장음표시 사용
21쪽
caput II De codice Masturgensi
Sex stilia nombranacea quae hic lihollus itoscripta continet, bibliotlioeaoamhivi arburgensis illata sinit. Nostrae igitur urbis nomine ea insigniro
placuit Codo autem uitis olim tenuit, a monachomer mon innis satis splendido exami- - videtur. Folium enim sextum quod solum integrum sere se inniat, dimensus altum centimetra a latum contini 2 inveni. Eius
mensura scriptura in altitudiri ni statim is vol se in latitudino rei itiin. 4 vel 5 occupat. Singulae Paginue 2 versus continent casu factum videtur
quod tertiae paginae librarius uno versu omissoria tantum dedit. limeniorum numeram in divorsis odios parti s variat. Singuli versus solii primi nee minii, a nee plus 4 litteras eontinent. Tria si quae sequuntur scripturam minus
laxatarn exhiboni cum singuli vorsus no mitius 4 tio plus si litiseriis pontineant. At ultima folia ni agi ae qualiter 'ripta sunt, ut singuli verreus paulo
plus minusve a litteras praebeant. Quae varietas e facillime explicatur quod hae humenta, phitibus librariis prosecta sunt. Quos quidem numero trossiisso uelle agnoscitur: solitim enim i librario primo, soli 2 3. 4 alteri,
soli S. 6 tertiora bentur. Prirnus alii mo minu i leuanto utitur compondiis solo excepto abstinet nisi quod pullo ligusto et luditus in in verΝuum bis pro ae . semel u pro misciquit P undu scribendo magi assu tu i iud nisere coni pendiis utitur; cur autom tabula infra Proposita specimen scripturae
exhibeat, nolo longus esse. Tertius ambobus et aequalitate et elegantia praestat, ius eoinpendium q. duodecies sere admisit, senio insignito lapsus eum
p. 10, 2: moret umeris littora repeteret. iterum dubitari ne luit luin iamnes tres ab adem prosecti sint disciplina. Cum autem unam tantum tabulam
addere liceret, secundum librarium elegi quippe qui medium teneret locum et cuius plum servata essent frumenta Vix opus erit commemorare ob membranae tenuitatem locis aliquot vestigia scripturae, quae solii versi est, in imaginoustii ii Alavrum membranarum latus μvigaturn est nec Faululum ab altero differt. I. inoa iri ultorii tria ut re magna cum cur ducta sunt. Singuin Prba xii tuo
intervallo distant, maiore singulae periodi, ita plerumque rectius distinguuntur quam verba. Distinguotidi signis librarii parcius utuntur et se sero puncto, quod nullo obvio diserimitis aut in superiore aut in media aut etsi rarius in
inferior Ense pii situm e t. Eod in ierit v rba male coniuncta P Parurunt; p. . . i scri I tum erat triI'Onthein ulti deinde sic sere divisum frago ιrre. Infulae. Pauca ipsi librarii correxerunt, interdum incerti suoruut utrum e et tb scribenda essent, raro temore litteras expunxerunt. Exemplar vetustissimum in eorum manibus suisse muti produnt indiria, de quibus postea disputabo.
Ialii vero codic is a tuter vir inscribor tum in tota lituosti an traicianda haud parvi resurret: lioritissimo consului iii dico': pinrtim suffraxia colligam. Atque Gusturto Menne is cum membranas mihi traderet, incutite famulo XII.
