Cicero medicus, h. e., Selectos e M.T. Ciceronis operibus locos : vel omnino medicos, vel facillime ad res disciplinasque medicas transferendos

발행: 1812년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

CIC PILIT,IPPICA. 71 tenderit, ut ad castra Antonii, quo senatus eum miserui, Crueniret isque, Cum iam prope caStra Venisset, Vi morbi oppressus, Vitam amiserit in maximo reipublica munere: eiusque mor Consentanea Uitne fuerit, Sanctissime honestissi-nlectile actae, cin qua saepe magno sui reipublicae Ser. Sulpicius et priuatus et in magi Stratibus fuerit. X, . Quonianque Venisses, UX Venisse quaedam, et spe stillitis videretur. X, . At horum alter, nondum ex longin

quitate GrauisSinai morbi recreatus, quid sud

habuit virium, id in eorum libertatem defenden dam Contulit, quoi mri Volis iudi alii se a morte reuoCatum alter' Virtuti x roboro irmiori quam, ne talis, clam istis ipsi Vetoranis ad D. Brulum i berundum profectu est. - Quis aut sapiCnlio adctiniecturam rerum uin arum aut ad tropulsan

eum motum diligentior XI, 5. Est enim sapientis, is 'quid Itomini

accidere possit, id praemeditari ferendum modice esse, si ueneriis maioris omnino est consilii, PYO- videre, e quid tale accidat sed animi non minoris, sortiter serre, SP UCnCrit. XI, 4. Moloros Trebonius pertulit magnos: multi, ex morbi grauitate maiores quos lamen ΠΟΠ

92쪽

7 2 CIC. PHILIPPICA.

miseros, sed laboriosos dicere solemus. Longus fuit dolor bidui ut compluribus , annorum REPOmultorum CC Vero grauiora sunt amisi Cum tormenta, quam interdum Crucinmenin morborum. - Quo maior is est animi quam Corporis, hoc Sulat grauiora ea, qtiae Concipiuntur animo, quam illa, quBC ΟΓΡΟΓC. XII, 8. Quid vita censetisne, atros Con scripti, habendam mihi aliquam ess rationem quae mihi quidem minime cara est, Pa CSertim

cum Dolabella focerit, ut mutanda mors esset modo in Cruciatu atque oranentis Quod cum ita sit, nihilne mihi de periculo meo Cogitan dum putatis II, 9. Cuius in complexu libenter extremum vitae spiritum ediderim.

XII, 12. Custodiatur igitur mea Vita reipublicae, ea illo, quoad Vel dignitus, Vel natura alie tur Patria reseruetur mors autem necessitatem habeat fati, aut, si ante oppetenda est, oppetatur

XΙΙΙ, 11. Venes cum audes appellare eum Virum, qui tui Veneficiis remedia inuonit mirum recte Clios leum appellas, a quo tibi prae

sentem pestem Vide Comparatum.

93쪽

CIC. EP AD ' LEΝΤVL. 7 5 XIIII, 19. Breuis a natura nobis ita lata est ut momoria bene redditae ita sompiterna. Qua si non esset Iongior quam Iacteo Vita quis esset tam amens, qui maximi laboribus et pericu Iis ad summam laudCm gloriamque contenderet PCic. p. ad Letatui. I, 7. Tu rebus luis in tegris, discas, neque Saluti nOStrae rationem habendam nobis esse sine dignitate, neque digni

tutis sine Salute. Ι, . Qui me homines quod saluum esse Vol Verunt, si milia gratissimum sed Vellem non o Ium saluti meae, quemadmodum mediCi, sed, talipine, etiam virium et coloris rationem haberexo luissent.

Cic. p. ad Curion etc. II, 16 Quod est

igitur meum triste consilium V discederem fortasse in aliquas solitudines mosti enim non modo Stomachi mei, cuius tu similem quondam habe has, sed etiam Culonim, in hominum insolen

tium indignitate, fastidium.

Hoc adspersi, Ut Scires, me tamen in Stomacho solere ridere.

Cic. ad Ser. Sulpic. IIII, 3. Caius Treba

lius, familiaris meus, ad me scripsit, te EX SOquaesisse, quibus in Iocis essem, molesteque is

94쪽

ferre, quod me propter Valetudinem tuam, cum

ad urbem accesSiSSCIn non Vidi SSOS.IIII, o Hactenus existimo nostram Consolationem recte adhibitam se, quoad certior ab ho mine amicissimo uere iis de rebus, quibus leuari Dossent molestiae tuae. Reliqua sunt in te ipso, neque mihi ignota, nec minima solatia, Vt qui dem ego sentio, multo maXim quae ego Xse 1 iens quotidie, Sic Probo, ut ea mihi Salutem as ferre VideantuΓ.

