장음표시 사용
521쪽
σ mi in Laconum psephismate a Bo thio allato. Psephisma illud quattuor serme ante Christum natum secula rogatum fuisse, eolligi potest e Diodoro. Tam veteris attamen Laconisini egregium servat inscriptio nostra vestigium in v .ce Ανν--, in libro nullo, S in nullo alio m numento visa. Λ .m Senatores selecti apud Epitaurios ex Plutarchor Αντο,α Magistratus primores Argis ex Thucydide. Canina litem asdita Laeonum dialectum perspieue patefacit. Animadvertit praeterea Cl. Auctor noster , plurima in Epictetae marmore occurrere, quae a severidiritas Demum intitatis perspicae alboreener quod forsan valide opponi arbitrarer, ubi Lycurgi aevo , vel proximis Lyeurgo seculis testamentum hoeee incisum fuisse, quisquam iactaret. At Lyeurgus ante Olympiadem primam somisse reputabatur a Lacones autem Persa in Graeciam irrumpentibus adeo iam ab Lyeurgi institutis, Polybio teste, desererant, ut urbes 1 4. p. aliquas ipsJs tradiderint, τοῦ χρημαν- ε am, ut redun rant Meuniti. Eo denique devenerunt, Diutaretio tradente , ut porsus posthabitis Lycurgi legibas, nihil amplias priscorum instilu-
νωγαι' Addi posset, ab ipsus Lyeurgi placitis
testamentariam institutionem hane aut nihil se lasse deflectere , aut parum. Luctum undenis diebus is ei reum seripserat taede luctu inseripti nostra nequaqiram agit, nee mentionem saeit git de apotheos, ut ita di eam , nobilium qu rumdam inter Heroas relatorum, & de anniversariis sacris in eorum,& in Musarum hon rem a e natione tota peragendis , Musarum , atque Heroum sacerdotio Andragorae in hune finem delato. Verbum est unum , quod ego quoque in Opella Trasint i Italiani triginta abhine annis emissa ad lamentationem retuleram,ois, di.' sed ad eonsolendum meuniae non requiruntur, requirebantur autem ad congregandos, ut sieriseium solenne fieret, amnes omnes. Omiarino ergo patet si sati ντι non a verbo σu , eοMolesco, sed a missio vita e ροσαν Dorire deductum esse. E- --χθ--- ά άινει' illae a- ilae eon exabuntur Mari. XXIV. 18. Inseriaptio ipsa paulo ante: σ-αγαγ Dorice pro oti ναγω) Κ- , congregare commune. praereperat Lyeurgus,iis solum monumenta eri
gerentur , qui pro patria occubuerant. At id ne se vari poterat, postquam Graecia Omnis in Romanorum potestatem devenerat 3 eam prosecto temporis periodum inseriptio nostra credibile non est anteeedat. statuit Epicteta, ut virorum mulierum que coetus quotannis eriatur , & convivium celebrent. At eonvivium religiosum erat, di s, eri scio annexuma mulieres vero arcto sanguinis, aut e gnationis vinculo coniunctae . Id ne immis Α, probasset Lyeurgus, qui puellas nudas Grais se
4'. lemnibus saltare,& canere instituit, νων svim N a νόνν--. Convivia vero admisit, Ae praeis
Cipue eommendavit, sed sobria, & parea. Istia' 'ulmodi autem Epicteta constituit , nam expensam limitat, di ciborum qualitatem, ac mensu
tionibus libello Tratastari adiectis olim diximus. Paree profecto res gerebatur, ubi trium dierum eriseia, di tot eonvivarum eoenas durentis aederem drachmis expedire oportebat: sex obolos essetebat drael ma.
Ephororum Magistratus etiam in quibusdam aliis oppidis viguit, sed in illis unum suis Dponymum, ut de Spartanis stimus,& in nostro lapide Phoeboteles prius, exinde Himerius deis
clarantur , non constat. Heracleae in magna Graecia ex inscriptione, quam edidi, unus tam tum videtur eo nomine sine collegis praesedisse. Messeniorum Ephorum Seironem memorat po- UM .lybius, qui Et horos reliquos probitate anteeelleis bat non gradu. At eur quaeso qui lapidem n strum Spartae eripere eontendunt, Aeginae lar giri volunt λ Gudius in iterati Gruteri editi ne praemittit i ex Aegiria aliartim eotido e nomiambas mensum , eum unum solummodo ex tribus ab Aeginetis usurpatum fuisse , Pindari Seho. liastes tradat. sie Hecatombaeonis nomen Laconicis, & Atticis suit commune. Ephoros Amginetis tribui posse, quod Laeedaemonum euoma p. 3M. forens, ne dicamus, nam optime Corfinius Num D 4 4. savia teste Metivorum colonia Derunt. Caeterum diligentius, atque aptius eaeteris omnibus multipliees & varias apud Graeeos mensum denominationes ipsum congessisse, quis neget Locus alter est , de quo eximius hie auctor me eoarguit, quod Aegyptios anni sui formam deserere numquam imperatos fuisse, dixerim. V lumini non exiguo argumentum ho e suppedit re materiam posset , tot sunt quae perquirere
oporteret, tot creantur ambages a veterum auctori.
talibus, quae eonfligere videntur inter se, totiesque haec pertractantes summi, praestantissimique viari decepti sunt. Heroibus Maligero, Ρetavio, Dodis vello, Notiso non nis invitus, de magnos honores praefatus e ntradixi. Nee tamen neminem D mnino a mea causi stare, eonoesserim . Perdoctum Ni laum Averantum , euius opus
tum de Mensbus quod mihi praesto non est
impense Corfinius laudat, e duobus, quos ipse citat, locis, meae prorsus sententiae favisse vi. deo . In Gallia eodem pene tempore, vel paulo post quam Epistolae prodierint meae, peree lebri, etiam Bou hierii libellus prodiit, Explicationde quesecies marises . In eo de inseripti e mgem eum agereti Opinionem eamdem proponit, nec ea quidem moderatione qua usus ego fueram, qui
communem sententiam an Lam non una de eam
D revocare dueram, sed Aegyptios annum Iuli
522쪽
CCCCLXXXII INSCRIPTIONES VARIAE
num minime aereptasse statuit , qtiesque u plas -- pari de cis os fles opposens te e trabe tu favi
prere qails --irent ense les nudi DFere anicis. si .ie doctissimus meam epistolam viderat, aut sententiam noverat, ab illo eomprobatam suis,
se siperbio; s non viderat, in eamdem illum per se devenisse , aeque mihi gratulor. Quid
quod Cl. Corsnius ipse, postquam pro recepta hactenus sententia eertavit, illam demum magnae 3 parte deserit , & exungrinos saltem novam Ea amamque eivitis anui formam utarpage, een
xii. p. seti quamvis Dio in ipsa ferme periodo, ubi id
4s . imperatum volunt, νώ, Αὐγ- ω, ἐπινίκια nomi. Ret, non Alexandrinorum.
