장음표시 사용
191쪽
a maiori. Nam si pote Iliaccusare de minie so nivi Ha d. l. 2. Iuncta. l. lege Iulia. ff. de testibus. qui ioγr 'si si coniungitur mediante persona mariti Multo masis potaris accusare pro nece imius mariti. ut
ne. CHui accus. o poli. & esse magis communem cri pluribus a te citatis, probat. Farin. ubi supra. num. I .
3 Praeterea id etiam probaturnam si ius vindicandi necem defuncti competit assinibus , puta nurui, & alijs, qui enumerantur in l. i. ad fin. sy de postulan. dc 111 d. l. L. B. de acincusat. Vt ex pluribus comm nem esse dicens Farin. ubi su pra. num. 13, Multo magis competere debet Vmri, quae dicitur caput affinitatis. .ini.
non facile. q. dς gradib. Bal. in
I. affinitatis. C. commvn. M success. I. col.& non solum dicitur viro coniuncta. l. s. g. cum autem. vers si in personas. ubi Bal. Aret. Sal. &alij. C.de fur. Verum etiam dicitur una eademque caro in cap , gaudemus. f. quia Vero.de Giuorths.
. Quibus sic stantibus pro . ,
regula constitutis. Punctus no-
rentibus, alijs consanguineis successoribus haereditariis ZEt quia in facti contingentia dubium istud pr manibus habui in Regno Neapolis dum
Iudex magnae Curiae vicariae extiterem, quae ponderaui pro iustificatione mei voti & perfecta dubi j resolutione reis
uxoris renussionem videbatur dicendum. Primo nam im Vin- id ictae competit Iure proprio,
non vero haereditario. l. quaesitum. U. de sepul. viol. l. pro haerede. g. fin. se de acquir.nae-red. Bart. ini. damni f. Sabini. T de dam. infeci. & est communis. ut per Rip .in l. 4.f.Cato. E de verb. obl. probat A- ponte de potes . Proreg. in titulo. de prouiss. fier.sol. f. 4. n. 2 o. ergo absque dubio dicem dum eth uxori no solum competere ius accusandi S remittendi super nece mariti sed etiam esse praeferendam alijs consanguineis haereditarijs :
192쪽
6. Secundo nam quando agitur de vindicta necis mariti, seu de compositione & remisiasione illius , agitur quidem dare propria ipsius mulieris,quq
una dc eadem caro est Cul amarito. Iuxta Illud. Matth. I s. cap. relatum . in cap. gaude
mus. g. quia vero. de diuort. && in cap. debitum .de bigamis, α suam prosequi iniuriam, non suorum dicitur: cum fite u priuata consortio Maritialijique bonis, quae secum ma trimum j sacramentula: trahitia Ex quo cum emciatur com mundi ossimn .mariti, ua
cyut, i et Gnris, quia ea priuaritψ sui. vasor agit nomine pr. 1 prio tanquam pro iniuria sibi illata υςc nduna. Io Fabri in
di sequitur. Farinaci de diuers
Ita limitando dispositione Iς tuli. vij. a. st detinuita &d. b. patItur. Ergo recte sequitur necessariam esse. illius remis stoliem pro delicto compone-do concurrentibus etiam ali, consanguineis haereditarijs His tamen non obstantibus fundamentis , in casse que prae manibus habui in Regno Neapolis, contrarium verius existimavi, attento iure illius Regni. & contrariae fui sententiae & opinionis referent mm .Papacoda,motus ex ver
bis Regiae pragmaticari. 8. de Compositionibus &icomula tionibus poenarum IbI. Parase richiaranesi tameρer ιι prelema
e e sottengana te remissiori pici det te da ruttali parenti di deua m
morto. Ex quibus verbis aper te deducitur tantum ad remittiendum admirenodosi quin s Cumi proximiores sint i sue cessio de iure desertur ndet cum uxor successionis benes .cio careat, nisi inicas i. L si C. undes vir uxor : videlicerquando uni ex coniugibus de cedenti is deficit omnis paren tum , liberorum Ue, seu πορpinquorum legitima vel nati xalta successio; necessario dic
193쪽
dum est non esse necessariam uxoris remisionem concurrentibus alijs consanguineis; iure haereditario succedenti-ibus .: Et ita hanc sententiam Utenuerunt Paris. de Put. inverta compositio.vers ultimo. num. 7. in tract. de Sindicat.
