Historia Italiae et Hispaniae genealogica. exhibens instar prodromi stemma Desiderianum ab ima radice cum suis stirpibus ac ramis, unde Italiae & Hispaniae reges proceresque ... pullularunt, deductum exegesi historica perpetua illustratum insigniumqu

발행: 1701년

분량: 263페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

11쪽

STEMMATIS DESIDERIANI

SCIA GRAPHIA.

I. Berengarionim , Regum Italiae, Imperatorur

Roman.

II. Comitium Burgundiae, qua enati sunt rami C

mitum Uiennensium, Cabilonensium, Palatinorum Burgundiae, Principumque Arausionensium.

III. Regum Castellaes Legionis, nec non

ragoniae, M omnis denique Hispaniae.

IV. Regum Neapolitanorum, ex Aragoniis.

V. Noroniana, in Lusitania, equa prodieruntComites

de Villavetae, Marchiones&Duces de Uillareat Si Dimitana, Comites la Duces de Linnares,Comites de Mon Santo Marchiones de Cascaes.

VI Henriquegiana, in Castellaru regno Neapolitano, quae produxit Comites de Melgari Duces de Me- .dinade Rioseco, Thalassiarchas Castellae, Marchiones de Tarisa Sc Duces deAlcata, Comites de Alva de Aliste, PrincipesdisquinZanoacal.

VII. Emmauetensis, unde prognati Domini de Belis

monte in Castella, M Comites de Villanor in Lusit,

nia.

VIII. Cerdana,miae institiaest, Duces de Mediniceis

ti Marcitionesque de Cogolluto, Hispaniae Magnates, protulit. Stemmatis

radix

DESIDERIUS

Unde ortae stirpes.

XI S Martistiana, in Pedemontio, e qua provenerunt Comites M Marchiones de Parella, Agileti Sancto

Germano.

X. Vistontia , sive stirps amplissima Vicecomitum Me

diolanensium.

12쪽

IΝDEX TITULORUM

in hoc opere occurrentium.

Literae R. Pr. D. M. C. uin divetia axiomatum genera, videlicet Regum, Principum, Ducum, Marchionum , Comitum M Dominorum significant. ΑΦ Admirales Castellae, Aladii mire Dru&C.

Albietati Da. de Albuquerque C. Alcesaei. de mannius M.

de Bayre C. Maelmontemn. de Benavente . de Benavides DαBistataemn. SQ de Bolannosin. de Bregnano M. de Brevinosin. de BroZE M. de Burgonovo C. Burgundiae Comites Reges de Cadausin. Calabriae Dn. de Caminna inde Campi M. det Canaves C. de Caravagio M. de Carbonara C. de Cardona D. de Carrionc de Carimati C. de Cascaes M. de Cassano m. Castellae R. de Castro familia Cearin D. de Chalan C. de Chelea DH.

Eporediae ce ea M.

d Elealo Cn. F. Fontaneti C. Fori Iulii D. de Galerato C. de Gamalerio C. de Geraci M.

de Meuar C. Meneses sami de Modiea C.

delos Molares C. de Molinavim de Montatio D. de MonSanto C. de Montrategre n. de Monte novo C. dela Motta M. Navarrae R. Neapolis R. demoronna Dru

pag. 93

13쪽

INDEX TITULORUM

deonnan, de Oropeia M. Soaegne C. Papiae Q

de Saliuto C. de Segni C. de Segorbe inde Seis

26 Ssortiana simi de Siutra C. de Somain. deSqu Zano Pr. de Tarisa M. de Tomere C. de rastamara C. Tusciae D. de Valderabbano M. de Valmontone Pr. de Valentia Drudi Uertus deviana Pr. Vicecomitum famil. de Vienneta de Villisor. C. de Uillinermosa D. de Uillanueba M.

