장음표시 사용
41쪽
appellarum est eodem modo ex moribus Romanorum in elientelis seu hominibus o set uatis. factum est ius nudate, quoad originem, id quod nunc satis constat. Nec quicquam hisee obstat, quod elientela non et per omnia eo avenitit seudis. Porch. ea. t. nu. Duar. eat p.3. Hotton .cap. L. G put. .ud. quia similet nota dem. Nam cum Lon bardiis tum morem conserendorum agrorum, vel sibi obligandorum clientium constituerui. id sua voluntate .usum pro ratione sui regni, depraesentis rerum conditionis mutarunt.& moribus Romanorum addiderunt alias cenas lGes. pacta, obligationem iuramenti fidelitatis.& pensionem, quam dederunt homines Romanorum, I. I.C.de commerci M. mercal. mutarunt inseruitia, quibus ob vicinam hostilitatem mam indigebant . quam pensionibus. Et certum alias est, ius aequum in una ei uitate , non esse statim aequum in altera ciuitate. Manet igitur verum, lauda quoad originem, ad clientelas Romanorum,so vel ad homines Romanorum referri posse Deinde, tauta sunt etiam ex iure t ILongobardorum, non si spectemus originem . sed si respiciamus ad reru distinctiones, ordiuationes, coastitutiones, statuta, quae ex moribus de quotidiana obseruatione Longobardorum fluxerunt.Itemni spectemus vocabula, quae ex usibus Longobardotu sunt prosecta, de distinctiones ut plurimum iuri ciuili sitae eon traiiae, interdum tame conuen uni cum iure ciuili, sorte ex legibus Romanis desiimptae. ut fieri solet,argimento est citi
eum properandum C. deliraticiis. Q aamuis tamen iure seu detum etia septem dies idisciant,aec. mm . unde eerta forma a.dita reperitur ex iure Longobaidoratis.quae ex iure Romano fuerunt desumpta. Hoc iam cognito citis probatum putemus. nuda partim esse ex iure Romanorum, partim ex iure Longobardorum. Nec mirum euiq; sit.ex duplici iure diuerso respectu te uda fluere. quia id in aliis rebus itidem videis mus,puta in tutela d testamento. Tutelat iuris est genti tun .seu naturalis: quoad tuta gentium. aequum est impuberes esse in tutela f. impuberes. Insit. de Attil. tuto. Tutela i-3a tem et iuris ciuilis est, quoad legibus approbatur, quo di certa quaedam forma constitui-33 tur,3.r. Inmt- tmelu. t. t. feod.m. Sic testamentum iurist eligentium. scit quoad inuentionem, quatenus omnes aliae gentes silmiliter quid in ultimis voluntatibus disponunt.Vnde Theoph. 3 ius nauurati, eruiti Instit. de iure turgent. scia. testanaenia ad ius gentium refert quoad imam, quam a iure ciuili accepit, quoad ordinationem de lemnitatum obsta rationem. iuris ciuilis esse dicitur,l. et qui te; lament. Deo. ys. Iaquod Nesen ban ait qui testam fater. Hsystcstatur,o 8.V-f. r. Ingit. de ordin. testam.Iulius Clarus inI. resamentum constat. quasi a. Bart. ιn Linterdum. in .ss. δε crates. indebit. ubi refert hane este communem opinionem. Hoc tam probato, facile est inaradistinctione respondete ad argumenta, quae volunt uda etiam quoad Originem esse ex mero iure Longobardotum i tinnanos obstat diuersitas verborum seu dalium, quoad
significationem , quia id non facit quicquam ad probandum originem , sed saltem ad
probradum id, dispoistionem seu da e in ex iure Longobardorum una cum vocabulas,
eorumque etymologiis promanasse, id quod supra dicit. Deinde secundum argumentum ex relatis ductum. itidem pendet ex rerum dispositione, nee quicquid originis demonstrationem confirmati Tertio non obstat, allodi lia distinguia seudis, quia &hoe ingreditur rerum di. sitionem .eum tam dispositiones seudales iuri ei uili sint contrariae, de tales, prout fu runt in Longobardia obser alae.Imo dc ipsae consuetudines sibi sὰpe fuerunt contrariae
42쪽
Idem respondetus ad quartum argumentiam, quo Nese ab .HI. I. st .vstur, quia haec statuta consuetudinaria plurimum saepe α a iure Romano & inter se discrepant , id quod adhue in confesso est: hoe autem originem seu dorum non monstrabit. Quintum argumentum ex rubrica seu inscriptione horum librorum sumptum, similiter ad ipsas constitutiones consuetudinarias respicit, nec inde probatur, quod origine hae consuetudines sint ex iure Longobardorum, quia Gerhar. N iger, & Obertus de Otto eas i colleserant. Et Mediolani & alii obteruatas, & originae ex iure Romano pen- dentes ita voluerunt eas inscribi; Incipium consuetudine eudales, quo titulo non adoriginem respexerunt, sed ad mores Longobardorum, ex quibus horum librorum disposi
