De coniunctivo Plautino

발행: 1899년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

post quom concesSivum:

Bacch. 283. Adeon me Di e fungum ut qui illi crederem, Quom, .m m iras Archidemides Clamaret dempturum sis, siquid crederem' B. Indidatis in definitis seniuntiis servati satis multa exempla protuli in obliquo coniunctim tractando p. 79-M. Ubi enim no obliqua quidem ratio coniunctivum elicuit, ibi etiam minus attractio. Indicativi autem in infinita se

tentia servati exemplum non habeo praeter condiciona lam sent. d. 379 Si amabuit, rosa quid faceret 'de quo indicativo v. p. 22.

Breviter Oinprehendamus, quae apud penderite coniunctivo de eis sententiis effecimus, quae attractionis propriae sunt infinitas dic sententias, quae eiusdem temporis sunt atque coni regenS.

Ubi regunt Mntentiae interiecta est secundaria sententia, coniunctivus semper fere usu venit 50' soro) indicativus nobis securrit ad futurum tempus spectans Amph.

Ubi egeniem sententium sequitur secundaria sente ita, eoniunctivus item modus legitimus ost 46' ) indie tivus ad futurum tempua apectana verborum modalium usu venit futuri capi. 920 mquidem volet, Merc. 146 quom voles, Men. 1044 quo volet, praesentis Rud. 891 pigetri potest, Mil. 83 ille qui volt, Bacch. 348 quantum polin, era. 372 ictus ieci); - praeterea in condicione servatur futuri ind. post nisi quis Capt. 792, coniecturis effectus in Men. Disiligo b Corale

202쪽

- 1951084 trioaba abit si Trin. 10l ri absideris praesentisina de praesenti fere actione T 295 nisi M primis in rerunt, Aul. 585 si hoc emere o. In temporalibus sent futurum exactum quinquies retinetur, ut simplex vix nisi mre os p. 83x praesentis iud de instanti re γαὐ- et pretioquam de vere praesenti Ps. 683 quom pesiam s. In relati is senti futurum simplex numquam retinetur nam definitas sunt seni Rud 63 et via. 1095) pra sentis iud non nisi ad vere tempus praesens spectans: Ps. 850 quo con estis venies i.

Ubi inter primariam et regentem sententiam stat ecundaria sententia multo quidem pauciora sunt coniunctivi exempla sed usus non multum sane differt. Paulo liberiorem esse indicativi usum ostendit praesentis ind. ad futurum tempus in temporali sent spectans ost. 871 quom --Mu, itemque post dum s. 531 - et duo certa hic sunt sui indicativi in condidione servati exempla Capt. 47 si rosteri, Trin. 0M si eo obo. Praetore similis exemplarum ratio est. Nam verba nodalia sunt Pers. 383 tibi soles, Mil. 108 si po--, Poen. 395 cas. 20 quod lubet; sui ex in temporali sent. p. 279 sut simplex Rud. 558 sertasse non pendet); praesentis ind. ad vere praesens t. respiciens est in Trin. 257 ubi qui eges Men. 972 qui

nihili sunt, Cist. 13 quae, artutror. Ubi donique in initio periodi sent secundaria posita est vel ubi saltem et regenti sententiae et veri, primario antocedit, indicativus emper sere 19 servatur quin eo facilius quam apud absolutum coniunctivum servari potuit. quod saepissime indicativus verbi primarii intercedit inter

Soverior in igitur reporimus esse coniunctivi usirin quam apud absolutum coniunctivum, ubi huiusmodi indieatimini reperi

miis: Persarari s emo qui eam mereabitur. Μο- si Neu qui quam erimnae et ma piat ubi aeneae, ne alia ex commovi eni

v. p. iis,

203쪽

Asecundaria in sent et regentsem ei in itinctivum. - Coniunctivus

semel in tenaporali sentis quae regenti sententiae proximo antecedit, adhibetur:

More 34 Neque is quom roget quid loquor eo ι--st. In Trin 157, coni agnoscendus est polentialis, eredo est.

Subiunctioni aliquid tribuendum esse ex hoc conspectu exemplarum apparet, cum coniunctivus domi si e mulio saepius quam apud absolutum coniunctivum usurpetur, ubi insignis est subiuncta ratio praecipue si infra partes regentis sententia seeundaria stu0, indicativus autem suo loco sit, ubi obscurior subiunctio est in initio periodi Sed etiam attractioni haec ratio en convenit eum reuerenti

enim Aententii proxime ea enuntiati cohaeret, quae ei interiecta est solutior St ea n qua periodus incipiti praesertim si indicativus veri a priniarii proxi in se luitur. -- Atque cum coniunctivus aput Auli iunctui ii sani non in aliis pnnntiatis quam apud ab8Olutuni pri vimini cavendum est ne

subiunctioni plus quam attractioni tribuamus. Deiud cum indicativiis servari possit et ubi inter pibmariam et regeniem sententium intercedit, et ubi regentem sententiam sequitur, e iunctivus autum oriri possi e re genti et primariae sententia anto dens, appare non in collocatione sententiarum omnia posita esse, quam pud solutum coniunctivum nullius sere momenti esse repperimus Iacet enim pro futuro simplici coniunctivus, ad iuvante subiunctions usurpetur etiam ubi ros admodum

