Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

262쪽

256 APPIANI ROMANAR HISTORIARMγκασθαι, ἡροῖντο ὁμως ἔπι ἀνάγκης τι ἐν με

διώτημα διατριφα ποι μαλλον ἰδμοτευονας, Ἀν στυ στρ ατη-ν, Ῥυτε ἀφω- υοκτες, πιυτ τα εἰκουτα ἐν οἷς ἡλτης πατριδος ἐπεπράχεσαν τιμώμενοι. Θύτω δ' αὐτοῖς χουσιν, η βουλὴ συνειδῶστην γνώμην, ε 3o3κε σιτου τὴ πύλει φροντισαι ἐξῶσης δυναιντο γης, μέχρι αυτοὐς ὁ χρύ- των ἐθνῶν της στρατηγια καταλώβοι κώ η μεν ὁτως πραε τίνα μη ποτε Βροντος χάσσιος φευγειν δοκοῖεν - δε αυτων φροντὶς ν αμα καὶ αἰδώς, ἐπεὶ καὶ τοῖς ἀιλοις σφαγενσι δια τοὐσδε μάλιστα συνελάμ

βανον.

ἐπέμεινεν ἐς ἐναντίωσιν ἡ συλὴ διάφορον αἰεὶ τω

μν κα ὁ μεν ἡσθεις αὐτικα προὐτίθει δν νώμον. καὶ της βουλης -τιωμένης ἄντιν παρώιοεπτὰ ωξαντα τεκαισαριρ ιν μεν ἐπὶ Παρθυα ης λεμον οὐδενὶ, ἔφη, πὸ καισαρος ἐπιτετράφθαι κώσιον ἡ τι πυριας ἀξιωθέντα, αὐτουν τε τῶν

263쪽

ροτροματα τοῖς λαβουσι πρωτων νενομισμένων εἴκω

ροτονι φεώσασθαι περὶ διοσημειας ἐλπισαντές τε καὶ Ἀντώνιον συμπρἁγιν, v rατdν τε δντα, καὶ των σημειων Ιερεα, και διὰφορον τι νομιζόμενον εῖναι

νέναι, θου οντος ἐτέρους ἐπὶ τουτο πέμπεσθα

-- χMεφάμενος τε Ἀσπρήνα - φεύσματος, τὰς φυλας ἐκελευε χειροτονεῖν περὶ του Λολοβia . VIII. καὶ γιγνεται μεν ουτω Συριας γεμὼν Λολοβέλλας, καὶ στρατηγὁ του πολεμου του πρὸς

Παρθυαιους, καὶ στρατιας της ἐς αυτδν πωκα σαρος κατειλεγμένης, ὁ ο περὶ Μακεδονίαν προ- ληλύθει, καὶ ὁ Αντώνιος τύτε πρωτον γνωστο συμπράσσων τω Λολοβέλλα εγενημένων δε τωνδε ἐν- δημω την βουλὴν ὁ Αντώνιος Ιτει Μακεδονίαν 'ευ εἰδώς, τι αἰδέσονται, μετὰ Συρίαν δοθεῖσαν Βολβῶλε, ἀντειπεῖν περὶ Μακεδονια Ἀντωνίω, πάνταλα γυμνης στραπο γενομενης. καὶ ἔδοσαν ἀν κοντες, καὶ ἐν ,αύματι εχοντες, πως τι ἐν αὐτ5 στρατὁ προμεθηκεν ὁ Αντώνιος τω Λολοβώ - ηγάπων δ ομως, Λολοβέλλαν κειν ἀν στρωτον, Ἀντωνίου μαλλοκ ν καιροῦδε αὐroντδν - τώνιον τοῖς ἀμφὶ τον Κάσσιον ἀντήτουν ἔτεραεθνη.

264쪽

dix APPIAIlI ROMANAR HISTORIAR.

