장음표시 사용
291쪽
ρους χa επι πή6ης πολεμικῆς σκευῆς τ σκυλεύειν ἐλέχθη, 15
' C0n v. He8.431. 3 Cf. Her verilen ObS. crit. p. 30. qui lociim nostrum temptavit. Cf. hoi Sui l. IA X. Baciam p. 363,5) II S. S. V. σελας πυρός. 432. Utrii lue l0cum ad atticistas redire, ideoque etiam σκυλον Ο-cem eiusdem originis 88 vix negaveris. Cum alteriit l0cuna r. 251 sequatur, ad Aelium Dionysitim rettulerim.λ Conu Ph0t Suid Hes. Cf. Lex Bactim. p. 366, 29. Et M. 720, 13. Explicatio nusquam in exicis redit. Cum et 'nologum Sapiat, atticistis non attribuendam SSe lito.' Redit p. t. M. 25, 4 l. i. A. 423 1. IIes. s. v. ἀπεσκόλυπτε. φ Alteram significationem servat Et M. 20, 25. Ies. S. v. πο- σκόλυπτε. i. A. 23, 1. 35, 25 Soph. r. 390. Naiich. 3. Eudem doctrina e et eoi In scrinii deprompta p. 947, 14.17
292쪽
των μετὰ θορυβου .... και συρβηνέων λορις ω τεταραγμένος και
293쪽
ελε πιεῖν κεκρ&μένον τρία καὶ δDo.
437. y Ideni docet p. 1447, 54. Cum Eustathi lemma tantiimmodo servaverit, certis rati0nibus demonstrari n0n potest, utrum Pli0t Suul. Hes. LieX Bactim. 385 26 τέτρωρον τέθριππον ἐγουν τετρήιππον huc pertineat Pene. 438. 0ctrina est Aelia Dionysia Statim sequitur fr. 257. Glossa enim recum it apti l Phot. ιγγάβαρι ' o κιννύβαρι. stoκi ho Nab. II p. 214 quamgi. ιγόνιον Sestiuitur cf. h. 87. 0t. . , Maae Aelii Di0n fuit. i. ab . l. l. y Minim est, quod Hes profert. s. v. ἰγγα Πιοκλης ἐν Μελίτταις. Hρακλίων δὲ υ διελῶν τιγγάβαρι το κιννύβαρι λίγει. Corruptum Tίγγα βαρύ, igitur legisse videtur. Potius eum vehementer erraSSe putaVerim.praesertim cum iiis l. τι γόνιον conspiret cum Aelii Dion sententia.' Non Dioclis fiunt ut abero placitit sed alia glossa An ad illam Phot. l. 2. referenda sit, dubito.439. Cs Hes. - Fortasse vox ex Ar BYZ petita cf. Mill Mel. p. 24. Eustath. p. 1837, 40.440. Fortasse Pausania sunt ei Hotop. te Eustathii prove sis p. 282.3 Pr0rSus convenit Phot. cuius gl08sa a manu antiqua margini teX-tus appicta est. Cf. Hus. τρία καὶ δυο, ρ' ἴσει τρία. - iocos citatos attulit iterum th. X. 426. Neque tamen fieri p0test, ut episc0pum Stia ex deipnosophistis detraxisse existimemus. Aperte enim testimonia in le-xico rhet fuisse dicit. Ad fontem igitur communem titrii lue loenm
296쪽
449. Cf. p. 1071 4 Ph0t. Si ii l. Hes. s. v. φίχες, χία. Et M. 819 6. C0nu Phot. Hos Suid Et Gud. 574 57.450. C0nu Hes. Cf. p. 1766, 25. 451. 3 Rindfl. p. 43. attulit et Pausaniae nomen restituit, sed res in dubio versat, cum c0d Liaur eam nomini formam, quam O SusraeXJhibuimus, praebeat. 0rinam Ausa via vero et ipsam incertam esse puto. Solus enim Lysania Cyrenaeus, si lem ex litterarum titillis c0gnitum habemiis, Eratosthenis magister Schol. Honi Veii A. II 58 Eustain. p. 1075, 46, en B. I 378. M 397. Et M. 779, 10.), qui ciainbographis scripsit Ain. VII. 304 B. XI. 504 B. XIV. 620 C. liti non referemiti est, cum de atticismo eum egisse minime constet.' ἀμφορευς suit vox vero Attica, ei moer. 189, 27. Belch ἀμφο- ρευς 1ττικοὶ μετρητης Ελληνες. f. iii l. Ne ille vero aμφιφορευς ab atticistarunt consueti istine alienus fuit, s. B. A. 389, 21. Eustath. p. 1163, 30. 1445, 44 qtiem l0cum multa atticistarum fragmenta, imprimi eXPausania lex ico petita sequuntiir 1735, . t. M. 93, 20. b, 8 Et Gud. 49 46. r. 31, 16. Cum scholi0n Apollonii tam incerta formula ita turnestiue ad lenam ἀμφορευς explicationem addiderit, difficile est dicere, utrum hanc glossariam c0ngeriem ad atticistam reducere debeamu necne.
