장음표시 사용
11쪽
eisieli Baronius Schelciatenus Natal. Alexander & omnes iel ui
concedunt. s. in Notanda autem hic quaedam oceurrunt tum quoadludi ireticos bapιιzantes, tum baptizater. Ad illorum numerum perti
nebant non solummodo ii, q'i, in haereticorum coetu nati ,. baptizarant, sed ii quoque Episcopi eo reserebantur, qvi ab Ecclesia vera quondam deficientes in haeretico grege baptir varant, corumque baptisma irritum habebatur. De hoc enim reperimustestimonium in V. 73. quam Firmilianus ad Cyprianum
scripsit,inter alia haec ponens verba: Nos etiam Hos,quos hsqvi pricis in Ecclesia catholica Episcopi fuerunt, ostmodumst bipotestatem clericae ordi- nationis assi mentes baptizavemnt,pro non baptizati habendos juzoavim s. i3. Quoad haereticos baptizatos cavendum est, ne iis annu meremus haereticos qui Ecclesia Catholica quondam exeuntes, se iterum eidem coniungebant. Huius enim erroris peram Cyprianum Nicephorus Lib. VI. Cap. r. accusat. In quem
& fortassis incidit Johannes Pappus, ta 5 Profi Theol. Argentini Epit. Histi. Eccles sub AgrippinianM haereticisp. Hos enim pressis uerbis ipse Cyprianus Dist. 7 . ad Pompeismiub finem 'exclu- sit. Postquam enim omne haereticorum baptisma rejecerat, haea labiungebat verba: Exceptu bis, qui baptizati in Eccle prim fuerimi,.
sic adhaereticos inu emni. Hos enim oportet, eum redeant, acts parvis tentia , permanus Position solam recipi Vin ovile, unde erreverant i
Pastore, resilui. De Episcopis vero. & Presbyteris apostatis ad E clesiam reversis, hoc insuper notari meretur, quod Sacerdotali omcio per totam vitam privati fuerint. De his C prianus indali 7 a ad Stephanum Ponti em Rom. communi Episcoporum sententiadecrevit, eos hsc condition usipi,cum revertuntur utcommuniscent Laiei, re satis babeant, rod admittuntur ad pacem, qui hostes pacis - extiterint, nec debere eos revertentesi apud nos brdinationis aes honoris arma retinere, quit u contra nos rebelgaverin ct quae sunt plura,qyae es
teram istius Epistolaepartem constituunt.' s. i9. Mitior tamen Cyprianus in eos fuit,qmiam ante abii a reticis in Ecclesiam venientes, sine baptismo recepti, di privilegiis Ecclesiae fruiti erant: eos etiam sine baptismo tolerabat, non lene a
12쪽
resiad Ecclesiam venientes, sine baptismo admis sum P Potens eri Domi 'εν- miseristo diasus indulgemia'mdare , seos, qui ad Eectissam Duliciter admi , in Ecclesis Gymierunt, ab Eccu sua muneribsia non separarri Quod de D. August. L. II. de But. conim Donat. g.ου. testatur 1 sed cum' a bitra Guy , eos, a vi extra Ecclesia communioxum inprietarentur ptimum non habere credidit i eos taemen in recti Dam simplicia erν admissos propter i in unicatis vinculum posse ad meniam prevem e se
o etiam spectat Epistola Dionysii Alexandr. ad Sixtum Papam hephani successorem apud Euseb. L. VII. e. s. qin ejusmodi hominem in Ecclesiam ante multos annos sine baptismo receptam baptiZare nolebat. De quo in Sect. q. plura, ubi de revocatione huius dogmatis nobis agendum erit. Quamvis Firmilianus ulterius bierit, mortuis saltem hanc gratiam D E i largiendo. Adhuc autem viventium baptisma omnibus modis urgere non destitii: Postquam enim priores beatos pronunciasset, pergit: a 'ia ιem a Moin seculopermanent, baptizentur Ecclesia baptismo , ut remissionem pec statorumconse istossint , neper alienam praeseumtionem, in pristino rotas manentes , sine gratia coae ratione mariantur.
