장음표시 사용
621쪽
HISTORIA PHILOSOPHORUM. Lib. me. XIX. 6oi
remq i Sexti Saturninum Cythenatem , quorum uriusque in Pyrrhone meminit, ut adeo vixerit postremis sorte temporibus Imp. Severi c) ac deincepi.II. Exstat ejus *1ΛΟΣΟΟΟΣ ΙΣΤΟpIΑ d) ΠEpi BI M AOPMA-
cum I s. Casaubono & Menagio ad Laert. & Vossio c.g de Philosoph. sectis O. et I di-Xerit,Laertium an Epicuri sectam propendrsse. Quod vero Samuel Parherus in dissde Deo. p. 39, eum Epieureae sectae immodice addictum adfirmat,dictum videtur seipsum immodice. Longe magis tamen a vero aberrarunt, qui Laertium suspicati uni sui lIe Christianum, ex phrasii ελ σμμο συνην διδον , quam adhibet lib. S. secl. II. tritam in libris Novi foederis, &inscriptis των σξω, ut alunt, inauditam. At enim ἐλεημοσυνθν in loco Laertii non reddere necesse est,pi'em, sed mi cord iam, quoa probant etiam sequentia illic verba: έ τιντροπον,αἰλὰ τον ού Θρωπον ηλέησα, ορνhominu mserti sem, sed humanitatis, non illi, sed huic dedi, ut ejus miserere r. Si a re Gomisi dixit Virgilius. Video & Aldobrandinum verba Laertii reddere t=ι buere masericordiam: Marcum verum Me ibornium probante viro illustris doctrinae EE. Span hemio in notis ad Callimachum p. 26. mi icorditer opem ferνe, non: A, em dare, ut Ambrosius Camaldulensis.s Elegantissimus Menagius in limine notarum ad Laertium, sub Marco Aurelio vixisse eum putat: quod si post vixisset, illius in Stoicorum successione meminisset,& Epicteti vitam adjunxistet. Sed hoc levius est cum ipsius Epicteti in albo Stoicorum non meminerit, licet illum optime noverat, & in Epicuro testetur, ejus in Philosophum Gargettium criminationes sibi non probari lib. io . seel. s. praeterea frequentissime utitur scriptis Favorini qui Epi fie tum teste Gellio lib. II. cap. I9. audivit Possit etiam responderi librum septimum, in quo de Stoicis agit Laertius,extrema parte mutilum esse, ac ne Chrysippi quidem vitam integram ad nos pervenisse , ut jam suboluit Meursito ad Chalcidium p. 3 i. & in Bibliotheca Graeca ubi de Chrysippo agit. Caeterum tempus quo vixit L aertius diligenter inquisitum est a Jo.Jonso Dio lib. 3. de scriptoribus hist. philos. c. I Z. cujus sententiam amplector, licet H. Dodvvello viro docti T. longe junior videtur,& ad Constantini tempora rejiciturdis L. de aetate Pythagorae S. et r. Idem non majore jure p. I9O. quae Jonsii sunt Gudio tribuit: me etiam prolisυis, in lint, CLDnsius, vel 'o int m/ne,υersu ortasse
Marquardus Gudia . Sane hanc suspicionem falsam esse certissimum est & Gudius ipse in hisce litteris Jonsio usus est praeceptore , quem etiam anteambulone uum vocat Epistola ad Re inestum. In litteris autem ad Petrum Bloch quibus Jon sit obitum lubet Ao. I 6s s. admodum juvenis, Neque dubito inquit, quin mesora per
cturam Scholae gessiit A. 16s Z. vocatus deinde Franco furtu in ad Moenum simili munere ibi perbreve tempus functus diem obiit anno aetatis trigesimo quinto. Scripsit praeterea dissertationem de Philosophia Peripatetica, Menagio etiam ad Laertium laudatam : & diatribam de Spartis quam syntaginati variarum dissertationum praeclarus Graevius inseruit Ultra jeeti l IOI. 4.
