Aristophanis Nubes

201쪽

vinim quem ipsa uno finxit ad regenda honuntini

sivitia, non ab illis ut regeretur ordiar anter bona Venis summi viri a quodam errato eius. Asteri ille P. 445. nescio quam erasin vocabulorum ou et ἔφασκεν, ουφασκεν, vel quomodomanque scribendo exprirnaturi Illa vero nec potuit fieri unquam, neque exstitit Veη. in Graecia. Seio Pro in unde sumpserit exemplum. I. gerat videlicet. opinor, in Ecclesiazusin, V. 4 o. ,

τ' ου φάσκεvr in antiquioribus usque ad Aldum iis

Neque vero 'volfius .aae qualisque in illis deberet semientia inesse videtur dispexisse Narratur autem Euneon in mediunt prodiisse nudus, uti visus esset plerisque etiyia tamen, iam non convenit negabat, sed iebat arae esse indutum veste hoc enim est ἔχει ἱμάτιοv. Quemadmodun i in aliis Iocis apiti Porsonem in Adve aariis P. z86. . Etenim tam lacerata vestis erat tamquo discissa ut cuten non obtegeret Iccirco ceteri eum Putabant nudum esse ipse vero se uti amictu amrni

bat. Hoc est illud ridiculi. Ergo nullus hic locus est

Particulae ciυ, sed vectis μέντοι φασκε tantummodo. Haec quomodo sint in crasin conglutinanda . Post Videtamus. Nunc quaeramus curis non possit crasin Lficere. Non potest autem Propterea, ut arbitror, quia Particula quiun it ex earum numero quas Herman .etius Proclitica appellavit, tum natuae eius vocis huiusmodi est ut nullo modo transire in aliam vocem

queat Nan proclitica iisticula, utpote quae ipsa suum tenoren inclinat in proxime inseq. uens Vocab Ium, Mn pol ut ita sterra Pronuntiando, ut ipsius im

202쪽

sequentia ocabuli vox ah nisi tota per matri obria retur ac penitus delitesceret, alia contra Plena atque

Quo l. verum esset εἰ. certe iudicri elegantiam auetorio desiderarem in si tur επιταξόμεοisa. Id enim These Teora posse negat accidere unquam ut Creontis et Peri serviat neque eam rem vult ullo modo nisi memte fictam morum. Quare mirarer . ni ita Euripides maluisset optativum ligere εἰ ἐπιταξαἰμερ Θα. tentam a vitiostiari duco musque persuadeo auctorem

Neque vero est eψstimandum similitudinem' 'futuri reprehendendi In hau ratione eandem esse atque an sup Tiore. . Nam bale secus sunt. In illi universa Aria imam rerum conversi a caussa pendet ea, si Theseus Adrasto sis obessieris. Ex contraria parte in Ha drasti in Theseiam imperium tamiuam ab caussa Pendet a commiam publicamin pertiri atione aeriam. Atqui ipsum in quo caussa vertitur, eloquendum Theseo per optativunt fuit, si temp.ra non re sutura sed antiso tantum concIpienda significare voluit. Ergo huic institu

to loquendi aptum potest esse ἐπιταξόμεσθα - minus atque ridem illic est 4neontinodum De hac ae et

caussa egosse iam plus interest quain Doruiuia Abresebii. aliorum copias de omisso μαλλ. antem congestas P ra dedua exagσerasso undique Sufficiat in curamo .mam gratiam de r. Dcobsii. doetissimi viri, annot

tim ad Meleagrum me nitae, Anthologiae Volumine

203쪽

VI P. II7. . Ceteruu i lia ratione sententia cononestur Casp. Vatinenarii ad Herodoti labrum V. P. I8., iungentis odτως ει 'πιταξόμεο α et post Mάγμαγ imterpungentis 'ODxui in calamitatem terrum designandari intentum motu aliquo ac gestu corporis in sena a Perspreuitatem extollendum suit, uti in in caussa

in Vespis Aristophanis. v. 279. . Fefellit ergo Errurdium coniectura in sophoclis Oedipo Gotoneo, V. 9o , de ει Θελοντα cogitantem etsi Midlero opinionem hanc

ita Persuaserat ut laudaretur ab eo In locupletissimo libra de Versibus Does miscis, P. a. Illis igitur constitutis efficitur, non mos Maam qu

οἱ 'γαSοι. αἱΛ-αι. οἱ μοι, cetera similia, neque alIter has voces Per erasin, nisi in tertiam naturam consociora potarasse, a ras' d) ιγι,- γαSαι Ου'μοι, quia . I, oliunt Procliticae, neque suapte Vi podsunt insequentiqvocabuli inniun, an quo nituntur, funditus absumere.