8 Pro qua sententia& opini Mi Primo secit nam statuti verba non sunt extendenda , nisi in casibus, in quibus e prino loquuntur. Ex communi opinione quam tenet Od Min l. certa serma. num. I ROC. de Iur. fi dib. sos. Secundo nam si ratio stat ii. requirentis haereditariam qualitatem intrinsecus per pendatur, eam esse apparebit, instilwet is, qui remittere de. hecrepraesentet in omnibus Nper Muum petionam offensi. Auth. de iureiur. a mor. praemin princ. Vndo cum si mariis tus viveret, posset absque uxoris consensu offensionem sibi illatam remittere, sicut pater vivo filio, imo eo invito. se cundum Bart. in I.sed si unius
s. filio iam. T de iniur. & l. in
personam. ubi β. DD. T depact. Fortius ipso mortuo poterit pater haeres eius necem remittere, aut vindicare inutiata uxore. Allas enim sequereis
tur absurdum quod uxor plus iuris haberet in patrem, quam
filius si viveret, de quod plus
vir ipse vita degens. Iuxta ea quae tradit. Ang. in l. 4. f. Cainto. T de verb. Oblig. num. I 8.& seq. & Crol. ibidem. num.
I o Tertio na supradicta pra marica duo respicit Primum ius languinis, quo quis natu rati quodam affectu ad conis iuncti necem vindicandam mouetur. Secundum ius succedendi, quo debeat astpra lationem seu praerogatiuam vocari, M omnes simul comiuncti admittantur, sedas dun. taxat, quibus succinio deseraiari. Quibus attenm si unus ex pro,imioribus repudiasset
haereditatem, eius remissio ad pacem non esset necessari per ea quae tradit Crot . via supra. num. IIo. Alc. ibidem. num: α16. veri. sed responde. Ruin. ibidem. in I. repet. numero
194쪽
ri Et ita seror dotata, & a iccessione per renunciationem exclusa. iuxta cap. quamuis pactum. de pach. libro 6. a remiLsionis necestitate excluditur. vi concludit Aponi. de poteli. Proreg. titulo de prouisionibus fieri selitis. g. 4. & noulis. doctissimus Regens de Tapia Marchio Belmoti in Iure Re gni. lib. quarto. titulo de tranissaei. ii Item si filius religionem
mendicantium ingrediatur , cum flaccessionis gradum non retineat. authent. Ingressi. C. de Sacroianct. Eccles non erit remissio ab eo exigenda. ut reseluit Foller. in ad pragmat. 8.num. 6. Qui enim non suc- cedat, non habet ius accusem di, nec remittendi. attenta d. pragm. 8. quam in hoc ITigere, ius comune probat A- ponte via sepra numis 28. ex Follem via sepra nu. ys. z. 446y. dc 46. & Carauit. in Ritu 2 1. Baiar.in additi .ad Clar. quaest. 38. num. 39. Igitur si filius & seror ouando haeredi in Late carent, ius vindictae aut remissionis non habent pro nece patris vel fratris;nec uxor habere poterit. Imo multo minus per ea quae tradit Romam in l. 1. E de in ius vocan.S C. consit. 3 o. versiculo circa ter tiam. volum. primo. & Misin. r Singui. obseruat.cent. 6.Obser
1 3 Nec huic verissimae seniatentiae & conclusioni obstant quae pro contraria pondera bam. Nam ad primum. nu. I. radductum, respodetur verum esse attento iure communi,ius vindicandi & remittendi competere iure sanguinis, non haereditario. ex Iuribus ibi adductis. Attento vero iure m
