Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

211쪽

τραυμα περικεντοὐμενος, μέχρι κωνων που τι δεδρον ἐκαθέζετο καὶ των ζητητων ἐπιπεσουντων, ουκἀγεννως αυτοῖς ἄμυνύμενος, κατεκδπη. δευδε μεν

δὴ τὴν κεφαλὴν ὁ Καῖσαρ ἐνεχθεῖσάν οἱ προσέταξέ τινι ἁφαι καὶ ὁ πουλεμος ἔννεπω καὶ οδε παρὰ δόξαν ἐλέλυτο. ους δ' ἐξ αὐτου διαφυγουντας

θροιζεν ὁ τουδε του Πομπηλυ νεώτερος αδελφ4ς, Πομπήῖος μεν καὶ δ ων, Σέξστος δε καλούμενος - προτερετων νομάτων ἀλλ' ὐδε μεν ἔτι λανθάνων καὶ διαδιδράσκων ἐλίστευεν.GH χ δε Καῖσαρ ἐς ἄμην ηπιείγετο, καὶ ω- φιλια πῶντα καθελών, ἐπὶ δμου καὶ δόξης οἴας ου

τις προτοῖ. οθεν αυτερ τιμαὶ πασαι, σαι πἐρονθρωπον, ἀμετρως ἐς ἀριν ἐπενοουντο, θυσιων τε περι, καὶ πώνων, καὶ ἄναθημάτων ἐν πασιν ἱεροῖς καὶ δημοσιοις χωριοις, ωνὰ φυλὴ ἐώστην καὶ ἐν θνεσιν ἄπασι, καὶ ἐν βασιλευσιν σοι μαιοις φιλοι σχημα-- ἐπεπήφετο ταῖς εἰκουσι ποικιλα καὶ στεφανος ἐκ δρυος ην - ἐνίαις, ῶς σωτηρ της πατριδος ου πάλαι τους περασπέσα-

τας γεραιρον οἱ περισωθέντες. νερρηθη δε καὶ πατηρ πατριδος, καὶ δικτάτωρ ἐς δν ἐαυτολμον ρρέθη, καὶ πατος ἐς δεκα ετη και ὁ σῶμα ερδς καὶ ἄσυλος εἶναι καὶ χρηματι ιν ἐπὶ θρύνων α φροντινων τε καὶ χρυσέων καὶ θύειν με αυτδναιε θριαμβικως ημφιεσμένον, τὴν δε-δλιν ετος ἔπαστον, αἷς αυτ4 ημέραις ἐν παρατώξεσιν ἐν

213쪽

i avomo-- της βασιλειας ἐστεφάνωσε δάφναις,

216쪽

ἀρχης ἐν εἰρηνη βαρ καὶ δυσχερἐς διαπεπρωθαι,

λεγεται τοῖς φιλοις αυτὀν ἐντειλασθαι φυλώσσειν, ως δεδωκύτω τοι ἐχθροῖς λαβὴν, ωουσι κατ αὐ- του πυθομενων δ' ἐκεινων, εἰ συγχωρῶ πάλιν ἄλσδν σωματοφυλακεῖν τὰς Ιβηρικὰς σπείρας οὐδενἀτυέστερον, φη, διηνεκους φυλακης εστ γαρδει δεδιδτος. υ μην α γε περὶ της βασιλεια πεῖραι κατεπαύοντο οὐδ' - ωλλὰ θεώμενον αυτ4ν ἐν ἀγορα - ουπερκάλια ἐπὶ θρύνου χρυσέου, ποτων - λων, Ἀντώνιος, πατεύων σὸν αὐ-καισαρι, καὶ διαθεων τουτε γυμνις ἀληλιμμένος, ωσπερ εἰώθασιν οἱ τησδε της ἐορτης ἱερέες ἐπὶ τὰ βολα ἀναδραμών, ἐστεφώνωσε διαδήματι κρύτου δε πρις τὴν οφιν που λόγων γενομένου, καὶ πιδνου παρὰ των πλειόνων, ὁ καισαρ ἀπερριφε τοδιάδημα καὶ ὁ Αντώνιος αυθις επέθηκε, καὶ οκαῖσαρ αυθις ἀπερριπτει. καὶ ὁ δημος, διερω-

ζύντων μεν τε, συαζε, μετέωρος ων πη τελεωτη- σει τι γιγνύμενον ἐπικρατησαντος δε του και-- ρος, ἀνεβύησαν διστον, κω αυτὀν αμ ευ ρουν,

ου προσέμενον.

217쪽

κου πάνυ γενομένης εῖν - φασκον αυτοὶ της