Sextum argumentum, in quo Cesen b. in proa .pag. putat se obtinuit se, speciosum videtur; ted respondendum est a particulari ad uniuersale non concludi; concedimus quidem Salicas leges tesse Francicas, es. d. Deo. BOrch c. 2 nu. a I. carumq; unam forte ex Francia in memoria allatam in Longobardiam , sutile in matrimonio ad Morganaticum contracto obseruatam. Inde tamen non sequitur, ex unius legis obseruatione alitis de allata vella de origine statuere, cum id sorte allum pia δc constituta iamdudum origine ex Romanis clientibus vel hominibus primum constituerunt, ut&alia
Septimum argumentu Dacii leue est, quia etsi seudorum non sit mentio in iure Romano, utpote antiquiore 3 cum nec vasallus anteius seu date de iure Romano ex communi sententia suerit.Iulius Clarus quasi. t.bb. .gseudum Aluarcit. intra Iudioseudati,q. . tamen Longobardi originem conter lorum agroram pro sui tantum rUni eommoditate mutua ruiat a Romanis.Nec propterea necessitas fuit imposita Romanis, sectandi mores Longobardorum & eo tum barbara vocabula. Vltirnum argumentum habent ex d. e. l . tib I. . quia vidimus. Nam antiquissimutempus ad originem seu dorum referunt, id quod fieri non potest; cu ibi loquatur Ger-hardus de eo, quod fui: obseruatum in nudorum concessione primo tempore, hoc est, illo tempore, quo seu da primum ex moribus Longobardorum usurpaci & frequentati coeperunt; non autem dicit Gerhardus, undeseuda nata sint: Ergo dum id Gerhardus relinquit, eo modo ut hactenus factum suit, ex Dd. historicis in textibus nudalibus, id probabiliter afferendum & inquirendum fuit. Et tantum de origine seudorum. IN uestigata nunc satis seudor uin origine, proximum erit secundo loco, de aut horibus& authoritate consuetudinum seudalium videre. Ad auctores quod attinet. scienduest,duorum praesertim in hisce libris fieri menti ovem, puta Gethardi NUri, Gagapisti. 3 63c Oberti de Orto, qui dicuntur duo sapientes. e.vme. id euri vasLab aliquo interpellat fuerit. Hiq; duo interdum quoad hasce consuetudines )issenserunt, interdu conlan
serunt, ut conliat ex Iot.capranie.de capitan . qui curiam vendidis. Et dum conssiles fuersit Mediol Anenses, pragmatici insgnes teste Othone Frisinῖeusi, lib. 1. de reb gesis Gideratie. u. HOttom .inpraefat.explicae.uxi sudata, irasce consuetudines Mediolani utpote in Metropoli, Longobardia & alibi varie & localiter obteiuatas sint ordine collegerunt, id quod eolligitur satis ex e. vnie. de alien .seudat.'c.vmc. desudat cognitian. in princ. Bald .inpratu rasutati,n.3. Zasin prooem fetidal.n. i. 4 es en b. inprooemfeudais. Hoc co- pnito quaeritur, quorum nam horum librorum auctores sint Et hic sciendum, totumius seu dalet commode distingui posse in quinque libros secanduin Curacium, quem l
43쪽
secundus liber est a titulo. Gstud. cognitiona, qua ad ruul in quibin e usisseudis amiseruntur.Tertius liber est a ritulo,inquib. eausseud. mittuntur, usque ad titialsLθ--βίLia aliquo inrarpesiatfuer/t. rtus liber est a titulo defe-. vasall. ab quo in- revellas. fuerit, ad finem tenu0-dalium. Quintus liber constitutiones Imperato ri. Conradi Lotharii de Friderici lib. micas,& in calce quorundam ex ei larrirna ret-3 8 peliras, capit , dc huius qiriniihbri authori est Hugolinus antiquus glossator de pro
fessor Bononiensis, qui res interseruit ex mandato Imperatorim, ut placet O fredo αBald.quos sequitur Cuiacius in prooemiofenda m. De autoribus priorum quatuor librorum masis controuertitur, Iason. inraludiose ιδ qui secundum vulgatam distribu rionem iudicae, existimans torius iuris seudalis praeter emistitutiones autorem esse O- betatim de Orto; clam in titulo deseussi eun tione, inpone. obertus de orto filio suo Αnshelmo salutem diems, librum secundum transmittat a se compositam; B: in 'mie.qua fuit prima causa benis liliamittendi. s. porro. habet haee verba. Suut matio tibe
Ibit,isrein Mereia . Quibus verbis putat lason obertum de orto ad prisum Iibrum se omini respicere; ac per consequens Obertum de orto libri primi&secuti di esse autorem,hoc est,totius iuris seu talis. Et qua uis, inquit Iason, Obertus de orto nomen suum praeponat, tamen inde non sequitur,eum librum o berii non esse, proptee id, quod induora repudiator fuerit iactantiae de ambitus, hoc est,non adeo fuerit glori sua &λllicitus de nomine suo praeponendo; id quod tamen ab aliis omnibus diligeniatius obseruari solet. Ia nis sententiam es becius in prooemis tramst Adal. sequitatur,de AEquinaeius Baro intuul r. inprincip. Iae . Cuiacius su Arotigomen. quem sequi-3ytur Borcholt. p. L. nu. a 8. a stirmat primi libri tam horem esse Gerhardum Nigrum, ex eo, quod in eap.vnic. . se .dasuccessseud. disponitur, ut si in investitura talis fuerit facta totiuentio, ut mastuli de sedimitiae instudo succederent, masculi praeserantur foeminis, quae sententia Gerhardo Nigro tribuitur , in eap.vrico.