Ailiou Dionysiou kai Pausaniou onomata Attika. Aelii Dionysii et Pausaniae Atticistarum fragmenta; collegit Ernestus Schwabe. Accedunt fragmenta lexicorum rhetoricorum apud Eustathium laudata

61쪽

illa as ronda os undisse Formam autem trόνων HSR in osse, Vel inde apparet, quod ni isquam recuriit nisi ap. Ain. IV. 133By), ubi lectio in dii bitum vocatur, et, quod Sumnii Si momenti, nullus alitis Aristotelis l0cus ab Hesychio in partes Vocari potuit, Iam Hist anim. V. 30. uJbi unanimner τιτιγόνιον legitur. Res igiti in manifesta est: quod es et hOt eandem OreuΡ- totam proferunt, iam fuit in fonte cor ulmuni, i. e. apud atticistas. Immo error fortasse etiam fuit vetustior, quod apud Athen. l. l. redit, quem e Pampliti plerumque pendere constat. Glossae Phot. τεγόνιον τιτιγ όνιον utrique det tentri Bua1-

ginem fuisso Suidas, qui olim attulit, deuionStrat. Con'uptui natatum illud μικρὰ apud exicogi aptios ad linum omne redit. f. Phot Suid Et M. 738, 38. Suidas, qui Xρnoti Servavit, O- cum Aristophaneum explicati0ni suae contradicere non vidit, Sed glossam antiquitus sepravatam in Sua tranStulae riet tia cor

isse Numerus ille τριακοντίκις an mirationen niOVet, cum inter ninus constet, an satis fuisse, ut adversarius ter cadereto unieri solum arenae tangeret: s. Plidostr. Gynin II p. 266.8.ed Enys Eandem docti inani etiani atticistis in usu suisse d0cut

62쪽

' Etiam istuc vecta c0ntra Ritulit. p. 80 atticistis trit uenda lilii, qu0d rectum lemni Nρακλεl λίθος exhibent, quod in ceteris lexicis redit.

63쪽

y De re f. Plin. h. n. XXXVI. 129. deterrimus aliter in Magnesia Asiae candidus neque attrahens ferrum. Ultima veriba sensu carent Drtasse legendum est: πλανωμίνθνος ἐπ' ἀργω sc σιδηρω), ut Et M. 573 8 loco ceterum ii n0 reserendo de magnete exhil et An verib μαγνῆτις μοία ἐστὶν ἀργυρον, cum nati ira ipsa olbstet, recte Se halaeant, dul)it0. Error si ei r0 est,n0 mendum et atticistis et Diogeniano i cum p. h0t Suid Hes redeat

64쪽

Supra alles o contradicere videtur ne pie tamen revela illi conta adicit immo resina c0mparata est ut SaepiSsime factum esse videntus), ut novus siliciam auctor quasi adlegetur, Tilbi tantummo do Vecta prioris uotoris, qui novum lantem adiit, adduntur,ut πολλοὶ χλo nihil alluc sit, quam opinio altera hi atticista ipso collaudata Eustathii igitur locus lacer mihi esse videtur: t0tam ulli Dionysii doctrinam servaverunt Ph0t Suid Ael.

Dion duas iam opiniones p tulit, suarium ei itrarii Suam fecit, Diogenianius Vero eam amplexus est, Iae magnetem H. . fuiSSo negat. Quoc autem eadem explicatio artificiosa loci Euripide apii Phot Suid legitur atque p. Hes respicitur si enim

Platonem increpat, eum Oenei locium 80 sensu necepiSSe iu- Sintillat), haec Opinio Diogeniano fuit vetusti01' non enim atticistas e Diogeniano hausisse cuiquam probatum est. EX COUD muni fonte potius hauserunt, qui hoc loco vi repperiatur, cum Athen se Poli taceant.

Eustathii temporribi is hiemini, describendorum rati0ne Viderimis et ipsa illa exica n0u uisendis caruisse et libabile factum sit, atticistas menda e sentibus, citios apSi adierunt, nonnunqualm DanStulisse, facile, ii tanti momenti eorum docti in Sit, minoriS, quam par St, neStimetur uod iniuria fieri, inclo manifestum erit, thiod isdum mendis imprimis a diuvamur iit Mntes illos ignoscamus, unde a uiciStarum doctrina mana Verit. Iam Supra saepius loci nobis attingendi runt, si ii ius per doctrinam aetatis Hadrianuae usque ad Didynium et Si diis placet, ad Alexandrinorum inextiaustam scientiam tigredi licultat. Hoc capite ea nobi exponenda proposuitnus, hiae a cilluc de arii cista olui fontalius congeli potveiunt. Quam quaeStionem hocli absolvi posse, uni 0 praeclara adiumenta veteri et X- quisua doctrina adhuc latuant, dum veteres ipsi vel incuria vel malignitatu de velis auct0ri ius sapientiae, quam Ilai Ven- cluant, taceant, nemo expectaverit. Non systeina iocli dari ut 0sserri poterit, singula tantum, ne sue inter Se coneXa, I selemUS. Ut autem ratione 4 grediamur. Dagimenta, quas hunc

65쪽

uSque ad item adservantur, sic dividenda videntur, ut Singula genera eruditionis, qualia ripiti utriun qtie atticiStam apparent,

SecernRIDUS et per Se Singula, contemplemur.