II tra

14쪽

I lustriorum in ItaliaHispaniaque lares librare literis, atque adeo telam historico genealogicam, quam orsus usum, consinuare ac pertexere , horis succisivis, cum gestiret animiis, aliarum remissionum, inaniumque oblectationum, quibus illae ple- η risque pereunt, jamdiu sexur, visum est ab illa exordium capere iam, nata, duam nobilis adtaliae regio. veteris regni sedes, antiquioribus Gallia Cisalpina, recentioribus in ARDIA dicta, in exemplum --δ antiquitatis, nobilitatis ac foecunditatis ostentat inim vero VICE-cOM1TUM MEDIOLANEΝMUM gens, toto orbe sariiIima, sicut nee vetustatis decore, nec imperii, quo antiquitus usque ad res Italicae arbitrium valuit, magnitudine, nee rerum gestarum gloriaulli concedit, imoriunda esse creditur a vastiti semussima stirpe , , cujus rami, per Italiam, Galliam, Hispaniam ueac Siciliam diffusi, potentissimos Reges, praestantissimos Principes Italiae Hispaniaeriue semperproceres, denso agmine, longaq; pompa seculis omni si offerentes, ediderunt adeo ut magnum aperiant theatium. quo utriusque reunt, quorum familias persequi nitituimus, storiam conjungere, M summa rerum medio ac recentiomaevo ibi gestarum capita exhibere liceat. Et quamquam splendidissima familia, Varietate fortunae jactata, in summo rerum humanarum apicG, quem olim tetiuit, perstare nequiverit, in lecundiis tamen tervisvε haud minore hoclieque fama consistit, bc opibus, clientelisque ac honoribu , virtute ac industria partis, ita redum dat, ut avitum decus referat magis quamdeterat, summamciue majorum fortunam aismi aequet. Α satore stirpis DESIDERIO nomen operi praesenti imponere, idoueste, malis Desideriani genealogiam inscribere placuit exemps stemmatis ilichindei quod ante centum Minare annos Elias Rctune indidit, in varias nec uni solo insitas stirpes. non secus ac praesens, diffusum divisumque. Locum illi proximum occupavit Stemma Ssortianum, ut inserviret continuationi ac seriei historiae Insubrici principatus, quippe quem a Vicecomitibus inchoatum Mortiadae ablatuerunt Favete Lectores, boso aequanimitas vestra nostram ad edendum caetera , quae bapromptu sunt, augeat alacritatem,

15쪽

DERIAM RADIX

REGES ITALIAE:

Christi 16 usque ad annum 774. Ux AMA.

Sorori

16쪽

EXEGESIS HISTORICA.

lICECOMITUM Mediolanensum origo, sicut plerariamque gemitum illustrium, fabulosis involvitur initiis neque enim deliint, qui e Ima Venere ac Iove derivare, per Anchisen, Meamq; MAscanium deducere, postremo filium, cui ANGLO nomen, supponere,hincque ΑNorallia fundamentis inscribere sustinii erunt. a Equidem ab Amgleriae Comitibus prodiisse Vicecomites pervulgata est opinio illosi autem perhibent ante novissimum Mediolani su Friderico I exci- 4 dium inter Longobardicos proceres dignitate ac potentia facile primcips extitisse , cui irae Imperatori nunquam non acerrrime restitissent, urbe capta ad supplicium universos rapto fuisse, uno tantum, quem vel Vivianum vel Galvaneum v eant, ad triumphum semato. Hunc uno cultodia elapsum, ingenti virtute injurias domui suae illatas ultum ivisse, M Germanis plus simplici vice caesis restituendae patriae, Sevindicandae libertatis, tum instaurandae stirpis autorem fuisse. Sed ab antiquis in fabulae dulcedinem haec quoque composita esse, cum alii scriptores, tum imprimis TR isTAN Cuc s. sive tamia, Mediolanensis historiographus,ibyae noverunt inuis explicatam atqtie exploratam stirpis suae Originem habere iam sibi videtur gens nobilillima fultam veteribus tabulis documentisque, quae ab Excellentissimo Mediolanensi Senatu MNobilissimo Iurisconsultorum in eadem urbe Collegio comprobata collegit, typisque e scriptae loavit HIERON BIFFIus, c)addito in calce voluminis schcmate, quo agen, toreultimi Longobardorum Regis DESIDERII, ERMEMLPHo, tanquam a stipite, initione vis ducto, Sc vocati in consanuvinitatem Ar arvi, Regibus Italiae, Vicecomitum familiam, nusquam intercisa serie, a stirpe ad hanc usque aetatem percensuit. D. Palat,4 haud ingloritis apud Venetos scriptor, priorem schematis illius partem, atque ex dom.