=δῆ liter, de Capitam qui euriam vendi it. Secundo, lex commissoriam cap. vnie.deseud. dat. in viremtig. e missis.id quod similiter assci ibiturGerhardo N mro m dict.ev.vme. 3. -υ.de Cavius m. am, curiam venἐidit. Vnde probabili et relinquitur, Gerhaidum libri primi esse auth o tem de eollectorem. Deinde dieit Cui acius libri se eundi & tertii et auidiorem esse obertum de Orto, quia verobiq; nomen oberti est adiectum.cum salutatione ad filium Ans-helmam. Deinde duos libros oberrum seripsisse ipse fitetur m eap.vni . .porro, quasvir . Iρνων ea ab eu c. minenius enia; asseri Culaeius uarii libri incertos esse auctores, ruod vel inde patet, dum instis defendo vasea. baliqua ima me uerit, hi duo consulesuo sapientes vocentur; nec est misimile eos ses tam arrogantes fuisse, seque sapie tes appellitasse. 4a Ex quonunc probabiliter sequitur, Gerhaesum Nigrum S: Obetrum de Ortot αὐ- priorum libroriun esse compilatores; quae sententia eum verisimilis sit, nec a nobis erit reuelaoda,quam etiam Easus sequi videtur in prooen sudor num. I. non obstante sententia Iasonisti aliorum . qui duorum librorum distinctionem vulgarem simpliciter retuleat, εetam primi libri quam secundi, oberrum de Ortora ut holem esse assi mant; quod est per dictas rationes ex collatiotae textaum ii inde deinde etiam conistra ict eas i. fidoseudo vaf I. ubi dici non potest , Obertum seipsum sapientem n
minasse. Deinde non adeo videtur nobis aduersui sententia Duarent, eap. I. num.
44쪽
expileatione ι ubi nolunt hoste Iibtos esse a variis, & quidem sorte Seu-dioris & aliis, puta Gerhardo dc Oberto in foro Mediolanensi versantibus tumultuarie
consa rei natos & compilatosι ita ut varius dici possit hic liber, quaedam varrago & rapsodia. Hata inquam, sententia non adeo obstat lcum ad eoruni argumenta respondera
Primum argumentum est, qeod oberti de Oreo nomen praeponatur in duobus ea pientis c& Gethardi nomen in primo libro omittaturi quod sane argumento eskaliqua ex Gelliardo, ut ex libro .conmt.aliqua ex Oberto,aliqua ex aliis etiam in librisI. x . s. est e desumpta atque ita Astacinata: quemadmodum videmus in F etiamsi ibi lint
aliorum autorum responsa tamen inde nou sequitur. illos ICtos pandectarum esse co-
atores. Resp. Quod omissioni nominis autnoriis Ger hardi in lib. r. factae, sorte exta. curia deest. illud aliatum firmiorum rationum demonstratio& repraesentatio suppedi- eat, ut supra visum; id ita de Vlpiano de aliis Iurisconsultis probari minime potest. secundum argumentum est ex odiosi&crebra repetitione verborum 6c lubricariutam primi,quam reliquor id quod indieant. qui s.cithoe modo concent: quib- modi e-umamiuasur. Et si Gerhardus eius libri esset authoti non sui adeo immemor & ignarus repetitionis odiosae post paveas lineas fuisset. Deinde nee obertus adeo sol istu et oblitu ut sepius in discina libri 1.3t 3.eadem dc in ve bis, sententiis Et rubricis reperat.Vnde verisimitum aErinatur, nee Gethardumprimi libri, nee obemi secundi&tertii esse authores. Redi Verum est, cepe tautolo asia verbis 8e titulis eommitti, quod inde factum est,quoa prout acciderunt aper hilaee5suetudinibusqi aestiones,eas viri consulares annotarunt. δc sine ordine congestos a dio sorte in publicum prodire noluerunt; praesiuim cum & hae consuetudines non eodem modo, sed varie fueritit obseruatae; ut Obertus ipse testatur, in .unici in prine sudaunit. Tertium argumentum eontra Gerhardum adstorem libri r.est taler Gelbaldus irrationabilitatis accuset Mediolanenses. Iib. t. p.13. id quod fieri laede non solet; inde non est verisimile, Gethardum esse libri r .authorem. Resp.AEquus&iastus animus tue-4 smiuem timet. Deinde aceusat forte mores Mediolanensium superiores: quamuis etiam concessum sit peisonae in tauta consulari dignitate constitutae praesentes mores irrati Babiles leuiter accusere. Quartum argumentum est ex collatione ev r. lib. t.inprim. cap. E senum vel Abbatem. In dict.cap. I. lib. I. in pris c.affirmatur, Clericos seu dum t dare posse; sed nega- Φω indict. eap. Episcopum. Ergo cum utrumq; caput sit in primo libro . nee verisimile sit, unum auctorem sibi in locis admodum vieinis esse contrarium; sequitur Gethardum libri primi non esse aut horem. Respon. Glo T. pro conciliatione horum textuum, dict. cva Lb. I .loqui in eo casu, quoniam antiquitus consuetudo fuit, ut ecclesiasticae perstanae in seudum quid dare polliot: secus autem esse .s consuetudinem dandi non habuerint: seeundum d.e. Discv un. Et hane osta solutionem sequitur me senb. intractat. 'datium, mihipae rar. cisam uis D Borchola.e. s. eudnu. Io.dicat, . c. 1fι-n,iaccipiendum ess edetitulis. hoe est, rebus, quae solebant Episcopis δc Abbatibus assignari de asscribi cum ordinarentur.vnde se alerent; quae in seudum dari non poterant, ex decreto Vrbani Papae, idq; iud. c. qcopson, satis innuitur.Dictum autem c. r.loquit de ve- 4σxisseudis, non datitulis. v
