HelfriciUlrici Hunnii, ... de pactis tractatus

411쪽

Verum hac responsione textum dili cidissimum cludi non posse,plane persua sum liabeo: Non o Vim quia Llietem, . agit non modb deco casu, quo heredum facta est mentio, sed et Iam quo caetero rum heredum mentio facta non est , ad quem noster casus referri debet. Quod vero ad rationem, quam in fine legis imperator allegat,spectat ea duntaxat ad illam quaestionem , qua quaerebatur, an Iuatenus obligatio adversi s heredes traseat; non vero ad hanc nostram qua quae 'rimus, an ad heredes: obligatio transse .

ratur a

Ad contraria argumenta ex hac enim ILVeteru, non est dissicilis responsio iSiqui-dem exinde relucet Justiniano propositum fuisse, jus vetus emendare&d. l. 137. de V. Obligat corrigere, Illumque hoc etiam praestitisse ex modo dictis manis stum est.Rationem quoque illam, qua Iim faciendi obligationes personales Grant nec ad succetares transibat, expres se sustulit sic, ut explosa ista subtilitate ultimae defunctorum voluntates conse varentur. Simul etiam testatur apertis

verbis Justinianus defuncti sibi, unissis

412쪽

tedumpaciscentis hanc essevoluntatem, ut non illi soli, quem 'erbis complexus' est; sed caeteris quoque obligatio acq im

DIstinguendumestinterpa Iamreale&herso nate:Illud procul dubio ad hos Hes,successores, tam reales, quam per sonales transit, i. o r. epin Alperso nate piabun ad heredes non est transitonum, illisque nec prodest,ncia obest. Sic enim hac deteries inti is via MD -s--Μει---- non pertinere,q-- admodum nec ad h. - Labeo ait uno obsat.1 Quod persona heredis Adem censeatur cum persena delatini, is, ris. res, liniversiam 'o ni a sti ἀν- V signi is paciscitur, non minus de hsgiae,quam M-ιρ-- ρσου prabat.Pactumilaoue omne, quantumvis p. sonalesit, tinnutrid heseianum o detur enim fictionem, quineres cum ἡ sancto eadem fingitur esse persona,inj

413쪽

nalibus locum habere, haec enim personae cohaerent nec eam transeunt , . 'sima quaxi de usu ,hab quia tale, DoL mair. Nonsolum. 3.tale legatum de likleg.l. 2.3.es. Isthabitatio. 9.quanaedies leg cedat. Non obstat et .Vetus regula juris quod obligationes, quae a defuncto vel contra defunctum initium habuerunt, in ipsius

heredem transferantur l. II. C. dei contrie t. Unde mellas apertissime statuit, eum qui sibi paetus est, etiam heredi suo pactum intelligi , quia plerumque tam neredibus nostris , quam nobismetipsis. IV. . Nam reaulain istam ad obligatio nes pactaque personalia non pertinere ex auribus supra allegatis clare patescit. Observandum tamen est in dubio in rem potius, quam in personam praesumi,&consequenter, nisi constet persona esse paetum', aut evidenter probetur, pactum heredibus quoque prodesse atq; ita.

pactorum Fae pact. I. Quia in dubio praesumitur quisq; sibi&heredibus suis cavere voluisse, i. os is

414쪽

sitori test, quodq; heredibus paciscen- tis prodest in rem est, . φνΤ depactie nnale ver pamini adheredes non tra situ a pr geod. Igiturin dubio praeselisi turmala potius quam Personale pactum. i. Quia catipulatio indubio praesui ut urinreinis eius; quam in personam et facta, Vulatio ista,38.de Verb.Ob at pro . inde&pactum in dubio pra exurus P in,''Iam personale.

hi eu inoot quoJ AriRati t. l. s .fῶρψ statuit; In dubio pacturi personale praesumi , ea otione ductQs, quotan dubionon aliunderessit inelius perspici voluntas , quam ex*i&

415쪽

de his qtιib Mi ior acquir. , t σ3. deleg't. 3 cum autem in pacto certa persona expressia est verbis , censetur haec

proprietas verborum, ut tantum petaonaida, quae nominata est, pacto sit comprehensa, Caeterae vero omnes exclusae; ac

proinde in dubio pactum praesumatur

personale, non reale. Hoc, inquam, non obstat :Etenim ver,

borum istorum, quibus certa designatur persona, non haec vis est an dubio ut pactium ad certam istam restringatur perso nam,sed ut demonstretur is,quo cum pactum est initum, prout ipse ulpianus iniis pact/-presoneseprosit singularibuUueces soribin, ut emptori , matarao, legatario similibm, HE pacto reali dubium plane nullu est,' quin successoribus singularib prosit, . siquidem aperte Paulus in xx. f. in.ss de paci In rem pacta omnibus prodesse quo-

rvin obligationem dissolutam esse ejus, qui paciscebatur, interfidit generaliter definiti venditoris vero& donatoris ii . teresse, obligationem donatoris & vendiatoris dissolutam esse, cervum est :Emptoris quidem idcirco interest pactum prodesse venditori, ut ab ipso non petatur,