nicipali illius Regni, utrum que requiri insimul, stilicetius sanguinis, & successionis haereditariae.ex dicta pragm. 8. uam in hoc ius commun erogare proxime diximus. de probat Aponte ubi sepra nu-
i in Minus obstat secundum. Nam licet vir de uxor una &eadem persena reputentur. Ex illo Matth. is. relato in iuriabus. num. 6. adductis; Adhuc
tamen, quia in uxore deest iula qualitas laccessionis haere ditariae a Regia pragmatica de necessitate requisita, non de- bet praeserri alijs consanguianeis
195쪽
neisa succetaribus haeredum si si di Fra' la Hec sane deli
ri Sicut nec admittistium; morto. pluries relatorum . iuxia qui reoudiauiel haereditatem ὸ Lad armam Stol. penult. in . . Melie alia qua ud lcinia haN Lballita 3 2. H. ad Trebell. reditaria successione priuatuci 16. i Exl qtubus concludendum
ad vindictam necis mariti, probauimus supra num. et i a rei L. Licet una ae oadem perso- ina reputentur Ilatur c filius in l. in tuis. E. de Eburis α posth. I. i Nec obstat quod suam via
deatur iniuria prosequI uxor, eum agat ablueti immate. Lud
per tela. in I item apud labh nem. g. si quis virginem. Eo de iniur. & Carauit super Ritu
dum ad finem puniedi reli mi iuxta dispositionem d. iritu DI 9r . Secus aut mad remitto , dumi: ad F Hisma sinitanslquod quis prosequatur suam u
velf suorum dimitiisχ taquam. l. I x tum, dratur prae en σου - iconsanguineusynisi sit tutareia . G..d. . urenneborbest conditia sor insimul baereditarius. vitam L moiaemr . . t et E iadicta pragm.s: Ex qua enuata z in miniscis quis p ccaue- voluntas 1iatuentis, ut si aliuqua ex praedictis duabus Padi litatibus defuerat, non ad rq tatur ad remittendum, euidentercolligitur ex reitcrat ione illorum verborum. Alti quμ
196쪽
uando eidem Principi, in F ejg subjeirentur Iudex originis, in Dei delicti, assue contro--m Iudex originis caWam. - .vicem loci delicti remit texa debet seu poena lib. au.
. Si Iudex loci commissi delicti carcerauit, ha
Deinde iudex originis aliquos de inquisitis praedictis carce
sit praeaerendus in procedendo in cau-
iv DICEM Origi. . nis debere praeferri in casse propositae disputationis vid batur dicendum stante eius
praeuenti ue realI carcerari anis, nulla habita consideratatione de praeuentione verbalicitationis factae a Iudice loci commissi delicti. Nam inter Iudices loci, & originis receptum est in Regno Neapol. da, ri praeuentionem. ex Franch. decis 3 . num. 3. & decis 88.
197쪽
nusquisque suam conatur tueri iurisdictionem , & melior est conditio possidentis. l. siue autem. 9. duobus. E. de public .in rem act. & probat Frach. decis scis . num. I . Qitur absque dubio dicendum videtur iudicem originis, qui inquisitos carcerauit, esse praeferendum in causa. Secundo ex Lex. in cap. Cum contingat. de foro competent.