45쪽
uis eommuniter, hoe est,e iuncti maeceperint. e. linie .euauisan Cian adin. 1 .Fiasi Gara es Meipere possunt.Id autem conceditur lib.r.tit. xo. Ergo primi libri unus ideque aut horn qn est. Respon. Certum est, ex multis iuris udatis textibus statrem in nouo seu do fratri non succedere; quamuis communiter fuerint inuestiti. Et sic. e. 7.I. eum autem Cunradsu,tib I. procedit. Ad eap. 2oib. I.quod attinet, certum est, ibiquuupr r
48 censeri ea sust speciales, quibus frater fratri in seudo succedit. Primus est: si pacto id fuerit ordinatum, ut frater fratri succedat .Pachum enim illud valet, ut & pactum de succensione cognatorum, foeminarum. Secundus: Si benefici uiride communibus bonis suerit emptum. Tertius si .simul steteritat, hoc est, in una domo habitauerint, ut Cui acius ibidem explicat. rartus, si id in militia simul acquisiverint. Alia solutio oritur ex 'Ix.tib. 1.ut se iuc. fructus tantum sint communes, si simul habitent, vel si simulat mis de equis militent.
43 Sextum argumentum est tale. Mutus si loqui non potest. nee t retinere seu dum poterit seu lunulue ad dominum reuertitur, idque dicit Gelliardus, lib.s.lir. 6. .vit. Sediri. Iit in nimius velati es imperfecti . lib. .dicitur, mutum, etsi sic natus fuerit, seudum tam Eretinere posse, eaq; sente, tia in I. r an mutus,asscribitur Gerhardo& Oberto. Ergo da non est Verisimile, contrarium sibi eum esse in primo libro ex aliorum teli imonio; le-ν. quitur, eum libri primi non esse aut horem. Respon. da. 6. F. tat. lib. I. loquitur t de nouoreudo an quo ex accidente sit peruenit ille casias, loquelae scit . priuatio, tum retinere seudum nouum non potest, quia cessat ratio seudi. Non enim possunt a vasallo prae thari se uitia, nec potest is stare cum honore in curte domini,& ibi pro domino loqui: Si tam edi. dominus voluerit, poterit iis persanis impersectis& vitio laborantibus seu dum relinquere; 8ctum sibi hoe imputet dominus, qui nouit personae defectum, puta concitata
si amentiam,& tamen contψit: tum enim volenti t non fit iniuria. e.1eienta, de νου. tar. 6.eum quilibet suarum rerum sit liber moderator, l. an remandata, C. visnd. Dictum autem cap. - mutus. loquitur t de nudo paterno, in quo, si casus suroris ex accidente sipe uenit, seudum nihilominus retinetur. Schurph consil. 'i .cantur.P. Bara .ind e. an s. mutus. ubi affirmat idem in regali bas seu dis procedere, quoniam primogeni tus t exaceidente fit furiosus. cui curator adiungi solet: si vero tales nascuntur, in nudo paterno non suecedunt; sed tantum illis relinquitur, unde se alere possit ut . dict. e. eph copum. f. vis.
atq; ita sentit glossus d. c.an mutusta uius sententiam etiam amplectitur D. Boichol l .c. 7.stud part a .num. σε
1s septimum argumentum tale est: Intis.f. tib i. in ρνι- . dicitur, filias not succedere ita nudo; cum tamen dicatur contrarium in tit. I Iib.r. infin.I. vlt. Ergo non est verisimi-3 6 le,unum esse primi libri authorem. Resp. in d. risul. 8.agituri de filiabus , quae regularis ter non succeduut in seudis, quia militaria seruitiat non possunt praestare sed in ιιι. I .s 3 lib. i. dieituri pacto effiei posse, ut filia succedat:& hoc pactum admittitur, sicut pactum illo, ut stater fratri in nouo seu do iscedat, ut iam dictum est. octauum argumentum est tale. Intit. s. lib. i. 3 I. dicitur, quod si dominus in bello Empestri deseratur, vasallus seudo cadat; sed in tit. i7. in prine. lib. I. dicitur: si vasallus dominum in bello dimiserit, tum Rudo cadit : Ergo dum in uno loco bellum campestre, in altero loco bellum militare amissionem nudi siladet, non unus author libri I. erit. Respon. Hinc non facile diuersus author arguitur, eum facile ex uno loco suppleri
possit, id quod in altero dcsideratur, sicundu Laan esse nouum J.deletibiM. Ergo quod iiD
46쪽
dem verbis inusto loco de eampestri bello, in altero loco de militari bello proponitur, de campestri bello minque intelligi potest.