F. Σo. Nunc ad praedicatum progrediendum, qyodiita se habet. SuNT BAPTIZANDr; voluit haereticos at que Sch:smaticos non relapsizandor: ipse si quidem unius baptismi itantum confessor erat, adeoq*e hapreticorum baptisma pro Van nulloque agnoscebat. mvis enim per aliq'am catachresin re ii nere robaptιzationu nomen potuisset: tamen, quia invisum adeo semper Patribus fuerat s uti Nat. Alox. Ser. m. P. I. c. 3. Art. l. 4γ ostendit, in quo S consentientem Baronium ad An. c. v3. n. i o. habet,qui in hujus rei probationem illustrem Augustini locum L.II. de PVt. comm Donatist. c. ι . adducit, si o se habentem. tavid sit
is ciuess&c. ut scandalum infirmiorum, di adversariorum, mul. Dplicationem baptismi ipsi odicientium ca Iumnias de quibus in Epistoc 7 3. AEd Jul Han. i se conqueritur sequentibus verbiget e r
13쪽
h ah eo hanc vocem usurpetani fuisse deprehendemus; nisi deNo
vatianensium, utpote extraneorum repetito baptismate in eu en iepist. tribus vicibus: quoniam sciebat, nihil exinde scandali de . extraneorum, qui nihil ad Ecclesiam pertinerent, actibus oriturum esse ; Nec abstinuit modo isto nomine, sed vehementissime quoque illud deprecatus est. Qvd multis in locis egit, ex quibus. unicum saltem, qui reperitur in V. i. ad nium, adducturi sumus. Verba ita senant: Nos dicimin, eos, qui inde ab haeretici Q veniunι ηου
rebaptitari apud nos, fediaptizari.
s. ai. Nullo igitur modo rebaptietationem admisit Cyprianus, aut oppositam unitatem baptismi impugnavit, licet vel .maxime haereticos baptizaret, sed potius omnibus eam modis propugnavit. Cum autem unitas baptismi duplicem iuxta ipsum respectum
haberet; alterum ad unitatem actin, quod repeti non deberet, a terum ad unimi-Iubsem, nimirum Ecclesiae, quod unica saltem rei sola baptismum possideret, ideoq; haereticorum , Quippe extrane rum baptismum excludebat. Prioνem uiaratem ab adversariis sibi denegatam ex vindicabat, dicendo, se non iterare bapt .smum, si abs haereticis tinctos baptizaret: quia haereticorum bapti- .smum, utpote extra unitatem Ecclesiae collatum, pro vano nulloque agnosceret. Id quod ex multis ipsius locis apparet, quorum tamen duos saltem in medium allaturi sumus. Prior extat in adminiam. Nes erum, inquit Cyprianus, accipiunt idie ali M.
ιιιi nihil ea, sed univini ad nos, ut hic accipiant. Alter habetur in tibi sic scribit: me idem Laeuo sententia nostrafirmavimus , statuentes, umbaptisma esse , qvod sit in ecclesia Catholica eo situlum ; ac per hoc non rebaptizari, sed baptiza i a nobis. Qicuns ergo ab aduo'sVp-- fana aρυά veniunt, abluendi sunt sane tisicandi salutaris aqvae verarate.