ubi clericum delinquente puniendum esse ab Episcopo originis , & non loci delicti dicitar . Et ita etiam fuisse decisum in Sacro Neapolitano co-silio, nempe quod Iudex ori
ginis, seu domicilij possit etia
per inquisitionem cognosceta de delictis extra territorium commissis ad finem puniendi. ex Bart. in l. si cui. g. ta. Edeaccusat. &.COuam practicari quaestion. cap. II. numero 6.α alijs probat Franch. decis
nempe Iudici loci commissi delicti competere causam in casia propositae disputationis,
verior est, & probatur ex sequentibus . Primo nam originis Iudex squatenus causa penesi psum reperiretur ad loci Iudicem de necessitate, &
suetudine, illam remittere debet. l: i.& authent. qua in prouincia. Q ubi. de crimin. agi opport. ibi, qua in prout eta quis deliquit, illis etiam iuri subiiciatur. authentic. ut nulli Iudicum . F. si quis compra hensorum columna s. ibi, si Pero cognostatur , quod in alia prouincia degit , iubemus prouincia illitis iussiram , in qua pecca ri quid hin modi contigerit, Epistola publica , mi ad prouincia illius Iudicem , in qua delinquentis persena degit illum -rὸ, qui publieas susceperit bueras, o periculo suo or ossici, 'ποπμ-
hendere Atiitismois ad Iudicem prouincia transivitreis in qua peccauit , Suppliciis legitimis βADiendum . Ex quibus ita probant Boer. decisa p.nu.
1. & Grammat. decis . I. 6. nu. 3. 4. F.
3 Licet enim respectu originis , ratio illa ne delicta maneant impunita , de qua in l. ita vulneratus . cum simit Ead legem Aquil. possit considerari ; tamen eius Iudicis iurisdictio ob delictum alibi co
198쪽
mis Istensa non . dicitur'. sed iurisdictio loci, in quo fuit commi ilum. l. fin. vb1 DD. Ede ureisdiction. omni tam rudicum. cap. fi n. de constit. in 6.& probat Grammat. dicta de . Cis. ΣΟ. 61. 6. dc 7. Unde cum duo vincula fortiora sint uno. Ruthent. Itaque. & ibi glos fin. C. commvn. de success& glos verbo natos. in s. si igitur dea functus..in authent.. de haered. ab intest. ven. columna 8. ne- cellario dicedum eis Iudicem loci commilli delicti praeferedum esse, ei que competere caulam , quae forte esset penes Iudicem originis.
iurisdictionem concernunt , praeuentio per citatIonem a
tenditur. l. si quis pollea qua i . ff. de iudi c. etiam si super
ueniat alIquod priuilegiur cuIus virtute aliquis posset forum declinare: adhuc enim non est audiendus: quia ubi coeptum est iudicium , ibi fine debito terminari debet. l. Vbi coeptum. 3o. Eeodem titi
ne eontinentia causae diuida tur . contra l. nulli. 1 o. θ: ibi
sies. Cale iudic. ergo cum noniolum verbaliter , sed etiam, aliter carcerando Iudex loci commissi praeuenerit in casia proposito, proculdubio dicen dum. est ad ipsit caulae cognitionem, de decisionem
ue Tertio δ vltimo, nam oriaginis Iudex abique partis quς-
rela procedere nequit. Secundum magis communem opinionem relatam a Iul. Clar. msua praxi cri nat. libro s. g. fin. quaestione 39. numero 3.
num. s. & Farinac. de inquisit. quaest. 7. . num. I9. qui in finitoς hanc sententiam, ut v riorem tenentes referunt, de sequuntur . iEx quibus fatis probatum extat causam ad Iu
6 Neque obstant in contra rium adducta . Nam pro re- sponsione ad primum nota dum csh, imum non reperiri cautum prquetionem realerni
verbali praeferri, nec ad hoc probandum potest allegari de-
eisio Franch. so s. ideo eni in ibi originis Iudex praefertur quia verbalis praeuentio Iudiacis loci coinmitti delicti cum ellectu non aderat, ncquo ad
199쪽
esse: poterat; cum captura laeditit facta postquam Inchoata fuerat informatio per Iudice originis. ut ex cadem decis .colligitur num. 3. & I .
