Lodouici Bigi Pictorii Ferrariensis In coelestes proceres hymnorum fpitaphiorumque liber. Eiusdem epigrammaton libelli duo. ..

131쪽

AD ALEXANDRUM

GVARINUM. Cum semel aut saltem bis docte Guarine poetas Perlego, quos eirrae tiertiee Phoebus alit, Mens alios laticea aliam desiderat escam, Non ita quando tuas res legiti illa faeit, Quo tua Plectra moves magis, hoc magis esse uidetur

Et noua, et Orpheis aemula earminibus. Atq; adeo mulcent aures, animoso serenant, Vt eredam, melius non sit in axe melos,

Sed neq; par sorsan,quis enim dulcedine tanta Allectus magnis inuideat superis fAD CAESAREM ARAG. Venimus ad sinem nostri puer alme libelli, Si placet I aeeipiet eana thalia rudem. Sin minus ibo iteru querulas heliconis ad undas, Sed prius est requies paruula danda seni . FINIS.

Errorum correctiones.

In. F. Rex faues,nuet.et. Soluendum et orbss,soluendus. . Iris aliquid ,aliquod. 8. In.C.DCrat laurum,sacram .i. Maxime perscula, periclum .s. Anglics terras, Anglice. . . In. H. ec opem prςstantibus. omnem.i. Haud sacile est adeo quicu, u fallere sese. q. Est ingenio ualeas opus.Est opus ingenio-

132쪽

LODOVICI BIGI PICTORII FERRARIENsIs EPIGRAMMATON LIBELLVS AEVCIONI AMBROSII CONTRARII FILIO DICATUS FOLLICITER lINCIPIT . . e

VM MALA TE COGANT UC Iot tempora ruri

ET PROCUL A PATRIO NUNC HA

2 bitare solo,

Ut tibi quae possis m praestem solatia, mitto IQuem meus excudit nuper apollo librum. Istac lege tamen,ne sit graue pumice mendas i e Tollere,ut a criticis Per fora tutus eat, Et quota succedet laus inde, uel aequa duobus i I. Vel tua quod pluris fecero maior erit. AD LECTOREM. Seire eupis Brian,quis nam haec epigramata eudit, Herculis estensi sanguine scriba fuit. Non ne putas,isti maiori hoc cedat honori, Dicatur celeres habere canes fAut trifido uolucres assuetas ungue rapinis' lSed tamen has pluris pro dolor aula facit. ΑD VGVCIONEM. DCum re non ualeam Palam meorum ' a HSpes Vgucio carminum docere, s. l. ial tu me grandis amor tibi ligariti Haec uerbis faciet fidem tabella I

133쪽

Quod possum ing nio, manu , necnon Nugis pieridum tibi tui scpId semper potes omne PollicerI, Inseruire tibi loco putabo Summi muneris, impera lueranti. AD LINUM. Nemo putet gemino nil amplius esse sub axe, Quod Line mutari tempore posse neget, a Ecce quod haud fieri poterat,iactum e Re videmus, Quando odium tuus est in graue uersus amor, Indoleam quis,nullius conscia culpae Mens tamen haud modico corda dolore leuat . Stringe in me gladium,duras iaculare sagittas,

Quin te,non facie nt,rela nec ensis, amem.

Quiequid et ingenio gaZis , et corpore possum, Siquid et est placeat quod magis omne Iuum est. AD LEONEM SUMMUM PONT.

Quo tua mortales probitas Leo uinxit amore, Optabam modulis explicuisse meis. ιIial ' lEt quoscun y tulit deus et natura sideles, HLibravi innumeris hine simul inde modis. D GRe'; ipsas etiam sum nixus tollere, tandem Foedera sunt vineio nulla reperta pari. . - Quin desiderio quo plus parere uolebam, Hoc magis ad numeros eviciebar iners . t JHaud secus in cassiim nimio sub fasse laborat Virtute assidue deficiente senex . Mens eupidast impar uis est, sucs urrere uotis I

134쪽

Tu potes his leuo numine qu aeso faue. u poris es,solidam sub pectore cude eatena Corda tuis hominum moribus icta ligat. AD BRAS AVOLAM. De me animo potes epis bono,nam nulla eupido 'Numorum duris me tenet in laqueis. Quin seito dudum,quod erat mihi pauperis aeris, Ne consanguineis distribuisse meis. Attamen admisso stimulos tua exta iugali Subdidit,in saeris eaera loeanda tholis. Talis enim est, oeuli quae possit et oeius ictu

In tua marmoreum flectere uota mydam.