eo exaratas esse indicavit. Cui assensus est laborum socius Henricio Minier. Lirumque virum doctum usu quotidiano regionis nostrae litteratura versatum
22쪽
quamvis probe nossem, primo tamen fidem negavi. Cum erum codicem Vati-eanum et ex Misburgens descriptum et a philolai ad tum omnibus famulam assigi tum esse intellegerem, similiares potius erroris arguere malui quam tot viros codicibus perscrutandis deditos. Ut igitur philologorum auctoritatomvindicarem, abillis photographicis prima ot tertia pagina traditis ad Guileiamum mallen e provocavi. Is vero sic rescripsit Die mi vori: et te Phot
graphien .est Fraginente einermandwiuin des Ammianus Marcellinus Misendi Vollitiindiceni Me lis Minde Minusve des n. a Gunderis, si sisten
Actam esse rom diceres, nisi aliae obstarent sententiae. primuin Friderimιm sumpse Brent ιno Dent poritatium laudo, ilia aut hos sex mons membranas apud nos ipse vidit, Minde rogatus has litteras mecum communicavit:
23쪽
das hali figo Austreten os allitaten Mund inige .igatur u mi r Wi E. R. in aduerterit de uoluntarium, tesseri fuga aus X. Jahrhundere solitie figeia,
Cuius epistolae ignarus Theodoris Sie J Vindobonensis roganti mihi haec respondit: in seiae die mi Ggesandi seli inprobo in D li ex in dii Ansan des X in au Ende des X. Jorbundoris. Idem diu δε- bur olim
dis illi illum suum nunc Oliori si ii tui me ologavit, ilia in ro praesenti certiora docere posset Minius autem cuni apud nos degeret, magistri iudicium prorsus confirmavit et cur cum attenbachio non iaceret, pluribus exposuit . ' cuni iam harie insul issem, tot inlevolii littora Boronni eon eripia nillil auisomni quarum lentionem addidisae legentibus periem, tulit erit Narra vir innevolentissimus -: totam illiaestionem illustrium virorum qui historiae patriae monumenta edenda curant con-vontui proposuisse et reliqui fiententiam suam eum obasse, nequiquam tamen ipsi atten-baeliis. Deinde quamquam in itinere aliis euris Oeeui ius senientiam latam ea se eonfirmare non aspernatus eat. Has enim affert: Allies mei ne Schristellar ikt et Bretto krlistiger undu ter Zu filuti trala nebendo
24쪽
Den iis eoiiuuenum, Philiareum quendo experiissimum aneipitem lusisse sententiam quam quominus evid rem nimia eius prohibuit modestia.
Tam graves auctores eum dissentiant, codicis aetatem tui definire contentierimus, ut nec multo ante antium 900 nec multo post a. llo exaratum RR statuamus. Cum autem abbatia ΙΙeri,feldensis et hac aetate et illa opibus floreret,
ex rerum historia erit quicquam eoncludi equit.
saput III. De Mographo Misarae.
omnium qui uelisque innotueriin librorum manuscriptorii principem laeum tenet uidensis, quem Graius initio saeculi XV ut ipsius verbis utare ergastulis Germanorum erutum latinis littoris restituit es A. iesstinganti phil. Fleckeis. 87 l. p. Sl . Hodie bibliothecae Vaticanae est, numero is73 hisimitus. Qua otio inter eum et Hers mensem quo olim usus elatselemus inter redoret, ab iis qui textui constituendo operum navarunt se traquaesitum est. Nam utrumque ex communi sonte derivatum esse et 'sini harditus et ἰarilthausenus sibi persuaserunt. Vettim IIauptius suspicatus erat, cum init Ieci. Ilar aest. 868 p. 6 scripsit minus Iortu e falleretur qui bindriuem ubi is ner in Mi dueri tum se exist muret quumquum se Mequidem orto rei monento emo ruri poteris. Quam opinionem omniselius uenii. VI p. 232 amplexus est, editores repudiarunt. Ceterum ipso Iauptius errore alieno imitus quum sui inductu ne sucilius solveretur tota quaestio impedivit. 'ostquam enim I alesiui, uilii ita via Ia obi ouchardi vel ieolairi Mi Petrosei sectus Odiem ante quadringentos plus minus Minos i. e. rea annuin 1200 exaratum esse dixit, ille aut derim sareulo aut potius non id sinium esse contendit. Cui viro docto vatieani notitiam debuerit, ex ipsius verbis non perspicitur, attamen vereor ne IIuupti auctoritate pomoti editores codicem antiquioreui crediderint. Id quod membranis arburgensibus detectis patet. Cum enim duo eo lices simillimi sint, alter compendiis fere careat, alter abundet, illum in iure vetustiorem existimabis. Si deinde utrosque librarios sensu parum intellecto litteram ex littera pinxisse tecum reputabis, ex uideto sibus ponitore Iors idonso prorsus negabis, quippe qui nunquam compendiorum varietate in errorem inducti sint. At ne longus sim, arillhausent en sesu perimen scripturae odicis 3 alicuniis se delinearum accepi, quod ut die, is disin B innue: la M. un XII. M inminesner, hacter id exigo. voce e
25쪽
Perfectum, aptum tamen erat, ex quo de aetate scripturae iudiearetur. Quod
eum peritis viris, si uini, Folitio Menne Acto Boimero examinandum iri posuissem, librum auemuiri non lix mulio post Mari,ingem,em videri seripium esse omnium consensu edoctus sum. Ita tu si Heresinensem disciplinati poti rem habebis, ineunti saeculo XII eum attribueris, si Vindobonensem, medio
saeculo X. Iam vero siligillas rationes perstringam, quae arburgensem codicem Meli
typum misso demonstrent. Et si cui hoc negotio pluribus verius unctus esse videbor, oum monitum velim de undamonio agi quo ars eritio innitatur. Principium saeiam iit, ii lupis. iiiiiiiiis poculiares litterarum ductus eas sueti
p. l,l co per M. I super a additum rursus delevit et rectius super cp0εuit. οὐ Per V. his enim ut unus emendationem non issem axit.