Haec igitur posterior baptismi unitas, quam ex Ecclesiae unitate mensurabat, inducebat eum, ut haereticorum baptisma illegitia mum censeret. Nam cum ipsi manifestum esset, haereticos non esse in uni nate Eectesiae vera constitutos: hinc inferebat, eos necesse in unitate baptismi, jam vero, petebat, nullum esse baptisma quod non esset idem cum Ecclesiae vetae baptismo. Ex quibus, conci udebat,haereticos ad Ecclesiam venientes, genuinos Ecclesiae baptismate tingendos esse. s. ra Atque
14쪽
i. 22. Atque ita priori unitate baptisini exposteriori defensa
Gyprianus gladium invertebat adversus contrarium sentientes. obiiciens, eos . prioris unitatis ultra modum tenaces, baptismi que iremtionem evitaturos, ejus admittere, alterum in Ecclesia vera , in adultera b alterum : adeo* nimirim in post riorem eos unitatem peccare, quae ab Ecclesiae unitate proficisceretur. vero in consesso omnium esse . hereticos non unungcum Ecclesia vera gregem constituere. E. nec unum cum ea b - .ptisnum possidere, sed alium prorsus. En quomodo ipse concia dat in Dist. I l. ad vinium e sva Fcclesia, inquiens, una eR. esbaprasema extra Ecclesiam nonpoteu. Nam cum duo baptismam esse nonpos sint .s haMetiri verὸ baptizant, Vsi hab/nt baptisma r Et paulo post: Porro autem quidam de Collegis nostris malunt haereticis honorem dare, visis nobiseonsentire ; re dum tinius baptismi aseoemtione ba'izaνe n liant : sic avi duo baptismasai faciunt , dum' pud hareticos baptismas. Eicunt.
Haec itaque de unitate baptismi praemisisse lassiciat.
Ex quibus elucescit, Cyprianum, licet baptizaverit abs haereticis baptizatos; noluisse tamen unitatem baptismi sublatam . sed cor- .rodoratam potius. Ideo vero ipsum contrariam Stephani sente tiam fugisse, ne duplicitatem admitteret. Quare ita unitate baptismi exposita tutior ipsi sententia de rejeetione baptismi haeret, corum videcatur. De cujus tamen sententiae argumentis inSectio' ne II. plura referemus. S. 24. Sed jam paulisper animum ex Asrica iii Orientem ah dueemus, autores nostrae controversia ibidem quoque cognituri. Et quidem de his modo laudatus Dionysius Alexandrinus apud
15쪽
Maxime autem in his conspicuum reperimus Drmitianum Cesarea incinadocia Episcopum civem Eusebius linter τοῦ Ap gariσκω L. m. numeraevit. Huius enim de hoc dogmate mems apertissime conspici poterit in Epistola sua, quam ad Cyprianum scripsit, quaeque septuagesina quinor in Epistolis Cyprianicis legitur. Ubi sententiam pilani in omnibus approbat, amicissimeve cum,pso conspirat. Sic enim scribit ibidem ad Cyprianum: Nos τινὲ ea, quae . vobis scrip sunt, υ nostra propria fusopimis. Nec tantuni an probavit,sed longe vehementiori spiritu, quam ipsemet Cypria. nus contra Stephanum, in contrarium abeuntem tutatus est. Deqvo nobis infra in Sect.UL Cap. IIL pluribus tractandum. 3. xs. Hoc tamen de Firmiliano&Episcopis ejus notari insuper meretur. quod non paucos annos ante prianum 5 Stepha ni quoque sedem in hanc a 'venerit sententiam: ut non tantummodo citatos. l . Dionysii Al mandrini testimonio, ubi diciti concilia Romense & ἰθndeq*lonsotempore ante celebrata de hac sententia fuisse verum etiam ex apsius verbis constare poterit. id enim clarius his verbis inveniri potest, quae in seia epistoga ponit, sic fluentiat ni mirum dogma de irrito haereticorum ba
possunt non tarsuadere nobis,Firmilianum cum Episcopis suis priorem Cypria no dogma hoc statuisse. Qvd tamen percipere non
verosententiam accurate firmavit saepius laudatus Johann. Centiis Atinat. c pr. ad Ann. r. s6.5.6. Sed de his infra pluribus,quando nobis de iaciliis res erit. s. γ6. Agmen in Oriente claudit Diρυμ Alexandrinus. Nam sceum autorum modo citatorum sententiis addictum fuisse, episto-
16쪽