. Ut quae scrips tuear, quaedam obiter attingam . Nemo, opinor , inficias ierit , me haeratione non ostendisse, qui potuerint, imo qui debuerint Hebraeorum scenopegia in Phaophi diem xxv eo anno incidere, quod evenisse inscriptio doem, S quod, s post Alexandriam
optam Aegyptii Iuliana methodo utebantur , evenire nullo modo poterat. Huius nodi sol tio asserti veritatem comprobat. Qui reiicere. atque adversari vellet, quo alio eogitato insigne monumentum intelligi, atque explieari possit. afferre tenebatur.
percurrat oro, qui istiusmodi deliciis rapitur, huius voluminis paginas 3 r. 3 3. Plinium attuli se loquentem di Meehisis Aerapeti is a diem sextam , qaia fit intra Idus I uarias nostras. Venm sani ergo aetate eum Romani diem numera. rent xx II. Aegyptii numerabant v I. Censorinum
attuli, qui anno Christi CCXXXVIII tradidit, diem primam Aegyptii mensx Thor fuisse ante diem VII Kat Iul. eum abhine annos c ante diem III Kal. Aug. suisset . paueis extricat sese ab hi, & similibus locis eruditus adversarius, p. astra asserens Auctores illos non de emitibus , sed de incauti sortim Astronomicis annis loqui. Quid anni areani snt, mihi areanum est 1 sed quoad Astronomieos, animadverti velim, nihil prorsus ad Astronomiam pertinens ibi relerri, sed popularem dierum numerationem Auctores illos me morare. Quin mirum mihi semper visum est, Astronomis mobilem , di retrogradum annum
ab eximiis Seriptoribus tribui enihil enim minus Astronomicum videtur mihi, quam sex horis neglectis , solarique cursu diminuto , annum mancum , incompletumque eonstituere. Idem in 13. Censorinus r Meraptiorum amnas mittis suas ho-tia dis, Grais sine ullo inere alum. Intercala. bant ergo, hoe est residuas horas utique inter . nebant, ut ad eos pertinebat, Astronomi, &Civilis annus folias neque horas neque diem superaddebat. Annum mobilem vagum non appellavi, quoniam hue iuue nequaquam obeditabat, sed constanti regula, semperque uniforinst recedebat i eoqM IM, M anno MCD I ad idem re-λαπι principium. Mirum itidem vid tur mihi, lasgnes vIros tune annum Romanum, qui halendis Ianuariis inchoabat , Aegyptios amplexos esse , asserere, eum a die xx x Augusti annum ineli re, ut ire putant, Iussi sunt. Gruterianum elogium, in quo pridie nonas 3 Martias menss mehon undecima dicitur, nihil evincita neque enim eas dies perpetuo congruina, easdemque suisse deelarat, sed docet illo amno se aceidisse. Dies, qua serapidis cultores Tmben honorarunt, sexta Martii Romanis erat, Alexandrinis Paehon undecima . Constaratio haec obiectationes cons miles diluit omnes. Quae ex Anthologiae libro primo laudantur, auctorita. tes non reperio. Verum ad huiusce negotii eardis rem, etiamnum ni fallor intactum, accedamus demum. Non post Aeliacam victoriam solum, sed & ante illam, di ab iis usque temporibus ,
quibus, ex Herodoto πραν et Λιουπτὸκ ἄδρώπων l 1Ῥω παmm εξιυμ- ν--, omnium primi Aeraptu iuvenerumt a tim, veram eius periodum noverunt,& ad notationem temporum adhibuerunt.
Quomodo potuit aliter eredi, dum Maerobici teste anni ranas moris apud suos se re A Umis . Dii suspicari forsan quis posset, horas sex suisse neglectas e Diodori loco, ubi Os mandiae Litas ei reulum memorat in spatia 3εs divissimi sed idem ibidem docti, diei quadrantem a Thebaeis adiectum fuisse , atque interpostum . Vide &Strabonem lib. XVII. sine anuci eerto S fixo qui misissent per tot secula rerum S gestorum memoriae eon nari qui potuissent leges in vitae usus sngulis aptari tempestatibus 3 eodem enim
mense, modo ea Caeli constitutio arrisset, otia rabicanda ceres med a Deciditis aesta, Geor modo illa erudiasset, cum nix artu iurat, glaeiem eam flumina tradunt. In hasce rerum perturbationes ob intercalationis
desectum quis putet incidisse Aegyptios, de quibus Horas Apollo diserte tradidit i -- M.
ad ne diem. At non de eiusmodi anno hele a. gitur , neque de illo instituta disputatio est Gemini, egregii Auctoris, verba , quae protuli, non satis expensa sunt. Illa quidem, non ut eius auctoritate methodum longe post eum usurpatam demonstrarem, attuli, sed ut de ratione, cur annum etiam miliarem alium admitterent Aegyptii, quem retrogradum vellent, eonstaret. En ipsa verba . Menses emm duodecim Cap6. angissa duram coaesti, e , ct dies quinque ad Leiant: qnarram non superata e . at Festa ipsis r
πaacarem avi .apra; . meet ibidem, ut alias serim,
idem Auctor, non placere Aegyptiis, τοῦ θυσίμ
diis see dam irim anni remptis fieri, sed μν --nes rana tempesares proredere, easque singulas ab
illis paulatim, & sensm quodammodo conserierari.