τοῖς συνηδοιτο;

265쪽

λον αυτ 'Uουν, τους ἐχθρους καισαρος δεδιέναι, υἱόν, αὐτονκαὶ κληρονιμον οντα καὶ παρήνουν, δμα - κλὰ η'. θέσιν ἀπιμασθαι 'Ο δἐ καὶ τά - δέ, και τι μὴ τιμωρεῖν αυτον καισαρι, αἰσχρωηροὐμπος, ἔς τι μεντέσιον μι, προπέρφας καὶ ρευνησἀμενος, μη τις ἐκ των φονέων ἐγκαθέζοιτο

266쪽

- πα- Οκταούιου, παῖσαρ εἶναι καὶ καισαρος υἱους καὶ διετέλεσεν ουτω χρώμενος ἄνθος τε ἐς αυτδ αθρουν καὶ πανταχουθεν, - ἱδν, πληθος ἀνθρώπων συνέθεον οἱ μεν ἐκ φιλίας καισαρος, οἱ δῶ ἐξελεύθεροι κάνθεράποντες αὐτου, καὶἰτεροι στρατιωται συν αὐτοῖς, οἱ μεν ἀποσκευὰς η χρηματα φέροντες ε την Μακεδονιαν, οἷ δἐ ετερα πνματα καὶ φόρους ἐξ ἐθνω αλλων ἐς τὸ Βρεντέσιον. XII. O M καὶ τω πληθε - εις αυτὀ ἀφικνουμένων, κά τη καίσαρος αὐτολω τε καὶ υπάντοιν ἐς ἐκεῖνον εὐνοια θαρή- ωδευεν ἐς ἄμην, συν ἀξιολύγω πληθει, αυξομένου μαλλον ἐκουστης - μέρας, οἷ χε μώρρω φανερας μεν ἐπιβουλης ἀμείνων διατ πληθος, ἐνέδρα δἐ δι αυτ4 καὶ,

λιστα φορώμενος, ἀρτιγνώστων οἱ των συνύντων πεδον οντων πάντων. υλτων πουλεων των μεν

χλων, ου πάντη ροδ αντον, μαλά οἱ ει τωκαισαρι στρατευσάμενοι τε καὶ ἐς κληρουχίας διαγρημένοι, συνέτρεχον ἐκ των ἀποικιων ἐπὶ χάριτε muMειρακίου, κανῶν καίσαρα λοφύροντο, καὶ τ4ν-τώνιον ἐβλασφημουν, οὐκ ἐπεξιδντα τηλικοὐ μύσει καὶ σφας ἔλεγον, εἴ τις γοῖτο, ἀμυνεῖν.ους ὁ κῶσα ἐπαινων, καὶ ἀνατιθέμενος ἐνet--μρδντι, ἀπέπεμπεν 'Ἀτι δ' αυ- περὶ ωακιλας, απι τετρακοσίων που ἄμης σταδίων, ἀγγέλλεταε κἀσσιδ τε καὶ μοῖτος ἀφηρημένοι πεδ των πωτων Συρίαν καὶ Μακεδονίαν, καὶ ἐς παροροριαν

267쪽

-θις καὶ Φίλιππος, σοι σαλλοι κηδε νε ησαναυτου, ἐδεδοίκεσαν την τε της βουλος ἐς δν κα σαρα ἀλλοτριωσιν, καὶ τωδύνα, - εινα δικας ἐά καισαρι φόνου, καὶ την Ἀντωνιου δτε δυνα--εὐοντος ἐς συῶν περοφων, ουτε ἀφιαομένου δς τὀν καισαρος υἱον ἐλθόντα, υτ προσπέμφαντος αὐτῆ. ' δε καὶ ταυτ πραυνεν Αὐτ4ς απαντησειν ἐς δν Αντώνιον, εἰπών, οἷ νεώτερος ι πρεσβύτερον, καὶ ἰδιώ ς ἐς πατον, καὶ την υλὴν θεραπεύσειν τα εἰκουτα καὶ τωδιγμα, φη, γενεσθαι μηδενός πω τους ἀνδρο νους διώκοντος ἄλλ' ὁπουτε θαρεισας τις διώκοι, καὶ ὁ δημον ἐπι κουρησειν καὶ την βουλὴ - μνωον, καὶ τους θ' οὐ λ δικαιου καὶ τὀν Ἀντώνιον ἴσως εἰ δε καὶ του κληρου καὶ της θέσεως περιδοι, ε τε δν κα σαρα αμαρτήσεσθαι, καὶ τδν δημον ἀδικ σειν εἰς την διανομην. περρηγνυ τε ληρον του λδρου,