P. et ii eouu φ ο M. primum seripsit, deinde expunxit et i in
nautavit ut mimquo V. imitatu DAt.
p. 4, turgidos M. cum cita ligavit ut obiter inspicienti, videatur esse inde tun As V. D. 2, i Gardi usoni praes. p. XV.
. p. 1, 24 uim M. sed male iurataim vel bibunt mutavit: inde humi V. p. 6, i intenso M. aMam litterae t eum sequenti ii Maro solet, ut alia quotiens pro u habita sit vinouo V. p. 7, 7 duri M. es in V. Aelii emnae. Primo enitu obtutu dubitare poteris
utrum M. voluerit quamquam reliqui locis in comparationem vocatis Offerturi PAR iudicabis. Alia exompla attulit Gaiathau-κ n rnos P. XIIII. In similom errorem Golenius incidit, eum
p. 4, 23 mr e legerit. Ex editorum silenti minime eonesi serim id in V. extare: nam Aemotus, qui totus e Vaticano pen-
dot Porcia a praebet. Noe dubium os quin codicis scriptura Geloniana ab sediti, ibus re opta multuri Praest l. Cuni nimnomina quae Aminianus Prosert ad rem cibariam Iinctent, dei mihina et porci et art. vet. IV 2s n. numen derivare rectius idetur quam de inuste xisti, vel μη, do quo ueseis
an cogitaverit GHenius. P. 8, 2 ea tu M. featus V. Librarii enim aDpo iaRta ad lita litterat acum sequenti ita igaruit ut facillime cum x confundatur. Revorabo loco dubitare poteris utram ponere vestierint, quamquin rei quis loris eo iis x legendum esse constat. Alia exempla ar&hausen p. XII attulit.
p. 8, 23 δι ens M. tu es V. In arcti typo iiii Ob spatium anguRtum notri insolito more coniuncta sunt, quod uidenso fugit. Ceterum
in fine versuum ii cum t quoque eodem sero modo copulatur utque in lapidibus vulgo fieri solet. p. io,ia rus uno M. W-uno V. eodem errore quem iam sui in indiea
26쪽
P. 10, 23 moxq. euerifra compendiorum usui Parum assuetus P 8ime
ne a V seribendo mox in uete Deinde innos Deos colligam, quibus V a summitis a burgens iis
diserepat Scilicet eorum commodis congulendum esse videtur, qui in libros manuscriptos accuratius investigabunt. Si enim emim est quod nuper ἰ adilt- hausenus et sibi et aliis Persuasit, non omnes libros recentiores ex Vaticano
deseripuis esse genuina eripium, quam solus Macturgensis sera it ne inera coniectura sariis assequaris, in iis reperiatii opineti in hae opinio se ost libri mendis Vaticani insigniti reiciendi editionesque inutilium lectionum
sarragin levatullio prunt. Itaque hunc conspectum ob duplicem causam addidi, ut et qua diligentia usi essent librarii uidenses appareret, et si qui ex recen
tioribus e lesbiis, emolunienti quidquam e iuros esse verarunt, iis paratis inquisitis. Notas autem adaeripsi ut meri a
27쪽
ferarum feraraim de. reuerti reuertib.