523쪽
INSCRIPTIONES VARIAE CCCCLXXXIII
erari. Nam ergo methodus a religi ne oriebatur, & annum, non ad tempora dirigenda adhibitum, sed religiosum, atque ut apud nos diceretur, ecclesiasticum eonstituebat, Meerdotiabus propterea non Astronomis imputandum. Anni autem Aegyptii denominationem obtinebat, tu in propter dignitatem religionis , tum quia Aegypto peculiaris erat , nec nationibus
Quiddam haud dissimile lieeat inter Hebraeos
animadvertere. Eorum annus sacer, & Tees fasticus constan , di fixus pariter nequaquam fuit, nec eorum Festa eadem semper anni die celebrabantur i primi enim mensis initium ab arbitrio Synedrii, vel Archisynagogi dependebat . Optime Maliger de Emendatione tempo- p. io . rum : ConjHorium indiciam neomenius Diuedari itis habebat, ad q-d etiam pertianae ius his est menses latere,unri r intercalatio aurem e temporum varietatibus varie desumebatur, ita ut modo contraheretur annus, modo intercalaticane prorogaretur. In die Me s Histiarii secunda, per embolismum additi videntur explicari posse verba mina Samuelis lib. a. xx. 3 . At propterea ne annci sxci , eeterisque gemtibus communi stipulationes e ncipientes, aut historias conscribentes Iudaei non utebantur Contrarium perpetuo docent saerae paginae, Imsephus, Philo. Colli , ni fallor, ex his omnibus potest, ad rem nostram non sacere Dionis i eum , cui hactenus Chronolo i innixi sunt . Qiis cnim credat, cum decrevit , non quidem 'sar Au stus, sed in elux honorem senatus , diem, quo ab illo Alexandria est capta , αγα-
reti nuMerationem ab ipso fumi quis inquam credat, Aegyptiorum relieti nem Senatum im ingere voluisse , & ecclesiasticum eorum annum tollere, ae abolere ρ Nihil aliud eo deerrito iniunctum est , nis ut ab illo solemni die
nova epocha reteris adderetur, ita ut eum facti alicuius tempus referretur in acta, post consuetam aeram addi deberet, ct post , ierandriam ab Mugusto captam annis tos. Sacerdotalem , & retrogradientem annum non Romani sed Christiana religio ab Aegypto expulit, di abolevit. Nova altaris aediseatio, quae in Cathedrali
Meles a modo Veronae servet, marm ream hodie nobis aream detegit, ad Christianum usum iampridem tran latam. In eius iacie nune obversa , maximis literis.
Inserius literis minoribus, ae minus venustis. Φ THEODORI CORD vERONE P svLIS ALMI HOC IACET IN TvMULO CONsCENDIT SPIRITH ASTRA seeundae inscriptionis tempore sgurae in. seulptae sunt, quae visuntur ad latera. Tertia
demum additur. SIC. EST. UT. CLERVS. VIDIT. PULUSQUE. FI DALIS . MILIA . QUADRINGINTIS. Noum . ET OCTOGINTA . sv B . ANNI s
scopo. In aversa vero saeie haee habentur.
Ubi lamnas vides , literarum segmenta superant, ex quibus aegre quaenam sngulae sumrint, eruas. Ediderat Saraina LIVS E DELIneisum videtur suisse LIVSQ DLF. hoe est Defunctae. Versu ultimo Saraina, Panvinius , Cruterus Spit Vlo. Vere ita sculptum fuisse , literarum adhue suadent reliquiae. Vide quae diximus paet. 16s. Ibi si is suo Dicat, idem estae parat, destinat, dat. Neic autem Locum Ser vis Ded eat, idem est ae amie , aut consanguibneo locum in monumento permittit. Romae
mima Innoeens, Earisma coniux Asius mchristo e pro vivas. Sic in Grutcriana III O. I. Tetrei bibas. Area est pluribus animalium Q. ris, aliisque sculpturae ornamentis nobilitata. Nuper eruta extra Salariam portam in Coemeterio, ut recte eoniicitur, Priscillae . Misi Cl. D. Mattheus Panionius S.I.
525쪽
Ad quae ut recurrat humanus Lector rogatur , cum in aliquid minus probandum legendo incidit.
PAg. 36. is me. praestantia. Regio fortasse,
aut oppidum erat elonymis Diis consecratum isse in Armenia Φ, Μα---ο,-
morant Strabo , & Diodorus. Dii Epichorii quandoque plurali numero r vide pag. 68. D. 37. e. I. Mirificum prosecto videtur, suisse
P. 63. c. I. Nemeaeorum vel Nemeorum velis, P. 1 s. c. a. ut quaedam in iis detegerem , ac per nosterem,
P. s s. e. r. abolere vetustas mihi quoque iniussum earmen profluit quatuor P. 63. Oxoniens bus asseratur. Ab iis libris deceptus est nuperus quoque , de eximius Auctor in fastis Attieis t. a. pag. I 3. Viri docti qui lapidem non inspexere, minime pen-starunt, inter eertantes eursu, ac lampade , de Cosmetas, ae Gymnasarelias eoniunctimnem intereessisse nullam. P. II. c. 2. v. 9. Stephanus numquam distinguat. P. 89. e. 1. Post MIRINI puto sequebatur L. hoc est tibertas. v. 9 . e. e. Dicite Ponti Η, P. roo. prope snem 1 Λὶταε.: . in Hispania ex
Itinerario Ilipa, & ud Lippos. In me: Consimile Galbae Diploma, verum septem aliis militibus datum, quod Neapoli Arnolsntu, mi se rat, de in Blanchinii adversariis inveneram, edidi seris ori mr es pag. I o. Iterum in Novo Thes 3o . i. sed illa omnia, Duxerint sin-1titi singulis. Descriptae, O recognuae, in ista qua F Romae in capitolio ad arma, dele, atque ut Ghibui, de in hac nostra quoque habetur, resge, S suis i is repone.