σπεεν - προκριθεὶς ἐκ πώντων εις τοσαυτα suo osκαισαρος, ανἀξιος αὐτου φαίνοιτο φιλοκινδυνοτο

269쪽

μεν ου παρης, των φονέων σε περισπασάντων περιθώρας, ἐπεὶ περιέσωζε ων αὐτιν η συνεκινδύνευες δμω παθῶν ων ει θάτερον μεaλεν σεσθαι, κα- λως, τι μη παρης νηφιζομένων δ τινων αυτοῖς - ἐπὶ τυρώννω γερας, ἀντεῖπας ε ρατως. καὶτosδέ σοι χάριν οἶδα λαμπρὰν εἰ καὶ τους ἄνδρας ἔπως συν-ελεῖν σε βεβουλευμενους, οὐχ, - μεῖς ποιμεθα, τιμωρὸν ἐσόμενον καισαρι, αλλ', λαντο λέγουσι, της τυραννιδος διὰδοχον αμα δ' ου ησαν ἐκεῖνοι τυραννοκτύνοι, εἰ μη καὶ φονεῖς ἄν- δ καὶ ἐς ὁ καπιτώλιον συνεφυγον, ως ἐς

σοι η απὴ συνηλἀμβανε, τιμωρουμένω τηλικουτονερος, καὶ τους πλανωμένους μεταδιδάσκοντι. σὐδἐ καὶ ροηρα ης ἄδειας, μεῖα αὐτου σου, τοῖς

270쪽

ας APPIAM ROMANAR HISTORIAR.

- των διαθηκων ἀναν-σθεισων, καὶ αὐτos,os δίκαιον ἐπιτάφιον πόντος - ὁ δημος ἐν ἀκριβεῖ ἰσαρος μνημῖν γενύμενοι, πυρ ἐπ αυτοῖς ἔφερον, καὶ φείσ-εrοι χάριν των γειτδνων, ἐς την ἐπιου- σαν ξειν ἐπὶ πλα συνέθεντω πως Ου, τε δημωσυνέπραξας, καὶ ἐστρατηγησας του πυρις, η τωνοπλων η δίκην γε τοῖς ἀνδροφύνοις επιγραφος, 'δικης ἔδει κατὰ αὐτοφώρων, καὶ φίλος ων Καισαρι,

καὶ πατος καὶ Αντώνιος,3

XVI. λλὰ Μάριος μεν ἐξ επιτάγματος νηρέ- , κατὰ το της ἀρκης μέγεθος. νδροφύνους ει ἐκφυγεῖν περεῖδες, καὶ ἐς γεμονίας ἐνίους δι δραμεῖν, ας ἀθεμίστως χουσι ὁ δύντα ἀνελύντες.

Συρίαν με δ καὶ Μακεδονίαν, εὶ ποιουντες οἱωπατοι, συ καὶ Αὐλοβελλας, καθιστα νων ἄρτι των πραγμάτων, περιεσπάσατε ἐς ἐαυτούς. καὶ του-

δέ σοι χάριν ἔδειν αν, εὐμη αυτίκα Κυρηνην καὶ κρητην αὐταῖς ἐφηφίσασθε, καὶ φυγάδας ηξιώσατεηγεμονίαις αιε κα ἐμου δορυφορεῖσθαι, ἐκμον τε την ἐγγύς Κελτικὴν περορῆν εροντα παὶ τήνδε τοῖς ἄλλοις μοίως αὐθέντην τοὐμου πατρις γενυμ νον πιλὰ καὶ τώδε την βουλην ἐρεῖ τις ἐγνωκεναι.α δ' ἐπεφήφιος, καὶ προὐκάθησο της βουλης, μάλιστα πώντων ἡρμοζε δια σαυτ4 ἀντειπεῖν. ὁ γὰρ ἀμνηστίαν δουναι, 'ν σωτηριαν ι ἐκείνοιέχαριζομενων μειον ' δ δε γεμονιας αυθις πιὼν σθαι καὶ γέρα, βριωντων καίσαρα, καὶ τροπιὴν γνώμην ἀκωρούντων. επὶ τάδε με δη ὁ πώθος ἐξήνεγκε, παρὰ το - ων ἴσως ἐμοὶ της τε λιαι- καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION