Clavis homerica ..

발행: 1815년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 어학

421쪽

EX VARIIS AUCTORIBUS,

Achilles Tati Ad Arati Phaenom.

Ibi ΡΜΟΤΤ δὲ μεγάλω ποιητα περ μεγάλων στων μέρω-περιέσπειρε δε

AElianus Var Hist. l. iii. c. 22. Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ καταισκευασας Oμέρω- , C. Eschines orat in Timarch. Λεξ δὲ πρωτον μὲν περὶ μηρου ον υ τοῖς πρεσCυτάτοις θ σοφωτάτοις των

ποιητων ναι τάττομεν.

Eschylus Athen Plutarch. alii,

Dicere solebat sua Tragoedia eSS μαρ τιγα τε μαχεα - εγάλων

422쪽

A. Gellius Noel Attic. l. i. c. Homerus sapientisSimus, et antiquiSSimu3 poetarum, Alciatus A. Proetermi33. l. i. Admonet et nos ummu apud eo poetarum HomeruS.

Idem Dispunct. l. i. Ut apud principuum poetam Scriptum St, 'Ενι in τυτρον ἐόντα, α Alcidamas apud Aristot Rhet. l. iii. c. 3. appellavit

T, 'Oδυσσειαν καλον ἀνθρωπινου βίου κάτοπτρον.

Alexandr ab Al. Gen. Dier. l. v. c. 15. Apud Chios cene moneta fit, cui nomen HomeruS. Ambrosius de Poenitentia, . i. Aiunt diaeisse primum uorum poctam H τάχα se εσσομαι. Ammianus Marc. Hist. l. XXi. I fidem eae sempiternis Homeri Carminibus intelligi datur, non deos coelestes cum viriSfrtibu collocutos, c. Anaxagoras apud Diog. Laert. l. i. Δοκω δὲ π -τος τὴν μήρου ποίησιν αποφήνασθαι εἰναι περὶ ἀρετῆς Ψ δικαιο Antigonus Car. Hist. Mirab. c. 28.

Antipater Anthol. Digr. l. v.

. Εὐρε φυσις, μόλις εὐρε, τεκοῦσα δ' ἐπα τατο μόχθων, Eις ενα μουνον πιμηρον λην θρη Φασα μενοινήν.

Apuleius Miles i. X. Priscae poetico divinu auctor apud Graios. Et alibi, Mutiiseius, et omnium perituS. Arcesilaus apud Diog. Laert. l. v.

Ἀπιδεχεπο, πάντων μῶλλον Oμηρον, ά, εις υπνον ἰων πάντως τι ανεγίνωσκε , ἀλλὰ 16, ορθου λεγων ἐπι τον ἐρώμενον ἐπὶ ναι, πότ ὰν βουλοιτο ἀναγνωναι.

Arotinus L. De Studiis et Literis. Quid Homero deest, u minus in Omni 8apientia versalissignis e istimari possit 8 ejus poetin quis neget totam complecti doctrinam inventium, quam contendunt in belli tempora, pacisquo divisam, c.

423쪽

ELOGIA DE HOMER . si

Aristides orat Tom. 1iti δριτος ἐπων ποιητης ' μηρος. Aristophanes Ranis.

Aristoteles de Arte Poet.

Artemidorus Oni critic. l. i. c. 28.

Aschamus Epist. l. i. Ep. ad Thom Cantuar Archiep. Homerus, Pythagoras, et Plato, res viri omnis doctrinae, et ingenii principes Et aliquanto post Homerus, Sophocles, et Euripideri elegantis omnis doctiaeque poeseos, hi ons, illi duo umina. Id Hedagog l. i. Perpendat vitam prudentissimi peregrinatoris apud prudentissimum

Omnium, qui unquam lingua locuti sunt, auctorum, eaecepto duntaxat verbo dei, hocis3t, lyssis apud Homerum. Athanasius Orat. c. GenteS. Γράμματα ρμετὰ γὰρ ἐφίυρον Φοινικες, ποιησιν δὲ ἡ ρωλὴν Oμηρος. Athenaeus Dipnos. l. i.

