Ailiou Dionysiou kai Pausaniou onomata Attika. Aelii Dionysii et Pausaniae Atticistarum fragmenta; collegit Ernestus Schwabe. Accedunt fragmenta lexicorum rhetoricorum apud Eustathium laudata

241쪽

' Exempli gratia alini sunt sτταλοὶ cf. Meistertians, p. 77. 0t. 729 et Kιττιεῖς, 0n, ut aliis placuit, e0rrem lingua explicatur. Κιττιεῖς enim Phoenices erant.' A. D. 011 1T0re perductum ita scripsisse Nab. Prol. 9), sed rectam formam servasse docet 0eckli C. I. G. I. p. 23. 299 3 Ante Eustathitis de lλλo eiusque derivatis egit fortasse, si

Gυστοιχον premis, omnia ad Ael. Dion revocanda sunt. Imprimis OX σιλ

λαίνειν hanc Suspicionem movet, cum p. IIes Poll. H. 54 qui ad lλλύς - oculuS, cf. r. 209. 0t T. D. 225. not. 5. prov0cat eadem explicatione utatur atque Hλλουν. f. Ph0t. σιλλαίνει. Lex. aclini. 364, 19. Et M. 713 7 Suid.' Conu Ph0t. cf. Hes GH.λol. Ultima dulbitanter asser0 cum similia tantum redeant ap. B. A. 36, 20.300. ' ci. r. 17. not. 18. Meni pr0tulit Eust. 1256, 44. - De voce

242쪽

ἀπεσκοτωμένα idem docent Suid Hes. - ire sane accidit, ito Sub eodem lemmate p. vid. B. A. 431, 26 legitur dπόμακτρα σκυτάλων, απεσκοτημένα ἐσκιοτροφημένα. s. Arist0ph. r. 712 Kock. l. ἀπεσκοτωμένα ἐσκιαγραφημένα quae glossae seiungendae Sunt. 301. y Dubium, an in exic ipso fuerit. Vix simile iiiiidquam inveneris. Cf. Hes Suid. Apud Ar στρουθός passim nominatur, etiam U-byca , cf. Hist anim. IX. 15. 302. y Haec omnia debentur atticistis assi qui dein salva adhuc repperiri non potuit. σῶ - σῶα et Gia autenni fuisse docet Ph0t gl. 1. σῆ. y Ph0t. l. 2. haec exhibet se. τα σῶα λέγουσι μονοσυλλάβως απῖ

243쪽

305. ' Dubitari ne lint, quin haec omnia ex Parisania fluxerint, cum D. ρριχοι no. 76 in Sertum sit. Cf. Nati ad Phot. ταρροἰ, Freye p. 354. Prol. p. 18. - OnV. Eustath. p. 43, 35. Hes. l. 2. Pod. VII. 173.

' CL p. 99 19 850, 36. 488, 58. Et M. 44, 6.' Alitulit ad loci in celeberrimum Nub. 226. Cui nostro κρεμαστῆρconiungendus est, cf. cla0l. l. l. Hes. ταρρός l. 2. Cf. r. 6. not. 1. Phot. l. l.

245쪽

222, 14. Cf. Phot. Suid Hes Lex Bactim. 383, 19. Et M. 751, 11. th.

β Cf. Suid. ἐν τέλει. Hes. 0rta 88 Phot. ελουντα τεταγμένον huc pertinet. alex Baetim. 383, 28. ' L.0cus Aelii Dionysii deficit fortasse idem fuit, atque Harp. h0t Suid. προτίλεια, Si iii Vectis Tu πρ του τελευθῆναι - προτέλεια Lycurgi testim0nium agnosci potest Pausaniae doctrina multifaria ira redit. Phot. προτέλεια γ προ ων γαμου θυσία υτ Mένανδρος. s. Hes. El. M. 50 48. Alia n0ti vix diversa fuit p. Moer. p. 206, 9 προτέλεια δε προ των γάμων μέρα. s. Pli 0t Suid. προτελείαν μίραν. Ex oll. III 38. Aristophanem Byzantium Pausaniae auctorein efficimus. f. Prol. p. b. Iulidem apparet etiam glossam VHρα τελεία eiusdem originis esse apud Suid Schol. Ar Thesin. 973. Sch0l. Pinci. Nem. 10, 31 Aesch. r. 381.

τριοδολιαω scribi iubet non tamen est, cur Sequanahir, cf. Phryn. I. 0b. p. 550. Sq.