Nouum argumentum tale est. lntit. i 8 evitaneu, lib. . dicituri si aliquis beneficium vel totum, vel partem aliena uerit, seqdo radit: in dieitur licitam te ise partis alienationem Ergo non est unus idemque autor libri primi. propter talem textuum pugnam. Resp. glossa in Le. I s.f.sialiquis, existimat, ε ι quod d. .agat de alienatione licita, quae fiat cum consensu domini; eum ibi de causis amittendi seu dum non agatur. Dicitur tamen, quod respectuliae redis desunm ad dominum reuertatur, ut in seudis obtinet omnibus, defunctis scit. masculis omnibus. 1nιrt. Is .lib r. agitur m de alienatione partis seudi, quae fuit licita non vitta partem, quod tamen mutatum est constitutione Fiideri citia. 11 lib.z. Intat.1 .l lingitur ide illicita a- ε, lienatione lira medietatem:id quod textus ipse indicat.
Decisum argumentum ex collat. ea. s.M. I. . an maritus 1 tecedat in princ.&e πωρ.
et is Ueudosarmora lib. a rit. O .an Les .is. dicitur, quod in nudo emineo filius succedat potius ex aequitate, quam ex consuetudine seu disceminei communi , non autem fidia. Et m d.e .vnie.defudo foemin. dicitur, quod simpliciteri ex consuetudine seudu ε ssae mineum in filios transeat,&his deficientibus ad filias: ubi tamen id Gethardo ait cribitur. Ergo libri primi author non est. Respon.Verum est, illa eisitula prima fronte disesidere, sed respondendum est ex ἀσι I. . urat immaddendu esse ad Le.is. lib. I.id quod
deest nimirum non tantum inaseulos succedere in laudo scemineo ex communi Nuduconsuetudine, sed potius etiam scemi nas; quia orisinem per sarminam. 3c durat semperet unde de emineum seu maternum dicitur .Et huius rei est expressus textus in es. -re. demtiu succession eriai, innine. ubi dicitur, ouod filiosia cedat, si seu dum est eminuum, vel si pacto id ita sit effectum. Deinde est hie communis intellectus. ut Zasius loquitur pertit. 8.num 39.&Iulius Clatus insideudum, lιb. Ient. quas. 73. num. I. BOrch.
Undecimum argumentum est tale. Probatum fuit ante . eapitulorum iuris seu datis Gerhardum esse primi libri aut hocem ; idque ex sententia Culacii, quam leuem coniecturam esse putat Hotio m. nec adeo firmiter probare illam sententiam. Resp. Verum est, non firmiter probat, sed verisimiliter,& talia sunt ea fundamenta duci, quae per omnia conueniunt. Dum igitur inr .libro Gethard .eius est sententiae, idq; eidem asseribatur, in . libro adhue manet verum, eum primi libri aut horem esse. Duodecimum &vltimum argumentum vult, nec Obertude orto, M.a. cys .esse a thorem, sed eos libros etiam esse variorum ; idque probatur ex collatione duorum capitulorum,& qiidem, ev. 17. Geo quisibi valharedibus. lib. a. Scev vnie. similiter. da
capitaneo, qui cur.vendidit, lib. a.quae tibi admodum videmur aduersari: Eld.e.vndsca prian. tribuitur ea sententia oberto, qua lib. 2. snaee. I x.ipse negat Resp. Diuersitas est in casibus magna. In Le. i'. lib. a. aliquis accepit in uestitura seudi sub hoc pacto, ut maseuli in eo succedant,ae deinde his deficientibus foeminae: & respondit Obertus saepius hac de re quaesitum fuisse in foro Mediolanensi, & a stirmat non patere locum foeminae, ia
e casu ex vi de materia illius conuentionis, quae dat ilegem contractibus I. contractus. 64 r dares iuris donec masculus superest ex eo, qui primus de eo seudosuit in uestitus. Na masculis demum deficientibus locus erat foeminae, re ita etiam sentit Sonsbec para.p. num.I i. v bi addit, illud capitulum continere singularem commentionem; quem sequi- tuo Borsibolia cap.7 paro. nu. 7II. d. cap.vnis. F.s militer. de capit-.qui euri ven Pit.'