torum utriusque Berengasu, qui imperium Italiae seculo X. obtinuerunt, nec non consanguinitatis, qua sibi mutuo, praeter anfinitatis vinculum, juncti erant Corrobor

tui pyrro exinde Orionis Wilhelmi, satoris Burgiandicae amplissimae arpis, quae Reetesmiliae ac Legionis , omnisque tandem Hispaniae ac SiciIiae edissit, genus , a Be- tengario II aliis quoque derivatum scriptoribus, quo inter iuri eam Che minimc- nonninalse, sit caulam vicisse. Deniaue, ne pluribus immorer, otioni Magno Imperatori duae vindicantur neptes, e filio ipsius natu maximo Luitdolla prognatae r decet milui quae uxor obietaonis Comitis,ac Iuda, quae Addoni ejus fratri nupta Longobardi, quorum propentes Vicecomites nostri habentur, ab istarismo barba is e dis ita appellari, ut habent Palui omestidiVerba, ampridem nativis in Scandia insula magna sedibus elissis in Germaniam, atque inde in Pannoniam, A. - Rege, se effide-

e ritiari operis hie est Gloriosi Nobilitas illustrissimae timiliae vicecomitum M.

una cum di ploniatibus, publicisque tabulia, dcc Medio iu467r.

17쪽

eaque occupata mox Alboino, Andoini filio, regnante, quasi denuo avidi laetiorisbii in Italiam transierant evocatos fuisse a Narsete, Imp. Iuttiniani Duce bellico, Italiae

vindice, cum contumeliam, a Sophia Au ita acceptam iret ultum, communis autorem est sententia. Aquileiaac Foroiuliensis regiuncul.i primae sub illo in imperium ditionemque ceciderunt his in formam ducatus beneficiarii redactis Longobardi arma longius protulerunt 1 superato amne Abdua ad Insubres penetrarunt; ubi novo regno conuito, Se non minus legibus, quam ramis fundato, indigenae facti sunt, sedemque imperii Ticini, quae urbs nunc PAVI Adicirur, quarto lapide lupra ostium fluvii cognominis uta, constitueriint, Sciniversae regioni perpetuum a se nomen dederunt. Incidit hoc Longobardici regni in Italia initium in annum seculi Christiani sexti septuagesimiam, Neque vero illa Insubrum terra, ampla licet ac fertilis, omniumque copia rerum opulenta, Longobardorum cupidini sulfecit; sed citeriori quoque Italiae examine armato immisese Spoletum occianarunt, indeque Beneventum progressi, initituto utrobique ducam, etiam usque ad Rhegium, extremam Italiae civitatem, Siciliae vicinam perveneriant, Mquia illic intra maris undas columna quaedam fuisse posita dicitur, usque ad eam Regem Autharim, qui secundus ab Alboino numerarer, equo accestisse, emclue hastae suae cuspide

tetis Te, dicentem , usque hue erunt Longobardorem fias, memoriae Paulus mrnentidus mamdavit si Regnante Ulla b ad summum pervenit Longobardorum in Italia imperium, locum decremento imbieriodo fatalifacturum. Ille e lim medio seculo octavo Ravenna potitus, Exarchatum Orientalium Imperatoriim, jam sesquisecularem,delevit M taasiam si Mis ac Alpibus clavserus regnum universis,sastem Volo, Italiam eo lexus est. I Roma sola supererat,