622쪽
66i DIOGENIS LAERTII Lib. IV. e. XIX.
obm, ab auctore inscripti Arriae f) illustri se minat Platonis studiosissimae , & post prole gomena de Philosophiae origine x variis se et is, per libros primores septem agentes de Philosophis sectae Ionicar: libro octa
vo deinceps de se et a italica,ita ut liber decimus integer tribuatur Epicuro. Hoc opus utilissimum, licet non omnibus numeris absolutum neq;mq; qua q, accuratum, bene est quod ad nos transmisim tam multa ac pr2eclara nos docet, quam multa nos deperditum, eaque jucundissima
scitu jussisset ignorare. Hoc jam olim diligenter legerunt excerpseruntque Sopater Philosophus g) Stephanus Byzantinus h) Hesychius
c) Hic titulus editionum Frobenianae, Stephanicae, Aldobrandinianae, Neistentante & in duobus MSS. Regis Galliae teste Menagio. In alio codice Λαερτίου Διογέν9ς βίοι συμ γ ωμον των εν Φιλοσοφία ευδρομ σαντων , των εκάς φάρεσκόντων Vel αρεσαντων , Ut in Codice quodam reperit H. Stephanus.fo Eam alloquitur Laert. lib. 3. set i, 47. in platone, &lib. I .seel. 29. in Epicuro. Videtur etiam operi Epistolam praenusisse dedicatoriam,quae intercidit. Nomen foeni me hujus primus felic ssima conjectura eruit Reines 1Us lib. 2.Var. leet. c. I Z. p. 224.eX libro de theriaca ad Piscinem, c. 3. qui inter Galeni opera legitur, & ni ipsius Galeni, certe Scriptor is est Galeno non multo junioris. Similiter Laertii exemplo Dari ascius Uitain i sidori ce huic inteYtam plurium Φιλοσόφων χορία. a se scri p tam dicavit tam inae Theodorae, teste Photio Cod. I 8Ι.gb Sopater P nilosophus Constantino imp familiaris, Si ab eodem insidiis invidiaque Ablabii inter feetus, in duodecim libris Eclogarum non pauca repetiit teste Photio cod. t 6 i. Eκ των Λαερτίου Διογενους ψιλοσόψων βίων Θαγιου πρωτου η. πεμπΤΑ, εννα κτε δ κατου, εν οἴς τα προὐ φιλοσόΦων διεμισιν. Idem Photius mihi offert ansam conjiciensti unde Jacobus Sponius in itinerario sitio agens de populit Atticae quem sequitur Harduinus ad Plinii Hi Nattarat T I. p. 424. hauserit fortassis quod assirmat Potamrim Atticae, si me Laertii patriam. Nam in eodem codice 361. ait Photius Sopatriam repeti ste quzedam eX scriptis Plutarchi, peculiatim ex libro qui άνθῶν ενδόξων άπος θ εγματα inscribitur , ἔκ τε ζ περὶ ποταμου, qui bus postren is verbis sive Sponius vir doctissimus ali Ud agens, sive alius quem forte ille est secutus , non vidit quod videre iam ei proclive est, notari h brum Plutarchi πνὶ ποταμων , sed suspicatlas est tacite notari Laertium, eurnqtie a patria Potamo ita circumscr' i. AEque in lici conjeetura alii Laertium Potamonis Alexandrini secutorem esse prodiderunt, qua de re infra.
623쪽
EDITIONES. Lib. IV. c. XIX. 6 3chius Milesius i) Suidas L) itemque alii. Allegatur etiarn ab statio l) in Homerum atque sit Menagio ad lib. a. sest i Oi. credimus ab Origene I. contra Celsum.
III. Laertii editiones listinae.
Primus lat ne vertit Umbrosius Civentus Monachus Camaldulensis &postea ordinis sui Generalis : rogato Francisco Philespho ut versus qui passim in Laertio occurrunt verssibus redderet latinis. Quod diu Philelphus iacere distulit, sub in videns Ambrosii gloriae, ut ex his eius
versibus apparet: -- - Si reddere quaeque fatina Nititur Ambrosius, cur non quoque versibus ornat
Neque morem unquam gessit ejus voluntati Philelphus, licet hoc in Epistola quadam sancte promiserat m) ita ut versus latini post mor-Gggg a tena
cis in uno loco non nisi una proba esse potest lectio. Idem Stephantis in Δήλλου , Δρύβα ε Θν Γαλατικον, Φιλοσοφον, ως Διογίνης Λαέρτῖβ- gν Φιλοσοψω ἱςο- ρία. respicit locum in prooemio. Idem in Διογένh: A ο Λαερτ ζζ ἐν δευτερω Φιλοσοφου ίςορίας χολλιδ υς ζησι. Loinas est in vita Platonis lib. s. secl. 4Ι. ubi memoratur Philippus χολιλῖς. Hesychii illustris libellus de Philosophis totus paucis exceptis, fere ad verbum est ex L I tio e X cerptus, licet nomine tenus non eum laudat ni si semel in Anti Athene, ubi reIert ejus Epigramma : Διογένης δεJ Λαερτιο, σκωπ, &G. Eoque nomine ne lychius plagiariis pridem accensitus est a lacobo I homasio τω μακαριτ,1 Se aliis. I. 3nnes Me Ursius Capito Suidam in Diogenis Laertii nomen exci-ine, atque adeo supplet i litus locum sic : 'Eγραφεν ινοματολόγον η πωακα τωνεν ὀναμαςων ως Διογενης ο Λαερτι γ) ου επιτομη εςι ζτοτο βιγιον. Raro Suidas Diogenem Laertium nominat ut in Tετραλογίαsed plurima ex Laertio άυτολεξω in ejus LeXicon relata lectos eruditus non potest ignorare. EXempli causa , ut alia in praesenti omittam, quae Suidas habet in de prona sit ex Laertii sit eX Laertii Zenone lib. p. se et . 143 seq. D quae in δογματί ν e X Laertii Platone lib. 3. sect 3 r. Sic loca alia infinita , notata a Laertii interpretibus , i novissime Sui laedoetissimo editore Ludolpho Neocoro. l) Adllia d. u. p. 3s4. κομπε , γουν χυτραν η λοπάδα φησ:ν ο Λαερτης ἐφιςων βι ις.
er a ejus lig7c sunt: De Diogens, Liserti vers in uo per urbane expinulas,ne mihi juccensi s rogo. Nam partim occupationibus, partim nn mi molesta factum, ut ver-μ 1ltis latino acere, tityussera, , dotalerim in hanc Eiem. Se geram profecto amo
624쪽
ho DIOGENES LAERTII Lib. IV. e. XIX.
