Operum Iohannis Maioris Ioachimi pars secunda

2쪽

MAIORIS I OA CHIMI

canebat

T ransuerse in signo, ptauta , ut institeri

D issentum m magna Patrem cum Uce Nocante N e vero Deus, alme Deus, ne defice Nato, D e fertus ne adeὸ tibi, nee mea Nubiera curas , Enostrimiserere, morased denis cetis e E e nati casum hunc oculis Pater asti eis aequis e O mi' compleui, id rebus nune d is unum, F ata vocant, eis extremum Pater excipe u - , T um verὸ Aldimam incendebant lucio. τἀελI atres ais visi: resonabat planctibus aether: N on asster quam cum in Grtam ne Martis . Inter

I sui tristin oppeteret de Minere mortem

3쪽

I uter'Adremmon, tuai ister rura Meginori F Mot ingentem, ais ingenti Nulnere Nicti . L amentis, gemitus, in sarn eo vluiam C astra fremunt, scin t uestes, tinianis cap ΩΔΗ is ver) exuperat dolor, er longὸ altior exit, SD um caussas irae ingentes in erimina nostra Is ente agitant, irae, quae iam captu extulit altὸ, V ι mortem Nati unigenae precium esse ream 'I pse pater vestet, nulla sanguis acro P lacari, nisi Christe tuo, quo cinis fusio. Iustitiam illeDamastida immotam per auum E xpleri cuperet, fuctisfer morte rependi D ebita neglectae, tu cruore redemtos N in alis precis Dem inferiore Nolebat. , im agite ae ηθὸ perpe dis quam dolor inges T entauit Dominum,--am oum corde peregis V t sese abiectum τοeat,o eluce relictum S tabat acerba gemens Mater, Soror additur una S pectatrix fati, tantarum er conscia rerum C orda gerimi, norunt quid agatur funere mura L at uentes desideris pro sorte futura, E ι Nati reditus, expectatosi triumphos A ttonitis inhiant animis, certam secarit spem: amois corde tamen totus dolor aestuat illis,

P Gὸ omnis fidei simulta ut victa fatiscat. --maestas um ostendit Nasura dolorem

4쪽

cHRISTI.

D at animum in luctin. er tanti conscia fati T erra tremit, ruinuit fimus, er murmure tristi P ertentat mundum, penitus vi deinde dehiseens I nfernas aperit sedes, O ct pulcris C orpora sancta Patrum desuetam emittit ad auram. No equidem haec me mente Deis ne numine I nos ira Dei doceat pro labe dolere, uiam non admissim dum tu pie Griste luebas, stenus a tuo doluerunt Usa dolore,N Osfris gerere bis corda seriora, nefandum S ed iuuat hoc propius fatalem inquirere luctar primum iratus Pater, er Lex ardua Patris, Culpa i mortasis, tortor , immunis Averni, F aedai Mors dirum intendens Dibinter ictum S e Christo objHunt hostes, praesens , minant rE xitii : huic tristi correpunt memora pavore, S unguiseus fuit tota de corpore sudor. N ox erat, er terras animantia fessa per omnis D epositis curis reparabant membra pilete: E ere Dei Natu se nocturnus agebat C adronis adrisum, er mortis iam fata pro qua V oluebat,su D vi sermone leuabat, P alante orijsuo ut Ductore ferentur I n diuersa via, coetu, numeroi stacto, Quos Nimrsiperas ut primilmsurget adcura A gmine compsis coae: Gaul per arma;

5쪽

Ais ita nilaris Vatis praedicta retenset.

V entum erat ad pingui consertu Pa de mantem S ub cuius radice virenisese extulit hortus D elisias Domini, qua luce eπ' nocte Hecatum A sit diu veniebat: ibi hunc pro tegmine mibat, iv am nec quaposito ferret se Nertice habebat. O men messi rebus: Si laeta Pasiade fetum I ntramus montem, pacata crimirae mens est, E t tmsacer Mum oleum quodpectorasanat, E iacit ope infirmos: tum rectis vota feruntur P ambus, tir eaeli nubes, Vera tranant. . . I nterea seiu OG in convalle relinquit A nxius, ipse tribus graditur comittatus is hortum,st i rutilos γultus, m maiestatis honorem S pectarant in montesacro, num ortis eo emA Uicta testes, in vilis imaginis optat. E τὸ horti in medio ivreditursua trigliasuta, S icut Adam in riguo quondam nos perdidit horis. M ultased his μένω, dum patri sustinet ira , . I rarum cs fluctus in sese transtulit omnes N ams quiescentisimilis, penitu latenti M aiestas Verbidiam non exeruit uim e d tempus, presiis V luten est abdidit arms. . H ine iraesensu, O nostrae prae pondere culmS Oluitur is luctus, or mons formidine tristic ontrahitur,premtam anima caro strangulat πω, G enua labant, e corde cruor per membra repul, - In Pse

6쪽

I rngritas resolutus abit, timi pectore sensu ertuntur 6, nec uim vitarepotestas, Cunctatur metu, lethum instare tremisit. 6 ccurrunt diraefacies, mimica culpae, umina magna Dei: mors plurima Ola data rims O ra mori palunt miris, stant Nerlapalato, A rredrae horrore comae, cor liquitur aesta,

I utus er asii luo curarum tundi surE xterius quatit ossa tremor, Ῥjor Omnis inauras E xhalat, mors atra caria circumuolat γmbra. S ternitur e toto proiectus cor re terrae, oiciente Mim : casu tremit excita tens,

i I nurum hunc fluctus omnes, ceu magnus aqua monso

i M agna mole premunt, hic omnia sustinet unus. C rimina,supplicium sim cum Languine pendit. Gnimiia adsese socios voca atq ita fatur: Α Ι n me omnis cottias animae vis, tristis ubi s l T uctus, Aspavor, e plurima mortis imago l u autem animam, nexin , resolueret artus, N ivires fors o ipotens daret, Adita iritus es, S tirps mihi mortale ustentet diva figuram. S MNOs qui cum casis mausistis is omnes, D urate,'ne me, ne in tanta pericula missum, L inquite me solum, aut vestros ubducite Nullus,1 O randum est, ne follicitis es excidas omnisT entatura culmum robis, captura me stet.