epistolis, quas diligentissimus eius lector EUesiis collegh, facile Ii
quet. Sunt autem L. VIL RE. Mentem autem imprimis inam his verbis explicat, quando ita de A fit canis & Asiaticis Epiastopis scribit: ων ἀνί eisα -Gὸ σιλονια ν ἀψἐe
Gauro o ου γάρ με mκπιτζης Ormν,ουα Του πληnc ν σου αε λντο οι σου. instrum iudicia 6 ententias condemnare, istosqHein contentionem ac rixam coniicere non audeo. Terminos en:m,dicunt, proaximi tui rancommutabis, quos patres tui constituerunt. Ex quibus veris
his Dionysii animui , in Cypriani atque Firmiliani, quam Stepha ni sententiam . magis inclinantem, colligi posse, ipse Natal. Alex. Sest. IIL P. L Dissert. II p. 4ηῖ. fatetur. . 1 .Tantum itaq; de autoribus, iteratione baptismi propugnantibus, baptismi valorem omnibus haereticis atq; schismaticis denegando. His autem ne opposuit Stephanu omanus Episcopus vigesimus sextus a Petro Apostolo, quod Flliron. in dialog. contra
Luciserian. testatur : Conatus e t, inquiens, Curianus contritos lacuc frigere, nec bibere de Dus aliena,qidcirco haeretisorum baptisma reprobans adsvbanum urbis Episcopum,quia Petro vicesimio sexta uis Iu ὸν hae re Africanam Sstnodum direxit. Etenim cum iteratione baptis. mi uniratem ejus violare nollet; placuit illi duplicitatem mente
quidemCypriani istius amplecti, statuendo, in Ecclesiῖ Catholica
non magis, quam in haereticorum eoetu baptisma ratum esse habendum, adeo p ipsos ad Ecclesiam venientes non sine iteratione baptismi baptizari posse. oppositurus autom Cypriani & reliquo rum Episcoporum universali propositioni, oppositam universalem amplepus est, omnium haereticorum baptismum approbando, non vero particularem illos excludendo haereticos; qui formulam in nomine Trinitatis baptizandi in baptismo non retinuerant. Q i quid in contrarium afferant Eman. Scheis r. acerrimus in fallibilitatis Pontificiae desenser i. c. Art: a. s. I. yy . ec Natal: AleX. l. c. 14 p. o1. sqq. f. 28. Principalissima eorum argumenta petunrur i. abi illi-
h litate tum traditianum, tum Pontisicis Romani; q via hac ratione Pontifex ad falsam traditionem provocasset oc ipse Pontifex fallibilis evasisset. r. Ab ipsis Duumvirorum, Cypriani at , Firmiliani tes moniis, quos ipsissmet asserere, dicunt, Stephanum baptisma in no-
17쪽
minat nitatis ab Antiirinitariis administratum haeretieis, tantoni
approbasse, reliquorum vero, qui hanc formulam mutarent, plane reiecisse. Sic enim Cyprianus Ep. 74. ia Pompeium scribit: Cur in tam tum staris nostri sephani obstinario duraprorupit, ut etia- d Marcionis aptismo item Valentniam σ Apelleris ceterorum blasphemantium in DEUM Patrem contendat osD ε ascirilite in nominensis CFrisiacar remissionem peccatorum δενι sed Nec minus Firmilianus Ep. 7s. ad Cur: Gud quos absurdum, quod non putant, g rendum esse, quisμνθνs baptizaveru , eo Mod, qui baptizatus sit, grai iam consequi potuerit,snvocata Trinitate nominum Patris, s Filii er Spiritin Sancti. 29. Ueruntamen hilae opponimus ipsa Stephani verba, quae ad Cyprianum scripta, ab eoque in s. 7 . ia Pompe, citata, ita se habent: Si q- erto 2 rvacansve haras Oeneri/adnos nihil innonetur, nisi ενοή traduum ea, ut man, imponatur in paenite
riam. Qvibus vel bin quis limitationem aliquam affingere a deat 3 Sicut enim illa Cypriani propositio pro universalii habetur ab ipsis Papicolis, quam ibidem ponit: Observatur, inquiens,
a nobis tenerur, frater chari me , exploratὰ N persera periωυ, omnes, ea quacun e haeresi oris Eulsam eonvertuntur, EccI a in eo legitimo baptismo bap/ietentur, exceptaν his, qui Fapimati in Eoi si prius fueram, σμ ad bae Nicos transiemnia Quam propositionem
Scheistratenus Et omnes Pontificii pro universali agnoscunt. Cur non & illam Stephani eodem habebunt loco 2 Cons. Joh. Cesti .
9. 3o. 4od autem rationes eorum concemita quarum t.
desumpta erat ab infustibilime tum traditionum tum Sedo Romana, reia*ondemus illam forsitan hominibus de grege eorum persuaderi posse, 6c praeter hos nemini. Neutram enim tunc temporis in Ecclesia rnvaluisse, vel ex sola nostra historia luculentissime com
18쪽
sippositis disputant, quae a nobis non agnoscinatur. I. Ratio
mum'ro 'o is male colligitur. . Nam si istos saltem haereti-c AmitrinKarios, qvi nomina Trinitaris in baptismo rctinuerunt , intestodios voluissent: sane, ut de Marcionitis et relio visibisutatis lihil hic certi statuamus, Valeluinianos iis annumcirern potuissent, utpote quos constat, formulam baptismi plane
immutasse. Irenaeus enim Ii I. c. II. & ex hoc Epipham tib LM . M. da es. XXXIV. n. ao. eorum baptisma sic deseribunt mirim ex sis ston is cubiculum adaptantes, m suum con setisum, cum quoiudam monis dictιomba , is, qui famanrur es tituis rituales nuptiar esse: id quod asinis sis fecundam similitudo m sise-
sacramur. sic Bas m , Caeabasa. Canaa , onaumsa, Diarbari Leonto, Fobor . Camelauehi. Hos profecto haereticos ovis die formulam Trinitatis an baptismo retinuisse. Adeoqde si vel uni
cum altiusmodi diaereticorum racemplum adduci potest, omnis exceptionum n es penitus .e uetat nihiIque certius asseri diri test, quam Sim , num omnium haereticorum, quicunque etiam fuerint, approbasse. Ut taceam Destissimum Latinium, ovi l e di aliis insutar locis.ostendir. eo tempore paucissimos haeretaos an nomine Trinitatis 'baptivisse. . G. ιL Huc tisque de autoribus eorumque sententiis actum a nobis: superest& altera hujus capitis pars, quam OcLAsa ohium continuessiae sibi vindicat. De Gripsius ainue Teνει -- ntilla quidem certa monumenta constant, quae nobis
apertam hasce umviris suppeditatam,vccasionemostendant Si tamen congesturare permitiumsite Crederemus prope, M .reto Fnit Salioshaereticosrebaptizantes in causa fuisse. li et is o- , profriuro ramon inqui uno, ut eo tandem deveneri ne icos eci rebaptizandos. Conjectura nostra non imie: Tenialiani mosvm F. s. allegatos confirmata videtur. Pomquam erum ibi monuisset. ne exemplis reticorum a Catholici -e baptizatos rebaptirantium, forsitau ad amu onem mm
19쪽
verentur, es scandalum acciperent tandem in eorunimet lia ptisinum inquirit, docens , eum, utpote extra Ecclesiae mmeris admininistratum, pro irrito nulloque plane censendum esse. g. Certior . sed di magis controversa est occasila, qua, Cypriano eius p asseclis, dogmatis hujus reti ivatoritas,tata fuit. Putant enim Baron: ad A. C. n. H. - ast man. Schel str. I. c. n. s. nec non UOff. de pt.
prianum, ut causam ejus eo magis deprimant, abi Novatia nensibus rebaptizantibus ad aemulationer rovocatum
eam , adeo primam dedisse occasionem ressivirationi: veri uni scilicet esse Cyprianum, ne vilioris videretur aestimationis Ecclesia Catholica, si id sibi facere minus liceret, re quodHEtum esset ab illis, ne, ut recte factum, acciperent Catholici. in haereticis in isultarii li in Catholicos ansam liberam essu datam, illos , etiamCa. tholicorum testimonio comprobatos videri, Mia nimirum eos esse, ovi dicerentur mundi atque Catholici, dum collatum ab illiscium baptismaratum atque validum haberent. Hasce rationes pro aemulatione Cypriani adducit Paron. es 1
f. 33. Verum quis de tam candido pectore tam malὸ sus cari auderet, aut existimare, tam lanctum Antistitem tali stimulo ad sententiam suam serendam incitatum fuisse , hie non injustis cum Joh. Cestr. C. 27s. n. 7. judicamus y praesertim cum ipsemet Cyprianus hanc suspicionem a se omnibus aversam m dis voluerit. En f quomodo se apud Jub anum hoc erimine
purgaverit in Ep. 73. Nec nos movet, inclusem, frater inari me, quod intiteris tuis complexus es, Novatianenses rebaptizare eos, quos a se foticitant, qPando ad nos omnino non pertineat, quid hostes Eeeu faciant, dummodo teneamuν ipsi potesatis nosra honorem, sistionis a viariotissmirarem. Et postea ip smet Novatianenses hujus aemu .
lationis accusat, quando pergit: Nam Noyatianus Diarum mores. cum homines non sint, homines inmen λιωη ur, v ti Ecelsa C a Golicae autoriotem sibi G νerimtem vindreare, quando 'se in Ecelesta memst, μὰ adhuc insuper contra Ecclesiam νebesiu s hostis extis in. Mid
20쪽
velimus, nullam aliam, nedum contrariam, mentemsisSi tamen liberales esse debemus, concedimus omnino, Nnum Cypriano octasionem dubimndi & accurativi inrvire: aemulandi dedisse. o '. g. 34. Veram autem insequentibus occasionem innuit. n,
mirum autorιmbem, Irinini,conciliique ab eo convocati,pergendo: u nos rero ron nova aut repentina res ect, ut baptizandos censeamin eos,
yυi ab haereticu ad Ecc sium veniunt, quand' mubi jam annisint, σ longa atri, ex qpo sibAgrinino bona memoria viro convenientes in unum Disio.
pἱplurimi bopstatuisint. Et fortassis etiam non minimam dedit occasionem admiratio, quam in praeceptorem suum Tertuli anum con. jecerat. De quavid. s. o. hujus capitis. Principalem vero occasionem fuisse Cypriano vnimiem Ecilesia , quam tantopere defendit certissimn inest. Hinc di eam utramque ferme paginam dogmatis hujus confirmandi facere videmus. Quin & triennium ante hanc motam Eontroversiam, uti Joh. Cestriensis l. c. computat, libet. Ium DE UNiTATE Ecse lae ad fratres perscripsit; in quo haec ver. ha expressa ponit. A Mo aliuapraeter unum egie bapιisma noην P, baptizare se posse opinantur. Haeretici. Vita fonte deserto, vi fs solummis aris gratiam possitentur, non abluuntur ita homines ,sed f)rdi. dantur potisu , nec purgantur detiua ,sedim) tumulantur , se. Esie vero hunc libellumprope triennium ante hanc controversiam, adeo aveti schisma a Novatianis exortum,conscriptum,omnes commer d-tores exinde colligunt, quia jam in epist. Fq. citatus a Cyprian O. a
venitur. Ex quibus simiaibbs Oid clatius7 pitescibo possit, quam
Cyprianum nil minus, atque aemulationem tetigisse, sed potius antecesibrum autoritatem do sacri dicis veritatem illi occasione iri
ad dogma suum suggessisse. Quod ipst quoque Augustinus L.
conrnae Donatisaae cap. ι o. agnoscit: Rectὸ autem inquiens, non movit prianum, quod scripsit Iuba vino Novatianenses rebaptizare eos, quia e ex Catholicώ Eceles a venirent.
s. 33. A Firmiliano&Coepiscopis eius,quoque pariter Omnis a suit aemulatio, quae ipsos ad dogma hoc statuendum impellere potuit. QVicqvid contradicere audeat Baron. l. e. n. I .cΥ Δ quod