P. I ID. C. I. V. 48. perseriptae sunt P. II 6. C. I. Menenia in vides, in qua Vicetinieensebantur. P. III. e. r. Legatarius seeit. Sestertios nummos
mille dueentos. Dele Δο muria.
P. I et s. e. 2. memorans legitima. Praestantissimae P. I 26. e. I. Craterus recterra P. I T. c. I. v. io. millia XII. alleui legat. P. I 6 s. c. a. v. 22. vigeri voluit. Perstare idem
non videtur, qui tam benigne incoeperat pag s1. Deventum est ad par egre iam Besorum m. Quamvis autem des nere valde aveam, duci veris
ha me adigit superaddere , qui praeter Itali
cam , prolixam iterum eruditamque Cl. Mu
ratorii Dissertationem mihi ostendit, qua rimnuri sui tomum I. elaudit. Maxima, quae me semper habuit, eius viri opinio, ut illas negligam , inobservatasque transmittam , non snit. Primum a Cutherii sententia quantum si mea, ipse, oro, diiudicet. Gutherius opere rectoris se dera eram re idem est , ae ob a c. 13. scia decearer deinde rursus as ex his fatilis intilistisin, ob ascia dedicare idem esse , ae opere rectorio marmorato vel assaria sepulcra ex ornare. Ego vero, nihil aditid ea formati, o
m amenta de novo Iaisse excitara, ct nemini 1 antea pariasse. Idem ne praestat, qui murum dealbatum fuisse monet, ae qui monumentum
prodestincto illo aediseatum suis doeet, nee illi lora sabliea ad fgnata , divum destinarastineribus, ut Aggenus Urbicus loquitur ne p. εα satis iam eonstat, plurima contra me allata ,
ad rem non saeere. Percurrantur tantum m
do, Epistola inter Galliae Antiquitates unde ei ma, quae in hae volumine interseri debebat, de Obs. tomus quartus p. 224. ubi asciae figuram exhibui, quam P. Menetrierius eomprobat, qui Lugdunenses omnes ante oeulos habuit. Nihil etiam saceret saxum deduarum pro sepulero, etiamsi legitima esset lectio, ut ceriste non est, lapissarici stylo, & lapidibus omnibus refragantibus. Doctis Amsteleda mens.
hus, de Lipsensbus, qui ab Epistola supra- οῦ pe
dicta solitum aenigma adseruere, ealculum assideret suum Salmasus , se pr nuntians r die adlis.
batur opas aliquod sub ascia deditari, quod acti, tum dedicabasis 1 hoe est persectum, de per i' 'politum : purus tectoris podiatur, Vitruvius. De dieabatur , hoe est, eius inehoabatur usus , ut etiam Alexander Donatus iampridem se . min.
do iit Me enim dedicari est, aliqvita piablue θυη- Roaa .Hdum ac magnificum primo fabrisue Hu exti ''bere. Nuper Bosii Romam subterraneam mvolvens, in tria Christiana monumenta inei di a seiae figura insignita r paganam ergo precem ea neutiquam involvebat, spinas, Ae vi gutta extirpandi, ne gravarentur Osai sed de novo eonstructum illi uniee eorpori monumentum dieatum esse, admonebati quod etiam ab Evangelistis agnotari meruit . Sepulera religi sum reddebant solum, hoe est a vomere,&a ligonibus securum , de intactum: qui ergo seri poterat, ut ligone identidem purgari vellent ρ praeponitur , testιbus hoc confrmandum p. suisse: at tot habeo testes, quot supersunt lapides solemnem illam formulam praeserentes, in fronte pedes tot, in agro pedes tur nihil sei-
licet aliud ea inniseabatur , nisi quo usque ager sacer esset, & a eultura immunis. Tul-
526쪽
Iius ge Legibus i tam malia in eo Deo sep tira δε μη/, Garula sunt a sumit enim rectarum , loeam patruum non potuisse privara religione illigari. Solum ergo quod aratro vertebatur, exsolvebatur a religione sepulcrorum ι quid autem quoad religionem intersuisse putabimus, inter illos qui aratro verterent , Ae qui ligmnibus soderent 8 poetam reperit eruditus ad versarius, qui eolonum se exorabati e patiare mess tu lis incresere Avis; Idem ego epigramma Dertonae olim in Episco. pio exseripsi, pro viro alio adhibitum, sed tres postremos versus non habens. Affert Grute. rus, apud quem Milicet loco Sis licet, de PE ... NO, loco P. F. Oculias, & T sub finem redundante. Neque tamen carmen impugno , aut iei ieio, sed illo sisas, quae tumulum occului sient, conserem vetabatur . Properitum contra ponor
Et si in exiguo laWas superaddisu λβοι Tum Martialem et ' Sed fera es baros, o oputas paruitis umbras
Ae de iis, qui non secus vias in agris eommunibus, sed in privatis hortis tumulati fuerant, ligonibus attamen absstentibus, Ausonium H mlhoinu Pleuraque tenet fremio M a terias,
cutilitas , ict ni Jυis terra superna vvent. Ree vexae cineres horti oltura quIPtos, Dum parcente re vis molle estis excoquItur.
De alterius viri elarissimi sententia , cui Meeslashmfieantea videtur υero, ut stib usia idemst, quod quumd a asiae ustis erat; hoe est , interi vim Irti 'inae opus maritiam ibi ces curam fm se i θ' id etiam monitum , opus esse poni LGO , aut 'incipali peratissu, ut moatimentum ILL i reflaturam, hoe est finiatur a non est cur postea quae diximus, proloquamur, At ego quidem iam absisto P. 17 I. c. I. v. 23. longas esse. Servius : Li longa est, ct attenum hiabet. v. 39. intelligere non est. Cireumflexus Oecur rit numquam, quamvis eo quoque Romanos usis esse, indicet Servius : on circumflectatur, nam eum per apostrapham apocopen tena patiantur , is γι m inlepra parte fueras, perseverat
v. vili, amandare praestat. Martyrem istum Pa mnum non appello , ut fit in Epistolis Epigraphicis pag. I p. non solum quia Dalmatia gens nondum innotuit, sed quia cum Comsules unico verbo indigitantur, ςorum proprium cognomen recitatur, non gentilitium
pluribus commune nomen. P. I 8 s. c. I. v. s a. vidisse non suteurrit. Deinde, nullae nos docent. p. 2 3. c. a. v. 12. uteretur, mirantur quam plu-
P. ead. v. 16. irem sui . Non praetermittam die. quae intermediant delendo. P. 2 6. c. I. V. I. Optimaς ex eorum primo e
c. a. v. 3 quem ipse, puto, non vidit, P. et O . e. r. v. . in Italiam attulisset oppida qui bus Fori nomen datum est, iudieiorum sedes