47쪽
continet alium ea sum, qui non habet talem conuentionem, sed diele , si quis ἰnue Ilus
fuerit de nudo, ita ut etiam ad toeminas transiret,&is duas filias reliquerit,earumq; una ilium, altera filiam habeat. ad filium tantum pertinebit seudum, non ad filiam, secundum Gethardi sententiam. qui obtinui tela illa sententia Gerhardi extat ind. e. episcopa, et Elabbarem. .quin imoiba. ubi dicit . quod si defunctus masnilum retinuerit, eo casu
ulterius foemina non admittantur. quae sententia expressis textibus seu dalibus nititur. quamuis aequius videatur Doctoribus, ut&foeminae admittantur, sons blart. 9.nu. 3 r. Myus. centur observ. 7 .nκm. 8. Messent antrinsevd.cap o.n.as. Harim. Pistor
3qsarco. Duoergo capitula haec non pugnant monstrata casuum diuerstate, qui ex diuersico aiunctione pendet, ex superioribus suu damentis. iisq; obstantibus argumentis refutatis, nunc verisimiliter relinquitur, Gethardum primi libri, obertum de Otto secundi esse author es. rNune secundo loco de authoritate iuris nudatis videbimus. Ad autoritatum ranam consuetudinum seudalium quod attinet, dubitari posset; an in solo ad decisonem caularum pro legibus adlegari Mossint Et quidem prima ratio dubitandi summa hae e est, quod ut supra est dictum, Lae consiletudines a priuatis hominibus, & quidem duobus Consilibus Gethardo & Oberto magna ex parte compositae, conlcriptae & compilatae reuuriamen certum sit, neminem habere authoritatem t condendi vel mutandi leges, nisi solum Prinei pem, I.I-kr.vhim. Cin legib. quia unum est ex regalibus seu reserua
' essen b.in prooem 'ud.pag. T. H. Ratio dubitandi haec est, quod consuetudinis ususq; longaevi non vilis sit autho-rtias, nec tamen usq; adeo sui valitura momento, ut aut rationem vincae, aut legem, Vei Conliantinus Imperator assirmat, nἰ.2.C.quasi longa conquetudo. Iam aute certum est.' instituta seudalia esse consiletudines moribus obseruatas in regno Longobardico, &ab aliis vicinis astum plas& frequentatas, id quod etia titulus seu dat tu indicat, qui talis est. Incipiunt ransuetudine euliatis. Dum igitur tacitus eonsensus Longobardotu hae e instituta approbauit, leges non sunt, sed consuetudines manent usu receptae, quae tamen procs et legibus 4c iure obseruantiar. .e eno eripio. In fit .detur. r. lent. OcιιGl. lde sa. gressistigib. Non obstante eo, quod hae consiletudines io scripturam sunt redactς, quia hoc ob perpetuam rei memoriam, & durabilitatem est factum .' non quod si necessa rium, vel de substantia consuetudinis, secundum iurisiconsulti ina Paulum inter imam svad de IeribiM. Manent igitur consiletudines, ut dictum est inspecto earum initio, quae tacito coniense sunt apprin alae a Longobaidis. Et haec sententia communi obseruantia Iarisperitorum approbata, secundum Iulium Clarum in F sudum, quas a. Idemque
iam eo.quod Imperatores videantur eas leges secisi e, cum serniam huic tuti suis constitutionibus adiecerint,suia id formam non ingreditur, sed saltem quandam correcti ερ nem respicit, cum consensust tacitus potius consuetudinis sit forma, ut paulo ante etiam dictum.
III. Ratio dubitandi est ex D .inie. Isbi 7 de studo defunct. eontentis, ubi dicitur: si
pactum est in matrimonio, ne filii ex eo succedant pactum illud esse seruandum, filios. que non succedererat ictae eius commentionis nam negatiuam ibi postulat ipse textus, , quod etiam Baro ibi annotat.Et D.Boreholt sequitur. 6. dicitur ibidem usu seruari talem commentionem, quamuis sit contra rationem. Cum autem
48쪽
eertθm sit, consuetudinem efferacioptabilem LPMdnon ratis .fri Mib.e. - mauolt. extra de eonsuetud. sequitur, hasce consuetudines vere consuetudines dici non posse,nee lare eiu ili praeiudicare. IV. Dubitandi ratio est, qui potius consuerardines sunt Iorates . non uniuersale terni. Bald. inproαm. n. . . Ergo uniuerses ligare non possunt , & per eonsequens non habent anthoritatem, in decisionibus Be conruitationibus causarum. v. Dubitandi ratio est haec, quod ex cursu temporis, quantumcunque longissimi nunquam praesumatur interuenisse potestas seu mandatum. ut pro lege hae consuetudi
dieausis non obstantibus asserimus. e institutat seudaliaesse authentica, & ad cai, rosariim decisiones optime aAegari&citari posse, cum authoritatem habeant legalem dc
eommuni sententia allegabiles hasce consiletudines , id quod etiam sentit Duarenus cultuI. i. tractar. 'mia . ubi assirmat, eas seruari non tantum Mediolani, sed in toto Romano Imperio eum omnium consensi: em & estnbec. in noctem. reactat fra datium adbuiatur, quoniam dicit, iure gentium inualuigetata consuetudines, δc ab omnibus esse approiatas. Et son beccius p N. i. umer a. Haec eum communis sit opis nio. praedictae rationes non obtinent. Et prima ideci vacillat, quia lices a priuatis, puta, Consilli biis , ves Doctoribus vel urinterpretibus hae eonsuetudines sint eoli ct aer &noctorum dicta noni necessitent,ad deciliones causarum, sed aliquam tantum et x