297쪽
Ad p. 1. Ultima, quae de Eustathii codicibus noliis irrulita sunt et innotuerunt, invenituntur in iustathia commentarias in Iliadem,rec latine vertit alexander Politus, Fl0rentiast 1730. vol. I. p. VIII. q. , cf. Isid. p. XXXI. q. Dolendum est, qu0d opus doctissimum non itin- quo priorum Iliadis carininum ambitum excessit. - Harlesius in Fabricii bibliotheca graec. I. p. 392. plerumlue illius operi fumtamento nisus pari cissima tantum ex Ilibliothecarum catalogis uliecit. Ad p. 2. Cetera A. Dionysii scripta, quae in ta Comaticoptao circuiti feriuntur, ut exilia, minime cum exicorum reliquiis cohaerentia, originem posteriorem aperte prae se ferentia negleximus. Recte iam
Rindit. p. 114. de iis iudicium fecit. Colini libollus de Heraclido Milesi Grammatico eius ille Scrip Sagens invenitur in Stii l. Berol. 0l. I. p. 603-718. Ad p. z. o altera exic Dionysiani recensione, citi tam exiguis et incertis tantum utamur veStigiis, iudicium Supprimere catilius esse luxi Nus ii iam diserte appellatur, nisi in D. 137 a neque plane ali80- lutum est utriim Eustathiu utraque editione usus Sit necno. Satis lia I 00 iit 0cos illos iterum appellem et examinaVerim: 1 D. 162. Prior luxic Tλαίαν oppidi in Italicum sitisse contenderat altero rem correxit et Ἐλαίαν urbem e0licam, EI. a Italicam appellavit. Hoc luco iam ideo mihi ad alteram Dionysii recensi0nem respicere episcopiis videtur, iiod Strab0ne in testimonium vocat patilio post pergit: v h Vzo λερικω φέρεται καὶ τι ἔλαιον ἐν αρ- ρ να καὶ ἀγρίαν λαίαν φασὶν Γυνες. Tertium igitur adest exicon, listud dubie Pausaniae, quem cum priore A. Dionysii glossa plane c0nspirantem videS. 2 1 r. 231. κλεισίον κλεισία A. Di0nysio asseruntur, deinde vero Eust pergit: 'ν ετ ρο δε γράφει, τι κλισίον κτλ. Quo ex loco nihil certi lici posse milii persuasum est, cum atticista de V0cibus plane diversis agat, Ilias etiam diversis l0cis in exico suo ad elementa disposito proferre debuit. 3 Molius res cessit in fr. 325. tibi duae glossae ad oρταῖος, quae aperte ex A. Dionysi prodierunt cf. not. 6.), at epi Scopo enunt erantur.
Fortuna invida autem factum est, ut Photii imprimis exicon illo loco de Miat ideoque ex illo loco intellegi non queat, utrum glossa duplex ad
298쪽
lexi 0graphos transmigraverit ne ne. - Cum igitur in fragmentis directis tam exigita editionis alterius fragmenta appareant, temerarium esse puto e Semel ius gl0SSarum, quae apud lexi cographos apparent, aliquid enucleare et alteram quasi A. Dionysii editionem ita, ut Batavis placuit, restituere velle. Ad p. 15 sq. Ei ym0l0gicum Magnum iterum in partes vocatur p. 1443, 6 gl0ssa πάλεος. Decideratur in eo, quod hodie circumfertur, E. d. redit vero in Et Gud. 447, 46. Cum iam episcopus Singularem Vocis formam tueatur non St, cur cum turgio in indice S. v. de Or-r ptela illius exici cogitemus. - Suidae memoria iterum recurrit: p. 1403, 18. φιαλεις, . 1441, 12. ποδηγέστερον, es loci plane cum Suidae glossis congruunt.
Ad p. 16. 0rtasse episcopus non ad Alciphronem exic0graphum, sed ad epistolo aptium notissimum, et ipsum atticismi sectatorem maxime stren ruini nulla fere eius occurrit epistola, quae non vetustissimis atticisna glossis referta appareat reSpexit. Irτικιστής 0 enim etiam p. 727, 41. παρὰ τω καλῶ 'Aττικιστῆ κωμικω ita adhibita est, ut ad teStem atticismi, non praeceptorem resere deibeat. Ad p. 38. Ne contra me ipsum p. 65. pugnare videar, res iterum ita instituenda est Apud attici stani, Mialem episcopius laudavit, Diogeniani opini non redit, sed c0ntra illum pugnare videtur. Liexic0graphi ver p0steri0rus ad Di0genianum in Schol. lat. respexerunt, et inde concludendum est, Pli 0ti Suidae Hesychii glossas ex communi lante Di0geniani et A. Dionysii ad n0s pervenisse. Quae opini iam inde c0mmendatur, quod Vetus mendum ubique repetitum cs. p. 37. 0t. . et apud Dionysium et apud Diogenianum redire vidimus. 0 loco atticista ad pri0rem lantem rediit, alias ver Di 0genianum ipsum expilavit. Ad p. 77. Ultimus accurate de antiattici sta egit eiusque pessana multis monstris litteravit Li. . Siching, Adnotati0nes ad Antiatticistam.
299쪽
3 Tituli uneis inclus i non in fragmentis atticistarii in ipsis inveniuntur, sed aliunde cogniti Sunt.
300쪽
Ionica dialectit SP . . 234. 2.239, 17. 254,5 261, 17. ul, a. li0nysi, illustrata: 90, 13. 3, 17. 12, 12. 19.119, 11 156, 8. 167, 10. 176, 19 183,12. 96, 23.205,5 217, 1 4.