28쪽
a. ori eos Diisem laeos quos unius altera eorrerit. n non mulior Naentiorem esse manu prima editores iidicariint. Et recte iudicaverint, id pro eorto tonsendunt Ri librario Ful denso minime codicem antiquissimum adiisso sed suo potius Nigenio induisisse. Omnia enim monstra, quae arburgenεis sensu
tum intellecto vinxem et quae archetypo inspecto sicillime eo endare missis
seni, Malacia reliqueriint. Quaedam sane recte cora exerunt: om o pro uo in proelio XXX 4, 2 legationibus in ectionibus alia 3ert,erum. Ita XXII si tu Gardiliaugent Oritectura festinaret I ri AtDιaret rixi ter elementorum uncialium ista similitudinem longe Praestat scripturae uidensi est
naret, quae vulgari enuis et mediae eommutationi originem videtii de re XXIII 6 45 Me seripserim magnaeque eorum partes mare rubrum latere a M-teis V. dea fra rontingitii uero ieci M. . Peisse mari eo ilimitiant ita ut comni uni erroi primae litterae vocabuli alter locum mutassent et postea a m positum St,et.
b. nota ea Vaticani menda indieari quae inde ori sunt quod vel in has
mentis nostris recte mendata neglexit vel uris secundis pessum data cepit. Codex enim arburgensis ab iisden librariis qui eum Oxaravorant, passim eo rectus est. Ut autem ni ediocri ingenio nec magna linguae latinae scientia pra diti erant, archeinum auteni aetate detritum non satis intellegebant, semel iterumque genuinam scripturrem male immutarunt. Praeclarum exemplium est XXX a 5 is in totius depravatum Fuldenses saepius litteras et in incriptas et Oxpuncta n glex praui illi munus autem codex post corroctus PsReputetur quam in eorum tartibus ut irit, Obstat id quod modo attuli exemplum necnon alteriim XXIII 6 38 emnatulis. Neque omnino inter manum librarii et emendatoris quidquam interesse deprehendis. c. nota frequentem errorem significavi, quo duae litterae nega mentia viniti-tur. Cuius ardihauserius lutillii laru f. i. XII a in complura Pongessit exempla Sunt quidam loci ad explorandam codicum recentiorum originem idonei, quoriun quippe lectio vera nunc primum pateat nec conlaetum facile inveniatur.
Ita XXVIII 4, 22 legendum est Me nisi in Me misse uerimo aliquod ob
aereatur is om. V. t XXVIII 5 il imperatore ad extruenda muδι- δι ta litigi Ptolad truemla V. l. larraro contrarium acci lit ut Fuldonses aliena adderent aberrantibus tamen oculis praepositionem inepte repetiverunt XXI III 4, 28 Ciaeimbrioua eum Ghuurino es con Truliv. d. nota frequentiorem recum indicare placuit, quo una littera ves demitur vel additur. Neque ab eodem prorsus abstinuisse Hersseldenses documento est quod scripserunt XXVIII a=it. eahit. ih 33 plicatos At o multo maiore diligentia quam videnses usos esse aliparet. viis tu aliquotienseommutariint, recto quidem i. L Uplicatos sed perperam mi ululum, eis tuni, ino ti- scribentes. Deinde ves prima vel ultima littera omissa pede runt anteeaAlti, apud illos. Isteropulosus, intersilii. Contrarium quoque accidit ut a finalom mulo adderent XXIIII l. l a quilΑ hiari XXX 3. 2 prisnolsi. e. nota Omnia ea menda comprehensa velim, quae elementis inter se commut iis originem duxerunt. Polior sunt haec:
29쪽
tunsidos Gaiath P. X ne nudare nudax et uterius i fus
Maior sane reoruni 1,ars similitudine ternenti mina xlali utur. Nec minii intollegimus tuomodo librarii litterani o littor I iii Iriuit Elimi locum Pommutaverint . . XXVIII ira pro nota dederint Pauca tantum rostanturi estiis erroris non perspiriatur usu pro νus, liud, unoetviii in ilius H, inpuruntur pro e --untur, Me s pro UeMν, mrtineren corruptum inise
riperent. Fin Pt suciam a uitarati iii ii tirari ii lilii R. Amminlii Eli In Exit Rcitui vo n-tur iude hiat quod archetypi folioruin reliquot scriptura nonnunquari ita detrita enii, ut bine donMim bi non posset. Qui utrum putium accurate dimensi sint necne ambiguum videtur. Si enim hominum illorum mentem rectei Asequor tantum spatium vacuum Olinquebant quantum lomentorii evanes sentium fuserat. Sed DPM in nri,alidior g su rint archstylii litterae atque Hors-feldenses ita difficultatem superaverint ut spatiui archetypi redderent neque
ad suam pingendi rationem adcommodarent. Una tantum dest lacuna, quae procul dubio expleri pos it cum p. 4, id os in bonum emendandum sit; ubi
spatium relictum in elementorum numorum optime quadrat. At id om in reli- tua cadere hic unus tomerarium p-set affirmare Coritu do Vaticani lacunis iudicium proserre licebit. Quibus litterumin numerum vel dimidia vel tertia
pari maiorem attribui sti paret. Nec inus nos latet. Cum enim alter libri rius Her oldensis, de quo hic sentio est, Mi Mulis versibus plus minus quinquaginta litteras tribueret, uidenses vero plus risinus septuaginta, isti iunium
30쪽
tem his in fili. existinandi mant quantum apud ilium textum hiare non Mi aduerimini.