AD vGVCIONEM. Ni fallor nive totus iste eollis

Candet eruribus altiore,et aeri Debent arua gelu rigere,quid nam Rerum istie facias, uelim doceri, Certe ut eredibile est, aues sonoris .lti . Venari alitibus minus feroces Non conceditur,aut apros molossis Te forsan retinet,quod opto, ludo li Addictum sapientiae Minerua, I, lNoui Vgucio maximas ea pacis Vires ingenii, boni summi Firmum propositum, tibi sauendum est, Quare ne mea re Perar papyrus Dimisso domino deo nostro,

Donec palma tibi superna detur,

135쪽

Nunu desine militare Christo,

Omni in gymnade Purpiter uacamus.

AD ALEX. ET ALPHON. VARI NOS. Cum nequeam uestra nunc consuetudine propter Interualla uiae longa et iniqua frui,

Qua potero ratione meum conabor amorem

Solari, auspiciis uade epigrama honis. Vade,sed ut rapidi minime rardare triones Vela queant,tacita labere quaeso rate. Cui tibi fuerit coram data copia fandi,

Nam dabitur nulla grata libenis mora

Primus Alexandri sit sermo, nouissimus autem Alphon si, amborum distichon istud erit. Posse parum fateor,quin et nihil,id tamen omne Siue parum uobis offero, siue nihil. AD AMICUM. Vnde tuos nostro libros subieceris ungui, vi nulla ingenii eertior esse queo. Posterior quavis lateat me mantica,nu quid Stet celata mihi credis et anterior' Nee Pallas nee Apollo suo me scripsit in albo, Iudicio cantus surda thalia caret. Quaere,tuos melius qui correxisse libellos Noscatad hoe Phoebus forsitan aptus erit. AD ANGELUM. Paree deis superis,caros sepone Parentes,

Divitias* Mydae Nestoreois dies. Exige uel solo quod concupis Angele nutu, l

136쪽

tedhur aset a nam preee uerus amor . AD AMICUM. Mitto tibi nostros in Christi gesta libellos,

Expecto, referas,quale putaris opus.

sed nisi decipior tolles super aethera,na Quo flagras,eius te scis fallet amor. AD ZOILVM. Quam mihi ealliope Phoebusq; dedere, bitanee Singula libravi eodicis orsa tui, Vt tibi referam quod sentio missa papyrus Sacra per aonii flagitat antra iugi.

Ne multis teneare, licet sis Zoile eanus, Ga ui sapiat senium,non fuit ullus apex. i dAD EUNDEM. De numeris quae nostra tuis sit opinio, rursum Vt referam, poscis sollicitasq; preee. Consilium mutare uiri est sapientis in omni Plusu plerium earmine nectar habes. DISTICHON.

P multi sugiant, simulae legere libelli biin,ia

Nomen,mirari desine, casta docet.

AD AMICUM. Fabula nescio quae fertur sortira sed illa est In me ipso miram dulcis amice fidem. Plena fuit saxis capsa una, sed altera gaais, Leetio mancipio ponitur, utra placer. Elegir,silieti quae plena era tramen istud In domini potius dedecus esse reor.

137쪽

Nunquid amor poni debet sub sorte fidelis

Proh scelus,in nobis regna libido icneri AD ALEX. CVARINVM. VParee,tuas fugio si clare Guarine ramenas, Nec me quaelo reum rusticitatis habe. Non decet,ut eoruus modulante reelamet holore, Prouocat aonidas uox tua quippe deas. Forsan et hae metuent tecum subiis e duellum. Tutius in celsa rupe heliconis erunt. ii AD AVLVM. sum tam dulciter ociatus Aule

In psallentibus Angeli libellis, M: ut nisus mihi sim domus supernae 9

Inter gaudia saepe eomorari oblitus eereris licet famescens. t msed eur non eadem sequar,tenebit -i 1'

Te forsan stupor, in Iulo iuuentam a Qui degit, faciles senex regressus lΑd puram nequit inuenire uitam. Siquid nostra sapit Minerua, raro ii Consuetudo mali potest moueri. om AD AEVCIONEM.u eeleri fugiat mortalis uita uolatu,

Mors uario interitu quottidiana doeer. Nec quae succedunt quisquam eonsiderat,ossa, Fatorem,uermes,horribilemq; domum. Quod praecedit,amar,eolir,amplexatur, adorat, bl uoluptates uiuere quisl cupit.