tem demum Ambrosii, additi & inserti sunt versioni Ambrosianae n)Brognoto curante i Quanquam vero simplici quodam decore se commendat illa translatio, multa tamen Laertii Ambrosius non est assecutus, quaedam plane omisit, quin judice Menagio tanta licentia in his libris vertendis usus est, ut scriptorem potius Historiae, quam interpretem dixeris. Philelphus ipse o) in Epistola quadam memorata Gaddio T. i. de scriptoribus non Ecclesiasticis p. 282. Ambrosianam versionem ut pessimam & infinitis scatentem erroribus damnavit. Illam Cosmo Medico ab auctore inscriptam post Ambrosii obitum recognovit Benedictus Brognolus, vel ex Scaligeranis satis notus, dicatamque Laurentio Georgio & Iacobo Bad uario Patriciis Venetis luci donavit Venetiis ' per Nicolaum Jen in Gallicum Anno Domini I 7s. q. elegantissimo charactere exscriptam , saepissimeque ab eo tempore recusam Norimbergae Ao. I 76. 1 79. Tum in Gallia p) atque iterum Basileae apud Valentinum Curionem IS 2 . . in. qua editione Conradus
n) Ambrosius in epistola ad Cosmum versioni suae praefixa : Sane quoniam υersi piar
mos j a Nersos tum istienos,tum suos auctor interferis,quod abhorrere videtur ag= aυ
tate hi oria , isios traducere consulto omsi ita tamen ut nibiadeesse exfnseu necessario
sim possus. Verba Philelphi ex epistola aἡ Donatum Aetiolum Accio lum) profert idem Gaddi
T. a. p. 236. Ego Diogenem Laert um' m proxime attent a legerem auariti traduxit , i eni errata prope , Unita . adeo,ut nihὰ esse inept, s , π1hil corrupt/m audeam in mare, carebam emm Graeo codice , proinis utebar eo latino, in prasint/arum vero etiam sum nactus Graecum. Si quis vero UeUt red scere, legat traductiones Camal-hnsis Ambrosi, . Confer quae ex alia Philelphi Epistola Clari T. Vir Tho. Crenius
part. X, Animadvers p. 2Cf. Ex hac editione depromta videntur excerpta Laertii latina MSS quae cum te Casaubono communicavit Galessinius. Vide Is Casaub. ad Laertii VIR. 34 p) Valentinus Curio in prae fiat et Citra Graecorum exemplurium i dem niali tentandum puta D, in hoc opere praesertim, quo vix scio an aliud praterea sit infelicias Uerium, aut ne glygentius excusum cs qusdem Henetras, cit ab eo qui se in Dissola quadam profitetur id
editurum non a ter, quam astarre Ambrosi uerat traductum e Graeco n latinum. Me
enim siti loquitiar Nam liga e istis quam nobis H iit si assortentosior es quam ut possit excusa 't. i Venit in manus meas illa editio Pari fiensis sine temporis nota exclua apud Johannem Petitum sive Parvum in . nec characterum neque chartae elegantia neque aliare commendari meretur : at Ambrosii, Brogno lique Epistolam praefixam habet, quam in suis eriam editionibus recudi curavit H. Stephanus, cum variis
speciminibus recognitionis Brusnolianae.
625쪽
EDITIONES. Lib. IV. c. Xm. 6 3 radus Heresbachius collato codice Graeco Matthaei Auro galli qu3dam correxit , praecipue Epigrammata & verbus quosdam ab Ambrosio, &Brognolo etiam omisis latine vertit , & Graece itidem adscripsit. Ab eo tempore iterum latine prodiit Laertius Coloniae IF a. 8. Lugssi
vver piae quoque apud Plantinum Anno I s66 non iss Q ut in Menagii notis ad Laertium pag. 3. perperam excusium est) g. ex recopiastione innu GmLιra Tirnavi ensiis & Fulvii IIsni, hoc titulo: Laerti MDiogenes plusquam mi te lis is regi tutus, ex fide dignis νetustis exemplaribus Es lotine quidem editus, hedita ut inde etiam Graecum exemplar post restitui. Etenim,,
inquit Sambucus, aliquot exemplaribus Graecis vetustissimis illis cum, , interpretatione collatis, a que etiam eruditis observatio 1bns Fulvii, ,
Ursini Romani doctissimi &mihi amicissimi Viri adjunctis, spero meis non parum commendationis lectioni hujus scriptoris industria ista, , comparasse, ut & versio nova, cui otium superest, institui, & Graeca re ,, cudi longe emendatius possint.
