Supplementum de scriptoribus vel scriptis ecclesiasticis a Bellarmino omissis, ad annum 1460 vel ad artem typographicam inventam. Collectore F. Casimiro Oudin Presbytero ..

211쪽

i. in Al. l. pud Ludovicum Billaine anno rccti Parisiis impressae: emendatam atque diligentissime collatam cum duabus aliis impremoniabus posterioribus, Altaserrani scilicet & Francioci Chimetii, quas ille Augustoriti Pictonum anno 163 o. hic Divione anno 16 9. typis mandari fiaerunt. Concordiam vero Canonum Crestonii amtehac non e stam, ex antiquo manuscripto in

dice Bibliothecae Collesii Claromontani , nunc primum in dicta Bibliotheca Juris Canonici vel ris, Voellus & Justellus publici juris seceriint. Hanc porro acceptam reserre debes eruditissimis Viris Soc. Jesu Presbyteris Philippo Labbeo &Gabrieli Cossutio insi nis Claromontanae Bibliothecae Praefecto, qui ea qua praediti erant humanitate , hunc codicem Justello communicarant, ex quo diligenter collato cum alio codice Bibliothecae Thuaneae qui Cresconii nomen praeseri, sed mul-xis Canonibus & Decretis interpolatus est, Guis.

Ielmus Voellus N Christoph. Justellus editionem

suam cons erunt. Conserentes etham cum codicibus Dionysii Exigui & Ecclesiae Romanae, ex quibus totus denromptus est Cresconius; castigatis, si qui ryrti sunt, Exscriptoris erroribus; & adstri piis, ii quae no atu dignae visae sui , variantibus Lectionibus. Agunt de Cresconi Baronius ad annum 117. in Amasibus Eclesasticis , praesiti Auctores Bibliothecae JurisCanonici veteris in sua praentione ad Lectorem, arguentes Annalistam in aliquibus. AI GRADus Fontanellensis Monachus scripsit circa annum 7ω. mtam sancti A berti Rothomin ensis , quam obtulit Hiliberto Abbati Fontanedensis Coenobii, editam apud Surium M

212쪽

na Sc Rr pro Ri Bus EccLEs. Ity Bollandum xl diem 9. Februarii. Itemque seculo a. Sanctorum ordinis D. Benedicti saepius a no b s allegato, pag. io 8. Aigradi lucubratio Eruditis videtur in Aiquibus locis interpolita, nempe ubi Anni aerae Cnristianae designantur, qui cauculus seu calculi modus Aigradi tempore nondum in Gallia usum obtinebat. Certe clades Provinciae ab Agarenis illata, quae num. xv. indicatur, contigit anno circiter 737. quo Hilibertus Abbas jamdudum e vivis excesserat: & ex hac, manifestium interpolationis desumitur argumentum. ARETAM luere ad annum si 1. quo fior

bat.

A DAMNANus seu ADAMANNus , natione Scotollybernus, floruit anno circitet 7i . se Npsitque Libras tres da Vita sis, Glumba Abbat ,rii Scotti, quos primus evulgavit Henricus Caniasius tom. i. Antiquarum Lestionum, & post eum

alii, ut Joannes Mabillon saeculor. in Aetis Sanctorum ordinis Divi Benedicti. Scripsit idembros tres de Locis Sanctis ex relatu Arcus Gallia rum Epissopi, quorum metitionem facit Beda liabro s. Historiae tuae cap. is. quos habes impresses primui Ungolstadii anno i6is . cura & studio J cobi Ginreti Theologi & Presbyteri Soc Jesu.

tum saeculo 3. Soctorum ordinis D. Benediati m. a. pag. sor. cura & studio Joannis Mini lon, qui huic addidit aliud in terra Sanctam I edeporton Auctore Bernardo Monacho Gallo, ficium anno 8 o. cujus meminit Guillelmus Malmesburiensis libro . De Anglorum cap. a. sect. 33.& 48-JOANNEs Patriarcha Constantinopolitanus an

no circiter ii. scripsit insignem Epimiam ad

213쪽

i,o suppLEMEN tu Papam , ct Uebis Romae A chiepisco um GΜ L .rinum, qui sedit ab anno po8. ad 7i . diem V Aprilis , quo obiit. Habet Collectio Concilioruiri ultimae kitionis Parisiensis alapi i67 i. hanc Epistolam Graeco latinam lom. 6. p. iΑO7. ubi eam leges.

