, nonnihil culta depellatur levitate. Quamdiu iste rerum in Ger m am i a perdurabit status, probae, correctae, commodaequae editiones veteres, maxime apud collectores, semper pri-

mum habebunt locum, nec ob crisim scripturae, nec ob criticas notas, quibus ominent recentiores, pretii causa, in discrimen vocabuntur.

Bibliopola, qui in hoc opus sumtum fecit, non

tantum concinnitatem et typi elegantiam ob oculos habuit, verum etiam correctione revisioneque partem oneris mihi dempsit, ita, ut rebus exceptis minutis, omnia sint evitata, quae quirent offendere lectorem Agnosco conatum ejus operam et studiuiu, Ptoque,

17쪽

XIV ut condignum laboris sui consequatur praemium. Μihi etiam quaepiam assulget spes, quum et ego, quan tum potui et valui, contulerim operam, persuasissimumque mihi sit, singulis prius bibliographiae ramis

exaratis iacilius firmae cognitiones diffundi ot disseminari. Elogi ipse literaturam classicam, quae chara mihi semper fuit, multisque eliciter gaudet amatoribus, et opus conscripsi praesens in usum doctorum, ut oppo tune consulant, in commodum collectorum, ut e libris habeant delectum, et in emolumentum philologiae studiosorum, ut hoc duce in disciplina, quam profitentur, et faciant et facere velint Progressus. Scrib. Vindob mense Maio a. MDCCCXXVIII. IV. H.

19쪽

klarena

20쪽

XVII

pographie uni Literatur,erden si indess, at schata-

nen, die neueste classischea gabe danti aber aucti im

SEARCH

MENU NAVIGATION