Graece primum lucem adspexit Laertii opus Basileae A. I s 33. ex ossicina Hieron. Frobenti&Nic Episcopi t. q. ex MSto Matthaei Auro- galli codice, quo usus etiam fuerat in sua editione latina Valentinus Curio. Equidem jam antea Graece typis exscripta fuerat vita Aristotelis Theophrasti in editione operum Philosophi Stagiritae Aldina Venet. I 49 s. l.& cum Theophrasto de lapidibus ibid. I 97. quemadmodum etiam ab eo tempore is pius singulae quaedam vitae e Laertio consueverunt praefigi editionibus operum Platonis, Aristotelis, Xenophontis, Theophrasti &c. At integer Laertius ante editionem Frobe nianam Anni ii 33. Graece nondum excusius fuerat, & quemadmodum in multis aliis ita in hoc quoque fallit Bibliotheca Georgii Draudri, quod memorat editionem Graecam Anni iss I. ex ossicina Jo. Frobenti.
Editiones Laertii Graecolatinae.
Graecolatinae editiones Laertii hactenus senae prodierunt. Prima FIenrici Stephani Ao. I fro. 8. Subjuncta ad calcem voluminis Ambrosii versione & H. Stephani castigationibus, Pythagoraeorumque fragmentis ex Stobaeo Graece descriptis.
626쪽
Secunda ejusdem Stephani A. s I94. 8. cum ipsius castigationibus & recognitionis Brugnolianae recensione, Pythagoraeorumque fragmentis, sed versioneAmbrosii e regione posita,& adjunctis Isaaci Casa u- boni doctissimis in Laertium notis , secunda hac editione auctioribus atque emendatioribus, quae prius separatim prodierant sub nona Isaari Hortiboni, q) Morgiis A a. ij8ῖ. 8. Tertia cum notis H. Stephani & Is Casa uboni, fragmentisque Pythagoraeorum, subjuncto przeterea schii Hustris libello de Philosophis Graece, cum versione Adriani Iunii,& hujus atque H. Stephani castigationibus. Coloniae Allobrogum sive Gene vae. Io IS . 8. apud Ioh. Vis non, Iacobum Stoer, Petrum & Iacobum Chouet &Samuelem Crispinum. In quibusdam exemplis hujus editionis vidi etiam adjunctum Eunvium de vitis Sophistarum, Graece cum ejusdem Iunii versione , idq;titulum ipsum prae se ferre , qui in aliis ejusdem editionis exemplis alius est, nullamque Eunapii in volumine ipso, in his etiam omissi, mentionem faciti uarta cum versione possilium a Thomae Aldobrandini & eruditis ejusdem in Laertium notis, sed quae ultra Leucippi vitam libro nono haud procedunt, auctore, priusquam opus absolvisset, fatis intercepto. Ita- queq) Uernaculum nomen C auboni praetulit postea vir ille d'Etissimus, quod plane idem
est cum Hort boni nomine, Casu enim apud Delphinates qualis erat Casaubonus, si1-gnificat hortum , Ut notavit Menagius in Menagianis T. r. p. 3 34. Porro viginti quinque annos natus fuit, cum notas in Laertium edidit, L parenti suo Arnoldo Ca-Laubono inscripsit,a quo responsum thalis se fertur in haec verba : Laari tuum Emm, mi li erum hoc scito, rem gras orem te mihi cyn um se velunum dictumst, a Scriptura di Hiatibus aliquibus o ruct m e lycue is , quam si muge profanorum scriptorum locis depravata correxer . Praeter notas editas, quas licet praeclaris, deinde vi X agnovit pro suis, etiam proli Aiori commentario Laertium a se illustratum castigatum testatur Causa tabonus in praefat. Caeterum quam e in hoc operes cribendo macilians mimor, ae Laertio fueriti audi, aut otium judicium Ue ad ea digerendis do e it quae stis confusi congesserat,po eris, enevole iactor, ex his nostr nos cogno e esse Asm mtilio cogniturus si dederitDem t. Max. ut institutum Syrope am affectum commentarium quem in hunc auctorem paramm,ab lvere lyceat. Et publicis praelectionibus illlustratum a se Laertium Casa tabonus testatur in notis ad lib. 3. sect 1 o. Fallitur Adrianus Bailletus qui T. 3.judici Or. p. 478. amrmat, eXstare versionem Laertii latinam a Casaubono adornatam. Idem error occlarrit in parte prima Biographici diarii Wittiani ad A L 3614. Cal. Iul. qui dies Casa ubono fuit emortualis. At enim lapsusne memoria etiam Reines ius est, qui versionem Laertii ab Adr. Junici
recognitam ait p. 41 s. Var. Lech l an Junii opera usus est in sua editione j oh. Sam.