Ni rite eo exΝtaret eiul. x Martiumcrui sis. reliqiii codices omnes abici radi essent. Cum autem ortuna tam pauca reliquiara servarit, plures difficultates
remanent superandae. Ac putet .m enim,dmidi viam ingrediend- - ut primitin eooim vitiarii habeatur initis, quae a viminibus nivisci tui inrit. A demeraseldensi restituendo disperanduin esset nisi praeter Vaticalium alia
substitia rapsi scirpnt Etiamni Dim plani diligontissi in aut longium cn suetudinem scribendi eri pecuina habere tuti uiris, multa sortuita sunt et casui
des, nitur quae minime dimare possis Attiue ipsa fragmenta n iis quamvise suae molis e morem te reddunt tot egregias lectiones in vation omissas se vix in iecimnem omnino suginiit . Quae cum ita sint, optime de Ain
mian merobitur luiminini ilio m o Vaticano non deforiptum repererit Sedulo quiden nuper Garditiuusenus in libros et manuscriptos et typis excusos inquisivit. moritui necessitudinibus exineatis complura in textum consti . tuenduin insidia adhibere voluit. Ea tamen studiomini, inuum condicio est
ut uno solio membrana Oti detecto ratiocinationes subtilis imae saepe pessum illentur. Nec dubitari potest quin nova de emendandi Ammiani principiis instituenda sit quaestio. Maximopero vereor ne codices recentiores omni careant i
auctoritate quin novi inius editor iis inesse iussit. Certe eo lex Petrinii, quem itanti sicit ut multa ex eo in oditione minore annotaret, iisdem vitiis, ait scanus inisei inutus equo ullo cum primo fragmento arburgens coniunctiis est
vineulo. Diceret aliqui fragmentum brevius Ago luani ut o odicum muti liorum classe quum Garullinus eritis statuit, iii,tum feratur iudicium. Sed cum i
i iis eius opinio artificio ior quum verior sit, deris uigumenta quibus fidem nobis saria opinanti sunt afferenda. Equii in maxime uetarer, in aeri et Vix puis
fiat ut craptoris insipinis amici tali gaudio afficiantur. Id m vir lo tu an litiua ili liutati liis pastonom praebuit. Cum senim Accur 'sianum codicem non ex Vaticano endore sed inedium inter Vatieanum et
Here densem tenere Deum existimarei, a vero longius ab vit. Primum 'quod Aeduinum hominem Italum in Germania integrum in alii ossidem
uictum esse statuit, quippe quem Augustae Vindulicorum isto typis excudendunt rurarit Herm. III p. 56 , Ru arbitrio usu est. Nompe ipse Ar urgius in rne sutioue variarum Cussiodori, quas Latina post Ammianum absolutum
ope is indusit, se odii in inius eriptoris in Hispania invenisse testatur. Quidni idem I aticani aliquod pomi viii ex Italia Augustam asportasse credin
tu i Doindo ird thau piriis iuμti, iatorem librari ruin iuΝto minorem editorum ingenio reverentiam habuit. Quumquam enim Amminuuin Marcolituum a Maria