Ομηρος ορων τὴν σωrροσυνην οἰκειοτατην ἀζετην σαν τοι νεοις, και πρωτην,ετι δὲ ἁρμοζουσαν, και πάντων των καλων χορηγον ουσαν, βουλόμενος ἐροῖ υσαν πα- σιν αυτην αὐώρrai - εὐτελῆ κατεσκευασε πασι τον βιον και αυτάρ η, C.

Eadem emtant vi drauidam eae Dioscoride Id. l. i. m των ποιητων βασιλεύς οδυσσέα, c. at l. i. 'oo τατος των ποιητων. Augustinus De Civit. Dei. l. iii . . . Hoc enim nec ipse Homerus macile credidit, qui Neptunum quidem contra Trojanos, Appollinem autem pro Trouani pugnantem iacit, olim illo serjurio ambos bida narret OenSOS. Id. Co=fess. l. i. c. 11. Nam et Homerus peritus texere fide abellas, et dulcissime vanus est. Et quidem dulcedine carminis, et melliflua Sermoni Suavitate, etjucundissima denique reruni et verborum copia ac Veritate Homeru caeter0S

424쪽

s ELOGIA DE HOMERO.

omnes antecellitu Vanitas autem siquidem id omne vanum dicenis dum sit, quod non directe ad Chriεtum et pietatem tendit ei cum reliquis gentium scriptoribus Communi eSt. Ausonius Periochis in Ho)n Il et Od. V disium, poetam nihil, quod iliuStre uerit, omisisse appareat, belli Troici cauSam, C. Barthius Adversar. I. xlvii sub Jul Scaligeri, Musn unu et Virgilium Homero prinferentis, Sententiam refutat.)De Homero illud dubitabile non est, universam poesm nihil virquam

illi comparabile habuisse. Et post pauca Homerus jbna, doctor,

magister, sdimperator, unicu8que omnis poeseos Apollo. Basilius . ΙΠρος τοῖς νεους, &C.

φἱρει, ο,τι μη πάρεργον Guod et AnaXagoras, Metrodorum ad Homeri lectionem adhortanue, antea diaerat, inquit a Orag. Prinyas in Hom.

Iliad.

Baudius pist. Cent. I. Assensior enim elar Sculto mirum in modum Phoebo Calum, canentie tripode Ἀφρητωρ ἀρ- ι πτος, ἀνεστιος, Ποδti reliqua. Beverovicius Medicini Encomo Homerum tisque qum omnis pientia fontem praedicant, mediis cino studi SUM Dirae, auctor eS PlutarchUS. Bega Annotat in D. ad Rom. c. i. ver. 5. Quid prohibet, quia loquentem illum ip8rim Homericum Agamemnonem audiamus, et elegantisSimis versiculis Stis de Trojanorum per urio conquerentem : ἴπερ γαρ τε 1 αυτικ MC.

Bodinus μοι m. Method. Histor. Cum ex ipsis Homeri abulis, quia histortia ac veritatis imaginem proe e runt, tanta utilitas eruatur, quale ab hiStoria factus Sperare QEsriel 'Boganus Epist ad Lecf. proe a Homero E. αίζοντι. Homerum me nunquam poenitebit legisse iterum atque iterum, qui isque ut puto nullum habet inimicitin priaeter ignorantem. Et aliquan- id post Ut dicam quod sentio, mihi videtur Homerus uisse nihil aliud quam Sidus et occulti miranda potentia fati, c.

Brodeus Miscet. i. c. 0. Sitnt qui Homericis carminibus vim quandam in Se garrimrt, morum vero Ilia 1 quartum capiti SuppoSitin, quartanam ebrem avertere ; quibus ego bonam mentem Uis.

425쪽

Budaeus Annotat in Pandectas. Itaque remant isti licet- nunquam tamen incient, ut non hunc Homerum c. Plinius i. i. literarum principem appellaverit. Et L vii. ingeniorum sntem Idem in EpiStola quadam ad Erasmum Homerus, ingeniorum decus 4 c. Id. Praefat. ad Lib. de Asse. Homerus, ingeniorum verter, homines alpheStus interdum appellari

Rerum humanarum perspicacisSimus cratimator, fit ingeniorum, poetarum verteae. Burtonus . Graec Linguia Hii I. Atque hic est tandem πολυθρύλλητος ille, πολυἔόητος HomeruS, quem admirata Sunt omnia Secula, C. Calcagninus Epist. Quaest. l. i. An ego me putem magnum puelam fore sine hoc scientiarem inno' cum videam apud Homerum omnis m disciplinarum eminaria, quod

philoόophi et jurisconsidii quasi oracula admirantur. Callimachus Epigram viii.