416쪽

sed obligatio ejus dissolvatur, Minoem jori preciorem suam vendet, Malias

ploriadversus ipsum ,re evicta, regressum competet. Dbnatoris verbidcirco interest pactum prodesse donatario, quia licet, hic adversus donatore regressum novius beat, re evicta, tame interest ejus liberali ratem suam exitum sortiri, ed quod do-- natatium halinat ad remunera lanem do gratitudinem obligatum,ι.as.f. fidiat

. . Huic deinceps addendum esse pu-

417쪽

σoetis pacta omnibus prodesse, quorum obligationem dissolutam esse ejus, qui rpaciscebatur intersu. Jam vero interesse venditori. donato is , pactum prodesse emptori&donatario , paulo supra dein monstratum fuit Proinde ex hisce funda. mentis concludendum videtur, pactum personale prodes succes ri singulari. Caeterum coni Mementia meli Cinribus ac fortioribus fundamentis niti vii detur.Nam prim ieceptissima ac verisit -- maestJuris regula quod personalia per

nam non transeant , nec ad alios transmittantur,i ae 3.3d delibi tilegata Proina' nec pactum personale ad successores, fingularesitransmittetur. Non equidere ignoro dissent rentes ad hoc fundamenia

tum respondere , dupliciter aliquid dici

personale', vel quod viventis personam non egreditur, nec in ullum transit αν SV . . da panti vel xl uod viventis per Mnam egreditur; sed una cum ea extingui . tur; atque hoc posceriori modo pactum hic personale dies , exemplo ususseu fhus qui ipse jus personale est ac personas ructuarii cohaeret, sic tamen , ut vivente fluctuario personam Jus egrediatur ad alium transferri queat, . r. I. de usu is

habiat sed cum ii expiret& excinguatur.

418쪽

3 6 Caput IV. .ffinitur Meusu ct eruntamen iac responsione petitur manifeste principium, cum hoc ipsum in quaestione sit, utrum pactum personale, vivo paciscente, ipsius egrediatur personam Contrarium certe ex modo adducta regula, atque ex illis, quae nunc subIIcientur, perspicuum evadit Alias additetam distinctionem per severam esse non nego, 1 Est praeterea&alia regula juris, non mimis certain usitata, conventionem in.

alia re factam, aut cum alia persona in aliare talia persona non nocere, Pa7. g. . F. de pactatem pactis privatorum non laedi'us caeterorum, 3.-transis adeoque pactum inter alios factum, tertio neque prodesse neque nocere Tadium petoinde, praesertim personale aliis neque proderit, neque nocebit: Et consequenter nec emptori, cum non pussit idem esse emptor&vendi tor,t.r. derer permul. s. g. Item ipse imtorss. de auctor tui de impedit, quod hie dissentientes respondent,paetum inter aliquos interpositum non prodesse tertio, nisi ipsius paciscentis intersit pactum ei prodesse,i ai. goa depacis. Nam illa exceptionem non ad pacta, de quibus loquimur personalia, sed ad realia pertino x mox liquido demonstrabitur. .

419쪽

Accedit his Modin a1.3ast parii, traditur:Personale ae hiim Maliuis non pertinere, quemadmodum nec ad her .d em: Si igitur personalemum ad alium non pertinet, non perta bit quoque adjsuccessorem singularem, nisi de hoc diaversum expresse constitutumsit, at hoc factum nullibi legitur. 4. Idem confirma non parum&haec ratio, luod cum pactum personale non prosit successori universali seu heredi a. .et,. r. qui tamen cadem iiitelligitur este personaeum defuncto usdemque personam renaes itare censetur , atque in universsi mjus quod habuit defunctus, , sirecedit , multis minus prodes desiice est ortilingulari: Quod enim non est id heredem transmissibile, id multo mi 'nus est cessibile, i. Ex plurib- α , δε-

His non refragami in cor adducta fundamenta: Quod enim ad 17. I s Aepadii in qua principale sua opinio , ni fundamentum constituunt obser-vanduin est, sesatentiani Sabini illi tax treferri, non vero approbari, sed po-

420쪽

TVici in Has.f. r.eodiaba asserit paetu e . sonale non sollim ad heredem non transare, sed nec ad alium. Nec obstat, quod Iustinianus Cnisia, quae ipsius mandatuit iis nostrum relata Int, sua fecerit, i. a. G deIure vel enuclis ideo quaecunqs in legib. nostris reseruntur ab eode quoq; apst Probetur: a id veru est, nisi id quod uno in loco relatu est, alio in loco improbet; Id quod hic accidere modo ostesum fuit.

Non magis sententiam nostzamevetarit alterum argumentum e Potitum. Nam regula illic proposita de parcto in rem aperte concepta est; ad perso. nate vero pactum eam non esse extendendam subsequens .ea.aperte ostendit Cuenim in praecedentilage dicitu fuisset,p ctum-in rem omnibus pro quorum Obligationem dissolutam esse paciscentis interest, atq; exein plum fide ussoris sula Iectum esset, statim in aet aa.sadungit Ulpianus pactiam illud: ut duntaxat a reo non petatur, quod pactum personale eis, non

prodesseinde ussori quamvis obligati nem limus dissolutam esse,principalis i tersit proinde pactum personale nec ad αum pertinet, cullus obligatione dissolui anterest paciscentis.Idem quoq; probatur ' ha1 geod ubi indistincte generalta