ANDRAEAs Damasco oriundus, dictus Hieroselymitanus ob Mo 'achismum in his regionibus professum, Cretensis postea Archiepiscopus, atque ut quidam censent Docti pro more Graeco rum ab Archiepiscopatu Cretae ad Cathedram Cae. sareae Cappadociae transsatus, floruit circa annum Tro. mortuusque fertur die r . Junii anni et 1 . inde corrigendus error multorum qui illum sarculo sexto adsignant. Multa de illo Triodium Grae. corum quae res.' Aubertus Mirarus inde Ser toro Leclesiasticis capite i81. sed quae falsa sunt, oreque pleno fabulas Graecorum sapiunt. Scripsit Homilias plures , quas hinc & in de collectas evulgaVit Franciscus Combefis Ordi nis FF. Praedicatorum, Parisiis in sol. anno 16 . praece & latine apud Simeonem Piget .via Jacosaea Lb signo Prudentiae. Addidit in Auctario graecae Sanctorum Patrum Bibliothecae, quod di bus immis in sol. evulgavit anno i 6 3. sumptibus Antonii Beriliter via Jacoba a sub signo Fortunae , ad praecedentem Collectionem Orationes duas in

quarum secunda est in Bibliotheca Sanctorurn P. trum sub nomine sanisti Germani Constintinopilitani; atque etiam aliam in Decollationem fanm

Joannis I327. Item tom. 2. p. 233. Euehari licum men ad Agathone ii Diaconum

ob Acta sextae SVnodi Oecu nicae ad eum missa ,

214쪽

DE S c R i P T 0 RI Bus E C C L E S. I Iunde colleginius eum ursisse Agathonis hujus tem. poribus, circa annum 72 . & ulterius. Hoc etiam

Euchai isticum Carmen insertum Collectioni Conciliorum editionis ultimae Parisiensis anni a 6 i. Habentur duae orationes Graeco-latinae hujus Andraeae Cretensis sive Jerosolymitani in Exaltationem sancita Crucis, apud Jacobum Gretzerum i mo a. de Cruce, cujus opus nobile & amplum impressum est in '. Ingolstadii variis toltas anno 16lo. Item fuctem Computus graece & latine cum Uranologio Dionysii Petavit edito Parisiis in sol. anno i 63o. apud Sebastianum Cramoisy, via Jacobae a sub Ciconiis. Ejusdem denique si tamen idem est , qui successive Cretensis ac Caesariensis Archiepiscopus factus sit) Commentarius in Apocalusim B. Joannis graece & latinὰ per Theodorum Pelianum cum Notis Sylburguin sol. typis Commetini i196. tumque iisdem typis anno i6o3. giaece & latine cum operibus sancti Joannis Chrysestomi. Denique latine tantum interprete eodem Peliano Ingustadii anno 118 .

in '. Porro qui unum eundemque ficitant A draeam Cretensem Archiepiscopum cum Caesareensi. innituntur istis coniecturis. Volunt enim princlive fuisse Aretae CHareensi, ut ex Cretensi Caesareensem faceret ad honorandam patriam ; unde ne- ant consequenter fuisse unum eundemque An-raeam,uttiusqueSedis successive Archiepiscimum: . sed dictum ab Areta Caesareensi Andraeam Caesareensem quem Cretensem appellate debuerat. Sanechm Aretas qui Commentarium scripsit in Apocalypsim circa annum si a. scripsit enim etiam sandri Euth mii Patria ethae Co=stanti opolitani anno si I. ad caelos translati) Andraeam suum a quo