Γου Σαμίου πόνος-μὶ δόμω ποτὲ λιον om1ρον, Δεξαμένου

Camerarius I. Praefatione in Immerum. Homerus omnium seculorum atque gentium consensu vel unus proin priam, vel principuam hanc famam meritu consecususque est cujus quidem versibus, nemo inter doctos reperitur, qui dubitet quin omnia ea de quibus princepta artium tradi poSSint, vel designata, vel expres6 a Sin Ho. Sed vide totam illam Praefationem, quae sane legi digniSSima. Canterus G. Nov. Lect l. v. c. 11. Quamvis permulta sint in Homerica poesi Disignia et admiranda, propter quin merrto et divinu a Democrito vocari poeta, et ingeneto rum palmam is Plutarcho accipere potuerit, unum tamen Si quiddam, quod eum reliquis omnibus, quotquot unquam fuerunt, poetis eaecellentiorem cit 4 c. Capellus I. Vindic. pro L. Casaub. l. v. c. 12.

Homerum exoticorum scriptorum antiquiSSimum, et omnium elegantiarum, quibus veluti corollis erornant Sua Scripta recensiore pOeια, parentem cuncelabrant antiquitatis admiratoreS.

426쪽

6 ELOGIA DE HO IERO.

Casaubonus Is Comment in Perg.

Duo illi omnis doctrino apices Homerus et VirgiliuS. Id. Not in Plin. Diat. Notum illud de summo vate, geniorum principe 'Eγραψεν b'Oμηρος, α εῖσε δὲ Φοῖὰος Ἀπολλων. Id. Animadu in Athen. l. X. c. 8. Primus omnium pater elegantiarum Homerus.

Id. De Rom. Satyra l. i. Qui omnis eruditionis ris, et norma Semper eό habitus itidem di Homero loquens.)Casaubonus . Notis in M. Antonin. l. viii. Alludit Antoninus adfatalia illa dolia, quae poetarum ingenioSisεimus et Sapientisεimus alicubi describit. Id. De nupera Homeri Edit. Dissertas. IS eg Sum, qui Homer tantum tribuo, quantum hominem verecun dum et literarum amantem, ei, qui tot Etatem proeScriptione princePSirigeniorum bonarum omnium artium et doctrinarum eminarium, hummanae denique Sapientia ape audiat, tribuerela eSt. Id. Super Loco quodam Odyss. r. Dissert quo Sic incipit. Homeri laudes non hic instimimus quem quidem qui non ut pose, larum tantum, sed ingeniorum ab omni memoria principem, non SuSpiciunt, et admirantur, illi pudori uo quam bene consulant, qui Suum judicium si tamen judicium dicendum est tot elatum consenSui ρο- ponant, ipsi viderint. Cum tot relatum con3enδum dicimus, proeStan tissima--wtatis cujusque ingenim philosophos, historicos, poetas intelligimus qui Homerum ut hominem supra quicquid is quoquam shomine dici possit, admirandum ; et in quo vires uas natura SummaSSemel eaeperta sit, aequisitisSimis verbis, et elogiis, uno ore proedicant. Ac ego quidem ita judicos qui Homerum contemnunt, viae illis pejus optari posSe, quam ut matuitate Suatruantur, ac conStanfer eum Ontemnant, eae cujus lectione tantos alii tum solidae e ditionis, tum voluptatis honestissimne ructus percipiunt Hoc viri clari imi, nee minu Ob ἀνδραγαθίαν quum πατραγαθίαν suscipiendi, testimonium tam praegnanS, tam luculentum, tam illustre licet aliquanto prolixiusi omittere nullo modo potui, nec debui. Caselius Rhetore, sive de Magistro dicendi c. . Nemo Secus Sentit, quam absque Homero nec esSe magistrum poeinlices, nec poetam seri Sed hoc minimum eae eo boni est enim vili

hominum i=formator, tuba viritilis, imo virtuti et praeco, nuS, Mbonae ei magister.