Quattuor autem genera roditionis Limprimis disiungunda Sunt: 1 Ea vitae sex tib 1 1 ex rerum ordine dispositis devitae aetatibus, de moribus Atheniensium, de tricli hirtis, de nuptias petita sunt, suae, ut breviter dicamus, Cum ri-St0phane Bygantio congruere videnti ir. Aelitis Diori et ausa uias passim hos libiis adierunt, sed ita, ut maior par fragmentorum Aelii Dionysii ad rem iudiciariam' spectet, ausanias Vero Vitam 1ivatam glossa nuptiales ad unam omnes illi debenti re magis illi istrasse videatur. Huc addendae sunt glo8Sae ex operilbius Didymi t Pamphili detractae illa nita opera et ipsa ad rerum ordineui precessisse Bappius Li0ipg. Stud. VIII.

docuerunt. 2 Gl0ssae, hiae vel grammatica1n Vel Orthographiam illustrare conantur, non multae, Sed memoria dignae quartim in numero a eae, quae vetustioris riginis forta SSe, ut unum auctoren Seligamus, Tryphonis esse videntur neque communem doctrinam Sequuntur, Secernendae Sunt albuis , citiae cum Herodiani et grainimaticorrem, qui eius doctrInam e fluuntur i. e. cum Opinionibu inde M altero . C. n. Saeculo propagati conSpirant.

3 Gl0ssae, sua provecti explicant, ut ita dicamus n-roemio grapthicae res an ardua, in aui nuper HOt09, Neve Jaliri ib. Suppl. XVI p. 251 313 diligonier inquirere stridui et causis idoneis demonstravit, Eustathlium nec Zenobium nec ceteras aροιμιῶν collectiones adlisso p. 274 ut auidistis sua imprimis debere. - Unde em Pausanias is enim hic potissimuli respiciendus est sua deprompserit, non Xplicat. ReS, cum aditu sub imite lis sit et molior et plenior ditio paroemiographorum adlim desideretur, ad meliora tenipora reicienda

esse Videtur. , Utilia huc attulit Rindit. p. 22. S i .' Si iam li0t. Bibl. c. 152. Cf. . b.

66쪽

4 Glossae, quas atticista si ibi ipsi S i. o. lectioni veteriima SSiduae et excerptis cauctorem vel sabulis vel libris pedestri

Oratione conscriptis, delient. Qua in via ingrediemia non omnia generi aeque perlu- Stram OSSe, per se mani Sthina St: pri Inam et altera In parten11maioris momenti S80 quam quartam is, qui fragmenta Xa minaVerit, Statim Concedet primum et alienim igitur potissimum genus elegimus, cetera tortio misso obiter tantumm0do ari-

67쪽

straveritiit iam Nauchius p. 129. aperuit, cuiu Ordinem sequor.

primo quidem Aristophia neu Sequitur, ut docet Xeniplium X Homero depi'0mptum quod ex more fit Aristopliani f. Nat 3. Prol. p. 74.): deinde vero eius doctrinam supplet et auget Nahichium igitur', sui et Dion Aristophanis doctrinan ign0rasse censet p. 136, non se fuimur intellegi niui non potest, cur Casandrarίλω ut Helena v0cari potuerit, idem lacer ipsa vetita fuerit. E0d0m in Magin0nt Di01lysiano duae aliae voce o Muriunt, quas Aristophani tribuenda esse Nauch. p. 36. 0 lib. not. 21.

συννυμνos. Cuna hoc e loco apertum sit, oliun Dionysium Aristophanis vestigia premere, idem fieri mihi concudes in voce ἀέλιοι κ&τὰ τους παλαιους ἱ δελφὰς γυναῖκας εχοντες Etiamsi Atlious et cetera excerpta incunt, vel tute pro tal)ileeSt, Aeliuim Sua uti ore Arist0pliani, quod glossa illa ita ex more Eustathii cum ceteris Dionysianis coniuncta apparet, ut de e dein rigine vocum propinquissimarum dulbitare ne queamUS.

lsit0. In lericis nil simile est.

68쪽

neis de causis excerptum siti 10um, qu0d νόματα ηλικιῶν Mili. Mel. p. 428 inscrilbitur, in plures partos divisit impriniisque docuit, glossas inde a voco oro p. 432, 23h ex alio Aristo-' Et ipsa Aristopliatiis vecta esse locet id Mel. l. l. Nauckius olim eicere itiduit. Nauck. p. 139. 0t. 23 παλαιῶν scripsit haud recte. f. Phryn. Lob. p. 133 et p. 135 Poll. III. 17. ' συγγενικὰ 'rusenius, de lex Ar et iii l. Xcerpti l)yZ. . 53. Aqu. Mati. 1875 praetulit, quod Eust l. l. tantummodo de συγγενικοῖς ageret.

69쪽

plianis libro depromptas esse, cui, quod genitina in Scriptio deest, nomen περὶ πολιτικῶν νομάτων inlitisin cf. Poll. ΙΙΙ.4 51.)Cui libro imprimis a glossas excerptor ByZantinus deprompsit , sua apud atticistas redire videmus S. v. ένος, διό ενo et Si

3 I.0ctis ille corniplissimus est iure editorem increpes qu0 tam inepta et facile corrigenda iterum pr0p0suerit. .egas: oρυξενος δε ὁ κατὰ πόλεμον γενόμενος φίλος ὁλους γὰρ καὶ ξενίων τυχὼν ἀφείθη παρα του πολεμίου λυτρα λαβόντος μνῆ δ' ην η τεταγμένο κομίσας δὲ καὶ φυ- λύρας την πίστιν γένετο φίλος καὶ δορυξενος ἐκαλεῖτο. s. Dulcer a. p. Valetc.

70쪽

pilaverat quartum autem hospituli genus uterque addiderat:. 6 τό ἔενot. His additis r0lpetitur Octrina, ubicumque Occurren es. D. 282 not. l. Ita fit, ut exempla nonnulla addam, p.