627쪽
EDITIONES. Lib. IV. c. XIV. 6O7que si quaedam & in versione elegante caeteroqui & accurata obelo digna vis a sunt Merico Casau bono atque aliis viris doctis, hoc tanto minus Aldobrandini famam laedet, quod ultimam manum addere lucubrationibus suis haud potuit. Nam Mericus ipse fatetur illum fu i illa, si vixisset, ea facile correcturum, qui praeter multiplicem in his litteris eruditionem, non Pulgarem quoque sermonis Graeciperitiam locis discillimis prodat ac praestet. I talucem emissa est diu post auctoris obitum r) a patruele ejus Petro Aldobrandino Cardinali, Romae apud Aloysium Zannetum A. Is9q. l. &contextum ipsum Laertii Graecum etiam cpaucis forte exceptis, quibus vulgatas editiones rectius& plenius habere idem Mericus Casau bonus notavit) longe emendatiorem exhibet castigatum ad fidem vetustior urn codicum, Farnesiani praecipue optimae notae ac mirae vetustatis.
uinta Londi ni s9 A. 16 M. fol. in qua repetitae Romanare ditioni cum Aldobrandini versione & notis, subjunguntur AEgidii Menagii in Laertium doctar&laboriois observationes Emerico Bigotio ab auctore inscriptae, cum indice a uotorum a Laertio allegatorum. Has ut scriberet ab Octaviano Pulleyno rogatus fuerat , ingentes antea sed vix affectos, ac deinde abjectos deperditosque commentarios Philosophicos molitus. Easdem quo in Anglia emendate ederentur Mena-gius ipse tribus MSS. Bibl. Regis Galliae & Florentino codice u us, suo sum tu separatim typis exscribi jussit Parisiis apud Ead mundum Martinum AO. I 662.8. atque ita eXcusas misit ad Ioh. Pear sonum , qui ei gratias agit eique gratulatur humanissima epistola, quae Menagii observa tionibus praemittitur. Ac profecto Omnium virorum honestorum eruditorumque punctum animadversiones illae tulerunt, praeter unius Jacobi Grono vir, qui longas illas ac taediosas conquestus est in notis ad Gellium pag. 8. Accesserunt eidem Londinensi editioni praeter notas Isaaci Ca au boni, non spernendae quaedam Merici liis boni filii ad Laertium ipsum & εὐοσιν Aldobrandinianam animadversiones, quibus inter alia inserta est vita Platonis scriptore Olympiodoro cum versione Jacobi Vindeli& notis. Hanc jam supra observavi excerptam eme ex
r) Fallitur itaque Koenigius in Bibl. qui Thomam Aldobrandinum Ao. Is 94. claruisse
s) Non Lugduni, ut legas in pandectis Brande taburgicis, in Aldobran Inm. Clinnaerica quoque est: in Lipenti Bibi laudata Laertii editio, quae dicitur lucem adspeκisse Hagae Comitiis A. i 676. g. cum notis H. Stephani, K Casaesboni, I ho. Aldobrandiu illa Gallendi.