427쪽

Castilio l. i. de Curiali. Homerum animadvertite, qui heroicorum poetarum et tempore et excellentid primu putatur. Causinus loqv. Sac et Hum Parallel. l. i. c. 10. Ortus plenioris eloquentine, siquis rite repetat, est ab Homero 'nempe hic orator, et plane orator iam Tullio, ab Hermogene Rheto-

Ubi de poetis Inter Grincos excellentior est HomeruS, et inter Latinos est Virgilius. Cicero h i. Divin. Certe nemo similis Homeri. Id in Top.

Homerus propter eaecellentiam, commune poetarum nomen, apud Groecos incit Suum.

Id. 5 Tusculan. Traditum est Homerum caecum fuisses at eis picturam, non poe- sin idemus Quin regio ' νω oras qui locus Grincines quin Decies fring quoe pugna quia acies ' quod remigium ' qui motu onimorum ' qui merarum non ita victu eSt, ut quo ipse non viderit, nosti videremus secerit 'Claudianus in Epigram. I Separen vatum, princeps Heliconis Homerus. Clement Alexandr Stromat L .

Id. l. i. Ευροις α ιν ορμηρον τον ξύγαν ποιητην διεινοι τὰ λη Οἶο δη τρέφει ἔρνος ἀνη ἐριθηλε ἐλαιτης, C.

Colerus de Studio Polit. Crediderim non miniis turpe fore homini politico Homerum non Din isse, quam iuit illi poedagogo, non habuisse, cui propterea colaphum impegit Alcibiades. Columella Promat ad Lib. de Re Rust. Nec parens eloquentis deus ille Maeonius vastissimis suminibusδε-

428쪽

Cresollius Mysiagog l. v. c. 26. Homerus, qui omnigeno eruditionis penu exposuit, at aucibus Rofrorum odioSiorum esόe, tu aliud Sentit, aliud eloquitur. Id Theolr Rhetor. l. iii. c. 23. Sophistae gloriabantur ibi e8se patrem Homerum.-Itaque Hippodrom is sophiSta Homerum quidem aiebat σοφήσων φωνὴν, Archilochumauigni esse ευμα, ut ab illo Suavitatem, et inerplicabilem quondam varietatem, o Et interjectis nonnullis Ab hoc igitur capiebant 3ophisto et νομ- miserabiles, et dictionum venuStatem. Crucius Jac Epist. l. i. Ut Homerus omnis eruditionis parens, de Oceano canit ἐξ L inquit, ποταμοὶ, πασα Θάλασσα, C. Cunaeus Anisnasi in Nonni Dionys. Homerus, etsi in Sublimi vergetur genere, in quo perpetuus plendore δεινότηι St, tamen 6 C το χαρὰν amat et, γλαφυρον modo enim e nustatem capiat eae ipSi rebuS, aliquando ἐά των πημάτων κ ἐκ συνδε- σεως, o iSSime ἀπο τῆς λεξεως. Nemo hoc ante illum tentaverat, nemo

flictus illo quare in hoc quoque, Sicut in ceteris, imitati illum unt quotquot poStea aetitere optimi et Summi Scriptores. Cyrili Alex. Contra Hian. l. i.

JAStinum Mart. 1 arsenet ad Graecos.JDausqueius In Sil Ital. l. iv. Si solem Eridano nimis improbusta sedissent, Maeoni lem solem vellet uerque poluS. Sol animus, oles oculi, sol totus Homerus, Qui radiis hebetat Signa minora Suis. Id. olis in alii Seleuc. Haustum e valis fer maximi ritibus, χθρος γαρ μοὶ κείνος, C. Democritus Apud Dionem Chrysost Orat de Homero.

Dempsterus Indice criptorum, quem Rosino vo proe it, Homerus primu Sine eaeemplo, et Suprasdem admirandus,

429쪽

Dilherus Disputat Philolog. l. i. Disp. 5. Homerus ns sapientiae Hectora appellat πίσκοπον. Id ibid. Disp. 8. Homerus elegantiarum omnium pater. Et rursus, Locu huic pa-σallelus est in Homero, omnis paganiae apientio, rite, apud quem ruta mentios hospitalitatis. Id ibid. Disp. 22. ex Vernuleio. 9

Ingeniorum ille, scientiarumque fons Homerus, et humans terminus admirationis, quem antiquitas veneranda ore patulo vomentem ita re-PrcESentavit, ut suentes ab ejus ore liquore ac fores in amphoris et canistris colligerent philosophi, t riSconSulti, OratoreS QStrologi, postg, medici, pictoreS. Dinne rus Epith Grnec D. Dedic. Homerum seu principem, imo deum et regem poetarum in prima clasae et quasi acie collocavi, Homerum, inquam ἐξ etra πάντες ποταμοὶ, 4 c. et vel Justiniani nostri testimonis patrem virtutis. Dio Chrysost Ora de Homero.