certa in incertuna tempus reiicitur in universum ut apud absolutum ita apud pendenteni e mi statui potest coniunctivo aliquid incertae notionis inesse, indicativo servatorem certiorem reddi:

ut in Rud Il37. Sed I Si erunt vera tum opsecro te in me vi moi reddantur,

204쪽

-rba illa si erim vera eum confidentia proser Palaesis secta aulam eiusdsim fabulas II 28. Ae si istorum nil sit, ut mihi reddas cum desperatione et dubitatione saei Gripus vel c-- paremus haec duo ex: Trin. 1041. Lubet a re atque u Arare time verum ou oin pertia sim I minis, si eo ellabo, ne inum rem oecipiat loqui. 1170 metuo si titi

Denestem quod me oras, ne te remorem ema

Non grauabor Iaciam ita ut vis. Ad speciem mmas similia sunt. Sed in illo Chasemidi iam certum ea compellare quamquam moratur, in hoc ei iunctivum M denem ad irrentem notionem appropi quare demonstrant verba quas sequuntur non gravahor Me vo ut in fomporali enuntiatione futurum exactum sero seroatur, in condicionali coniunctivus provenit item- quo semel in temporali Men. 1045 p. 603, ubi coniunctis

suo loco est, non solun quia rogonti sontentiae interiecta est, sed etiam quia de re sumpta agitur quando - si fortH.

205쪽

Ros summa in rem conspo tu pontiae. obliquum coniunctivum brevius licuit tractare, quoniam eius fines iam in priore huius disputationis parte v. p. 74-75 circumscripsimus. Neque ad usum quidquam interest, utrum ad infinitivum an ad coniunctivum se applicet. Eodem enim semper attinet, ut secundariam sententiam sive infinitam sive definitam a loquente alienam esse significet. Pauca obliqui coniunctivi exempla illustria afferanaus: Bacch. 788. Orabat quod isti esset scriptum ut feres. Merc. 51. me rupi causa currendo tua,

Ut quae scirem scire aerulum tibi liceret. 622. quin percontatu's hominis quae facie foret, Qui illam emisset 'Trin. l05. Iubeto Samisarionem quae imperaverim rare ut esserantur. Ut ab obliquo coniunctivo in priore parto distinximus eum qui regenti infinitivo deberetur p. 75 ΙΙ), ita hie ab

eo separavimus coniunctivum qui ad fgontom coniunctivum attrahorsetur in quo tractando diutius morati sumus. Et quidem repperimus ad coniunctivum easdem sententias quas ad infinitivum attrahi atque id iisdem legibus nisi quod apud coniunctivum diligentius iis obtemperatur. I. Infinitae enim sententiae, qua eiusdem temporis sunt atque coniunctivus regens, ad eum

206쪽

- 99 attrahi possunt, eui eumus generis est: - in exemplis longe plurumis, ut apud infinitivos, ad futuriim tempui uis que sententia pertinet, ut As. 44. Di tibi dein quaequomque Opte S. Bacch. 1037. Neque ego haud commutam, ut, siquid pe

catum siet, Fecisse licas de mea sententia; cuiusniodi indictitivus si quando seruutur, e fere attinet ut futurum tempus aperitu de ου igne aut rem certiorem

Videtur. II. Ad si suinptae autem coniunctivos sive condicionales sunt, sive interrogativi indignantium vel qui cum iis cohaserpnt sive irreales, non solum Omn ηs ni infinitas attrahuntur sed stiam haud raro definitae quae

cum regenti sententia prope coniunctae sunt maxime in adversativo nexu, praesertim si cominune es utriusque se tentiae subiectum. Haec exempla asseram:

Amph. 871 M- me sis mapa, quod ego me contruae erim, Si id uumanu innocenti e etM. Mil. 56 pidi cur negem quod niderim p

Cum apud ceteros coniunctivos desinita sententia nonattrutiantur, apparet falΗ Luebbertur Gr. tud. II attractioni tri-biIisse coniunctivum post quom cau8ale accli. κ I. ut eum C ti-

207쪽

- 200 d. 33. Utinam fortiora reum a timo uterer, Ut, quom exi i0ssem , --, arerem tumen.

Apud pendentem coniunctivum facilius quidem constantiusque quani apud absolutui coniunctivus Oritur, et quidem maxime constanter, ubi Ortissima est subiunctio i. e.

ubi intra partes regentis sententia secundaria posita est); sed non in aliis enuntiatis oritur quam illie, nisi quod in iunctioni soli debetur coniunctivus post interrogativam se qui fueris qui.

208쪽

Loci oritico tractati.

Men.

3lere.

81119 359 60 5725988118468859631411

89 148 222741110011488860' usi m

is o

9501084

206949

Trin.

23371572210121 173

1513

185153 181 53 12

1918614

209쪽

Incis omnium locorum.

5140

4 uel

44380

210쪽

70431

86182765 20 211 H,

41. Ita

Ita 92 1669493921029,

SEARCH

MENU NAVIGATION