Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 303페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

νας αυτῶν παρέλυε τῆς σῆς, καὶ ἰδιους ἐπωτησας, χώμην ἀνεστρεφεν.

165쪽

αρώραν ἄ- ἔθος ἐστὶν ἐστος, εἴτε ἐκλαθι, πολοο αμφίβολος ἀνὴρ καὶ στρατον ἐκεῖνος ποιμεν

166쪽

τέσιον αυτὸς εὐλερον στρατον, τοῖς κληρου καυθις ἐνοὐγχανε, καὶ μετεδιδασκε, καὶ τους νε-του συνωπισμένους πεν, αἰδουμέννυς, καὶ

167쪽

. σιον ἀποτετειχιομένον, καὶ ουδὸν ἀλλ η παρεστρα-

τἄπέμε, καὶ τῶ γιγνομένοις ἐφηδρευεν.LUI. 4 AHώνως ἐκρὰ τει ἐν τοις αυρυμμασιν, ἀς πολυ μειονας πων ἀσφαλαις ἀπομάκεσθαι. ἐκάλει δἐ τω στρατιν ἐκ Μακεδονιας κατὰ σπουδὴν, καὶ μεναν ἐσπέρας ἀφανως ἀνάγεσθαι ναυς γ' κως τε καὶ στρογγυλας ἰδιωτικου πλήθους, οἴ,

--- αλλοι με αλλους κατέπλεον ἄπλισμένΟὐκ- θάπερ ἐκ Μακεδονίας ἐπιδντες, ἐφορωντος ουτωντδ ἐπι--ν του καισαρος. δη δ' αὐτου καὶ - μη-- ματα γεγενητο, καὶ ἐπικειρο ιν εμελλε -kμεν- σιοις ἀεθυμένου του καισαρος οτι μη ευεν ἐπ-Mυνειν περὶ δε σπερον ἐκατέροις ἀγγελλεται, --υντα μεν Ἀγρίππας ἀναλαβών, Πομπηρος δε μυρίων με ἀπεωσμένος, κωνσεντιον δ' οὐπερικα- μενος ἐν οἷς ὁ Ἀντώνιος ιμπεραινεν πις δε αεδερουιλιο απηπελθη προσιών τῶ καισαρι μετὰ χμώων και --ακοσίων ἱππέων, ου κατασχὼν της ὁτμης ὁ Αντωνιος, εὐθώς απωτου δειπνου μεμων - ρον λοιμων φίλων, καὶ ἱππεων τετρακοσίων, μάλα Φασεως μειεθεὸς ἐπε-- τοις χιλιοι καὶ πεν μκοσιοις ευναζομενοις τι πι--δλιν τρι- ρ κανε

- ψως, - εὶ παρελαμ τε, καὶ αυτης μέρας ἐς το

ροσαν.

168쪽

162 APPIANI ROMANAR HISTORIAR.

σφισιν νειδιζον, εἰ λολεμήσοντες Οοιεν πτωνι τε πὰντας αυτοῖς περισώσαο ἐν Φαπποις. ων δῶ ἀντεπιααλ-oo , τι αυτοὶ σφίσιν κουσι πολεμησοντες, λύγοι συνισταμένων ἐγιγνοντο, καὶ τα ἐν κλήματα ἀλληλοις προυφερον, οἱ μεν την ἀπδκλεισιν του Βρεντεσίου, καὶ την ἀφαιρεσιν του καὶ νουστρατου ' οἱ δε την ἀποτειχισιν του Βρεντεσιου καὶ Δορκών, - την της μονωος καταδρομην, καιτο συνεισθαι μεν ηνοβαρβι, σφαγεῖ α Συ κα-σαρος, συνθέσθαι δε Πομπηιου κοινω πομμιε. καὶ τελος οἱ του καίσαρος νην γνώμην σφων τοις ετεροις ἀνεκάλυπτον, τι καίσαρι συνέλθοιεν ον ἀμνημο-

νουντες Αντων ω της ἄρετης, ἀλλὰ διαλλαγὰς ἐπωνοονντες αμφοτεροις, Ἀντώνιον ἀπεώθουντα και-uμυντα ἀμυνούμενοι καὶ τάδε κάναὐτοὶ προς- πελάζοντες τοῖς Αντωνιο χαρακώμασε προυλερον. πιννομένων δε τούτων, ἀγνὼ παι -λμα τε - - λεγομενη με ἐπὶ ταῖς Αντωνιου μεμφεσι μυ- μησαι, κει ἐς την μον ἐμπισεῖν, νομιζομένη δε κἀτην κύσον ἐκουσα πιτριφα διατηκοπὴνἈντωνίου νοσουσάν τε - αυτὴν ἀπολελοίπει, κώνουδῶ ἀπ λώπων ἀωρῶσει. δύκει δ' ἀμφοτεροις ἐς πολλὰ συνοι ινυχάνατος, γυναιον φιλορο μονος ἄστη,

170쪽

164 APHANI ROMANAR HISTORIAR.

SEARCH

MENU NAVIGATION