'Ατεχνως γὰρ υκ νευ Θειας τυπις, ου ανευ Μουσων τε η πολλωνος ἐπιπνοίας δυνατον ώτως ψηλην γέ μεγαλοπρεπῆ, κὐ προσετι ησείαν γε σθαι ποίησιν, ε ε ρμγ μονον τους μογλωττους, C. πότε 6 παρ Ἱνδοῖς, δεσθαί ας ιν τυχμήρου ποίη ν, μεταἔαλοντων αυτην εἰς την σφετέραν διάλεκτον τί ri φωνη .

Id. Orat. . de Regno. Tis δε νε μέρου ποίησιν μόνην se τω τι γενναίαν, κου μεγαλοπορπη καὶ

βασιλικηγ.

Id. Orat de Dei cognitione.

νω προέχων. Vid et integram ejus orat de Homero et Socrate. JDidorus Sic Biblioth. l. iii.

Diogenes Laert. Prooem ad Vitas Philosoph.

430쪽

Dionysius Halic. Περι Συνθεσεως νομάτων. ' ποιων ωθεν ο δαιμονιωτατος πιμηρος, καίτοι μετρον χων ν η υρμους ολίγους, αλλ ἔμως ει τι καινουργων ἐν τέτοις φιλιτεχνων ως τε μησεν μῖν διαφξρειν γινόμενα τα πράγματα η λεγομεν οραν. H. alibi es Ομηρος κορυφη

απάντων, πι σκοπος Ἐξ περ πάντες ποταμοι κ πασα Παλασσα, Και πα-

σα κρηνα - Et ut ibi: Tης μὰν ιιηρικῆς ποιήσεως ἡ μιαν τινὰ τῆ σωματος μοῖραν, ἀλλ' ἐκτυπωσαι το σύμπαν, C.

Dous Declam in Umbrum. Umbram rebus omnibus antiquiorem esse necessum est, id quod Α-chillis scutum depingentem principem poetarum Homerum non latuit. Durantius asell. Variarum lib. i. c. 18. Solent auctores ejus rei nullum Hsse usum, vel Iliacis, vel Homeri temporibu hoc argumento confrinare, quod diu apud Homerum nulla mentio, nec veStigium ullum aetet; quaSi nihil printemniserit HomeruS, c. Ennius Fragment. Annal. l. i. In somneis mihi eisus Homerus adesse poeta, uti non male integrum illum versum legit, et restituit P. Merula in Commentar Cic. Somn. Scipion. Quale de Homero scribit Ennius, de quo viZ. SaepiSSime vigilans solebat cogitare et loqui Pers. Sal. i. Corjubet hoc Ennἴ postquam destertuit esse vel ut ex vetustissimo exemplari legit vir doctus modo laudatus, pavo cum destitit esse)Moeonides, Quintus pavone eae Pythagores. hoc est, cum jam deStiterat Homerus esse avus, Quintus vero Ennius X eodem pavo, HXta Pythagorne dogma de transmigratione animarum, factus SSet poeta Homeri Similis . per hanc igitur μετεμ φλκωσιν factus St Enniu apud Latinos, quod Homeru apud Graecos, id est, praeStantiSSimus poeta, Cil. Ennius et sapien8, et brtis, et alter HomeruS. Horat. l. i. p. 1. JEobanus Hess discript Iliad. Hom. Lat carmine a se reddisin. Poetarum omnium Secu rum longe principis Homeri Ilias. Epiphanius Adversus Hoer s. l. i. om. 3.

Erasmus In Adv. Auctor omnium et n3. Veluti si quis dicat superbiam omnium malorum parentem,sdem Omnium virtutumsntem Homerum Omnis pse SeOS patrem.

SEARCH

MENU NAVIGATION