aqua, veluti jure sibi obnoxia postquam Ravenna manus dederat,tributum postulare, M Summo Pontifice ob gliscentem jam hierarchiam id detractante, vim adhi here cum stiri- isset, arma Francoriim in se traxit horaim quippe Rex novus Pipinus, a Stephano II LPapa in auxiliumvocatus,praesto adfuit bene de se merito vice iterata, MAHulphum coosis relinquere Ravennam, Sc alias Exarchatus Sta liae urbes cum Pentapoli, easdem ontifici Romano tradere,oui eo ipso patrimonium Divo Petro se vindiculi videri voluit. Aistulphus cum non ita multo post vitam in venatione amisisset, Si quidem improlis, DESIDERIUS regnum obtinuit, qui illi Comes stabuli Sc Dux Tusciae beneficiarius fuerat .

Parentem eius in momen habuisse Ummuella Rera in Commentatione Italicari Dinoista Maretionibus ni uni per edita,tradit, in stemmate vero Vice Comitum superius allegato mensi hin Dodc fili, μὰ iappellatur. Desiderius desiderio modum ponere nesciens,nee antecessoris periculo cautior factus, Si stac regnum pessumdedit Pari enim, ac ille, lubsedine universae Italiae dominandi correptiis, Pontifici Romano turbas dedit,bellumque i tulit, Si civitates aliquot eripuit. Iste sedi suae quoque timens opem ad exemelum antecellaris imploravit Regis Francorum Caroli, Pieini filii, quem inter Sc Desiderium iraeae similitateSjam exarserant, hic ex repudio filiae, illic ex protectione uxoris Sc filiorum C, Tolomanni, a patruo profugorum, ortae Carolus itaque ad prece Papae Hadriani anno DCCLXXIV. cum exercitu in Italiam erupit, Sc Desiderium, fugientem magis quam pugnantem atque intra Ticini moenia se recipientem, denique adceditionem compulit, secumque deinde una cum uxore ejus Ansa in Galliam abduxit. Atque hoc pacto Longobardorum in talia regnum vel finitum, vel saltem intercisum, atque ad Francos translatur

Cit. E Liberorum Desiderii numerus non satis explorate cognitus est apud antiquiores

scriptores mentio occurrit gnatarum ouatuor iacilii uruci viui ADALGISi nomen habuit, Ma genitore in societate reges,more ab antecessoribus saepius ustu pato,adscitus fuit; idem orto cum Carolo Rege Francorum bello asVeronam defendendam us,sed imparem se ratus sustinendae obsidioni,excessit,atque inGraeciam evasit,ubi abamp.Constantino opibus copiisque auctus Se munitus bellum in Calabria civit, Ducatumque Beneventi ocin paretentavit; verum conserta pugna fusus M captus, atque in tormentis habitus expiravi myFiliarum Desiderii nomina haec sunt sidero, quam genitor, Si ori stili rete. rente,divino cultui virginem destinavit, que ei monasterium ad urbem Brixiae aedificare, uxore

18쪽

uxore Ansati Adalgiso adjivante,instituit absoluto postea. cum transisset at . DCCCX'. tam no Salvatori, se S.Intiae Mart ridedicato, Abbati Adelpri si conjux Aragis, quem Desiderius Ducem Beneventi, in locum Gisulfian. 762.mortui,creavit, Hiber nupta Thasiiloni Repi Bojorum,u, Hermens resis, quam Obsmus risia Rena desideratam nonnilluti Theodoram,multi Bertam,appellant, a Carolo R. Fr. an. Iro ducta, sed post biennium Ematrimonio exturbata. His modo dictus autor quintam adjicit,nomine Brettam, eamqtie Carolomanno Iun.cim in Desiderii clientelam se contulisset,in manum convenisse tradit; sed Rulariarati Castissimaevi, qui man. Thesauri Flitomen Regni milia notis illustravit, Seniori Carolo- manno , qui frater fuit Caroli Magni, nuptam ruisse putavit, si inductus sequentibus AEnatium den m verbis: morio Bertrada reginalillam Desuerit Regis Longobardorum Caroloma ο filio suocos iosociandam de Babaad xit. Enumeratis Desiderii liberis in schemate supra citato