fuisse ι Aegyptiam anni methodum Augustum abrogasse . Quid alia plura
P. 2 . e. I. inscriptiones quam multas.
P. z37. c. r. fautores intellige ac benevolos, &obsequentes. Servius i Dieiuν etiam Obsequens ae Ventis , quam Fabius Guetes post peractum ML i. 1. . tum sumaeituum adeo hoc nomise consecravit, quod sibi fiseris obsecuta. P. 23 s. c. I. in fine indacitis Deorum: Cum viri docti iudieaverint lependum SILVANO , eruditus quidam ad Equitem &e. literas dedit, obtestans, caetera quae hele intermediunt dele. P. 248. In se. r. Versus qn intus praetermissiis est, qui in Obs t. I. p. 2 3. Epparet,
& in adnotatione post furat, sequebatur. Nec Alba Iulia, nee Alba Augusta , antiquitus ei nomen fuit. Valentinus non Municipii Pan nus dieitur, sed Collegii
P. 138. Sub prima hare esugit ex operarum manibus adnotatio. Cum non desuerint qui elegantissima apud Gruterum carmina p. I 23. Poeta decimitetiti se ii prognata dixerint , initia haee, quae in lapideae antiquae tabulae fragmento adhuc supersunt, accipe, de dubita. tionem omnem abiice. Item haee erat sub proxime sequenti adnotatior Novux Thesaurus Tosita, Exceden, Aequatis,cuerinae.
P. Σ66. 3. QUARTAE SACRORUM Vide an
P. 2 o. o. FECERUNT . CONIUGEs. Vide
quae diximus p. 148. P. 276. e. I. v. q. PRAECEMIT IN. v. τ. CVM COMpARE SUO PAULINO V DXX PRAS.- P. 3 I. . Versus quartus litera R des nere debet . Hane epigraphem Novus etiam Thesaurus habet, quod post eusum solium animad--isum est. p. 3r3. c. r. m fine i minio eoloratis. Blanchinii schedae hane suppeditarunt, imperfectam omnino,&confusam. Licinius,& Dalmatius Valerii fuere, sed ita eoniunctos fuisse, aegre acceperim. Num privati sunt , qui ex vota dederunt, & quorum Dalmatius Frinceps c stroeam fuerit λP. si 8. splendidissimi in Imperatorum Palati Balnei telinographia, & orthographia , pau- eis ab hine annis detectae, & summa cura,& sde elaboratae , debebant hese proferri. Illas respice, s placet erudite Lector, in Obs. Liti tom. VI. ubi de Augustalis Palatii historiam reperies, P. 33 I.
527쪽
P. 3 3 a. v. 3. At quaedam. Ε'λα. .s non pro E, IMest , sed a recto ita ..:. κλαιο, habet Themeritus Idyllio V. Errores literarum nullos haberi in apographo ad me misso praefracte non adseram , sed magnopere salleretur , qui ex
communi Graecae linguae consuetudine verisba singula putaret legenda . P O . Ubi Placentinam tabulam attuli, unde habuerim non sqniseavi, quod hete persolvere pares . Exemplum misit humanissimus Comes Io. Rone verius Placentinae Ecclesiae Canoni-eus, qui eam domi habebat, & omni iure id sacere poterat, eum dedisset nemini, de nemini
promisisset. Ut eam susus exponerem rogavit, quod non nisi summatim praestare potui. sub praelo iam erat, cum Comes Antonius Costa, eiusdem Leelesae Canonicus, & Theologus, qui tabulae exseriptor fuerat, de hae editi ne agmonitus, ut eastigatius prodiret, emendationes misi, quas ad calcem adieci. Intellexi ex eius literis, disseiles inseriptionis loeos, hoe est quomodo multiplices summas intelligere oporteat, acute ipsum expedire.
P. Air. a. SENIOMs DOMOR OMP. ε s. sal quarta. De silentiariis vide Codicem utrumque, Ae Gotho Dedum ad Theod sani tomum II. pag. 329. de Fabretium Inis serip. pag. ro . Exeubias peragebant , ubi Imperator degeret, & eons steret.
p. 63 3. e. r. v. Io. Pro ratorem cardragesimae
Galliariis in Asrieano lapide mox videbimus, cur enim inter munera, quae vir ille gesserat, debuissee id praetermitti 3 In Shavii v lumine perperam o rig. At de Rhaetica imseriptione nostra P. ead. Inscriptionis versu quarto MAXIMIA.