Ser. Sulp. p. ad Cic. IIII, 5. Quoties in

oani Cogitationein necOSA Est et tu Veneris, et nos viaepe incidimus, , hisce temporibus non pesSimo

Cum iis esse actum, quibus Sine dolore licitum est mortem Cum ita Commutare , em l nos 1OIn Iaculi indignamur, si quis

nostrum interiit, aut OCCisu CSt, quorum Vita bre Vior esse debet, Cum Vno loco tot oppidum cada-Ver proiecta iaceant

In nius mulier uiae animia, si iactura

saCla St, anto opere Commoueris 3 quae si hoc tempore non diem suum obisset, paucis post annis lamen ei moriendum fuit quoniam homo nata fuerat. Denique noli te obIiuisci Ciceronem esse, et eum, qui aliis Consueris prae ipere et dare cola Si

Iium neque imitari malos medicos, qui in alie

Dis morbis profitentur tenere se medicinae scien tiam, ipsi se Curare ΠΟΠ POSSunt Sed potius, Vae aliis tute praecipere Soles, tute tibi Sublice atquo

95쪽

apud animum propone. ullus dolor est, quem non longinquitas tempori minuat ac molliat.

Cic. Op ad Ser. Sulp. IIII, 6. uno autem.

lio iam graui Vulnere, etiam illa, qua ConSanuisso videbantur, recrudeSCUnt.

IIII, 9 Tempori cedere, id est, necessitati Parere, semper Sapientis est habitum.

Mihi salus tua tantae curae est, ut MarCCIIO, fratri tuo, aut par, aut Certe proximia Sim. Tuum est, ConSulere temporibus, et incolumitali, et vitae, et fortuni tuis.

eius diei, cum ab Atlienis proficisci in animo a berem, circiter laora decima noctis, P. Postumius ad me venit et mihi nimi iuuit, M. Marcellum, Col legam oStrum, Post coenae tempus, a P. Magio Cilone, familiare etias, pugione percuSSUD esse, es duo Vulnera CCepisses num in StomaCho, alterum in Capite, Secundum abrem sperare tamen Cum vivere POSSO. Magium seip6um inters ocisse postea se a Marcello ad me missum esse, qui ha CG nuntiaret et rogaret, Vti Cogerem medicos Coegi et e vestigio eo sum prosectus prima luco. Cuna Noa longe a Piraeeo abessem, puer Acidini obuiam niihi vcni cum codicillis, in quibus erat Cristum, paullo ante lucem Marcellum diem suum obii SSO. Coactus sum in eadem illa lectica, qua ipse deuυ- tu crina meisque Ie licariis in Urbem V1n reser

96쪽

76 CIC. mP. AD METELL. ET C. re ibique pro ea copia, quae Athenis erat, unus O satis amplum faciendum curaui. Ab Athenien sibus locum sepultura intra urbem Vt darent, im PCtΓΩT Non potui, quod religione se impediri di cerent; neque tamen id antea Cui quam ConCESSO rant. Quod proximum fuit, uti, in quo Vellemus gymΠΩSio. Cum Sepeliremus, Obis Ormi Serunt. Nos in nobilissimo orbis terrarum gymnasio Aca demiae locum delegimus, ibique eum combusSi muS ΡΟSteaque curauimus , ut iidem Athenienses in eodem loco monumentum ei marmoreum faciendum 'Iocarent. Ita, quae nostra offula sue runt , pro Collegio, et propinquitate, et vivo et mortuo omnia ei praestitimus.

Cic. ep. ad Meteil. etc. V, 12. Quem enim

nostrum ille moriens apud antineam Epaminon dia mo Cum quadam miseratione delectat qui

tum denique sibi avelli iubet Spiculum, postea

quam ei percontanti dictum est, Clypeum ess sal vum: Deliani in vulneri dolore aequo animo Cum laude ΟΓOretur. V, 15. Illius tanti Vulneris quae remedia esso debebant, ea nulla sunt , Itaque si literis tor, in quibu Consumo omne tempus, o Vt ab his

viCdi Cinam perpetuam, sed ut exiguam doloris obliuionem petam.

V, 16. Etsi unus ex omnibus minime sum ad te C solandum accommodatus, quod tantum ex

97쪽

uis molestiis cepi doloris, consolatione ipse

Egerem tamen, Cum longiu a Summi Iu lus acer bitate meus abessCt dolor, quam tuus; latui no Strae necessitudini esse, meaeque in te beniuolen tiae, non tacere tant in tuo moerore tam diu: sed adhibure aliquam hodiCam ConSoIationem, AURO leuare dolore 1 tuum Posset, Si minia Sun epotuisset. Est autem consolatio peruulgala quidem illa maXime, quam Semper in ore atque in animo habere debemus. homines nos V CSse meminori mus, ea leg natos, Ut omnibus elis fortunae pro posita sit Vita moStra meque CSSO I TECUSandum, quominus ea, sua nati Sumus, Conditione iuu-mus: meu tum T iter o Casus seramus suos nullo Consilio Vitare possimus; ventisque aliorum memoria repetendis, nihil accidisse nobis noui co gitemus. Vt a non dicam, quae saepissime et