215쪽

y suPPLEMEN Tu Msimpsit plurima, haberet velut Auctorem uno aut altero saeculo a se antiquiorem : recte consequenter in unum idemque tempus incidunt Andraeas Caesareensis & Cretensis ac forsitan in eundem coeunt, qui successive utramque Sedem tonuerit pro more Graecorum, & qui nunc Cretensis, nunc Jero lymitanus, nunc Caesareensis vocatus sit. De Anesaea Cretensi Possevinus in P ν- paratis sacro , Miraeus in Auctario de Scriptoriam Ecri fiastris cap. i8α. pag. D6. Bibliothecae Ecclesiasticat: Franciscus Combefis locis citatis, tam in praeliminaribus specialis si ae editionis operum Andraeae , quam in Auctario sito Graeco-latino anni i6 8. ad Bibliothecam Sanctorum Patrum,& in Apparatu ad Bibliothecam Concinnatoriam praevio, verbo Andram Cretensis. . JONAs Monachus Fontanellae in Dioecesi Ro-

stomagensi, mandante Baino Abbate suo, scripsit ancti Vulf anni Senonensis Archiepiscopi. rui obiit abiecto Episcopali munere, anno IIo.e io. Martii in Coenobio Fontanellae , non in legantem pro illo aevo. Extat impressa apud s rium ad diem io. Martii, atque apud Continua rores Bollandi ad diem eundem. Itemque saeculo tertio parte i. Sanctorum ordinis Divi Benedicti; vixit autem anno Christi o . cujus anni ad extremam Historiam suam meminit. De Jona isto faciunt mentionem in Apparatu sim Antonius POL sevinus, Aubertus Miraeus in Auctaris de Scriptoribus Ecclesiasticis cap. 1o6. pag. 22o. & capite a96 pag. 219. & in Scholio ad caput 6 i. Operis

Sigeserti De Seri toribus iisdem Ecclesiasticis pag. o. Biblothecae Ecclesiasticae ; ubi eum distinguit

216쪽

ab altero Jona antiquiore, qui scripsit Vitas sanet num Columbam, Eustalii, &c. GERMANus Patriarcha Constantinopolitanus, vixit temporibus Leonis Isauri Imperatoris, cujus impietati contra sacras Imagines sertissime rektit, quae anno 726. impellente quodam Judaeo, primum in publicum erupit. Exinde nequicquam se furori ejus interponens, Episcopatu se spont . abdicavit anno Christi o. cum centesimum ferὸ aetatis annum ageret. Nam Gregorius II. Papa in secunda Epistola quae in Synodo VII. extat, adserit Germanum anno Christi 16. habuisse an nos quinoue & nonaginta. Caeterum habemus

in Epistulin sincti Geramini Constantinopolitani senioris, graece dc latine editas Romae , Coloniae . Parisis cuni Concilio generali VII Nicaeno II. ad Joannem nempe Synadenspm, ad Thomam Claudiopolitanum, &c. Caetera omnia illi inscriapta sunt Germani Constantinopolitani Junioris, qui floruit sub initium feculi xiij. anno 1χχχ. M q. ut suo loco dicemus. Scio a Bellarmino in libro de Scriptoribus Ecclesiasticis, Labbeo ibidem , M ab Editoribus Bibliothecae Veterum Putrum editionis Coloniensis, huic Germano attribui Theori is rerum Ecclesiasticarum

tDvem orat iis Dominicae, ex ista theoria verborenus destinvitam: Sed Greteterus in Notis ad to- mum a. de Cruce, putat illam Theoriam esse auterius Germani aet. ate posterioris : atque idem se tit De Encomis Deipara , quod Petrus Pantinus

latine reddidit. Plura de sancto Germano Lab usin libro De Scriptoribus Ecclesiasticis a Bellar- minorecensitis, Aubertus Miraeus in Auctatio e rvindem Scriptotum Ecclesiasticorum cap. 2O7.