probationem faciant, quatenus bona ratione mouentur, gloss. notab. inis. p. Cod de legib-.Mbneidev v. mpra Dino.numo. . Tamen approbationem a Principibus,qui l
Ir habent i potestatem legis condendae, progressu tempori acceperunt. Nec quicquam refert, utrum statim in continenti , an vero post aliquod tempus robur legum illis sit tributum, quod perinde eli atques iussu expressis imperatorio ab initio essent eo lecta, quod ineollictu . a nostri iuris ciuilis L m esse eonstitutio. omnibus F. pr fi , respondit. Suffcit autem ad aut horitatem ha tum consuetudinum eas tacito Imperatoris consensa, patientia dc permissione esse confirmaeas; cum tacitus 1 -7 3 sensust in Metar, diis. . exm eripio dicta dearm m. Ad quod etiam factum, quoniam Imperatores passi sint eas Bononiae & aliis in Scholis publiee proponi& explicati, cum quod publicet fit, eius causam nemo ignorare debet, i sedes pupillin. M.A. 7
prascribere,1 da instisor. V. Duareo. Opimioprimosudat. Et Imperator notitiam habens alicuius rei non improbando tacite videtur id approbare , glois. in Leg. quo ιnim. siri Doctores, s rem-ambabam. Quamuis alii secuti sententiam odose edi , maure Cassa. Codrisareosanct. Ecclesi. Velint Frmericum Tertium Imperatorem mimis chasce consuetudines & decisiones consuetudinarias, ad ciuitates Ticinensem 3c B
noniensem.ad Collegiorum earundem ciuitatum petitionem. iisque robur legis ad dr- disse. quod sequitur Curi. intrare diari. tiquas. I. u si Et sonvbeari. I.n. 24. Schoei-dev v. praLais,n.3. reseri, iussu imperatoris Friderici per Dd. Bononie inses in ordinem iustum aliquorum titulorum redactum esse librum. Aluarol. innalia et de quo tamen. non satis diei Duar. a. numo. Idque potius ridiculum deplacitum consectum esse s
49쪽
τs nes trabeam imaegu, indecolligitul,quod Imperatores Conradus Lotha ius&Tridericus quaeda, praesertim de alienatione Audi, in hisce consuetardini b. mutatini &correxerint, ac interdum quaedam adiecerint, ut constat ex tit. de capitulis Conradi. item de prohibitione alienati,nis per Lotharium. item de prohibit.fudi alienat per Friderica, quod satis argumento est magno, de harum consuetudinum firmitate amplius non esse dubitandum .sonsbecius d. pari. I.nu. 22. Denique hinc harum consuetudinum corroboratio τε ζ pendet, quod pontificum seniorum epiliolae decretales sequantur aequitatem institutoriam seu desilam. c.caterum .extra de iudic. c. verum. .extra transmissa, extra deforoe ferenti. SOnsbectari.I2.n. 8σ.CuItius d 'art. I. quas. t. nu. 6. Ex quibus satis nunc constar,
i asce consuetudines vim legis habere, non minus, quam leges Sc constitutiones imperiales eo nou obstante, quod a priuatis hominibus sint collectae. II. Dubitandi ratio exael a.C.q sit longa consuetudo, similiter non obliuet, quia varie a Dd. conciliatur,cum ciam c. p. vnic.defud.cognit ubi dicitur iisde pene verbis contrarium, scit leῖum Romanorum non esse vilem autoritatem; sed non adeo tamen eas vim suam extendere, ut usum vincat,aut mores, hoc est, ut vincant Longobardorum hasce consuetudines. Accursius putat ind. l. h. consuetudinc fuisse irratio bilem, unde legem non vincat. Inae l. de quibus. rationabilem suisse consae-tud inem; & ideirco lesem vincere, id quod etiam de reap. vnim. dicere possumus. Cu- iacius intractseudi mihi. pag. I 3.dicit injiciendum esse, an cosuetudo sit firmata, & aciiudicio conualuerit,& d. l. e quibm.loqui de consuetudine confirmata actibus ad minimum duobus, etiam d. e. et nico. Dictam vero legem 2. t qui de eoi uetudine nondum firmata Duat. .a .anniuersi ' civ. 3 a. putat .d t. 1. ita esse intelligenda, ut consuetudo non vincat cui de legem, hoc est, praestantior habeat ur, vel potior . sed eandem vim obtineat.Tandem Ba .in HLdequibiu assirmat, da. 2. loqui
de speciali consuetudine alicuius loci; ea quo fuit Imperator Constantinus consilius a 7 Proculo quodam, α rescripsisse Imperatorem eam spectilem constetudinem' non incere legem generalem; ubiq; dictam vero I.de quibuι loqui de generali consuetudine, vincit legem, id quod etiam d.c.unicum, satis ostendit. III. Ratio dubitandi est ex Et largimur quidem ibi irrationabile quid statui, cum rationabilis liberisadiiciat parentum haereditate, quemadmodum Ictus Paulus eleganter loquitur, in I. cum ratro.7. inprint.Τ de bonis damnat.
Ex quo etiam iacta est elefans de in praxi oceurrens decisio stituto vel pacto lepiti mar 8 liberorum t tolli non posse, per tau sanguinu is deret. iuris. & ibi Decius, & len b. toto consilio 1 . eaque sententia in Camera est recepta Myn Ceent s. obf. GaII λα. οἱ τ9 iii .num .ir si a Minuiquidem potest legitima, id quod iuris ciuilis propriu est. l. imetuiti. g de iust se iur.3. vltim. Insiit. delegi agnat tutel insin in verb. non utique, hoc est, ut Theophilus vertit, non omnino. contra hoc, inquam, dispositum esse, ind. e.vn eo. ut isse textus indicat. Inde tamen non sequitur, totum ius eudaleelle irrationabile, cum epe aequumst. pro sua tamen natura & proprietate. Et Aristoteles in I. r. Ethicorum cap 3. dicat, unam hirundinem non facere ver.