duo adhuc adduntur virilis sexus EBE ARDUSM ANSPRANDUS ille sub Comitis,

hic sub Abbatis ad S. Vincentii Mediol titulo eosque innuisse arbitrantur Antoniura Archiepiscopum Mos intim, ita in Chrorucosui myscribentem CDquerius tam uxore V sius comprehenditur, ni

s. η Castiliοηο os, iam paulo ante laudatus, 3miar um appellat, qui nobis Everardus discitur,latinum eundemque cum Asprando,atque adeo binoinis i iisse statuit,ad testimonia provocans Scriptorum Italicorum bene multorum, oc quidem inter antiquiores Oaeva Flamma,&Bernarini Corii, qui os tantum ιο Desiderio tribuunt, videlicet malis ac Bera indurus Aa randam hunc perhibent recuperata libertate in Italiam rediisse, M. Angleriae, ad lacum Verbanum s. Malorem sitae, necnon Eporediae Comarchum factum illustrem Vi cecomitum familiam condidine Grallas Prioratus invita Casparini Vicecomitis, qvim cum aliorum lagoae toga excellentium virorum vitis recensuit,refert Everardum, Desiderii fi lium,incultodia apud FrancOSagentem morum suavitate omira aequanimitate, qua infelicem domus suae sortem moderate ferebat, maximam sibi apud bonos omnes benevolentiam conciliasse , bc ducia uxore se haud indigna numerosam post se reliquisse sobolem ; os praecipue mares, videlicet BERENGAVIUM . IDONEM, tertium Augoaevi

Bittit diatyposis addit, tres alios Castilionaeus ex Corio, nempe Ottonem, Falconem DF. am. Berengarius pater constituitur EVERA I Comitis, cui Imp. Ludovici Pii gnatam chlam, uxorem tribuunt. Hoc par nobile conjugum eam sanctimoniae famam tenuisso fertur,ut si ost obitum in Divorum calendarium reponeretur,ac San hi Everardi memoria die XVI-Uecembris coleretur. Eo nomine ab Auferto Mira in fastos Beselam SLκQMd eos Nrevelatus est, cum encomao,quod addidisse non erit opinor lactori fastidi, Euerar ιχ

himus, ut habeat cortem nostram in Cisonio, cum omnibus, quae ad ipsam Ecclesiam in supradicto loco Cisonio pertinere disposui, in tali tenore, ut ipsam Ecclesiam eo ordine, quo ego constitui, semper custodiat,d nihil auferri de iis, quae ei dedi permittat per se aut

pri penitum. Hic Sanctamaritanis fratribu in Historia Genealogica Regum Galliae priae pι --tifidappellatur. Secundu EVerardi filius Berengarius fuit, D deinde Foroiuliensitivi Rex stamefactus, i a genitore in testamento modo citato Ualteris *κmauroscriptum legatum filisse iii OpereDiplamatlao Mabaonii legimus q) In supputatione anni quo testamentum illud fecit Everardus erratum esse a Miraeo ' in Aditionibm ad restoria nara praealoo domus Francia notaVit eum enim in illo haec sub finem legantur verba actam is c

mitaturaret iano, in corte nostra Mistam imperante Domino fridovico A usto, anno regni eius XXIV Miraeus

regnum Ludoviciri innui existimavit, qua ex ratione illi annus Christi supra octinstent simum trigesimusti septimias prodiit Anselmus econtra revocatis ad exactiorem calculum annis, quibus Ludovicus Pius Italia regnum tenuisse dici possit,duos tantum supra vig: nu

19쪽

, si eri Alta' 'm00 Lud0vici II verba illa intelligenda, atque adeo ad

annum VCCCLX qui vigesimus intinciis niOdbclicti Imperatoris filerit, referen dum tale Everarcis te

si anni sequentis 68scriptam , in qua is La conjux Evetardi, flavi Osfo ctatas l

cupossit, illitin ipsum annum Everardo vitae postremum imita

Irer. ba,nimam bran veterum scriptorum montimentis repertae, Miraeo,Chesene 'dinctamarthanis gratis dictum, neque cuiquam historiae M tempo in Iri: cre

dibile esse existimaret, quod BERENGARIUS, EVerardis Giklae si Vi L 2 ζ.