verum, quod in iure probaretur praeuentionem realem praeferri verbali. Id esset admittendum , quando Iudices sub diuerso manerent Principeis . Nam quando eidem Principi,& Regi subiacerent, tunc abs que aliqua controuersia Iudex originis etiam sub petna lxium librarum auri, causam acL Iu
remittere tenetur . Iuxta tex'
tum expretessiim in dicta Authent, ut nulli Iudicum. F. si
& probat Boer. dicta decis 1 9.
cis loci commissi delicti, non potest contra ipsum pramentio aliqua assignari inticasu propolitae disputationis ε, Si quidem succelliue ad actus incumbentes per ipsium fuerit
processum: tunc enim dicitur VCra pramentio , quando unus
facit id, quod alius facere potest . Dustus autem loci Iudex
caeteros inquisitos capere non valuit extra sitam iurisdictionem absque brachio Iudicis loci, in quo reperiuntur , Iudex autem originis illos car- Cerauit: quia eos in sua iurisdictione inuenit. Quod quidem nocere non potest Iudici commissi delicti loci, qui capta informatione,& citatis inquisitis, ipsis tamen nondum
reputatis contumacibus, quia nondum transacta erant fata
lia citationum, ordine successivo, & absque ullo temporis interuallo, in dicha caula processit . Sicut prescriptio non ιnocet praescribere non vale ti. Vt ex plurimis probat Afflich. decin 3 . numero I. &Vrsill in addit.ad eundem numero 3. ibi. & in decision. O.
per Iudicem originis, nullum potest producere effectum, utpote ex nullo procedens actu inam carceratio praedicta nulla quidem est. Primo quia assectata, & ab inquisitis pr
curata . Quo casu valet proiscessus etiam secundi Iudicis Vt argumen. text. in j. tria
200쪽
onera. in ver. affectare. instit. de excusation. tutor. M plurimis author. probat Farinac. d. quaest. 7. de inquisici num. 64. post Carauit. super Ritu 26 9. num. I s. & Iul. Clar. quaest. 3 4. Versic. de carcerato autem. Astectata enim carceratio dicitur , quae post citationem factam a primo Iudice, sequuta est. vi ex Iul. Clar. & Carauit. in locis proxime citatis &alijs ab eo adductis. notat Farinac. dicto numero sq. in
o Secundo, nam carceratio facta a Iudice loci originis, nulla est, ut pote fundamento Carens esse ali, videlicet insormatione , quam ipse non eoeperara Vnde et Iam oritur ma- ior assectation is ratio J.Satis e- Inim in comperto est ad capturam non vile deueniendum, . Irusi capta prius informatione. iuxta l. nullus . Ca)de exhib. I TeIS.Cum si l. Quando enim
lex, via statutuiti , vel dispositio se fundat 4n aliquo subiecto vel qualitate, prius dc an te omnia debet de illo consta . iτe. l. E de fideicommissi liber .La. g. praegnantem, Ude Ventr. in possest milt. 9.haec verba. E. ne vis fiat ei. I.
iudic. l- is qui haeres. 5. si quis
dubitet. l. qui haereditatem. l. haeres institutus. U.de acqui re n. haeredit. & probant innumeri,quos referunt & sequun
quaest. Σ. de inquisitione. numero L. Indubitabilem ess conclusionem asserentes. Eriam indubitabile etiam erit nullam posse considerari praeuentionem respectu dictae carcerationis. Paria enim sunt non
esse, & non iure facta essed. 3δ9. si liber homo ubi glosiverbi
i Nec dictis obstat regula illa: vulgaris , quod melior est
conditio possidentis. Nam respondeo retorquendam scile regulam pro Iudice loci committi delicti: qui vere dicitum in posseisione esse procedendi
in hac causa, ratione informationis captae per ipsum, carcerataonis aliquorum, & xclaxam itionis sub fideiussione,& citationia absentium . ex quihus perpetuata est iurisdictio in Z 1 eoa