138쪽

Sed tu nempe potes salix Uueio diei,

Semper enim ad tristes prospicis eumenidas. Subsanant multi,sed ne retraharis,ad astra Suspice,non alius trames ad illa datur. AD PICVM. l lsi quae earmina decidunt ramenis l. lsunt tam scita tuis,quid ad lueernas i 3:i Debes eudere Pice seriosas so Deliκ ego si nouem sorores labas t i Tam sublime dabunt decus uidere.

Quare eum ualeas uel ante mortem Paucis me numeris beare, quaeso I

Duleem tange lyram,piui uotum tuam uirginis hostia iuuenem Quin sors tu quot eum sacris deineeps

Musis aecipies pares honores. :r lNam uirtus homines deis adaequar. .:' AD ALEX. GVARINUM. Sive tuo numeros in earmine,siue rotundum Penso sonum, risus,seria,frena,fugas, Non melius phoebus mediis excogitat undis, Praepes Alexander quas pede fodit equus. Vix faciem uestire tuam lanugine coepit Floribus undosas cincta iuuenta comas,

Quale decus sperare potest heliconia pubes' Nempe quod haud ullo tempore eirra tulit. AD MARCUM.

v nostra salibus eatullianis

139쪽

Libri Maree earent, nequἰsuMerti 'Ni gustaveris euchii liquores,

Vtrum displiceant tuo palato Nescis an placeant, polenta nostrum 'Liba,et reiice,lenius repulsa Post auditam hominem grauat querellam, Rem tentasse nihil potest nocere.

AD PAMPHILUM. Si pandit quandoq; animi penetralia nutos,

Te quot nostra eupis Pamphile musa eanat. O lepidum nitidum eaput.tua gloria nota est, 'Quos uenus in ludo detinet,alpha senum es. AD PAVLVTVM.

Non minus humanam deludnnt somnia mentem, Q nimius ueneris, gazae, et honoris amor.

Dei tibi dent, oculi quiequid Pauluae peroptant, Quod placet hie,longi temporis esse nequit. AD PAMPHILUM.

Praeteriit promissa dies, cur ergo moraria' . Tristia nympharum funera tisiquid amas' i Vera fides nunq capit excusantia seripta, Non uerbis sed re Pamphile durat amor.

AD EUNDEM. . Longa solet uiduis obitum mora ferre napaeis, Caetera,qua polles,calliditate lege. I AD TRICOELUM. . Si raptim ea nil huc Triccete missos Ae ex tempore barbitum tuarum

140쪽

Musarsim trismeros et oeeupatum, Certe,quos helicon queat stupere

Cum scribis ealamo,et negotiorum 122

Immuni, at diu magis magis lIn eirrae bene rupe ponderato, Fotlix pieridum caterua,siqua tia ci: 2ISors una tibi tempus ociandi Ad uersus dabit acrius eanendos, m. Nostris sorte sagax apollo uotis r 'IObstat, earmine nequid audiamus 2 a Ipsius melius,loesil perdat a lPrimum,quisai etenim sedere semper I tu OIn sella cupit eminentiore,

Fer easum leuiter tuum Triccele, 'ae Contra numina non datur facultas. . AD VCONEM.

Nescio quo uoltus terrore minatur Amynthas Plurima delieiis opprobriosa tuis. Vt nihil extimeas,probitas facit Ugo puellae, Intrepidum uirtus ignea pectus habet. AD TITVM. Seis Tite me quantu pridem Brinna flagellet, Atq; hilari uultu me tamen esse uides. Vnde sit hoe rogitas,semper ecelestia duxi δMunera terrenis anteferenda bonis,

Haec eito labuntur, stant illa perenniter, id nos Decipit, haec quoniam cernimus,illa latent.