hensem ac postea Regnum Italiae tenuerit. Sane Berengarii Regigilaute, deisque --

Γhab mus ex eo opere quae ad praesens invitutum pertinent, primum, uua: Valesic de patria' genere Berengarii fuerit sententia dicemus. Ea a vulgata 8 pdrisu autor u antiquas pariter lanoviS, recepta opinione toto, quod uni cceio 1ffert 'ltimaeram die ας Qςst yx domonstret Berengarium regio Francorum genere oriatum fuisse i osque erroris convincat, qui cum Donanirone, itone Frisingensi Gottfrido viterbiens MPlatinaeum natione Longobardum faciunt; itaque ecitat, mota

negrristes me cecinit de Berengarii a Carolo Magno ortu gnatione tu A ulso MLudovico illo Germaniae, hoc Prorinciae Regi de regno Ita a seeptrix mo

quam ut existimaret, illlam non aliter quam materno sanguine istam coctigisse,& forsitan ex aliqua Ludovicisti sorore avum Berengaris Aug. cognoininem surto conc plumniisse. 0 uod si vero dem erno tantum Berengarii genere intel sunt, quae Pane-gumstes de origine es a Rxisse bona illius tace, a quo lubinatium statim camiinis Princeps Italus vocatur, quam quidem appellationem Mer Valesius interpretatur. 6 Materia autem Berengarii Aur a Regio Fracicorum sanguine origo magis in aperto est, si matrem ei concedimus Gisiam,Ludovici Pii Imperat. gnon, tabulata nietas, supra ex Anselmo citata, nixi, in qua Gila Esnar αdatra virengarit, Ud i S R. caroli Calvi, Ludovico Piogeniti,soror diserte 4icitur Fit mnis adstruunt literae Berens nante, quas κ .ch Tomo III. scriptorum re vis taruit ex chronico monasterii Acutiani ive Farlanus, aliauiue, quas ex libro Instrimento

vditat, quibus nominibus illos appellare jure haud poterat, nisi Ludovicum Pium a vum habuisset,id quod ipse Valesius vidit, eaque propter Carolum Magnum Berengarii Aug. abavum potius dicendum fuisse scripsit,suam scilicet sententiam tuiturus. H Patrem Berengario Eberhardum sive Everardum inacem Forojuliensium fui e sicuti non dissenti Valesius,ita eorum,qui eidem Comitis quoque Cisoniensis titulum dant, nec non testa. mentissus a Miraeo producti auctoritatem elevat. Everardum porto natum esse censet Breengaris Ductimaroci Comitus io vi quem ce δε-- tem, udovlai Pii propia κω cona certim voce propria secundum sententiam communIorem dicendum anno Veni eius XXIII minatura morte praereptumella negam in libello de gestis modo dicti aperat refert. Din Comes inque, incomperiae originis, Berengarii balatimur mustate ἐvadeturun cunas locum tali scripto Gerar tarenaptam An randam surroram filium De sidem Longobardorum Regis, quo equidem situm a virgine Regia ad concubitum furti vum admissum missi qui dixerit, honori ejus magis veliticabitur,quam Valesius, de homi ne agenealogo tale quid suspicatus. Sed de his quemque pro arbitrio sentire cum viro ta-pe laudato patior,atque ad res gestas Berengar Aug.progredior, ductu bc verbis Valesia

nas mammata partem eas enarraturus.