P. 82. c. I. V. II. me hae ratione ostendisse.
Collectionem hane ubi in hominum manus
dare eonsensi, ad eius ealeem de Romanorum notis eommentarium, quem iamdiu supprimo,
collocare statim constitui di hine ad illum intemdum in adnotationibus lectorem remis. Sed iis hei moles paulatim, di sensm adeo excrevit, ut loetis desit, & quidvis amplius addere typograripho aeriter re lamante non liceat. seorsum emgo Deo savente is Tractatus prodibit. Idem di eo de Asiaticis quam plurimis Graecis inseriptionibus i nam se ipsum valde ineuiat typ graphus, quod aerearum tabularum numero non alis perpenso, opus requirentibus, di prae mereantibus pretium imposuerit expensas non aequans, quamobrem post trecentos deseriptos, neminem amplius admist. Variae ubicumque in seriptiones eollectae ,
mens erat, ut de novo prodirent sngulae, ita ut earum in vulgatis eoilectionibus haberetur nulla a praeterquam ubi alicuius momenti, quamvis pavearum literarum, diversias intercederet, velut Marcia pro Murebia , iactesplarus pro Themplatas, cara pro Des di in Novo Thesauro8o8.1. CALLVS, in hoe volumine 292. s. GAL. nempe Caleria tribu . verumtamen, quamvis ab iis, quibus haee perquistio demandata erat, non minimum prosecto diligentiae impensum fuerit, ultra triginta nihilominus hele recensentur, in magnis collectaneis iam recensis. Ex Indi eum praesertim desectibus has a nomalias interdum provenire , geprehensum est. Illis sora stan imputandum reor, quod in Novo Thesauro milliarium numerum excedant si his, qui hune oleulum instituerunt, si habenda fides tituli ab aliis ecillectoribus antea emendate emics. Hi ne mirus ardor Segulerium meum incessit,
utillimum hule studio, sed profecto arduum ,
& Herculeum opus aggrediendi , euius tamen iam partem maximam intrepide, di egregie comsedit. Editarum inseriptionum omnium Indieem universalem eonstruit, ut non mille, sed libet unus tantummodo in posterum ei consulendu st, qui an edita inseriptio aliqua suerit, aveat cognoscere. Ordinem non ab uniea ineipiente dictione sumit, sed tot affert verba, quot opus est, ut ab aliis omnitius quaecumque secern tur, vel duobus priorinus postrema duo subium git. Errores permultos eorrigit a primam literam in nominibus commutatam. Cuicumque autem inseriptioni quineumque ferme ea ediderint, servato temporis ordine, apponuntur.
Veronensi duo hare hodie a rescunt Ggurata marmora, in Monumentis Patavinis vulgaiata . Iteravit Reinosus, qui secundam Epigraphen ita reddidit: Merrae Philematroni : ego vero redde p. stis. rem, Mommentum Aeliae et si uti. Philematium ι, αντικώς Craeco more, ut Philenium, Diane sum, Erotium. Mea Philemorum in Mostellaria.
528쪽
Promissain pag. 338. doctissimi A ssemani Arabicarum in seriptionum
BIBLIOTHECAE VATICANAE PRAEFECTUS
Q quatuor ad me misisti monumenta
rientalibus literis exarata , Marchio Μas seie, non minus generis nobilitate, quam editis tot voluminibus, clarissime, ea tum aecepi , quum in lecto decumberem, molesti illina
febre correptus. Quamobrem vix duleissimam epistolam tuam legere potuis eos vero Lapides, Arabieci antiquo charactere conseriptos, in quihus non modo Puneta Vocalia, sed etiam Dia- eritiea d derantur, di passim truncitae aut deis formatae literae visuntur , studiosus perscrutari volentem, gravissimi vis morbi nequaquam
permisit. Ut igitur responsum tibi darem , s
mulque eorum monumentorum interpretationem
quam primum transmitterem, meeum quidem in animo proposueram ι verum quum id exequi pro viribus non liceret, quumque, ut fieri solet, tum Epistola tua, tum ea monumenta a te typis impressa , una eum. aliis meis schedis, in pluteo chartis seriptis reserto diu laeuissent, sactum est, ut post tres sere hebdomadas e lectulo . Dei ope , consurgens, ad alia, quae tune urgebant , manus statim agmoverim , eius autem veri cinis , quae Omnium prima tibi a me iure debebatur, memoria e mente mihi prorsus exeiderit. Hane velim eredas sitisse eausam, cur responsum hactenus distulerim . Tandem dommitantem , nihilque minus cogitantem excitavit noster Blanchimus, tui amantissimus, quem ego ob morum suavitatem, rerumque divinarum αhumanarum scientiam plurimi saeto. Accipe itaque , qua soles humanitate, de meam excusationem , de istam qualemcumque trium Arabi- eorum Lapidum interpretationemi nam quarta Persea Inseriptio , quam tribus hisce Arabicis subiungis, propter minutas literas tam foede, me iudicio , exarata est, ut sensum nullum inde edi piscari vel Oedipus possit ita meis mihi eertum
est, illam non esse lapidariam Epigraphen, sed
versus heroiecis, ut aiunt Persae, re autem v ra erotiem, sue amatorios, ex recentiore quo.
Hae itaque quarta praetermissa , ad tres primres Inscriptiones aecedo. Harum prima & Ω- eunda, Arabica quidem est i literis tamen antiquis quas vocant cubenses. Sunt autem longe ante Naho metis pshagoprophetae exortum ab Arabibus ad seribendum excogitatae, earumque usus diu apud Saraee nos obtinuit, donee invenistus est hodiernus Arabicus et aracter, qui Latino, & Graeco cursivo respondet: nam cupiaη-ses literae perinde apud Arabes se habent, ae maiusculae, ut appellant, apud Latinos,& Graecos . cubenses autem sunt dictae, ab urbe A. rabiae , sue Babyloniae ad utramque enim provinciam a Geographis refertur , quum in con-snio utriusque si, cupha, de qua urbe Cl. Iacobus Golius notis in Alsergani Astronomiam
pag. I 23. cara , Diacae urbs, inquit, ad yamum Euphratis, sub II. grad. 4o. muntit. latita e r ita nancapata a rotanditare, e moenιoriam, sive monistis , qad messiam occupas. Hactenus recte Golius, Dacam provinciam vocans ex usu linguae Arabicae, quam Graeci Bubes iam dicebant. Quae vero idem Golius subiungit, e dira fuse iisdem avictaritas, quibus Basea, uno circiter anno pG rni mirum anno Hegirae is . uti paulo superius pag. iro. de Basea seripserat, inquiens i Omin is, chalia, secuntas cadira , partitas illis potitus , ct hune locum praemio munieisum censens, Mnem exemi rassa, n v um anno Hemrae i shaec, inquam, quae vir doctus subiun it de C sae, & Basiae eonditu , repugnant antiquis rerum Babylonicarum & Arabi earum Seriptoribus, qui Cusam & Basiam , duo antiqua Oppida, Mahomete ipso vetustiora iaciunt i quod& advertit Herbelotius in Bibliotheca orientali pag. 27 . ubi, postquam opinionem Κh ndem,rii de Cusa ab Omaro secundo Callia edi truti a anno Huirae i . non I s. uti Golius habet:)retulisset, hare addit e Les Presens dis e cependantque re fur te Rou, massen . de Ia premiere Gna- sis, nommἰe des Tisiata res, qai serta in f δε- mens de erate vilier etsi enim pro sabula habendum si, quod apud eumdem Her lotium pag.