Opponat fortasse quispiam 'ξοδος et similia, in quibus proclitici suam retinuerit Vocem adempta ansequentis vocabuli voce in initio. Atqui non ademit . sed brevem vocalem auxit ad productiorem modum. Adeo non consentio cum volfio, quod poenituit eum aliquot in locis Pomoni obsequut i 'γαΘο posuisse

Ides p. 452. Vult in communem usura per luci οἱ μοι, o Aoοι, quae in minis Instituit, scilicet, ne in oύ'μο nescio quae a Mesrais exsisteset, in qua nec volsius vere unquam nec ullus Graecus homo laborare potuit. An curat quispiam, quid tironem sollicitet idem atque inexercitatum ' Ab eo vero Ionge disseri aliud genus ambigui, quod utaque providendum est, ne aliquo loco adhibeatur, quum per similitudinem pronuntiandi animus in ridiculani aliquam cogitationem

204쪽

suit. Huius addiarias auctoritati Blossiste clus vere iudLeavit inmuseo Critico Cantabrigiensi, voLm P. 183. a. 8IS , esse eετ reponendum in Supplicibus V. 6o6 . Quin etiam eat, ubi ipsi libri veteres rei iuro sustia gentur. Veriam multo tamen maos antiquissimi

quique ac probatissimi libri ad ου'μο et id nus alia

tuenda conclamant. Quo magis miran tiun est, Porsinnem in si 'μο Propensum fuisse, veluti in Heeutia, V. 338. Phoenissis V MI.,. Praeeunte Bra1nctio, quum 3011 in locis, tum ad Banas V. MI., et ad OediPusa TV annum, V. 39. . quo quamvis universis reP

Maantibus libris suo Bra1uchius abitrio I 'πιχωeio suiocum scripti b'πιχώeio inir it Enimvm o ubi Maus dominatur, non certa ratIo, nihil Potest quicquam eonstanter geri. Quamobrem inust in Ia catissa Pomsona accidit, ut ne superio i instituto uo congruenter Seret, quia unimam rei non perspexerat. Conuae laudandus est intaleius otii iudicii firmitatem, quod a Porsoriis auctoritate discessit inmuseo critico Can- tabrigiensi, Vol. V. P. G. . 8Is. Ου' sci Ibens prosi s. In Nubibus Aristophanis , V. Io , oo'μοὶ .P ctatissimi de S. stabilitu Veneti penes Seidlexum. Quoniam auten ἐς ἐν ε; voculae item sunt proci ticae, an illis a contraria pari aliquid considerandum venit, sitne dictum Graece κω'ς ἔχω v, χαβωM. Id videndum est, ne nunquam Graecis probatum fumvat, nenape si simplices illae Vocula essent, neque cum alio Verbo in unu i compositae. t dixit Aristophanes:

Diiu εγω et alia maiuscemodi. Recte ivero sedi uim erasin ita tantummodo esse concessam exIstimo, si amteeedens vo bulum aut monosylIalium esset, ut 3 μηδέπω wapud Aeschylum, aut quum ex pluribus syllabi eo taret, tremam accent intenderet. Quod ubi vel in paenissi

205쪽

tinia ei antepaenii simila, reentus insessit non Potarit quam pitis producta ut iis an eiusmodi errasin Valere, ut iam Tefugrentemvoeulam attraheret. Quamobrem nego Gram

ea esse isισμαι 'κ, 'quod oram voluit riserri in IpH- genis et in Aulid e v. 726. Di dversariis, P. 253. , Nasiζυμαι 'υ. κο μδσεα ω παρεῖψαι . Nancri ar-xepta in Addesidis ad hesmophoria2 2sas. V. 293. ,πήοre 'et quo 'Nolfio placuit in Aeliariaensibus facere. . 4I. quodque Horibi in Lysisivata v. o3. , a-'eει . neque ero ea sunt via atquo rvino an qua tuo Caussa inventa sed opinione Potius adam eonficta. 1 ea morari Ihu opus sit, Ac posti eanum illudiosi hi in Lysistrata potuisse usurum quendam defensorern nancisci facile crodideravi: at tantuna virum tax -- eumspereum eteroquin Volfium in Analectis. s3. 45Α. non putaravi mehereules. Nam in illo laeo etiam alia quaedam erant et graviora quidem eontemplandi. Conferat ad haec amaniper quae Uosui in Coniectane s. i. p. 259. et P. 263. . . . tam. Volsius in venia

Hegemonas,

Hoc quoque valde esse imbecillum arb1tror. Libri e hibent pyriian AH εω partim χωρεῖς. Illud actuum ab eas puto, qui sententiae Perserenitatem vellent di xvare. Est autem quaedam diversHas scripturae in proximo nomine. Apud Athenaeum in v filis exstat βδελυρά. Em anterii vi leo mihi Inde auctoris e tionem perspicere, δε λύρ'. obritueri eὸ ἄγῶνα; Eier eandem figuram adhortaridi dictum est in luto Aristophanis: συ ὁ ο βαδίῖεις; . Qui extanteri H hietur ingredi vocatu in locum concertandi in quamlpaxter accipiendum est nomen αγώw1 τόπος ἐν ιν αSem-Dvται οἱ ἀγωνισταί, ut est apud Iresychitim. Com-

206쪽

aeontra protulit Schaeserara ad hunc lacum, ecquis est,rit Hemminnus. δαμεις Θεο- φeai et In confiniui caussa vertitur Horatii illud in Satira I libri l. v. 63. . At bona ars hominum . - . . d Deias illi bbeas miserum esιe, -- , ubi bello Wolfius astrictam nimis Benileia pacilitarin sensit minime latinam esse, acacite asp*rnatus est. Denique his unum addam hoc.