628쪽
6ot DIOGENIS LAERTII Lib. IV. c. XIae piodori praelectionum in Alcibiadem hactenus in editarum praxi, sive
lectione prima. Similiter Menagius observationibus suis vitam Aristo. telis eousque ά, ἀτον Graece inseruit & notis illustravit. sexta denique & ultima priores omnes fere integras in se amplectens certe elegantia, cura, appararia quam longissime vincens,debetur Hen rico Mesenio typographo , nostrae aetatis praestantissinao, Am stelodami A. 169 s. t quarta forma majore, duobus voluminibus. In
priori volumine Graeca Laertii accuratissime & nitidissime sunt excusa, ad fidem editionis Romanae, tum a Marco Meibomio V.Cl. in segmenta distincta ac bene multis ini locis ex prioribus editionibus & MSS. A rundeliano atque Cantabrigiensi emendata: excusa vero sunt sine ullis scriptiirae compendiis quorum in libris Graecis impressis usus vulgo esse solet. Tum addita latina versio Ambrosiana, ab eodem Me ibomio ita emendata ac suppleta ut alia prorsus videatur. Icones quoque XXIV. u Philosophorum, elegantissime in aes incisae passim adjunctae ex veteribus nummis, gemmis, monumentis,nisi quod imago p 16. adjecta exponendo Cleobuli aenigmati Mei bomiano ingenio debetur. Denique singulis paginis subjectae integrae notae H.Stephani,utriusque Ca Luboni, Aldobrandique& in editae antea ejusdem Me ibomii,quem jam pridem ante Menagium Laertii illustrandi impetus seperat. Volumen posterius praeter AEgidii Menagii observation ex x longe quam in Londinensi editione locupletiores & magis emendatas exhibet ejusdem historiam mulierum Phu pharum q) Annae Daceriae Tan. Fabri Filiae inscriptam
tb Exempta quaedam hujus editionis charta amplissima excusa iere.. Hi sunt : Thales, Solon, Pittacus, Anacharsis Socrates, AZschines, Aristippus, Euclides, Plato, Xenocrates, Carneades, Aristoteles, Theophrastus, Antisthenes, Diogenes, Moni mris, Chrysippus, Pythagoras, Archytas, Heraclitus, Zeno,Democritu g, Sextus Empiricus, & Epicurus. x Has auctiores ea lege Neistento concessit Menagius ut seperatim ederet,ueque aliarum insertas animadversionibus Laertio substerneret. y Mirum est ab illo praeteriri AEdesiam uxorem Hermiae de qua Suidas, AEuerram Luzanam Pythagoricam de qua Stobaeus, Helviam. cujus studium Philosophiae laudat Seneca c. I 6. consolationis ad eam scriptae,aliasque. Neque tamen probo malignum judicium V ignotii Marvilii T. r. Misc. p. 3 C. cujus ex sententia historia haec libellus est perjejunus auctoris senium aperte reserens . unpet i l reέrei maigre G qui
629쪽
EDITIONES. ' L A IV. e. XIX. 6oy
ptam quae cum ejus lectionib' in poema quoddam Petrarchae Hetrusco idiomate scriptis lucem adspexerat Lugduni A. I 692. II. & eodem anno separatim in Suo .l cura H. et stenti, typis Amstelodamen sit,' exseris tali fuerat. Post hanc offerunt sese breves sed pereruditae Ioachimi hnii Argentorat ensis in Laertium animad versiones, quibus lux nova & praeclara affertur locis multis & obscurissimis. Hae nunquam antea lucem adspexerant, uti nec quae illas excipiunt Variae Lectiones ex MSS. Codicibus Arundeliano &cantabrigiensi collectae a Thoma Galeo, viro itidem eruditissimo & duobus vel tribus post Kulinium annis pari litterarum elegantiorum jactura de nato. ' Denique praeter editionum priorum praefationes sin quibus epistolam Brognoli & Sambuci & H. Stephani recensionem recognitionis Brognolianae omissam miror & vitam Platonis scriptam ab Olympiodoro& a Vindeto illustratam, opus hoc Ornant atque utilius reddunt locupletissimi Indices magno studio confecti,& ad segmenta Mei bomiana accommodati a Viro Clarissimo JManne Clerico. Z) Omissae sunt in hac editione propter molem & quia plus simplici vice jam prodii TentPetri se, notae&Philosophica commentaria in decimum Laertii librum sive vitam Epicuri, quam nova etiam latina versione donavit & variis in locis castigavit, graeceq; ac latine edidit Paris I 6 6. l. recus a Lugda 6 9.