64. de Husten hi Persarum Regis aetate a Pe sis narratur ι a vero tamen non abludit illum ante Alexandri Magni tempora vixisse: ae proinde Cusam urbem temporibus Mahometieis longe priorem suis e . Noe ipsum Herbe totius quoque pag. 2 8. eonsrmat, dum eharacteres Αα-
bicos omnium vetustissimos vorat cubenses, his verbis
529쪽
verbis: Les plas ariciens earacteres que tis inales allent conna, portent te nom de confites. Ii es ν
n ou eerit ea res caracteres qai sat fori disserens des moderati. Haec de characteris scirma, quae in antiquis Chalipharum, tum Babyloniorum, tum Aegyptiorum nummis obvia est. Nune transitum saeto ad Inscriptiones ipsas. Ante eaetera Abbatis Io. Bapt. Canisi Histo riam Saracenic sieulam inspexi i qui in Praesa. tione ad Chronicum Cantabrigiense docet in eo chronico mentionem fieri Priseipartis Satim , seu Sullam , eis ae vactoriae fura Agrigentinos, cum risius A abicis exaratis Lupia bus, qvi in codregia
Societatis Iesu variorini a Iovο tempore delatuerant, o a Praeve contite Annibale Mario Hronam trans magi nerunt confanatiora sua Selmodii Murchioni Masscio , talum montimentoriam eouectori releberriamo . Eorum inquit Carusus a Lapidam exemplaria rastris characteritas fideliter exurara, o Latiae per versas exscripta, ante Saracenica monumenta . ιυersorum curiositati his expMere eurauimus. Hactenus Carusus, qui recte quidem ad Mu-seum tuum Panormitanos eos lapides transmissos narrat, sed sallitur eosdem putans ab ipso
exponi, nam diversae omnino inseriptiones sunt, quarum ille & Arabieum textum , & Latinam versonem assert. Antequam verterem, e Cuphen sibus literis in Arabieas hodiernas utramque tramstuli. Latine autem ad verbum se primam reddo I IN nomine Dei miserieordis miseratoris, de beneditata. Deus prophetam Mohammad, Ze ipsus R. miliares , atque domesticos, 3. Et salutem plurimam ipsis dicit. Et non est
Deus, nisi Deus unicus, 4. perpetuus, non gignit, neque generatur, ne que eum quispiam eapere potest.
s. Hic Tumulus est, quem siquis violaverit, ae rario publico poenam certam dabit. c. Anima, Dostquam mortem gustavit, sstitur compulsa ad ludieem . In die Resurrectionis. Qui verti non haesi. taverit, Ignem vere existere, de similiter 8. Paradisum , hie beatitudinem consequitur
Quaecumque autem in mundo apparent,
s. ea sellaeia sunt. Hoe sepulerum estio. Ibrahi mi, filii Calaph, Dibagaei. Obiit nocte seriae quartae , mediante menser . Giomada priore , Anni sexagesimi quarti supra quadringentesmum, quum I 1. Protestaretur , quod non est Deus , nisDeus solus, non habens socium, & quod Nohammad estis. Servus eius atque Apostolus. Et quod Pa. radisus est verus, ct Ignis est verus de quod I . via est vera: & quod de Hora non est dubitandum i & quodis. Deus longe sarit a sepulero sepulerorum. Ita credens vixit, de itai s. obiit, atque ita abscedit, Deo volente. Mi se reatur Deus eius, qui pro ipso precatura . Miserieordiam de veniam. Λmen , Deus
seculorum. Habemus hie eonsuetam Mahometanorum formulam , qua Deum invocant miserieordem, miseratorem , unieum , sempiternum , generationis & productionis tum activae tum passivae inea Neem r adeoque non Patrem, non Filium, non Spiritum sanctum enam Trinitatem Pers narum , Iudaieci furore abrepti , omnino ne
gant ; affirmant autem, Mohammad sve M hometem esse Dei servum de Apostolum & Pr phetam , quem proinde salutant una eum asuelis,
samiliaribus , de domestieis, idest , non modo eum iis, quos Impostor ille in suci salso Apost latu socios h1buit di similiares, sed etiam cum universis eiusdem superstitionis sectatori s . Quam fidei Mahometieae formulam, Ibrahimum quoque, sue Abrahamum , Calaphi filium, Dibagaeum, coluisse, dum viveret i e re didisse praeterea in reliquos eius sectae articulos, Paradisum scilicet, Ee Insernum quem ignem sve Cehennam voeant de semitam , qua e sepulcro itur ad Tribunal Iudieis. Ae horam I dieii universalis in die Resurrectionis , in sex postremis huiusee Inseriptionis vers bus diserte
exprimitur. Additur ae solennis illa pro mo tuis preeatio, quam in ore habent Mahomet ni, quotiescumque eorum si mentio, qui iam ex
hae vita migrarunt. De Tumuli autem ipsus ineolumitate scillieiti iidem Nahometani, me nas aerario publico persolvendas iis infligunt . qui sepulcrum violaverint i qua in re Romanos& Graeeos imitantur. In ultimo versu , verba illa, Amen , Detis se lora , perinde sonant , ae apud Hebraeos in fine Psalmorum , Fiat, fiat: idest, ira De per Doum aurius e se Ii do minum , sive rerum vis bilium de invisbilium ereatorem . Hoe ipsum Christi,nis quoque Arabieeloquentibus, similiare est votum. Annus, menss. & dies, quibus Abrahamus Meessit, disertis verbis traditur. Respondet autem emel a illa Mah metanorum, quam Hemrae appellant , anno Christi Io a. nam annus Hegirae46 . incepit die as. septembris anni Christi io a. quod etiam ex Pagio, de setho Calvisci constatiae proinde menss Giomada prior, quo mediam te , idest , euius die deeimaquinta Abrahamus biisse dicitur, quum si quintus mensis anni Ara biei , ineiderit oportet in mensem Martium ann
Christiani io 1. Hare de primo Lapide Arabim.