217쪽

is s up P L EME, et u M pag. 1io. Franciscus Combefis in suo A aratu ad Bibliothecam Concionatoriam, verbo, Gem -- s Constantinopolitani , Cardinalis Baronius in

Annalibus Ecclesiasticis, Possisinus in Apparatu

Foε Lix Monachus Anglus, Congreg tio is strvvensis seu sancti sedae, ut loquitur ' scil-psit circa annMm 7 o. vel ultra, Vitam suam Guthiaci Presbyteri & Eremitae, quam ex manus tipto codice erutam produxit in publicum Joan- . nes Mabillon iaeculo 3. Sapctorum ordinis Divi benedicti, e . i. seu parte t. pas. 263. in solio, Iarisiis anno is 7α. apud Caro uin Savreux ad Turrim Metropolis Ecclesiae, sub signo trium

tione Anglus. Ordinis sancti B edicti Monachus. Cantuariensis Congregationis Guibennae , a tene v ris annis it in boparum Lityerarum studiis en D ultus, ut jam vir fachys on inium scientiarum g nere evasitit instructi linqs. Mul a quidem, quan- tum invenire potui, non sc ipsit, vi illa tamen pauca pnro, terso, & elegante stilo exarat . Mu-- his insignis & primus, teste Becia , praeter unum M Iacobum , cant i Magister in Norestantvmbrinis tum Ecclesiis; illuc enim ex Cantia vocatus. ais Yvilfiido venit ps ita iam Ocuit. Ratione , virtutis & multiplicis eruditionis, erat omnibus,, Litteratis di piis illius temporis c ris sinus. Hor-- t: nte Acca Hagustiamsi Episcopo Gluta oratio

M si ipsi oncti Via fidi librum unu- , δε -- Vita Earta erriniserti librum unu ; de aliis nbis hil nulli certi constat. Claruit anno salutis restam

218쪽

Pitseus. Opus de Vita Gncti Vuilfridi, editum a Joanne Mabillon ex Nis. Bibliothecae Cottonianae . in Anglia, ad calcem partis primae Sanctorum iaculi . Benedictini pag. 67 I. cujus variantes L . tiones ex Ms. Codice Sarensi edidit ad finem se cundae partis ejusdem taculi pag. sue o. quod im- ressum duobus tomis in sel. apum udovicum Ba. sine anno 167 . dc i68o. Et quidem Eddium 1Vvilfrido ex Cantia accitum titisse , constat ex Historia Venerabilis Bedae lib. . capite z. Quo

tempore id a m sit, indicat Eddius ipse in sit

. , iectae Vitae Ap. I . ubi narrat Vuilfridum sub atmnum 6s1. evocasse Cantores ad lesermandos Ecclesiae corruptos cantus. Ceterum insignem ubia

oue modestiam exhibet iste Auctar , cum agens de Theodoro ejusque succetare Berthuualdo, quivvilfridi suique ipsius exita Auctores fuerant, aut certe fautores, eos passim sanctos & sanctissi- 'mos apoellat. Opus autem suum scribebat statima Vuilfridi obitu, certὸ superstite adhuc sancto VVillebrordo Trajecti insertoris Episcopo, qui ai no 739. ad Superos abiit, anno uno ante Accam Hagultiadensem Episcopum, cui Eddii Liber nun

cupatus est.

ANTON ius Monachus, ab Opere quod condi. texuit, cognomento Melissa: quem quaeres ad an. . it o. ad quem revocandus est , ex Critica pra cisci Combesis , Ordinis Fratruui Praedicat

rum.

EGE ERTus natione Anglus, dignitate Ca tuariensis Archiepiscopus, claruit circa annum

. scripsitque nobile opus P nitristiali Abris quattuor distincitum, M s. in Bibliotheca Collega icti Benedicti Cantabrigiae in Anglia Cod.