IV. Dubitanditatio est, quod hae consiletudines potius sint locales, idque eatenus est concedendum, suille nimirum hasce consuetudines locales ab initio per aliquod tempus. deinde accedente Imperatoris approbatione, factas esse communes, id quod uune etiam communis Ddassertio de res ipsa docet, secua dum SonSbecci ulniari.I.nu
50쪽
v. Dilbitandi ratio est , quod diuturnitas temporis non indueat i mandatum vel f ω
iussum. Sed facile est respondere diuturnitatem temporis potius hociqs confirmasse, conseruassedc prauilegia tum illud effecisse, eundum Me rura, β. aqua . . sdem quaqu/ιι m. cta situ.Iulius Claro in j. sudum, quast.I.n. I .insin. de tolerabile esse, quod vetusconsuetudo comprobat. t Imperalom. is . . sing. possieitat. de adias ad consuetu&nem introducendam necessario requiritur, ut sit Luturna u. diuturn 33g ahgιόus, ut sit loliga ac inueterata,d. L. I l. sed lysis legib. Vnde amplius de c5suetudinum harum robore dubitandum non est.sed omnino putandum . hasce consuetudines eomprehendere & ligare omnes populos, Imperio Romano subiectos. propter consensum &aucti, ritatem Imper. expressie vel tacite datum, Schaei de uv. inpra tion. s. Imo etiam tantum hae consuetudines allegabiles sunt. ut etiam Ecclesias & personaseeelesiasti eas obligent, id quod satis constat ex e.vniro. n. δε eapiribvi Conradi. de est
communi opinione id obtentum secundum rasium, pari. . num. II. Soninec art. I. num-26.Curi para. I. quo. 1 Iul. Clar.ru l. 3. num. 3. Schue id ev v. in pra- ludion.6. Borchola. e .s. tters s. Quamuis in udoecclesiasticae personae non ita succedant, Zasius pari. 1 arum. Tr. SonSbec eius. pari. 7. nu a. eamq; sententiam Camera Imperialis sequendo approbauit, ut testitur Myns erat. s.el f S.m tui. ut infra dicetur.Deinde Eeelesias obligati histet consuetudinibus satis iuris canonici loca ostendunt,pu- gr
biudam exemplis depaenit. Scras in prooem.fud n. I. affirmatu sust seu dorum legis vim 82 habere non solii in foro seculari. veru etiam ecclesiasti . Cum autem hae vim lesis habeant.videndum nunc erit, quo modo, quo ordine, quaq; via ad decisiones ea uiaru allegentur,quo auctoritas iuris seu desis magis elucescat. Et sciendum est in controuersiis nudalibus primum recurrendum ad textus seudales expressos, qui quamuis thraeivili sint contrarii, praeualent tamen & praeponderant, id quod testatur Obertus de Orto, ind.cap. vnie defendi cunitione, his ei bis: Legum Romanarum non es vilis autheriim sed non adeo vimsuam extendunt, ut usum vincant aut mores. Dum igitur ius ciuile mores. hoc est,c5suetudines seu dales non vincit, sequitur, ius udate in causis Audalibus praeualerri&eonstat alias ex constitutione Iustiniani, in I. i. sdsi qua Hes, C. Avet. iur. e nucI. dccx d. l.ῶ quibωιnprine Fri legib longam consuetudinem esse seque am in iis, in qu ibus scriptis legibus non v timur ι scriptas autem leges in causa seunti nullas alias habemus nisi hasce consuetudines. cum iura ciuilia de seu dis nahil habeant, ut supra dictum sirit. Deinde si expressi textus non extant laudates, ex consequenta iste tuum seu-daltu ratioeinando,ad similia procedendo aliquid inueniendum est, de proc5firmatione sententiae adferenda, id quod utiq. r. sed que Detes, odia. I. Aquibus, praescribun D& alias bona occasio est,addere interpretationem ad ea, quae eadem satilitate erui posisunt,&ad eundem finem atque utilitatem tendunt,l non posunt. Ιχ. cumseq.f.de legibu/. eum omnes casus t lepibus includi non possint, neque d I nonposcint.1. deluib. Iae. de 33 Ardirone cap r seu l3. Si nec expressi textus laudates adsunt nee quicquam in eiusmodi ratiocinatione inueniri potest, praeceptum Obelli sequemur.3n ii Rev. vn v. defud. eoanis Strenuum scit. legi speritum et absque calumnia uti post et lege scripta, sicubi ca- g sus emerserit, qui consuetudine Audi non iit comprehensus,id quod etiam inae l. r.3 sed siquaries, ct in dict.l qui Q, expresse affirmatur. Denique si nec illud est, argumentatio vel ratiocinatio undiquaq; collecta vel arrepta loeum habet. Iacob. de Ardietone, ae c. I. esectantromniις. Extra materia videlicet nuda lem textus se utiles allegati δεε