Iegi et audiui nihil mali esse in morte, in qua Si resideat sensus. immortalitas i illa potius, quam mors ducenda Sit; ' in sit amissus, nulla Videri miseria debeat, quae non sentiatur Etenim eum semper te et priUatis in rebus et publicis prae stilisti tuenda tibi , sit grauitas et constantiae seruiendum am, quod allatura est ipsa diutur nitas, quae maximos luctus Vetustate tollit, id nos Praecii Cre Consilio prudentiaque debemus. Etenim si nulla Vnquam fuit, liberis amissis, tam imbecillo mulier animo, quae non aliquando Iugendi modum feCerit Certe nos, quod est dies allatura, id Con silio anteferre debemus, neque XSpectare temporis medicinam, quam repraesentur ration

98쪽

8 CICO EP. - METELL. ETC. V, 17. e hoc quidem praetermittendum es Eo duxi, te obortager, rogaro1mqtae, Ut et homi

test, sapienter ferres P et dolori sortiter ac fortu nae reSiSteres.

V, 2 I. Sed Vt illa Secunda moderate tulimus, Si hanc non solum aduersa in sed funditus uer sum ortunam fortiter erro debemuS; Vt hoc sal tem in maximis malis boni Consequamur, Ut mortem, quam tiam beati Contemnere debeamus, Propterea quod nullum sensum Osso habitura, nunc si assecti , Ο ΠΤ Odo COIntemnere debea

mei videndi sis, tristinc te ne moueas tam infirma valetudine, nisi ex me prius quaesieris per literas, quid te velim facere. Me Velim, Ut facis, diligas, valetudinique tuae et tranquillitati aninai Servius. Vale.

uocunque ita loco quisquis est, idem est ei sensus et eadem acerbitas ex interitu rerum C publica rum et suarum lamen oculi augent dolorem, qui ea quae celeri audiunt, intUeri Coguntur, eo a Vertere miseriis cogitationem minunt Nee

tamen is ipse, a quo Salus petitur, habet explicatam aut exploratam rationem, Salutis

ine. - Cuius tanti mali, quanta uis docti iri multa dicant, tamen Vereor, me consolatio ulla

99쪽

CIC. EP. - TORQU. ETC. 79 possit vera reperiri, Praeter illam, quae tanta est, quantum in cuiusque unimo obori est atque ner Morum. - Simu igitUr ea mente, qua ratio et virtus praescribit, Vt nihil in Vita nobis praestan dum praeter Culpam putemuS CRque Um Curea mus, omnia humanu plaCate Ct moderat seramus.

I, 2. Peto a te, ne me putes obliuione fui varius ad te scribere, quam Solebam, Sed aut gru vitate Valetudinis, qua tamen iam paullum Videor leuari aut quod absim ab Vrhe, Vt, qui ad te pro si1CiSCantuT, Cir non possim. misera est illa quidem consolatio, tali praesertim civi et viro, Catamen necessaria, nihil OSS praecipue ciliquani

dolendum in eo, quod accidat niuersiS.

VI, 5. Ita enim tuere, It non sit Vivendum, miserrimUm est. Mori autem nemo sapiens mi serum diaeit, ne beato quidem.

VI, 4. Eius enim, qui tardior in te leuandosuit, Ilam fore putaremus, non est mihi dubia de tua Salute sententia. - Quanto fuerim doloro meministi. - Deinde, quod mihi ad consolatio

nem Commune lectam est, si tum Vocer ad exitum vitae, non ab ea republica auellar, qua CurendUmesse doleam, braesertim cum id sine ullo sensu futurum sit. Adiuuat etiam aetas et acta iam ita, Gua Cum Cursu suo bene Confecto delecta tur, tum Vetat in Eo Vim timere , U DO iam n-

100쪽

omnia propono ne Vllum CSt tantum malum,

quod non putem impendere. Sed cum plus in

metuendo 1nali Sit, quam in ipso illo, quod time lur, desino prct CSertim Cum impendeat, in quo non modo dolor nullus, Verum sint otium doloris futurus it. VL . Quam mihi necesse est eius Salutem quibuscunque rebus possim, tueri, vides. VI, 12. uno ero tantum te ara ad haec nobiscum ferenda quibus ego Si quam medicinam inuenirem, tibi quoque eandem traderem. Sed est num perfugium, doctrina ac literae, quibus

Semper Si SumVS quae QCundi rebus delecta tionem modo habere Videbuntur, Lune ero etiana salui Cm.

VI, 15. eque lenire Videbar rationC, ne que leuare posse dolorem tuum. Osten CYo,

quaam magnam Spem hiabere Coepi fore, Ut te bre vi tempore incolumem ha CremuS. VI, 14. e scito omnem naeum Iaborom, Omnem serum, CUTum, ludium in tua salute Con sumere. - EX Culi et Vultu, CX Ultis prae

terea Signis, quae facilius perspicere Potui, quam Scribere, hanc in opinionem discessi, ut mihi tua salus dubia non esset. Quamobrem fue animo magno fortique Sis.

SEARCH

MENU NAVIGATION