Aristophanis Comoediae

763쪽

APIETOΦΑΝΟΥΣ ΓΡAMMATIROTAEα τὰς δίκας φευγουσ' Ἀθηνας δυο τινες, οἷ προς - ἔποπα τον λεγόμενον ηρέα ἐλθόντες ρωτων ἀπράγμονα πτόλιν. εἷς δ' ἄρνις ποπι συμπικρῶν μετὰ πλειόνων οπτηνῶν διδάσκει τί δυνατ ρνίθων γενος, καὶ πῶς, ἐάν περ κατὰ μέσων τον-έρα πόλιν κτίσωσι, των θεῶν τὰ πράγματα αυτο παραληφοφ. ἐκ δε τουδε φάρμακον πτερυγάς τ ἐποίουw ξίωσαν δ' οἱ θεοί, is ἐπίθεσιν οὐ μικρὰν ορῶντες γενομενην.

Aυσιστράτη τισίσθηνησι των πολιτίδων καὶ των Πώοποννησίων. δἐ καὶ Βοαυτίων γυναικῶν συλλογον ἐποιήσατο, διαμπὰς μ χανωμένη τοι Ἐλλησιw μόσαι δε ἀναπείσασα μη πρότερον οῖς ἀνδράσι συνουσιάσειν, πριν αν πολεμουντες ἀλλήλοις παυσωνπαι, τὰ με ἐξωπίους ἐμπριλα καταλιπουσα πίσω, αυτ δε προ τὰς κατειληφυίας την ἀκρόπολιν μετὰ των οἰκείων ἀπαντι συνδραμόντων δ πρεσβυτῶν πολιτῶν μετὰ λαμπάδων καὶ πυρὸς πρὸς τὰς αὐλαε, τῶν ἀνα-Oλην ποιεῖται ἐξελ υσα, και προμυλου τινος με δεθον παραβιάσασθαι μετὰ τοξοτῶν ὁρμήσαντος, εἶτα ει α πυ- 2bκρουσθεντο και διαπυνθανομένου τί βουλόμεναι ταυτα δεδράκαοι. - μεν πρῶτον φασιν τι ἐγκρατῶς γενόμεναι του αργυρίου μ' ἐπιτρεφουσι τοι ἀνδράσιν από τουτου πολ-aῖν, δευτερον δε τι πολυ

764쪽

346 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

767쪽

ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ 347

τουτοις των δε προηδικημένων π μακλέους προσπλεκομένων τω σωνυσν δια την - της σκευης ἄγνοιαν, μέχρι μέν τινος ουκἀγελοιως χειμάζονται, Ιτα μεντοι γε, τον Πλουτωνα και την Περσέφατταν παραχθέντε ἀλεωρη τυγχάνουσιν. ἐν δ το-- μῶντων μυστῶν χορὸς περὶ του την πολιτείαν ἐξισῶσαι και Ου ἀτίμου ἐντίμους ποιῆσα χἁτέρων τινῶν προς την Αθροαίων πόλιν

διαλεγεται. α δῶ λοιπὰ του δράματος μονόκωλον, ἄλλως δῶ ερ- προν και φιλόλογον λαμβάνει σύστασιν παρεισάγεται γὰρ αριπίδης Αιπυμ περ της τραγικῆς διαφερόμενος το μεν ἔμπροσειν Θιαυλον παρὰ τ* My βραβοιον ἔχοντο τον τραγωδικον θρόνos

το δ δρῶμα τῶν - πάνυ καὶ φιλολόγως πaποιημένων ἐδιδάχθη ἐπι καλλίου του μετὰ Αντιγένη διὰ Φιλωνίδου ις μναια πρῶτος πω Φρύνιχος δεύτερος Μούσαις Πλάτων τρίτος Κλεοφῶντι. υτωδε ἐθαυμάσθη λδρῶμα διὰ την ἐν αὐτ* παράβασιν - καὶ ἀνεδι-- οδάχθη, ς φησι Θικαίαρχος οὐδεδήλωται μεν που ἐστιν η - η, κωλογώτατον δ' ἐν Θηβαις και γὰρ ὁ Λιόνυσος ἐκεῖθ- και προ πον μακλέα ἀφικνῶτα Θηβαῖον ἄντα.

το δέρμα και, σκύταλον, ἀναγαγεῖν θέλων Εὐριπίδην λίμνην τε διέβαινεν κάτω, καὶ τῶν βατράχων ἀνέκραγεν ουφημο χοεύς. ἔπειτα μυστῶν ἐκδοχή. Πλούτων δ' ἰδμώς φακλεῖ προσέκρουσε διὰ τον κέρβερον. ώς ἀνεφάνη, τίθεται τραγ*δίας ἀγών, και - στεφανοῖταί γ' Αιobaoς oῶτον δ' ἄγει Λιόνυσος ει φῶς σοι μὰ ι Εὐριπίδην.

βάρου χάριν εις ἔδου κατήει H ν δ καὶ πυθόμενος περὶ τῆς

768쪽

348 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

κατὰ τ φαινόμενον γράφας κατὰ πικράτους, καπὰ παντ- ω στάξατο φιλοσόφου κα μετεωρολεσχου και φυσικου. f. a. ε