219쪽

1ys suprLEMEN Tur, tui b oculatis testibus audivimus : Opus antiquum, praeloque dignissimum, quod nos multala eret de mediis Ecclesiae temporibus. Item

scripsit opusculum De Jure Sacerdotali , quod

legitur in Conciliis anni i67 i. tom. 6. pag. is 86. Denique Dialogum De Inintutione Ecclesiastica , editum Dublinitanno i66. . opera Joannis Uvaraei Equitis Aurati, de immixtum Conciliis i

mo 6. pag. 16o . Poenitentiale autem seu Cmnones De Remediis peccatorum , qui leguntur post dictum Dialogum pag. 16ii. in citatis Conciliis, sunt excerpti ex dicto Poenitentiali E erit: unde ambiguum, an sint Venerabilis Bedae cui passim attribuuntur 9 opus legitimum, nec enim Beda Senior excerpere ab Juniore Egberto potuit. ANAsTAsius Abbas Monasterii sincti Euthymii in Palaestina, cujus sanctus Joannes Damascenus initio Libri de Trisagio , & Cardinalis Baronius in gestis anni 7 9. meminerunt, scripsiti orum contra quem ex Graeco latine a Francisco Turriano redditum Henricus Canisu,tom. 3. Antiquarum Lectionum, & Colonienses tom. 8. Bibliothecae Veterum Patrum publicarunt ; sed M s. graece asservant Bibliotheca Vaticana Romae, & Jesuitica eiu lem Urbis inter C . dices manuscriptos ab eodem Turriano datos. Atque hic quidem Anastasius cum de Trisagio nbii recte sentire videretur,Joanni Damasceno occasonem praebuit scribendi opusculum de hoc Hymno. Agunt de isto Anastasio, quem Euthymianum vocant ad distinctionem ab aliis quandam, Posse-vinus in Apparatu sacro, A ubertus Mirarus in Auctario ad Scriptores Ecclesiasticos cap. 2 m. P. 22 i, b us i brevi Scriptorum Chronologia.

220쪽

n E sc Ri pro Ri Bus EccLEs si, Isino Rus PACENsis, Hispaniae Episcopus, Idacium Lenticensem Epis opum continuavit in sua Chronologia, sicut ipse Idacius sanctum Hieronymum continuaverat. Isidorum Pacensem continuant Sebastianus salmamicensis, samplius Anturicensis , & Pelagius Ovctensis, quos omnes junirim ex manuscriptis Codicibus Prudentius Sandovallius Pampelonensis Episcopus anno i ,3 .Pampelone in Navarra primus edidit, quoruni ultimum Baronius citat in Annalibus tom. Io. pag. 6 s3- Eois Isidor in Pacensis orditur ab aera 613. sive ab no Heraclii septimo, quo Malis metes Sara oriam Ductor Syriam, Arabiam ,& Mesepotamiam occupavit, desinitque in aera septingentesima nonagesima octava, id est in anno

Christi ue . quo tempore se scripsiti testatur, sub

finem operis. Sebastianus Salmanticensis a temporibus Pelagii Regis usque ad Ordonii I. Regis obitum , hoc est, utque ad aeram nongentesimam tertiam, sive usque ad annum Christi Ioue. suam, ut nuncupat, Historiam deduxit. Sampiras Astu ricti sis ab aera octingentesima nonagesima sexta, sive a temporibus Attonsi Magni, illo nomine tertii Regis. usiliae ad initium principatus Veremundi Regis continuavit. Pelagius Getentis Eviscopus, a temporibus dicti Veremundi, usque ad obrutum Alsonsi saltimi, quem vocant Imperatorem Hispaniae, cerum gest in seriem perduxit. Deaerae ratione & origine Ioannes Mariana libro 3. cap. 2 . consulendus. De Isidoro Pacensi Aubet tus Miraeus in Bibliotheca Ecclesiastica ad caput 8.

A nocivmi cujusdam de duodecim scriptoribus E clesiasticis, pag. ios. a quo haec accepimus. Alii