246쪽

δ Eadem p. 951, 4 auctoris nomine celato. f. Suid Schol. r. Pae. 254. Fortasse huc referenda si ierunt, s. Stii l. Etiam reliquae Eustathii tis putationi, quam . . de βάλλειν vecti derivatis institiuit, nonnulla

alia atticistam im propria ineSSe puto.308 3 Uberiora et optimae doctrina plenissima h0t. - Suid. t. M. 55, 383, quae clini id Di d. p. 48. Nati Proll. p. 66. Aelio Diony Ioab iudicaveriant. Nexum adhuc statuere non potui tamen ex ait fluxis Semilii perSuasium est, cum alter, qui inter Didymum et Phot intercedat, inveniri vix possit. Naber l. l. 0lin Jahrbb. XIII. p. 796 do B0etho cogitaverunt. Sed s. Prol. p. 65. - Multo breviora habes p. Phot. l. ταυτίζειν, τευτάζων, es. τευτάζει - , ex Bachm. p. 386, 3 τευτασμός, Lex. achim. p. 386 5. Poll. IX. 137. Mill M sit. p. 399. Schol. lat. PM- leti. p. 56 C.

309 δ Cf. ib. p. 971, 35. περὶ δέ γε τήθης καὶ μάμμζ καὶ ουτω φασί

247쪽

oκνo Doti Iττικοὶ μάμμην λέγειν, ς των πολλῶν Ουτω την μητέρα λεγόντων. 310. usta est. p. 98, 27. σημείωσα δε ς θ πλήμν καὶ

248쪽

regulam ad 7ιάγειν, πειπεῖν allatam. SSe putem, υπογράφειν autem agrammaticastro per errorem appicti in eSSe cenSeam. 314 i Grammaticus paullo ante ad Phrynichum provocat, L . . 67, 5. Totum locum vehementer hil ire viatum habes p. Max Planud in Valg. laeti V. 486. Imprimi nomina auctorum exciderunt. Vox ip8a recurrit p. Liric Iupp. trag. cap. 8.

Cf. Cobet Mnem. X. 54. Naber, Pr0l. p. 26. 0ysen p. 61. Schinidi, QuaeSt. HeSycli P. XC.' C0nv. Pli 0t. Et M. 783, 17, tibi hist0phanes falso laudatur, cf.Poll. III. 56. Arist0pli. r. 881. 0 h. ast a Greg. 0r. p. 241. Schaei. 315 3 Ael. Di0n sic recurrit ap. Phot. l. 2. Si iid. l. 4. φάλαγξ θq- λυκῶς ὁ ρ χνης Πλάτων Ἐλλάδι τλ. Etiam vitia scribendi cf. at . l. l. eadem recurrunt, s. not. 2. Tertio loco adhibendus est Et M. 786,50. Fragmen tuna ideo insigne est, qu0 insertum invenies in Pla0t. l. 1. - Suid Hes φάλαγγες στυες τάξεις. δε ἐκ πλειόνων τάξεων ὐΠλιτικον πλῆθος λέγεται καὶ τα των δακτύλων ἄρθρα iunde 0rr. Suid.

249쪽

gl. 5. cf. Aristot. H. A. I. 15. Oll. II. 14b.ὶ ἔνιοι και το στρογγυλον ξυλον καὶ συμμετρον ψαλάγγιον λέγεται και του ζυγου κανῶν φάλαγξ καὶ ἐπὶ της νε δ η διαβάθρα καὶ Ἀράχνθ δε ον ενιοι φαλίγγιον. ap. Et M se sit. θηλ ὁ ρ. λ. Γλ. καὶ οἱ κόρακες δε παρ'Ἀττικοῖς φαλάγγια. Quae ex παλαιῶν doctrina repetuntur p. Eust. p. 469, 15. cf. p. 140 9. 285, 42. - Eust habet: ἐοίκασιν μῖν οἱ νόμοι τοῖσι λεπτοῖς ἀραχνίοις, τοῖσι τοίχ0ις φάλαγξ φαίνει. Olbesi Plat. 0m. 195. tetrametri magis placuerunt quam trimetri, quos ockius agn0Scere ibi visus est.' i mittere uoles, quod ad Platonis l0cum explicatulum addita videntur, et minime ad ceteram EuStatii dispiatationem quadrant. 3l6. Cf. Eustath. p. 980, 31. Herod. II. p. 48, 11 Leutg. Schol. Ven. A. ad E 76). Herodiani locum supra allatum apud Lienig deSider0. - Fortasse Dionysitis Tryphonem sequitur, qui de spiritu intercalari egit, s. Athen. IX. p. 397 E. P l. p. 70.

250쪽

320. Eustalli. p. 39, 30. και ὁ παρὰ τοῖς Ιττικοῖς φρά- τωρ λ και φράτριον τόπος, εν τυς αυτῆς φρατρίας

beantur.

320. y Contra Melerum non diibitandum est, quin forma φάτρια et Similia servanda Sit, i. et stertians. p. 63. o. 4. - Allata doctrina re chirrit p. EuSt. p. 707, 2. κατα τλ ν στορίαν, s. Steph. Bb Z. p. 6i4, 3. M 4n. qitibus ex locis inter se comparatis, tunc locum ad τερον μοιον λ pertinere concludo. s. t. M. 799, 28. Fortasse huc redit uul gl. 3. B. . 313, 27. Sch0l. r. Eq. 25b. f. Schol. r. Ran. 418. B. A. 3l5, 21. - Ceria fragmenta ad A. D. reduci nequeunt, cum EuSt. X 10re