&Ι67s. L & inter opera Gassiendi ibid. i6i8. L Cum nemo ignoret quanto apparatu , eruditione &Philosophica praecipue industria Epicuri Philosophiam illustraverit vir ille modestissimus,suffecerit hoc loco observasse notas ejus Criticas hinc inde laudato Gadendi nomine delibari ab AEgidio Menagio reprehendi
Vero itidem saepius verssionem ejus notasque tum ab eodem Menagio &Merico Casau bono, tum maxime a Marco Me ibomio, quo judice major Philosophus quam Grammaticus fuit Gassendus. Idem p. 663 Admonere hic sectorem aebeo rei ipsius cauta , in hujus decimi libri persone saepe a Gassendo me dissentire. Instructus enim si verum dicere velimus parum fuit iis litteris, quibus eruditi viri maxime considere solent,quando ad Uertendos Graecos Auctores sie ac
' Debuerunt etiam Nicasio proxeneta accedere huic editioni notae Lantini viri docti & in judicio supremo Burgundiae Conitarii, sed nescio quomod , perinde ut alia ipsius scripta lucem non adspexere. Vide Basnagii Bellovallii Historiam operum eruditorum A. I 696. mense Febr. p. 283.2 Elegans carmen Graecum in laudem hujus editionis a Praeceptore meo I h. Georgio myrachio τω μακαρίτη concinnatum exstat in Actis Eruditorum Λ. I 69 P. 3lῖ.
630쪽
Pretetereo quod magnam vitae Epicuti partem e Laertio Graece descripsit, & cum Lucretio contulit in sua illius Poetae praeclara editione Obertus Gifanius Lugd. Batavorum I 69j. 8vo. Vitam Diogenis & Aristippi ex Laertio excerpiit & Latine Vertit paucis in hoc genere litterarum comparandus Paulus Leopardus Antu verp. Ii . Suo. Varia quoque ex Laertio e xp ressit & latine vertit Enamus in suis apophlegmatis. Denique eiecita Laertiana sive locos communes Philosophicos e Laertio digestit , &Graece ac Latine edidit Guttamuinata onus Francos. 162j. 8.
uersiones Laertii in linguas Vernaculas.
habeo sive Hetrusco idiomate Laertius bis prodiit Venetiis A. S J.&I Fque 8. per Felicem Apolfum. Gasiice per Arancistum de Eougerodes Do ctorem Medicum, curri notis. Llagd. I 6Oa. 8. Iterumque Gallice Pari L 1668. i a. Anglice non uino auctore Lond. 1688. S. IV. Menagio in notis p. 2s seq. Observante plenus est Laertius additamentorum: atque ut idem p. a M. notat, plenus est idiotii missiue plebejo dicendi genere tam in phrasi quam in verbis, quemadmodum a Salmasio pridem observatum in commentario de lingua Hellenistica p. 1O7. Passim quoque obscurus est & ambiguus quo nomine reprehenditur a Clarissimo Baesio in Lexico a) tanquam parum accuratum scriptorem traducente. Bartholomaeus Kecker mannus libro de Historia' Languide s frigide, sepe tamen non inutiliter Laertium scripsisse dixerat, quod non ferens Gerh. Joh. Vomus lib. 2. de Hist. Gr. c. 1 3. frigidam vocat Iaudem operis utilissimi & auro contra non cari. Certe Melchior Canus professus fuit melius in lito & fide dignius traditas esse vitas
itii frequentes ob servat is casaubonus ad Pola mortis vitam IV.ZO.