Iustrare, non minus a me diu exoptat 1 quam rarum in Gemania librum. Gaudeo vero me in nonnullis Tebus, quas in Coisiectaneis Pol sunum exprompsI, cum eo iudicii societatem opportune coiisse quamvis inscientem. Nunc launen notandus mihi est vir rametariis, quod δῆσαν ' conatus est in ciuites, v. 367. τούτου ' i Nubes V. 592. suo arbitratu introducere.

in Addendis quae prorsus barbam M. Censeo. Iam revertamur ad illud,έvτοι ἔφασκεν, quemadmodum in crasin sit exprimendum. Noli quaerere: scribendiari est, uti iam Ndus olim edidit, μέ του- φασκες li modo ex μοι eri u Provenit μου χen vin apis . . v. Hoc quidrari commune est anti- . quis exemplaribus omnibus. Ita in Equitibus V II77. xeponendum est υδωκεν, etsi ah e paullum discre--Pant vetusta typis impressa, in quibus σοι δῶκε leotiar Nequa viaso cur discedendum sit ab antiquo - more scribendi μφυστιν, σοὐστίν, quem et psimi quique libri tuentur, et ranunino probaverunt. Arni Lauit in via et pervagarea, in qua laborarunt

207쪽

muimilli. rum potuit magni nomen i in uino emo Graecas, in me iam dictum est. Quare laudandus Elnaaletna est quod tenuis eam sorinani, annotatione ad Sophoclis Arucem, v xaas , in uae Cri comant in iMensi vol. IIII p. 85. . Adiuvi τἀφασκεv. pro τοι φασκεv. accedit aliquid persuasionis ex V pis m

δἐ ἐλάττωυ. . Ita est in antiquis libris typis impres . sis. Ex S. Ravennate Inverniatus prodidit καί που 'στὶ - scribo και Ουστὶ - . et in hinc re mecum velut conspiratione facta consentientem vidi Petri El-- Iesum ad Alaharnenses V. 6II.

talia primo in rudiorum gratiam videm is reformata esse. In MenissIs V. 896. Ungius ex malo suo libro του 'γaso invexit in locum foramie kγassi. Sed reclamar Int communi consevo optimi Ilium optimique Viri Ninous prom diam ignorabat paenultiruae in kγαμύ . Ningio asto non minus libram saepinnumero. Quoniam autem ex veteriam Grammaticorurn auctoritate proruitum est, aemadmodum ex N ἐμμ,

seo equidem, ut ex et avὁe factum est Mὁeι, sic seminini quoque seneris articulum dativi vocem sάam in aliam naturam convertisse, et ex ' ἀθετη proV nasse antiqu3tus aeετη. Ita τάγαSi in Nubibus, v.

208쪽

eanderi Arimam libri,M. tenerit . v ἁγm Veteres typis impreses et 'me primus maninius intulit de

His an promotis quaeritur utram serit tractea quemadmodum quidam voluere. ά,Seωπε an 'ς ω- μῶ. Alteram rationem his sequutus M Wolfius in Nubibus. v. 635. 223. U. 36I. 393. Probatam Phis Butinianno, T. r. a. 8II. P. s. , an nomini illis Britannomam, veluti, quinta honoris aussa maenino, Ianaleio. Itaquo invito Volfio putarivi sumexcidisse 'raso et 3378. . a 'votivo et A 'ναίσχυντε. Facile nitrix Aeri potuis ut ista demerin uni exemeplari huc liniaduerentur, qu 1 lo idem ne menda quidem illi 'pothetae arceri omnino ab huius Contagi me potuerunt, V. 73. πατη σου, 47. x Pro, usu,

I93 obsors , os. γινώκεις. Sed idem tamen P obsus partim ibi constitit quum is 8υρο poneret, si itquod idem non poteat aderi hau accidisse, sed inedixi ius siclum do industria censendurn est quia ab superior H exemplo diaerepat talia enim consilio se instit M. ipse ais Haelatione. p. XVIII. . ita

quiden me Posuadeo esse rationi onseiaetaneum ulliri quae sylvi a duobus vocabulis in crasin coeuntibus sua adteram VI tota superet, neque in aliam, seis naturaruper commixtionern hanc transferatur, adora ut tonum anum retineat. Quan obrem vectaua disco, seωπε,

210쪽

pcinam nonnullas memoretra dignas atque a nemine, quanini sciam in medium prolains. voeabia maxinta sistensiae antie reapedine disenina mineos vaneulo orb

- τοῖσι -- . Nauri quisquis muniatm in quidque italain a an in ingredi urosemus est conlisitio tenoro quodam votas ista proxtinum marisera voea uni, ut orasis nasci possit. In Mite: vero M a Mura vera ai