7쪽

st, miser ea,non iste hominum insertia Met. D anma feret leuius fido qua credit amico. H o estus, er in verbo vestigia vertens E u- ώcy,er flexo poplite fertur diernum frendems preces terra adplicat Onu, T altitude suo rumpebat pectore questus: E ripe me genitor, memi impone labori, E rumnae exhaustum satis eis, quis protinus aufer S i fas est genitor, quae deinde pericula restant. I De dehiae ab humo furere, soci reuiset,E t Petrum aggreditu qui fori, irigentia membra F inus humi, isto proflabat periure somnum, P etre, refert, potes hoc sub casu ducere somnos,

δέ on agere excubias noctem non amplius Mam e

C emis quae miserum circumstet turba malorum IAt non ipse animi infelix, non lumis omnos A eripio, ingen ot curae, rursus resurgens I nu Dei immeritum torquet: nee plura locutus D eserit luctu,s terram prono ore momordit. A is illi in media lucta reler Ales ab alto O ccurrit coelo, er dictis mestum erigit ultrδ. N ec mora, nec requies, rursum velut agmine famM ors audet cum gente Erebi, nigro Taranno In Christu glcimerare manum, . concurrere bella. Verus at Isra&ructa congressus acerba

8쪽

Π orribilem patris asseres, vis est precango, F idendo Ur victor stolia mpti ex hoste repor tisi iis patis est: mampiae pectore luctam F ingere pro rerumgrauitate, pondere fassi e M ortis amarici saltem rentingimus ipsi L afrorum tenus, ille omnem perpotat Euvia. A t guttae indicium fecerunt triste doloris, S angetlinea guttae monumenta ingentia lucta gentis, luctae, qua demum victor ad oras E uasit serra, quanquam cor tu is hausto H umore,aut te rarentis,uel graminis instar. I - reuersus reus, smo viae: ecce sepultun enuὸ, cir algoquitur: Nam quae vos tanta refluit D eis et quies,tanta rerum iam instante ruis T urbine correptus quando ferar ad viri lethi e S urgite,. hic nucum votis pia nectite που, E ι procumbite humi prostrati, er tendite palma H ostis adest, eis, date vota, erfidite πerbo, N eu vinctis trepidate meis, ego victor Auernu E ruamst ψsolo fumotia tantara --T ertia luxsimulos terris ostendet honestum

I venteistygia stinabit e dis acer AF irite ne pedibus, quanquam facienda per hoste:

E si via, . excipient manibus, ars in trabefigent, N On Omnis cosiumta alus, victoria restat', A rmapa te antas, e ste deducite betam.

O Matre nate Deo patrium in Christes m

9쪽

PARENTALIA.

Tute vertisti, nos ut clementia rursus . . .

E xcipiat, Deat reu, i i parentis S unlisumsuperas otis, tuai alta tropiaa, ' N Ostia facis: medis tus is turbme leth nigrescere singula circum αἱ ncipiunt, cocidit nataritia lumina somnus. γε speratupromesuccedempωlia lethi, Vicisti mortem. es victamsine acumine ita V sterius videre, tua est victoria Frtia. t

PARENT LIA ANNIVER, S ARIA TERTIO FACTAR VERENDIS ET c LARIS SD . MI S VIRI S D. M ART I NoLVTHERO, ET D. PHILIP

. APRILIS A

E ν exactis completur mensibus annis i t E x quo resquias, er parui membra Philippi C Odidimus terris, cir iusta peregimus πω E i nuneos locum is rotin pergrecenti obris,

10쪽

Has dotes rerum fictor dedit, arte magistra E xprimere ius, . Ῥeros reddere Nuctus: S ed corpuspictura notat, mentem post. N ee terris ars via Deo cognatior iis estistis se larem caeli, terraet carisi alusit, or nostra deducere nomen ab arte, Quae genio positus, colita sancto E nimis est ingit formam, e producit in auras.

N une ero ad cineres, o faenesi busta milippi A domus,er quamquam lacrymaesuper Ora 'in faI mpediunt vocem, turbata funere mens est: e nnua iusta tamen, Donnesi ordine pompo E xequimur, murius, iterum pietatis acerbum

M anibus-cineri, si qua est ea gloria, reddo. F oriunati ambo, si quidpia carmium pes GT u , comes tuus, quo cum felicibus aequὸD Oimae ossisse fida in statione moebo. N ulla dies nes te, nes fortis facta Lutheri

S urripiet venienti aevo, tibis per apud me M unera erunt carta conscriptae cir carmine loris. V os prim m ante Orbis Hiem, ,elut edita caelo T umina, labe item in tenebras, em crimina mundi