530쪽
Seeunti, Lapis Latine ad verbum sonat.1. IN nomine Dei misericordis miseratoris, a. Et benedicit Deus prophetam suum Moha
mad, . et Familiares eius , 8e salutem ipsis dieat . Pretiosa subissemge, Animae postquasn mortem gustavit, sistitur ad Iudicem s. eompulsa in die Resurrectionis. Qui veros. non haestaverit de Igne , & erediderit P radisum esse verum, . hie beatitudinem consequitur. Quaectimque
s. ea sallacia sunt. Noe Sepulcrum est Abd-s. Al-Hamidi, filii Abda praehmani, stilio. Saidi. Obiit seria quartar I. mediante Dilcada mense xa. benedicto, anni septuages mi supra I 3. quadringentesimum , quum protessaretur ,
I . non est Deus, nis Deus, Ee quod Moham madas . est Apostolus Dei. Atque ita credens. . . Caetera desunt . quae ex primo Lapide suppleri possimi ε quemadmodum & postremos
duos verius ex eodem nos Lapide supplevimus, quum eorum vestigia. 4n nonnullis, quae supersunt, literis adhuc appareant. Annus Megi. rae o. in pit die as. Iunii , anni Christiani Io T. adeoque quum menss Dulea da , euius die decim,quinta Abdalhamissu Abdarrachma
ni stius, Saidi nepos, obiisse scribitur, undeeimus si anni Arabiei , sequitur, mense Aprili anno Christi ton 8 illum deeessisse. Pereto ad tertium Lapi4em. Est iste Arabiei,
hodiernis literis exaratus, quae Latine sonant. i. Migravit miserim iam consequuta
s. Annis. 9 I. Nie annus Negirae s i. ineliciatus est die ro.
Augusti anno Cliristi is 63. Deliberaueram statim hule epistolae snem
imponere. Verum dissicultatem, quae ex me
morata in tribus Lapidibus Epoelia oritur, dipsmulare nee debeo, nee volo. In primo Lapide Ibrahimus ex hae luee migrasse dieitur anno Hegirae Α . hoe est, Christi ae 1. In secuniado Abdalhamidus anno Saracenieci 4 o. Christiano io 8. In tertio Melite Hasani filia anno Nahometanorum 9 i. Christi is 63. Et primi quidem duo Tumulum habui se perhibentur Tu-xorma 1n stellia 3 tertia vero in insula Melitae . Atqui Melitam quidem insulam iam tum ab anno Christi is s. Caroli V. Imperatoris bene- seio ab Equitibus Hierosolymitanis possessam, eo quo dictum est, Hegi eae anno Soli manus Tudiearum tyrannus arcta Cl dione eingebat: Panor. mum vero primariam Siciliae urbem Robertusti Rogerius fratres anno Christi Io 72. Saraeeianis ereptam, in suam potestatem redegerunt , teste Roecho Pyrrho in Chrono logia Regum Stelliae, euius verba haec sunt in Sicilia Sacra Tom. I. pag. VIII. editionis Panormitanae annii 33. Pin plura iastium millia caesa fugataqtie
saepe, Roberatis o Everius anno Ios . Panormi istius Regni captit iunctis copiis tres menses obsidi ne premiat. nno demum to t. tidem simul f tres minori quam antea militum macbinarum e a paratu , secunda sorimae aura a pisante, Post mum redeiant oppugnarum. Hic enimvero victoriae rario, se pellendos e tota Sicilia, aritie ea, quae tantus hactenus labor peperisset , brevi sibi extorquenda, futile intelligebant et ethmam, si Dae ditionis
sa animo, isque mens;m obsessionem sustinent Banhami , donee tandem est racto earcere prorumpent bas, Mentieque νem gerentitas chmstianis intra Brhem , fusoqiae simia ob orthmannis impetu, da rei moenium loco in antis oram recepti urbes partem, saraceni avino io a. Kalendis ulti extimam hostibus reliquere. Hucusque Roechus Pyrrhus. Igitur quum Panormus anno Christi to ut scribit
pyrrhus pag. 3 vel Kalendis Iulii anno io a. quemadmodum idem, sui immemor , loco eitato asserit:) in potestatem Christianorum devenerit: quumque Melitam insulam nobilissimi Hierosolyinitant Equites anno Christi a 363. --
girae 97 . tameis obsidione a Solim an einctam, in sua tamen ditione retineten tr quonam pacto
seri potuit, ut in Insula, de Urbe Christianis si hiecta , sepulerum Mahometanis Ibrahimo , Abdallium ido, de Bochiae, eum Inseriptione a saeris Christianis aliena, erigeretur Verum est apud omnes in consesso, Militensum insulam , ex quo ab Hierosolymitanis Γ-quitibus Oeeupata fuit, captivis Saracenis numquam non resertam suis e tae proinde illis, se vitutem licet in ergastulo servientibus, ibidem suae sectae usum, mortuisque ius seimiturae , semper concessum. Ad Panormitanos vero quod
attinet, quamquam issem de ipse, ae de Meliti tensibus municipiis diei possit, peculiarem tamen rationem nobis suppeditat idem Pyrrhus , qui quum subactam a fratribus Roberto & R
gerio Panormum narrasset, haee subiungit . Iam rem ergo christiano resistit a nomini Leitin Sicilia, qtiumquam aliquot ah inbibus Suracenicum actis
imperitim, metati non fuerisis fibris, nondum a Lsum. Ae proinde non modo in Christianis si. eiliae urbibus post eum Christi annum complures Saraceni captivi reperiri potuerunt 3 verum etiam non pauca oppida in ipsorum Mahommianorum ditione permanserant. Haee acerrimo tuo iudicio submittenda eensui r in quibus explieandis ii longior sui, quam so ut ignotas mihi, de de rebus Arabicis, syro Arabice loquenti homini , susus disseremti , quae tua est humanitas benignitasque, non nihil largiaris. Vale. Romae e Bibliotheea