20쪽

Italiae regnum a troto Magno armorum jure partum, cum ejus posteri persecuti Sequod excurrit sp uitam utcunque tuiti essent, Se Carolus Cralliis anno DCCCXXCIIX.pri-cie Idus Ianualii ex Imperatore Sc totius Franciae Monaicha privatus obiisset in Alaman

hi; BERENGARIUS hortantibus Optimatibus Ticini coronari se jussit, moxque cognito Arnultum Regem Germaniae Italiain cum validis copiis ingredia regnum Italicum occupare decrevisse Tridentalin ad eum venit, obtinuitque ut 1lle regnum Longobardorum totum sibi relinqueret, exceptis villis Regiis seu publicis quos c, rici vocant i pauculis Mitis ut ex analibη talden= in chronico Herma LValelius refert Dum ita Berengarius Ticulo abesset ΙDO Spoletinoriam Dux, laustratusper Odonem ipe regni Gallici,quod vive te adhuc Carolo sibi cum Berengario pactus esse LUITPRANDO fertur, s coactis copiis in Italiam reversus Camertibusque Sc Spoletinis sibi adjunctis, nonnullis etiam B rengarii partium pecunia corruptis, Rex Italia sub finem ejusdem anni salutatur,bellumque Berengario infert. iis inter utrumque pugnatum est, priore praelio ad numen Trebia circa Placentiam victum V idonem, S spolia caesorum a Berengario colletta,ejusdemque permissu corpora caesorum a Widonianis sepultae me Panegyilies supra citatus, ast necnon Ereb inpertus lonachus Cassinensis, auctor M ipse aequalis eorum temporum a camillo Peregrino Neopol.editus b, memoriae prodiderunt Posteriore nugna multum utriusque exercitus sanguiniS fusum, bc nocte pugnam diremtam esse, Berengarium tamen tunc inferiorem discessisse, idem PoEr scribit, discors a Luitprando, Sigcberto ac Siginnio,qui Berengarium utraque pugna esse superatum perhibuerunt. Io occupato Longobardorum regno anno DCCCXCI a Stephano VI.Papa Romam arcessitur a IX. Kal. Iartias Imperator constituitur consecraturque BE NGARIUS ex adverso regno pulsusArnolsum Regem adiit, ejusque patrocinia contra hostem expoposcit quemadmodum Regis sic refert, Panegyristes autem Arnulium sua sponte nec rogatum Berengario , ut amico lepropinquo uo, subvenisse Sc ducendas trans Alpes copias dedisse Zwentibaldo filio perhi-Det, a minc post frustra 'ppugnariam per XXI dies Ticinum accepta a idone pecunia domum rediisse inglorium I iutprandus se &s On us I scribunt Anno DCCCXCII. ido Augustus imperium ac stabile habere sibi visus LAMBERTUM filium suum consortem ejus adscivit. g Elapso abhinc biennii spatio Arnulis tum Formosi Papae unx. Berengarii nuntiis plecibusque excitatus cum valido exercitia fines Longobardorum intravit, atque a Veronensibus, comite Berengario, receptus, Bergomo ex pta Enato, praesectoque ejus Ambrosio de arbore laqueo suspenso, caeterarum urbium incolas , inprimis Mediolanenses V Ticinenses, perterruit, ut occurrerent venienti, lac pollicerentur se imperata factitros, cumque ad Placentiam veniiset converso derepente agmine per Alpes K ninas Galliam ingressus est, Acmnum

in exstinga

anno regni Italici Vl, Imperii IV, Chri iii DCCCIVC. Lambertκ, esusilius cum matri Aobli rati regnum Obtinuit, Romamque veniens a Pontifice diadema Imperatorium sibi imponendum curavit sh . . . . . . . .

Arnulfus Formosi Episcopi Romani literis ac nuntia iterum InvitatuS duis auxilium vocatus adversus Sergianorum actionem , Lamberti patrocinio ferocientem , anno DCCCXCV. mense Septembri Italiam denuo intravit,in sequenti anno Romam pervenit, quam Agelirudis praesidio militari tenebat; sed ea chim profugiente, uiteque occupata Afuishis, a Formoso in Basilica SS. Apostolorum Petri cic Pauli inunctus,coronaque capiti ejus imposita Imperator appellatus est. Inde castellum Piceni Fumum, quo se Ageli dis

SEARCH

MENU NAVIGATION